Levensverhalen (pagina 24)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Levensmoe

Ik ben een 24 jarige meid met veel potentie en ambitie. Ik heb veel heftige dingen meegemaakt en allemaal overkomen. Op sommige momenten zou ik zeggen dat ik er sterker van geworden ben. Maar eigenlijk bewijst het alleen maar meer dat er zoveel tegenslagen zijn in het leven en het maakt niet uit wat je doet, de grond kan zo onder je voeten vandaan getrokken worden. Vorige week was ik zo verschrikkelijk blij. Ik had echt vertrouwen in een goed leven, en dat mijn leven leuk is. Binnen een paar uur was het volledig omgeslagen.
Ik vind dit leven te moeilijk. Er zijn veel leuke momenten, maar is dit nou echt genoeg om op te wegen tegen de slechte momenten? Het vertrouwen in een goede toekomst heb ik niet. Ik denk niet dat ik een huis kan kopen, ookal zou ik een heel goed betaalde baan kunnen krijgen later. Ik denk niet dat ik een geschikte partner kan vinden om de rest van mijn leven mee te delen. Ik denk ook niet dat ik diep van binnen een goed persoon ben. Ik heb het idee dat ik heel mijn leven gefaket heb om te zijn waar ik nu ben. Ik ben niet echt suicidaal, maar gewoon levensmoe. Al deze verplichtingen, verschillende opinies, verwachtingen, uitdagingen en sociale contacten, zijn mij vaak te veel. Het liefst zou ik heel primitief willen leven, maar dan leef je ook alleen maar om te overleven. Snap gewoon het nut niet van alles wat we doen in het leven.
Datum:
19-05-2022
Naam:
Fillipa
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

ZUCHT

hoi, ik ben hier omdat ik nooit perfect ben. En dat snap ik want niemand is perfect, maar ik ben slecht. GEWOON SLECHT. Ik ben dik, lelijk, vervelend, kan niks, shitkind en kut. Ja sorry dat ik het zeg maar het is gewoon waar. Zelfs me moeder zegt al die dingen. En ik hoor hier gewoon niets thuis.



















































ps mijn naam is aimee
Datum:
12-05-2022
Naam:
IK BEN NOOIT PERFECT
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Jullie verhalen worden gelezen

Ik ben 51 en een hoop shit meegemaakt in mijn leven. Ik heb een onderliggende depressieviteit wat om de 3-4 jaar omhoog komt naar een echte depressie. Daar zit ik nu dus ook in. Ik heb gewoon genoeg van het leven. Ik wil rust rust rust. Ik wil niks meer, ik wil alleen zijn en met niemand meer wat te maken hebben. Gewoon helemaal niks Ik wil gewoon rust. Het alleen willen zijn is een diep en innig verlangen. Zelfmoord is daarbij altijd een optie geweest. Van jongsafaan. Voel je rust als je dood bent? Wat moet er dan met mijn dochter en mijn vrouw? Ik hou van muziek. Dat zijn dus de dingen waardoor ik het toch maar niet doet. Hoewel ik het niet uitsluit. Ik weet het niet. Ik kan de depressieviteit niet van me afschudden en voel me gevangen. Veel verkeerde keuzes gemaakt in het leven. Daar denk ik de laatste tijd veel aan. Ik denk alleen maar aan de slechte dingen die ik heb gedaan. Goede dingen die ik heb gedaan bestaan haast niet in mijn hoofd. Terwijl een ander die me kent (mijn vrouw, vrienden heb ik niet) precies het tegenovergestelde zegt.

