Levensverhalen (pagina 29)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Gewoon weg

Weglopen uit een gezelschap. Gewoon naar huis. Gewoon niet meer daar willen zijn. De zoveelste keer. Gewoon er niet meer willen zijn. Er gaan mensen dood die kinderen hebben, mensen om zich heen die zich om hun bekommeren, mensen die zoveel hebben om voor te leven en die gaan gewoon dood. Ik begrijp het niet. Pluk mij dan! Ik heb geen kids, voeg niets toe, waarom ik niet? Gun het die anderen. Waarom?
Datum:
15-08-2020
Naam:
Doeterniettoe
Leeftijd:
47
Provincie:
Limburg

Gedachten

Ik ben moeder van 2 kinderen.
Heb een slechte relatie. En geen vrienden kring.
Mijn werk word vanwege de corona steeds minder.
De stap voor scheiden is daardoor steeds verder en verder. Financieel afhankelijk. En zie bijna geen andere uitweg. Wat me tegenhoud zijn de kinderen.
Datum:
06-08-2020
Naam:
Jasmin
Leeftijd:
30
Provincie:
Groningen

Waarom

Waarom kan ik nooit goed genoeg zijn voor iedereen.
Ik weet dat me ouders me niet gepland hadden om me te hebben maar waarom hielden ze me dan en deden ze me niet voor adoptie. Me vader mishandeld me mentaal als sinds toen ik 10 was. Ik dacht dat me moeder van me hield maar waarom heeft ze me dan achtergelaten bij me vader. Waarom stuurde ze me niet gewoon naar een anderen gezinnen of naar iemand andere. Waarom gaan mensen alleen met me om als ze aandacht van me willen en als ik hun nodig heb ze me verlaten. Ik heb meerderen keren aan zelfmoord gedacht maar ik wil het niet doen ik ben nog pas 15 ik hen nog een heel leven voor me. Maar waarom is er nooit iemand voor me
Datum:
01-08-2020
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

levensbeeindiging zonder dat het lijkt op een zelfmoord

Ik ben al jaren depressief. ik geuik antidepressiva, maar dat helpt niet. Er gebeuren steeds meer dingen waar ik verder door in een een depressie raak. Ik kan geen zelfmoord plegen, omdat de uitvaartverzekering mijn uitvaart niet ervaart. Hoe kan ik toch mijn leven beeindigen zonder dat het op zelfmoord lijkt. Ik heb diabetes type 1 sinds 1968 en geuik antidepressiva sinds 2011. Ik sta onder bewindvoering en heb geen cent om goed te leven.
Datum:
14-07-2020
Naam:
Karin
Leeftijd:
57
Provincie:
Noord-holland

zoekende

beste allemaal,

ik zoek iemand die op t punt staat er uit te stappen. Niet alleen maar denken maar ook kunnen doen.
ik weet wel hoe maar voor nu zoek ik iemand die net als ik, weduwnaar sinds 3 jaar bijna, al net zo lang stil staat sinds 't verlies.
het wordt ondraaglijker, moeilijker.
de hele toekomst is weggevallen met z'n 2.
ik zie t echt niet zitten, wil absoluut niet oud worden. ik wil gewoon naar m toe. ook al is dood, dood. wat heeft t nou nog voor zin en voor wie. ben alleen.
alleen mn ouders houden me hier, ben wel realistisch maar echt, alles is zinloos geworden.
je vindt wel iemand, of een huisdier, te gek voor woorden, iedereen gaat door op zn eigen manier.
mijn toekomst is slechts t verleden.

niet dat ik steun zoek, een luisterend oor kan ik altijd bieden maar in principe heb ik als einddoel wegwezen.

ben ik de enige of is er een persoon die dit ook ervaart.
Datum:
10-07-2020
Naam:
timothy
Leeftijd:
46
Provincie:
Zuid-holland

Rot leven

Wat heb ik een shit jeugd gehad vroeger toen ik een jaar of 4 was bij mijn opa en oma geweest toen mijn moeder depressief was waardoor werdt nooit vertelt en kan ik haar ook niet meer vragen zei leefd niet meer op school gepest omdat ik wat later bleek een geboren voet afwijking had ook door het hoofdmeester in die tijd.
Op mijn 10 meegemaakt dat moeder zelfmoord wilde plegen door verkeerd geuik van haar medicijnen tegen depressies.
Mijn vader heeft letterlijk en figuurlijk rond deze leeftijd de tafels er in geslagen omdat ik niet zo goed kon leren in zijn ogen kon mijn jongere oer beter leren en heeft hij een betere baan ik was maar niks in zijn ogen dat heeft hij letterlijk diverse malen verteld aan andere mensen.
Ook het overlijden van mijn moeder roept vraagtekens op waarom de volgende ochtend ons waarschuwen dat zei opgenomen is die nacht er voor gelukkig heb ik haar nog leefend gezien voor ze naar de ic hier ging.
Haar overlijden werden we pas in de ochtend gebeld en niet toen ze s'nachts is overleden.
Heb heel veel spijt dat ik mijn vrouw en kinderen heb geslagen ben daar voor in behandeling geweest heb soms nog steeds veel last van woede/schreeuw aanvallen en weet niet goed meer hiermee om te gaan schaam me heel erg .
Ik wil weet niet goed wat ik nu moet en denk over om uit deze wereld te stappen dan heeft mijn vrouw en kinderen ook rust ik ben op en wil niet meer
Datum:
07-07-2020
Naam:
Man
Leeftijd:
47
Provincie:
Utrecht

