Levensverhalen (pagina 28)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Het voelt alsof mijn leven niet beter wordt

Sinds jong af aan heb ik last gehad van zelfmoordgedachten, dat begon toen ik werd gepest op de middlebare school. Ik ben nu in een diepe depressie, en ik zie het zin in het leven niet meer zitten. Ik heb een vriendje die ik op het internet heb ontmoet, en hij zegt dat ik het niet moet doen, maar ik voel me kapot. Ik kan niet meer. Ik weet niet wat ik moet doen.

Omdat ik ook een buitenlands achtergrond heb, is zelfmoord ook als taboe gezien. Ik woon nog bij mijn ouders die over mijn hele leven beslissen. Ik mag niet eens mijn eigen mening tonen zonder dat ik uitgescholden word door hun.

Sinds mijn hele leven was ik alleen. Helemaal alleen... en ik weet dat het ook altijd zo zal blijven.
Datum:
18-04-2020
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Licht

Mijzelf het liefst meteen van het leven beroven het waarom is een verhaal die zijn weerga niet kent.
Pro Persona gefaald op alle vlakken werkgevers die een loopje met je nemen en slordig zijn. De beste mensen die zich "pro" noemen en met je blijven sollen waar geen eind van in zicht is. De liefde is hopeloos verhaal waar geen eind in komt. En laten we dan maar niet zwijgen over normaal communiceren want daar hebben weinig kaas van gegeten. Je al ruim 20 jaar staande houden in mensen die niet weten wanneer iets genoeg is geweest en geen normen en waarden hebben tot hier en niet verder. Ben niet ziek maar wordt ziek gemaakt door een stel idiote die mij geen kansen geven ondanks een belangrijk man die geschiedenis schrijft. Zal er nooit bij horen ja ooit maar of ik dit overleef, ben er wel klaar mee,
Datum:
10-04-2020
Naam:
Licht
Leeftijd:
35
Provincie:
Gelderland

Boeit niet

Tjaaa lig je dan, niet kunnen slapen, maar aan 1 ding kunnen denken... fk zelfmoord. Ik ben jong, niemand begrijpt me. Niet dat ik dat wil, maar af en toe tegen iemand alles kunnen zeggen, wat je dwars zit, waar je t gevoel bij hebt, dit is fijn. Niet die stomme vragwn altijd, gwn je hart kunnen luchten, fijner kan niet.

Zit bij een psycholoog, die niks van me snapt. Ik zeg maar steeds dat alles goed gaat met me, en hopen dat die me gelooft zodat ik wegkan... Ik wil geen medelijden van andere, nooit om gevraagd. Dat is t laatste wat ik wil. Vrienden, tjaaa af en toe denk ik, wat heb k eraan. Goede momenten, maar vaak weet ik t op een of andere manier te verpesten...

K kan niet meer, k geef op... Ik weet echt niet meer wat k kan/moet doen. K laat iedereen een kutgevoel hebben, terwijl ze alles goed bedoelen. IK KAN NIET MEER. K ben jong, hele leven nog voor me, ach flikker op man. K zou wel een normale puber zijn, denken mn ouders. K wil mn ouders geen pijn doen, en al helemaal geen vrienden. Maar k weet t gwn echt gvd niet.
Datum:
31-03-2020
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

de zin van het leven ? geef mijn porsie maar een ander

wat zou het toch lekker zijn, niet meer wakker worden.het verlangen word groter met de dag, nu de ''ballen'' nog om het te doen.heb wat gelezen over helium maar hoe veel heb je nodig ?
Datum:
02-03-2020
Naam:
Kevin
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-holland

mijn verhaal

Hallo,

Ik heet Lie en ben 19 jaar. Ik heb suïcidale gedachten en weet niet hoe ik dit moet duidelijk maken aan mijn omgeving, waaronder mijn dochter. Ik weet niet meer wat ik wil. Ik weet bijvoorbeeld ook al hoe ik het uiteindelijk wil doen, maar wil tegelijk niemand bang maken. Het leven is soms te zwaar voor me en dan wil ik wel anders, maar dat gaat niet. Ik wil graag dat iemand dit verhaal leest en aan me denkt.

