Levensverhalen (pagina 31)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn verhaal...

Mijn verhaal begon allemaal op de dag van mijn geboorte. ik kwam uit de baarmoeder en was mijn leven nu al zat. toen ging mijn leven lekker tot ik in groep 8 kwam en werd gepest om mijn penis-lengte. Later ging het verhaal ook naar mijn middelbare school. Maar het is allemaal een leugen want volgens internet heb ik een normale penis-lengte. en nu zit ik op het ROC en word ik nogsteeds gepest om mijn penis-lengte. Ik heb meerdere zelfmoordpogingen gedaan maar allemaal zijn mislukt want ik ben kanker dik en kan grote hoeveelheden ketamine wel aan.
Datum:
19-12-2019
Naam:
Nigel
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Opgeven

Vanaf me zevende wou ik al naar boven gaan .. zelf weet ik niet eens meer waarom maar het naare gevoel wat ik had kan ik me wel herinneren
Ik hoorde vroeger ook altijd verschillende stemmen en ze waren eigenlijk altijf negatief gelukkig zijn de stemmen nu weg
Ik heb al meerder keren het geprobeerd en uiteindelijk ben ik ook voor korte duur in een kliniek geweest daar hadden ze vast gesteld dat ik borderline heb en dat mijn mood heel snel veranderd zelf probeerde ik er altijd controle over te krijgen door zelfbeschadiging langzaam en met veel moeite ging alles weer stapje voor stapje beter maar nu na een tijdje ook geen therapie meer gaat alles weer slechter ik doe ook weer meer zelfbeschadiging en ben plannen aan het maken om op te geven ik weet dat er veel mensen om me geven en door hun ben ik al een lange tijd aan het vechten maar ik wil zo graag rust hebben ik ben uitgeput en ik zit nu weer echt diep in de put ik hoop dat iedereen me uiteindelijk kan vergeven
En als je dit leest ik weet dat je me niet kent en je het ook echt super zwaar hebt maar denk eerst heel goed na tot dat je het 100% zeker weet dat je er een einde aan wilt maken
Datum:
08-12-2019
Naam:
Louise
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Mijn leven

Ik wil niet meer leven elke dag weer als ik opsta mijn problemen worden steeds groter ik heb iedere dag pijn omdat ik versleten ben zo wil ik niet meer wie kan me zeggen om een pijnloze dood te hebgen
Datum:
28-11-2019
Naam:
Jaap
Leeftijd:
60
Provincie:
Zuid-holland

Wat te doen?

Beste mensen,

Dit is voor het eerst dat ik op een forum iets plaats. Ik loop al enkele jaren met een zware depressie en ik kom er maar niet uit. Ik zowel met mijzelf in de knoop als financiële problemen. Ik denk er vaak aan om alles ‘gewoon’ te laten stoppen, maar ik denk eerlijk gezegd dat ik daar te ‘laf’ voor ben. De gedachte die vaak door mijn hoofd spookt is: ‘krijg ik maar een hartaanval’. In die trend dat mij dan niks kwalijk valt te nemen; tegenover mijn familie. Ik weet niet wat ik moet doen en óf ik iets kan doen.

Help
Datum:
27-11-2019
Naam:
W
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Voor altijd slapen

Ik wou dat er een snelle en pijnloze manier is om het leven te beëindigen. Een moeder die je van jongs af aan links laat liggen. Epilepsie hebben en daardoor geen werk en ook nauwelijks geld. Ik heb 4 jaar geleden een overdosis medicijnen ingenomen die ik geuik voor de epilepsie. Dit werd op tijd ontdekt waardoor ik niet weet wat er had gebeurt na die overdosis medicijnen. Er komt op korte termijn weer een dag dat ik het ga doen. En niemand zal het ontdekken. Alleen wanneer het Leven HOPELIJK eindigt.
Datum:
25-11-2019
Naam:
M...
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

Mijn verhaal

Waarom ik zm wil plegen is omdat ik elke dag in strijd leef met mijn hoofd. Ik heb last van OCD (dwangstoornis) ik heb autisme. En ik ben toen ik jonger was heel erg gepest. Ik heb nog veel meer dingen waardoor ik zm wil plegen bijv dat ik eenzaam ben. Ik wil voral een mooi einde t mag best pijn doen want anders kom je er denk ik niet aan. Maar ik wil wel alles gedaan hebben voor ik zm pleeg daar bedoel ik mee een afscheidsief mezelf gewassen hebben geschoren zodat ze niet een vies dood persoon vinden. Ik wil gewoon dat mijn familie kan rouwen en zich niet schuldig voelen want ik hou van hun. Maar mensen die mij opzettelijk gepest hebben en nu net doen alsof ze niks gedaan hebben. Hoop toch eigenlijk dat hun beetje spijt hebben.