Pleeggezinnen en mishandeling

Hallo ik noem mezelf Feliz,
Dat is niet mijn echte naam maar deze naam kwam in me op. Toen ik werd geboren was ik al anders. Mijn moeder kon niet voor me zorgen dus ik ging van groep naar groep en 4 keer naar een pleeggezin. Toen ik 9 was dacht ik al aan zelfmoord plegen. Niemand wist het tot dat ik 12 was. Ik had in die tijd al 3 pogingen gedaan. Ik ging op het spoor staan sprong uit een raam en sneed mezelf. Ik dacht aan euthanasie maar omdat ik 9/12 was kon ik niet alleen naar de dokter. Ik werd betast in het gezin waar ik vanaf mijn 8e woonde. En ik werd geslagen en gepest niet op school ik hield van school en deed zelfs soms alsof ik moest nablijven om niet naar huis te hoeven. In groep 7 schreef ik over het gezin waar ik woonde hoe ze me behandelde en wat ze deden. Ik liet in het midden van het schooljaar een lerares het lezen. Ze schrok van wat ik zei. Ze heeft mijn voogd gebeld ik had niks van het zelfmoord plegen gezegt want ik wou niet dat iemand het wist. Ik heb 3 jaar lang ge probeert dat gezin uit te komen en dat was me gelukt. Dit is een veel betere plek en mensen zijn aardig tegen me. Alleen de zelfmoord neigingen gingen niet weg. En omdat ik niks had om tegen te vechten dacht ik alleen daar aan. Ik weet niet of mijn pleegouders hier wet en of ik zelfmoord wou/wil plegen iedereen die het wist had gevraagd hoe het met me ging. Ik zei goed en zei ook dat ik niet meer dood wou. Maar dat zijn leugens. Ik denk er nog steeds aan. Ik wil geen hulp en dat zou ook niet helpen. Mijn leven zou nooit goed worden. Ikheb mijn vader nooit gekend en ik wil hem graag ontmoeten en vinden maar mijn moeder is al 5 jaar spoorloos en niemand wil me helpen ik wil weglopen en haar zelf zoeken maar ik weet niet hoe.. dat was het ik schrijf dit alleen mar omdat ik dan al mijn woede los kan laten.
Datum:
29-04-2020
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

Het voelt alsof mijn leven niet beter wordt

Sinds jong af aan heb ik last gehad van zelfmoordgedachten, dat begon toen ik werd gepest op de middlebare school. Ik ben nu in een diepe depressie, en ik zie het zin in het leven niet meer zitten. Ik heb een vriendje die ik op het internet heb ontmoet, en hij zegt dat ik het niet moet doen, maar ik voel me kapot. Ik kan niet meer. Ik weet niet wat ik moet doen.

Omdat ik ook een buitenlands achtergrond heb, is zelfmoord ook als taboe gezien. Ik woon nog bij mijn ouders die over mijn hele leven beslissen. Ik mag niet eens mijn eigen mening tonen zonder dat ik uitgescholden word door hun.

Sinds mijn hele leven was ik alleen. Helemaal alleen... en ik weet dat het ook altijd zo zal blijven.
Datum:
18-04-2020
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Licht

Mijzelf het liefst meteen van het leven beroven het waarom is een verhaal die zijn weerga niet kent.
Pro Persona gefaald op alle vlakken werkgevers die een loopje met je nemen en slordig zijn. De beste mensen die zich "pro" noemen en met je blijven sollen waar geen eind van in zicht is. De liefde is hopeloos verhaal waar geen eind in komt. En laten we dan maar niet zwijgen over normaal communiceren want daar hebben weinig kaas van gegeten. Je al ruim 20 jaar staande houden in mensen die niet weten wanneer iets genoeg is geweest en geen normen en waarden hebben tot hier en niet verder. Ben niet ziek maar wordt ziek gemaakt door een stel idiote die mij geen kansen geven ondanks een belangrijk man die geschiedenis schrijft. Zal er nooit bij horen ja ooit maar of ik dit overleef, ben er wel klaar mee,
Datum:
10-04-2020
Naam:
Licht
Leeftijd:
35
Provincie:
Gelderland

Boeit niet

Tjaaa lig je dan, niet kunnen slapen, maar aan 1 ding kunnen denken... fk zelfmoord. Ik ben jong, niemand begrijpt me. Niet dat ik dat wil, maar af en toe tegen iemand alles kunnen zeggen, wat je dwars zit, waar je t gevoel bij hebt, dit is fijn. Niet die stomme vragwn altijd, gwn je hart kunnen luchten, fijner kan niet.

Zit bij een psycholoog, die niks van me snapt. Ik zeg maar steeds dat alles goed gaat met me, en hopen dat die me gelooft zodat ik wegkan... Ik wil geen medelijden van andere, nooit om gevraagd. Dat is t laatste wat ik wil. Vrienden, tjaaa af en toe denk ik, wat heb k eraan. Goede momenten, maar vaak weet ik t op een of andere manier te verpesten...

K kan niet meer, k geef op... Ik weet echt niet meer wat k kan/moet doen. K laat iedereen een kutgevoel hebben, terwijl ze alles goed bedoelen. IK KAN NIET MEER. K ben jong, hele leven nog voor me, ach flikker op man. K zou wel een normale puber zijn, denken mn ouders. K wil mn ouders geen pijn doen, en al helemaal geen vrienden. Maar k weet t gwn echt gvd niet.
Datum:
31-03-2020
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.