Levensverhalen (pagina 27)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

idk

hey ik ben meisje van ja 17,
en het einde van 2019 ben ik me beste vriend verloren door een steekpartij en ja heeft me ogen geopend en me wereld op de kop gedaan en heb bigin 2020 tot maand 8 echt zwaar en zwaar in depressie gezeten wouw bijna niet van me kamer afkomen alleen als me vrienden me Kwame hallen want ander no go uit me home alleen hond uit laten ik zit nu nog steeds in de kut depressie endrond in maand 5 zoiets denk ik van 2020 was alles anders en kwam echt het mooiste jongetje tegen echt ik was verlieft en alles ging weer top ofzo en toen ja idk hij heeft me geuikt als een gek en idk wat moet doen we zitten nu 2021 en ik walg van me en wil hier eigenlijk niet zijn meer want na all dit heb ik gevoel dat ik niet iets goeds doe en ik hoor van vellen ga snijden maar idk no go maar wil wel graag ja weg van de wereld
gr anoniem
Datum:
03-04-2021
Naam:
prive
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

Mijn verhaal

Toen ik 10 was verhuizden we via nieuw zealand naar nederland en verhanderden mijn leven helemaal , ik kon geen nederlands en werd daarom 2 schooljaaren trug geplaats dus heel mijn klas was 2 jaar jonger dan mij en ik werd geplaagt dat ik niet goed nederlands sprak. Na een tijd was het wel fijn tot ik 15 werd en naar de middelbaaren ging , daar werd ik heel erg gepest , getreiterd en geslagen etc. Ik he het mn ouders toen niet verteld en deed alsof er niks mis was , en haalen top in mijn las qua cijfers. Na een half jaar gingen mijn ouders schijden en begon mijn vader naar mij agressief te worden (heb nog 2 zussen ) maar aleen ik deed hij zo tegen . Ik besloot bij mijn moeder te woonen en voelde me aleen maar erger maar hueld de schijn op. Ik begon mezelf te snijden maar deed lange truien aan. Ik was niet meer de blije meisje die ik kenden. Na 1 jaar (was ik 16) heb ik mijn eerste poging Gedaan tot zelfdoding, iedereen schtok en zag het niet aankomen , mijn vader kwam mij niet bezoeken in het ziekenhuis. Ik moest uiteindelijk vertellen dat ik gepest werd en miest net de pestcordinator praten op mijn school. Ik moest naar de 2de klas..1 keer per week praten met de pestcordinator en ze nam mij niet sirieus en verandereden niks. Na een half jaar heb ik weer een poging gedaan en werd ik naar een crisis groep gestuurd , ik fuwden mijn moeder en familie weg , ik had geen vrienden . Ik was aleeen. Ik ben 4 keer van crisis groepen en naar huis geweest tot dat mensen er klaar mee waren , ze snapten niet waarom ik zo deed. Uiteindelijk zeiden ze dat als ik nog 1 keer een poging deed dat ik naar gesloten jeugdzorg zou moeten , ik wist niet wat dat inhield en het boeiden mij niet. Ik deed weer opgingen 6 x per dag soms. En werd naar gesloten gestuurd. Ik mocht niet eens afschijd nemen en werd 3 uur verden op een groep geplaatst. Ik kreeg anorexia en at niks daar , vond mezelf dik en waardeloos. En begon heel diep te snijden. Na 3 maanden en meerderen rechtzaaken ging de instanie dicht , dus ik werd naar een anderen locatie gestuurd , ik wist die dag zelf pas waar het was. Weer een anderen setting anderen mensen..ik moest daar naar school en werd daar heel erg gepest , ik ben daar weggelopen en werd als vermist op het internet gezet , ik ben met vereemden meegelift en ben daar verkracht. Ik ben later trug nasr huis gegaan en wou mijn spullen pakken en verder verstoppen want de politie zocht mij. Mijn zus had de polite gebeld en ik besloot te rennen , mijn vader had mij gevonden en wou mij aanrihden met zijn auto. En heelf mij midden in een openbaare straat in elkaar geslagen terwijl omstanders mij filmden en niks deeden terwijl ik schreewden om hulp. Na een paar minuten kwam de politie en wouden mij vast pakken en bieien maar ik was zo door de war en kapot dat ik ging tegen stribbelen , slaan en spuggen . De mesten op straat bleven mij filmen. Uiteindelijk kwamen er meer polite en hebben mij liggend in een politie busje moeten leggen met 6 man en werd ik trug geacht naar de groep waarvan ik weggelopen was maar eerst naar het politebureu daar heb ik de politie bedrijgt en heeft een politeagent mijn op mijn oog geslagen en werd er pepperspray op mij gespoten , ik werd daar in de isolatie gezet en heb daar geslapen , volgende dag werd ik opgehaald door mijn moeder en begon ik hysterish te schreewen, ik heb bij haar geslapen. Volgende dag werd ik trug geacht naar de groep. Ik werd op de groep in de isolatie gezet met aleen mijn onderoek en bh aan , en had overal bloed , blauwe plekken en modder op mij . Ik heb heel de nacht gehuild. ik voelden geen emotie erbij meer. Er is ook niks gebeurd met wat mijn vader heeft gedaan.. en daarna nog 4 keer weg gelopen. Uiteindelijk was ik bijna 18 en mocht ik naar huis , maar ze vonden het nog te eng , dus werd ik naar een anderen gesloten groep geacht maar nuet van jeugdzorg maar een psygiatrie. Waar ik 9 maanden zou moeten blijven, ik schrok van fe heftigheid van de mensen daar en ben daar ook weggelopen , ik ben toen 7 daangen weg gebleven , heb veel drugs geuikt en met vreemde mee geweest , omdat ik niks meer gaf om mezelf. Uiteindelijk zou mijn vermissing door heel europa bekend woorden en dat wou ik niet dus ben na de 7de dag trug naar de groep gegaan uit mezelf. Ik besoot me te gedragen en heb therapies gevolgd waaruit uitkwam dat ik borderline heb , en dat gesloten zitten niet goed is als je dat hebt. Ik mocht mij ouder van 16 tot 18 maar 1 keer per week zien , onder begleiding. Mocht geen telefoon en mocht 10 min naar buiten op afspraak. Ik mocht door mijn goede gedrag na 3 maanden al naar een open setting . Daar ben ik nu ..het is hier fijn..maar ik heb niks verwerkt wat ik meegemaakt heb en krijg bijna geen therapie. Ik weet soms niet hoe ik met vrijheid moet omgaan omdat ik dat 2 jaar niet had. Ik kan mij heel blij en goed opstellen en iedereen is verrast hoe goed het gaat met mij..terwijl ik van binnen kapot ben. Maar ik wil mijn moeder trots maken en laten zien dat ik oke ben. Ik hou van mijn familie en wil ze blij zien ..maar het voelt alsof ik kapot ben..en ik kan het niet meer
Datum:
20-03-2021
Naam:
Mikki
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