Liefs,
Datum:
18-02-2020
Naam:
Lie
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

OVERLEVER

Hoi allen,

Toen ik 6 was ben ik ontvoerd geweest en was 6 tot 8 uur van de tijd kwijt.
Ik kwam thuis en had eindelijk voldoende voor rekenen, trots dat ik was wilde ik het laten zien aam mijn moeder. Mijn moeder deed niet open, er stond een man aan de deur, hij was lang droeg een badjas en pantoffels, hij had een erg bleek gezicht en had gits zwarte ogen. Ook stond er die dag een witte auto aam de deur.
De man zei je moeder is hier niet en ze woont hier niet, d eman praatte met zeer rustige stem. Ik zei ik woon hier wel en wil naar binnen. De man zei ik eng je naar je moeder, we liepen naar een bos daar raakte ik 6 tot 8 uur kwijt wat daar gebeurt is weet ik niet, de man acht me naar huis weer hetzelfde huis waar ik altijd woonde.
Mijn moeder deed open en zei waar was je? Geen vragen aan de man waar ik was geen politie gebeld niks. Mijn moeder vroeg ook niet wie die man was.
Eenmaal binnen was mijn zus aan het stofzuigen en ik moest over de knie van mijn stiefvader ik kreeg klappen. Mijn moeder schreeuwde het uit je liegt! We waren de hele dag thuis!.
Nu 41 jaar en begin een beetje te begrijpen wat er die dag is gebeurd.

Een jaar later moesten we naar een kindertehuis, daar kwam ik.met mijn oer en zus, eenmaal daar vertelde omze moeder dat ze geopereerd werd en een jaar in ziekenhuis moest blijven.
In dit kindertehuis zijn mijn zus en ik misuikt door verschillende mensen, ze droegen maskers.

Door alles wat ik heb meegemaakt heb ik in mijn puberteit mijn ouder lijk huis snel verlaten.
Ik was afgestudeerd en ben daarna de politie opleiding gaan doen.

Ik ben me tevens gaan verdiepen in UFO en slachtoffers van MK Ultra.
Als ik kijk naar mijn leven en de mensen om me heen denken veel mensen dat ik anders ben, ik kan bij mensen tarot kaarten leggen ik voel en zie mensen hun overledenen en ik ben zeer hoog emphatisch.

Op een dag kwam ik mijn zustegen via een familie lid. Mijn zus heeft disciociatieve identiteitsstoornis en godheidswanen.
Mijn zus heeft veel verschillende persoonlijkheden.
Ik heb getracht het contact op tw bouw en maar het is erg vermoeiend dit, omdat je zus met 1 been in het verlden hangt, en je nooit weet met wie je praat, mijn zus is erg parnoiide.

Maar toch zit er tussen haar verhalen een kern van waarheden in. Mijn zus vertelde over het misuik in het kindertehuis en slachtoffers, ik heb contact gezocht met sommige slachtoffers, die bevesitigde mijn angsten, ik dacht altijd dat het in mijn hoofd zat tot dat ik bevestiging kreeg.

Ook werd er verteld door mij tante dat zw wist hoe mijn moeder was en mijn stiefvader, het blijkt zelfs dat ze giften kregen voor het misuik. Ik heb getracht mij dossier op te vragen maar dit werd snel beantwoord met het dossier is vernietigd.

Mijn moeder is manisch depressief, mijn beeld was dat mijn moeder erg boos kon zijn tot in het gestoorde toe, schreeuwde altijd en vrienden waren niet altijd welkom.

In mijn jeugd ben ik mishandeld en misuikt door mijn moeder en stiefvader, ik heb ooit mijn moeder giermee geconfronteerd, die wimpelde het af met dan moet je maar bij je oom werken achter de ramen of aangifte doen.
Wat verwacht je ook van zo n moeder die eiegenlijk niet eens kinderen hoorde te krijgen.

Toen ik jong was herinner me ik dat er vaak UFO s waren en ik soms tot in detail mijn verleden herinner, daarin tegen heb ik wel blackouts van weer tijdsbesef.
Het klinkt allemaal te onwerkelijk maar als je alles niet karakteriseert in vakjes dan begrijp je ook mijn kevens verhaal.

Ik kon dit niet vertellen aan hulpverleners het Ufo gebeuren mensen snappen dat niet.
Na het laatste contact met mijn moeder ben ik mijn eigen weg gaan kiezen en ben gaan reizen.
Ook hierin kwam ik veel mensen tegen maar ik zat toen ook met een zware depressie ik wilde niet meer leven. Ik kreeg niet de juistehulpverlening geen huis en werk zoeken als je geen huis hebt is erg moeilijk in Nederland.
Ik trok doordat ik me negatief voelde ook negatieve mensen aan.

Nu 41 jaar ik heb nog steeds hulpverlening werk wel en ik positioneer mij als hulpverlener om anderen te helpen.
Ik lees de verhalen hier op het forum en zie dat veel jongeren dood willen door hun vriendje dan denk ik waarom zelfmoord plegen voor een vriendje, maar ja iedereen is anders.

Met mijn verhaal wil ik anderen vertellen dat er meerdere fases zijn in het leven heb je ze allen doorstaan dat betekend dat je leert houden van jezelf,primair en jw dan pas de juiste kan ontmoeten pas dan zal je levens pad je wijzen en zul je mensen tegen komen waar jij wat aam hebt en niet een ander!