Bedenk, jullie verhalen worden gelezen. Jullie (en ik) zijn ook een groep in deze maatschappij. Ook wij zijn er. En we staan niet alleen! Lees de verhalen maar. En veel verhalen komt door toedoen van anderen. Sommige van jullie lees ik en dan denk ik: ik zou wel eens met jou willen praten. Zonder oordeel, zonder advies, zonder goede raad. Jij bent er, ik ben er en wij zijn er allemaal. En het mag. Je mag zelfmoordgevoelens hebben. Voor mij is dat heel normaal. Je hebt niks aan: "dat moet je niet doen en bla bla bla". Het is gewoon iets wat in je zit. Sommige van jullie gaan het echt doen, andere niet en hebben spijt en andere doen het ook niet en zijn later blij dat ze het niet hebben gedaan. Hoe dat bij je uit gaat pakken kan je niet weten. Er is geen glazen bol waar je in kan kijken. Je wilt gewoon van dat gevoel af, van dat rot leven af en je wilt gewoon rust.
Ik vind het volgende gezegde zo mooi. Het is niet volledig op mij van toepassing (beetje) en sommige van jullie helemaal niet en anderen weer wel. Het luid:"the toughest battles are givin to the strongest soldiers". De moeilijkste gevechten worden gegeven aan de sterkste soldaten.
Je bent nooit alleen! Ook al ken je niemand of heb je alleen maar rot mensen om je heen, toch ben je niet alleen. Jullie verhalen worden gelezen!
Datum:
06-05-2022
Naam:
I
Leeftijd:
51
Provincie:
Noord-holland

I can’t cope anymore

I am suicidal. I cannot take the news anymore; suffering, death and injury, and the thought that this horror will be unleashed upon us all soon is chilling my bones and causing me such anxiety. I want to go to sleep and never wake.
Datum:
29-04-2022
Naam:
M
Leeftijd:
45
Provincie:
Drenthe

Rust

Ik wil gewoon rust. Ik kan niet meer, ik wil niet meer. Het gaat niet beter worden. Ik heb al zoveel geduld moeten hebben in mijn leven en nu is het op. Ik ben moe; ik ben uitgeput. Ik wil mijn rust.
Datum:
26-04-2022
Naam:
Dy
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Dood

Ik zit sinds 2 jaar niet lekker in me vel. Sinds afgelopen september 21 is de diagnose depressie vastgesteld. Van ene behandelaar naar de ander. Nu een praat groep. “Het komt wel goed” “we doen dit samen” . Niemand begrijpt me. Ze willen me allemaal begrijpen maar niemand in me omgeving snapt hoe het is. Zelfmoord zit eigenlijk 24/7 in me hoofd. Ik zit er aan te denken mezelf op te hangen. Zodat ik nog heel in me kist kan.
Datum:
24-04-2022
Naam:
Engel
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Ik zie het even niet meer zitten

Een ziekte waar ik momenteel mee in de ziektewet zit.. Werk dat mij tegenwerkt hiermee en ouders die beide ziek en hulp behoevend zijn. Depressie is bij mij vast gesteld en heb een vriend waar ik 11 jaar mee samen ben, die totaal geen empathie heeft. Als hij zijn natje en zijn droogje maar heeft.. Ik kan nergens met mijn verhaal terecht en wil mijn ouders er niet mee lastig vallen. Gelukkig is de psycholoog er nog maar doe me sterker voor dan dat ik ben. Ik ben moe, hartstikke moe van alles. Voordat ik ziek werd kon ik nooit iets goeds doen: Het werk heeft mij volledig gek gemaakt. Nooit maar dan ook nooit was het goed. Voel me leeg van binnen.. Heb een kinderwens welke hoogstwaarschijnlijk niet vervult kan worden.. Het is dat mijn ouders nog leven, anders wist ik het wel.
Datum:
18-04-2022
Naam:
Patricia
Leeftijd:
30
Provincie:
Drenthe

Lelijk

Ik voel me de laatste tijd alleen maar lelijker. Ik kan niet omgaan met social media en al het schoonheidsideaal om me heen. Mijn ouders hebben mij nooit bevestigd. Ze vonden mij een lelijk kind. Er zou niets van mij terecht komen. Etc. Ik wil niet zo klagen. Kijken wat er wél is en vooruit. Denk positief. Maar ik wil alleen naar verdwijnen. Alleen maar omdat ik zo hekel heb aan mezelf. En iedereen is ergens 3 meter boven mij op een voetstuk. Ik geloof in God. Maar ik begrijp soms niet waarom zijn er gewoon niet allemaal hetzelfde. Geen onzekerheid. Ik kan gewoon niet voldoen aan de plaatjes van Instagram etc etc. Ik wil mezelf veranderen. Maar het lukt niet.
Datum:
09-04-2022
Naam:
Suzanne
Leeftijd:
34
Provincie:
Gelderland