mijn verhaal

heyy,
ik ben een meisje van 14.
ik heb veel meegemaakt en ik maak elke dag en nacht plannen om zelfmoord te plegen.
Ik ben mishandeld door mijn eigen vader terwijl mijn moeder er naast stond en er niks aan deed, dit is op mijn 4e begonnen. ik ben altijd bang dat hij mij iets gaat aandoen.

ik heb anorexia nervosa dit is sinds zon anderhalf jaar. ik ben eindelijk op een stabiel gezond gewicht maar ik vecht er nog steeds elke minuut tegen.
ik heb al lang therapie en ik moet elke week naar het ziekenhuis. ik snap niet waarom ik besta, ik voel me geen mens maar een probleem.
ik weet dat het mijn ouders geen zak uitmaakt of ik nou leef of niet. ik heb in totaal 5 pogingen gedaan waarvan ik met 2 in het ziekenhuis belande.
ik zou er alles voor geven om een keer rust te hebben in mijn hoofd, en weer gelukkig kunnen voelen.
Datum:
09-03-2021
Naam:
Suze
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Help

Ik wil zelfmoord plegen maar ik wil wel dat het lukt ik ben bang voor de toekomst ik heb soms het gevoel dat mensen me niet eens mogen dat ik hier ben zonder dat iemand het wil en mensen vroeger haatte me en dat snapte ik niet maar nu wel want ik haat mezelf ook ik doe er eigenlijk alles aan om het niet te laten zien want het is mijn probleem.
Datum:
06-03-2021
Naam:
Zoey
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Drijfzand

Mijn verhaal begint tijdens mijn geboorte ik ben het oudste kind van mijn vader een meisje
Mijn vader vond mij een last en heeft mij nooit als een vreugde gezien maar last ik was altijd slecht
Mijn oom en neef hebben mij nooit als kind gezien maar als een sexpop die ze konden geuiken wanneer ze wilde mijn ex heeft mij nooit als mens gezien maar als een vuil doek die hij kon geuiken als boxbal mijn oertje zag mij als een last en om mijn laatste stukje trots te eken films van mij online gezet met voor en achternaam zodat de hele wereld mijn lichaam kan zien en zich kan bevredigen aan mij
Ik ben nu niks meer waard
Iedereen heeft spijt wat ze me hebben aangedaan
Ik kan niet doodgaan omdat dit mijn naasten kapot zou maken ik kan niet leven omdat dit mijn familie schande toeengt
Datum:
25-02-2021
Naam:
Inaya
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