Mensen kunnen nooit begrijpen wat je meemaakt of voelt maar je kunt wel wat maken van je leven want als je zelfmoord pleegt kom je steeds terug op aarde want de dood is niet het einde.

Datum:
13-02-2020
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
42
Provincie:
Flevoland

Wat heeft t voor nut

Elke keer maar ruzie om niks. Elke keer maar het gevoel dat ik er toch niet toe doe. Ik wil gewoon weg hier. Wat moet ik hier nog? Mama is daar ook. Daar wil ik ook heen... heel graag.. waarom laat je mij niet gaat? Waarom maak je dan ruzie met me? Waarom geef je mij overal de schuld van? Heb je niet door dat ik niet gelukkig ben?

Waarom laat je me niet gaan? Waarom los je me niet uit mn lijden. Haat je me ofzo? Ja slaap maar weer verder.. ik zit hier met pijn en verdriet en jij slaapt verder..

Mama ik kom snel
Datum:
08-02-2020
Naam:
Cynthia
Leeftijd:
22
Provincie:
Friesland

ik zie het niet meer zitten waar doe ik het allemaal nog boor

sinds 02 01. 2020 heeft mijn vrouw mij verlaten nu woon ik alleen in dit huis wat ik niet kan betalen omdat ik geen baan heb en ook de fut niet meer op kan engen om te gaan werken. mijn leven is uitzichtloos geworden. en t liefste slik ik een doosje slaappillen en slaap ik gewoon in. voor wie zou ik nu nog moeten blijven leven ik heb helemaal niemand meer mijn moeder is dement mijn pa die is niet over mij te spreken mijn zus heb ik ruzie mee. dan heb ik nog een partijtje schulden waar ik nooit meer van af kom t stijgt mijn pet allemaal even te boven .t liefste spring ik of van de grote kerk of neem ik zoveel pillen in dat ik gewoon inslaap. dan is alles opgelost.
Datum:
07-02-2020
Naam:
jan
Leeftijd:
53
Provincie:
Zuid-holland

Moeilijk

Eigenlijk heb ik beste een ok leven, niet te veel heftige problemen... zolang ik maar niet kies.
Al die keuzes met hun gevolgen, die gevolgen maken me gek, kan het niet overzien. Het doet pijn, het idee alleen al. Dus ik kies maar niet, en dat wordt steeds zwaarder. Maar als ik kies, wat dan..

Soms lijkt het zo veel fijner om er gewoon niet te zijn, dan heb ik geen last van beide opties.
Datum:
25-01-2020
Naam:
..
Leeftijd:
38
Provincie:
Overijssel

gewoon ff een oppeppertje voor iedereen die down is.

Hallo mensen

Het leven is soms gewoon niet makkelijk zeker niet in de complexe maatschappij waarin we leven. Ik heb zelf met een zware depressie gezeten, zelfs op het moment dat ik gewoon ‘echt’ niet meer wou leven, maar ik heb nooit de moed opgegeven en nu na ongeveer 3 en een half jaar ben ik zoveel veranderd en heel erg anders naar de dingen gaan kijken. Ik ben er nog niet helemaal, want soms gaat het gewoon echt niet, maar op ze minst kan ik na die dip er om lachen XD dat is mijn manier om er op een positieve manier mee om te gaan. Met een lach.

Wat ik voor mijzelf duidelijk heb gekregen is dat ieder mens het 'recht' heeft om fouten te mogen maken (hoe erg het soms ook is). Het belangrijkste is dat mensen ook van hun fouten leren. Dit houd ook in dat je jezelf moet leren vergeven waardoor je ook weer een ander leert te vergeven. Onze eigen negativiteit die zich verspreidt in jezelf en naar buiten, komt van ons eigen verwaarloosde gevoel in onszelf. Daarom is het erg belangrijk naar jezelf te reflecteren. Het is geen slecht iets, het is je pijn onder ogen zien. Want niemand houd er van om eeuwig in pijn te leven. Je bent een mooi mens en ook jij verdient het om gelukkig te mogen zijn, maar gun het jezelf ook.

Een ander iets dat mij erg hielp is het boek: ‘De kracht van het nu’ van Eckhart Tolle. Tolle was een persoon die jaren lang met angsten en een depressie geleefd heeft. Op een avond door een inzicht in hem zelf, heeft hij al zijn angsten los kunnen laten en weer vreugde kunnen ervaren. In het boek legt hij uit hoe je met je problemen om kan gaan, met als doel dat je leert weer gelukkig in het leven kan staan. Zeker de moeite waard om te lezen!

Dus als ik jullie je een geloof kan aanraden is het geloof: geloof in jezelf! Geef de moed niet op, want doorzetters winnen daar waar anderen de moed verliezen.
Datum:
21-01-2020
Naam:
die ene persoon
Leeftijd:
25
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.