Ik ben niet depressief en eigenlijk wil ik niet dood. Mijn bankrekening laat echter zien dat ik geen andere keuze heb. Momenteel heb ik nog ongeveer € 800. Ik ben 37 jaar, woon nog thuis en heb de afgelopen 10 jaar m'n best gedaan als freelance webdesigner en developer. Helaas is het niet gelukt. Ach ja, zo gaat dat dan. Ik ben rationeel suicidaal en spring binnenkort van een flat af. Een paar seconden waarschijnlijk intense pijn, maar daarna is het gewoon voorbij. Eindelijk.
Ik heb nooit om dit leven gevraagd en ik heb er nooit toestemming voor gegeven. Ik ben niet helemaal bang voor de dood. Maar ik ben wel bang om de sprong te overleven en de rest van m'n leven als kasplantje door te moeten.
Ik kan het simpelweg niet meer aan. Elke dag is hetzelfde en vanwege gebrek aan geld zit ik vast. Elke uitgave is een risico. Ik kom niet in aanmerking voor een zakelijke lening en een uitkering weiger ik. (Daar kom ik trouwens ook niet in aanmerking voor.)
Het moet anders, dit wrede systeem waar we mee te maken hebben. Hard werken is geen garantie voor succes. Ik heb m'n best gedaan, maar ben niet waar ik wezen moet. Mijn leeftijdsgenoten hebben inmiddels een huis gekocht, zijn getrouwd en hebben een kind. Dat plaatje staat enorm ver van mij af.
Voor werkgevers ben ik niet interessant. Ik ben hooguit 4 uur per dag echt productief. De rest van de uren doorbrengen op kantoor vind ik zonde van de tijd. Helaas zit deze maatschappij nog steeds vast in een systeem dat voor velen niet werkt. Andere landen zijn gaan experimenteren met kortere werkdagen én weken, en wat blijkt? De productiviteit is gestegen en werknemers zijn gelukkiger.
Maar de werkgevers van hier zijn bang en willen nog steeds 'waar voor hun geld'. Bedenk je goed dat je werkgever jouw tijd, energie en expertise inhuurt. Het is niet 'de baas z'n tijd'. Het is jouw tijd. En het is jouw leven.
Ach ja. Het goede leven is niet voor iedereen blijkt wel. Ik ben niet zielig. Het is me gewoon niet gelukt. Voor een werkgever aan de slag? Graag! Maar zullen we dan op z'n minst proberen of kortere werkdagen / weken voordeel biedt? Laten we het op z'n minst eens 4 weken proberen. Als het niet werkt, kunnen we terug naar de 40-urige week. Als het wel werkt, is dat winst voor allemaal.
Maar ik hoor menig werkgever al denken: "Nee, gaan we niet doen."
Anyway, succes allemaal. Hopelijk gaan de tijden anders worden. Na 10 jaar kan ik in elk geval zeggen dat ik het heb geprobeerd. Helaas is het niet gelukt. Ach ja, so be it.
Game over.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.