i failed, again

ja waar moet ik eigenlijk beginnen. De pijn zit diep. Eigenlijk te diep. Wat is dat eigenlijk?? Goed genoeg zijn?? Tijd geleden dat ik dat voelde. Alleen mijn opa liet me goed genoeg voelen. Hij was alles voor me. Bijna 4 jaar zonder hem en iedere dag laat ik een traan omdat ik hem mis. School gaat alleen maar slechter en slechter. Ik doe zo hard mijn best maar mijn ouders zien het gewoon niet. Al een jaar zit in met mijn depressie. Even dacht ik dat het weg was. Ha domme ik. Het kwam terug alsof het nooit weg was geweest. Ik begon mezelf te snijden. Ik ben mezelf weer kwijt geraakt. Maar dit keer voelt het erger dan ooit. Ruzies met mn ouders worden steeds meer en meer en het eekt me keer op keer. Laatst zei mn pa ' je wilt niet weten hoe teleurgesteld ik in je ben. Hoe graag ik je door heel het huis heen wil rammen' En ik stond daar. Machteloos met tranen in mijn ogen tegen over hem. Bang was ik. Heel bang. Ik heb gefaalt. Voor de zoveelste keer. Vallen en opstaan toch?? Ik heb niet eens meer de kracht om op te staan.
Datum:
10-02-2021
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

t systeem

Ontwijk de tijd, leef in t nu en ontwijk (social) media, kijk in je zelf en niet naar anderen. Vergelijking is de dief van gelukkigheid.
Alleen zijn is ondergewaardeerd.
leer je zelf goed kennen
de situatie waar je in zit maakt niet uit maar je mindset wel

x Maak er wat moois van oeders en zusters
Datum:
09-02-2021
Naam:
Tim
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

Zelfmoord

Hallo, ik wil al mijn hele leven zelfmoord plegen. Want ik had eerst het gevoel dat niemand mij begreep en dat ze me niet eens zouden missen als ik weg was. Maar ik realiseerde dat ze mij wel zouden missen. Daarom moest ik naar therapie om het beter te verwerken en nou zit ik niet meer in therapie en nou is het nog erger dan eerst ik wil nou bijna 100% dood . En ik ben er echt klaar mee. En ze zeggen wel zoek hulp zoek hulp maar ik wil geen hulp ik wil gewoon dood. Dus elke nacht heb ik telkens een struggle. Om zelfmoord te plegen. En toen ik een keer naar school moest toen was een klasgenootje boos op mij en dat gaf mij een boost. Van Yes iemand is boos om mij . Dus als iemand boos op mij is dan heb ik geen struggle meer. En dan kan ik gewoon veilig zelfmoord plegen. Dus elke avond probeer ik een zelfmoord poging. En dan steeds stapje voor stapje en dan gaat het mij lukken ik weet het zeker. Alleen heb ik nou een makkelijker manier om zelfmoord te plegen. Ik wil dus een zelfmoordpoeder kopen, alleen dan moet ik eerst aan dat geld komen want het kost 180€ en dat heb je niet zomaar dus ik heb wel een planbord ik het moet gaan aanpakken. Maar ik wou dus even mijn hard luchten. En ik ben er zeker van dat ik er klaar voor ben dus ik hoop dat het mij lukt. Groetje uit noord-Brabant.
Datum:
04-02-2021
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Wat heeft het nut om nog in leven te zijn?

Hallo goeiedag,
Ik ben Eliza-Maria en ben 14 jaar oud zit op de middelbare en ben blijve zitten. Ik heb veel vrienden en een geweldige familie. Toch heb ik het gevoel dat ik niet goed genoeg ben. Mijn vader&mijn oertje de vader hebben mijn moeder verkracht, mishandeld, gemanipuleerd en nog veel meer dat heeft mij trauma’s achter gelaten. Nu ik er eindelijk mee kan omgaan is er wat aan de hand. Ik ben niet blij met mezelf, ik vraag me vaak af waarom ik hier ben-Ik wil hier niet eens zijn, iedereen irriteert mij en ik huil om de kleinste dingen. Ik had al eerder over zelfmoord nagedacht, maar nooit gedacht dat ik het ook zou doen. Ik ben nu op het punt om het wel te doen alleen zou ik mezelf nooit vergeven hoeveel pijn ik mijn familie en vrienden zou doen. Op dit moment ben ik begonnen met het snijden van mezelf. Er is nog een kans dat ik blij en gelukkig kan zijn in het leven en om mijn leven te leven, maar die kans is klein.
Datum:
24-01-2021
Naam:
Eliza-Maria
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Een lijdensweg

15 jaar oud en al helemaal klaar met het leven.
Ik ben mishandelt,seksueel misuikt,gepest en nog zoveel meer.
Ik zit opgenomen maar ik ben zo uit behandelt.
Ik kan niks goed doen,ik hoor niet op deze wereld.
Ik kan niet eens dood gaan.
Ik heb mijn polsen al proberen door te snijden,een overdosis genomen,hypotermia gekregen,me proberen op te hangen.
Voor een trein gooien en springen van een hoge hoogte durf ik niet.
Maar ik wil gaan ik wil dood,ik leef niet meer ik lijd zo ontzettend erg.
Vertel me hoe kan ik zo snel en pijnloos mogelijk van deze vreselijke wereld af.
Datum:
16-01-2021
Naam:
Danique
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.