40 jaar suïcidaal, een klucht.

dit jaar heb ik 40 jaar suïcidale gedachtes. 7 jaar was ik toen ik voor het eerst dood wilde. 25 toen ik drie pogingen deed. Verder gaan leven voor mijn familie. Mijn ouders verdommen het om dood te gaan geloof ik, die hebben het wel naar hun zin. En eigenlijk wacht ik daarop, sinds mn 25e, zodat ik dan kan gaan. Maar zij zijn gelukkig en ik lijd.

ernstig chronisch ziek, waardoor ik geen kant op kan eigenlijk en mijn leven blijft maar verstoken van ellende. narcistische partners, psychotische partners, mishandelingen, vernederingen, zorgkinderen en nu mn jongste in de pubertijd en ook in psychose. In haar psychose keert ze zich tegen mij. We hadden altijd een goede band en nu ben ik een monster in haar ogen. Als ze ziet dat mijn gedrag niet klopt met haar beeld zegt ze 'je acteert, dit is mijn moeder niet.' Mijn hart verscheurt. maar de psychiatrie ziet het nog niet. Jarenlang kan zoiets duren zeggen diverse hulpverleners me, die gelukkig wel zien wat er speelt. Iets met lijstjes die afgestreept moeten worden en als je daar net buiten valt heb je pech. Onzorgvuldig omgaan met gevoelige informatie in dossiers. Alsof het allemaal niks is, moet je elke keer de wanen van je dochter lezen als zijnde het waarheid is. Ze gelooft het, mensen om haar heen geloven het, ze vertelt het aan wie het maar horen wil en ik weet zeker, als ze bij haar volle verstand was, zou ze het vreselijk vinden. Want ze was altijd stapelgek op me. Ze heeft me zoveel liefde en mooie dingen gegeven. En ik ben haar kwijt nu. En er wordt niks aan gedaan. Je komt in het verrotte systeem terecht, waar mensen machines lijken, die meedogenloos doordraaien, die de protocollen volgen, die zwaar pijnlijke gedetailleerde gevoelige informatie zwart op wit zetten, vereeuwigen, zonder het te controleren, en daarna weer naar huis gaan om hun gelukkige perfecte leventjes te leven. Je bent veroordeeld op papier. Zij voelen het niet. Zij hebben geen bloedend moederhart.

40 jaar suïcidale gedachtes, kun je een klucht noemen zei ik onlangs tegen een vriend van mij. 40 jaar lang, suïcidale gedachtes en nog leven, dat is toch een klucht.

R*t toch op met je in leven willen houden van mensen, koste wat het kost, we leven hier met bijna 10 miljard op een aardkl**t die eronder bezwijkt. Dieren en milieu die eraan kapotgaan. Kinderen die erfelijk belast raken. Alleen maar zodat jij je zo goed kunt voelen dat je mensen helpt en in leven houdt. Het is puur egoïsme waar ik op leef, het is jullie egoïsme die ik elke dag in en uit adem, waar ik me elke dag mee voed, geen wonder dat de ellende in mijn leven niet stopt. Word je er blij van? Krijg je er een goed gevoel van? Ja jij wel... ik niet..
Datum:
13-03-2022
Naam:
dina
Leeftijd:
46
Provincie:
Zuid-holland

Nergens goed genoeg voor

Geboren met een niet zichtbare lichamelijke handicap naar speciaal onderwijs geweest te zijn
Geen normale opleiding gehad en nu met die stomme participatiewet geen echt gepast werk kunnen vinden omdat je te goed bent voor een beschutte werkplek
Maar lastig mee kan komen in een “banenafspraak” werk omdat als nog de lat hoog ligt.
Als maar op je tenen moeten lopen om alles maar te proberen bij te benen
Gescheiden van een autistisch dominante man
En daarna in een relatie te komen met een man die add heeft drugs gebruikt en overmatig alcohol drinkt.
Een dochter van 19 hebben autistisch en afhankelijkheid van mij zijn om maar vooruit te komen
Ik ben moe ik ben bang ik heb pijn
Dit wil ik niet
Datum:
09-03-2022
Naam:
Ach ja
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.