Nou dit was mijn verhaal
Datum:
23-11-2019
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Het is klaar

Ik ben volledig klaar voor de dood. Na 32 jaar van afzien, teleurstellingen, naiviteit, ongeloof. Op school mislukt, altijd het buitenbeentje, autisme. Depressie, meer depressie. Van al mijn stageplaatsen afgekickt. Daarna drugsverslaving. Meer dan 10 jaar drugsverslaving. Daarna gestopt met de "verslavingen", hoewel sporadisch nog steeds. Geen enkel contact met de buitenwereld, geen relatie's, geen vrienden, geen enkel perspectief op "iets". Ik ben al zo lang levensmoe ik weet alleen niet hoe ik het ga beeindigen. Ik heb voor mezelf besloten dat ik geen perspectief meer zie. Ik heb veel zitten zoeken maar ik kom niet echt verder.

Hoe kan ik mijn leven beeindigen zonder dat ik enorme pijn lijd? Ik wil een snelle, pijnloze dood, die niet bloederig is.

De huisarts of gemeente verlenen 0,0 hulp. Zij zien de ernst niet in, ze zeggen alleen je hebt nog je hele leven voor je blabla, allemaal gelul. Ze zijn gewoon bang en ze willen zich graag aan de protocollen houden zodat hun geen blaam treft.

Waar in godsnaam kun je terecht als je denkt dat je leven voltooid is?
Datum:
18-11-2019
Naam:
M
Leeftijd:
32
Provincie:
Limburg

Help

Niet zeuren maar doorgaan, altijd de positieve kant van het leven gezien. Maar als je kwaliteiten consequent worden genegeerd omdat je de kwaliteit mist om voor jezelf op te komen. Anderen steeds met jouw initiatieven en ideeën lopen te pronken. Als je verbanden ziet, talenten herkent, strategisch kan denken, integer bent en niets liever wil dan de wereld een beetje mooier maken. Maar het gen mist om voor jezelf op te komen en samen met anderen dingen wil bereiken in plaats van de kijk eens hoe goed ik ben en korte termijn mentaliteit, dan is na 59 jaar de energie op om nog verder te willen. Ik heb mij in2018 ziekgemeld en vecht zo hard om weer terug te komen in het maatschappelijk leven. Maar krijg keer op keer signalen dat men op mij niet echt meer zit te wachten. Ik kan gewoon niet meer. Wil eigenlijk rust en erkenning, maar aangezien geen van beide er in zit, Kanis niet meer.
Datum:
16-11-2019
Naam:
Kitty
Leeftijd:
59
Provincie:
Noord-holland

Is zelfmoord de oplossing?

Na jaren van depressie en burn out klachten ben ik klaar. Maar eigenlijk was ik er al lang klaar mee.
Wat het ergste is, vind ik, is dat mijn naasten nu ook lijden. Kan ik niet alleen mezelf verlossen of ook hen als ik er niet meer ben? Of doe ik ze alleen meer pijn? Ik doe ze nu al zo veel pijn en ze blijven toch bij mij.
Ik denk soms dat ik emotieloos ben geworden maar het raakt me toch. Wat nu? Hopen totdat de regen ophoud? Of de gemakkelijke weg kiezen?
Ik denk er al langer of na maar nu ben ik ook op internet gaan zoeken. Toen vond ik deze site. Misschien door mijn hart te lucht word ik me bewust van de ernst van het probleem.

Iedereen die dit leest; succes! Ik denk in ieder geval aan je!
Datum:
12-11-2019
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Anders

Klaar ermee

Ik ben er helemaal klaar mee. Mijn werk neemt me niet serieus en ik word aan alle kanten benadeeld. Grote projecten moet ik met twee andere collega's doen die ook al klaar zijn met het leven. Ik stond laatst te douchen met de laptop in de buurt en hoopte stiekem dat ik ge-electrocuteerd zou raken, maar ik trok helaas geen vonken.

Groetjes Mevin.
Datum:
08-11-2019
Naam:
Kaasmand
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.