Levensverhalen (pagina 20)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben niet goed genoeg voor deze wereld

Als ik iets zeg dan geeft mijn beste vriendin er direct commentaar op of ze is boos. Ik kan niets goed doen voor mijn ouders en andere mensen.
Datum:
12-10-2022
Naam:
De rode kat
Leeftijd:
14
Provincie:
West-vlaanderen

Vast

Ik zit vast, vast onder de druk van mijn eigen gedachtes, vast onder schulden, vast onder de druk van het maar moeten bestaan voor anderen. Het liefst zou ik er nu meteen een einde aan maken, ermee klaar zijn, ik heb er genoeg van. Alles en iedereen verwacht iets van je dat je niet waar kan brengen, de druk van mensen om je heen houden mij even erg vast als mijn gedachtes.
Ik wil een uitweg maar die is er niet, ik zie maar één einde en weet dat dat een echt compleet einde is.
Datum:
11-10-2022
Naam:
Manno
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

waarom?

Ik ben 16 jaar, heb gescheiden ouders en zit inmiddels op mijn beroepsopleiding. Ik vraag me al aantal jaren af wat het doel is van mijn leven, Ik probeer het altijd goed te doen voor anderen maar loop daardoor zelf altijd achter de feiten aan. Ik weet niet wat mijn plannen en doelen zijn voor later dit is voor mij constant een groot struikelpunt aangezien, ik wel vaker over zelfmoord heb nagedacht en altijd weer bij mezelf dacht dat er weer een betere dag zou komen of dat er iets was om naar uit te kijken. Ik heb nu bijna niks meer om naar uit te kijken ik zie alleen nog maar meer teleurstellingen als voorheen. Iedere keer als de overweging in mijn gedachten ten binnen schiet denk ik alleen nog maar aan mijn familie en wat voor een pijn ik zou achter laten voor hen. Ik heb bijna nergens meer zin in school zie ik als een nutteloos iets aangezien ik niet weet wat ik later wil doen en daarom voelt het voor mij aan alsof ik het ook alleen maar doe omdat het me verplicht wordt. Ik ben inmiddels gestopt met werken omdat ik anderen constant voor mezelf deed zetten en het me er daar ook teveel werd. Ik ben begonnen naar een psycholoog te gaan sinds 3 weken geleden en het geeft me een veilige plaats om mijn verhalen te vertellen en mijn emoties te uiten maar voor mij is het net alsof het alleen maar in het moment helpt, er kan verteld en gezegd worden wat ze willen maar 2 uur later sta ik gewoon weer in de realiteit en deze realiteit is voor mij een teleurstelling. Het voelt alsof er alleen maar meer en meer op me schouders wordt gelegd en alsof ik het er zelf ook op leg, en ik heb het gevoel alsof ik het langzaam niet meer kan dragen. Ik laat dit niet zien aan de mensen om mij heen omdat ik niet zwak wil overkomen en hen niet de last wil geven dat het niet goed met mij gaat maar het werd er niet beter op en dat merk ik zelf ook. Het gene wat ik het meeste en liefste wil is rust, het voelt aan alsof ik dag en nacht sta te denken en werken in mijn hoofd en ik wil gewoon dat het stopt, ik wil rust in mijn hoofd.

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je bericht!

Het is mooi om te lezen dat je er graag voor anderen wilt zijn en anderen wilt helpen. Dat is een eigenschap om te koesteren. Het is echter ook een eigenschap waar je mee om moet leren gaan, omdat je zoals je merkt er anders aan onderdoor kunt gaan. 

Durf ook eens nee te zeggen, en geef hierbij gerust als reden dat het je anders teveel wordt. Niets om je voor te schamen, en je zult zien dat de meeste mensen er begrip voor zullen hebben (en zo niet, dan zegt dat meer over de ander dan over jou). Op deze manier kun je zelf bepalen wat je aan kunt en is het ook op de lange termijn beter vol te houden om er voor anderen te zijn. Dit zorgt er ook voor dat je weer wat tot rust kunt komen en de toekomst vanuit een beter perspectief kunt bekijken.

Geef ook gewoon aan je psycholoog aan hoe je de gesprekken of behandeling vindt gaan, en dat het echt een punt voor jou is dat je er buiten de gesprekken om nog niet veel aan lijkt te hebben. De psycholoog kan daar dan op inspelen en je misschien handvatten geven om er ook buiten de gesprekken profijt van te hebben.

Als laatste is het goed om te weten dat niet alles in één klap opgelost kan worden. Het is altijd een proces dat tijd nodig heeft. En het begin van dit proces is vaak nog het lastigst.

Veel sterkte en ik ben ervan overtuigd dat je het aankan!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
10-10-2022
Naam:
96987
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

hi

ik zie het niet zitten
Datum:
09-10-2022
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Je doet er toe!

Misschien niet bedoeld, voor deze website. Maar er is Iemand Die mij verlost heeft van mijn zelfmoordgedachten en neigingen.
En dat is de Drie-Enige God!
Jezus zegt: Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven!
Bij Hem is vrede, kracht voor vandaag en een blijde hoop voor de toekomst!
Datum:
01-10-2022
Naam:
Karel
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

Waar doe ik het voor?

Ik heb Asperger en daardoor ervaar ik al mijn hele leven allerhande belemmeringen in het dagelijks leven. Als baby sliep ik nauwelijks, ik was alleen maar aan het huilen, misschien voelde ik me toen al ongelukkig in deze wereld. Op school had ik nooit vrienden, maar dat vond ik niet erg. Ik was niet dom en kon het goed bijbenen. In 4 Havo begon ik na te denken over de zin van het leven en toen ging het mis. Ik heb de zin van het leven nooit geweten en daardoor ging het heel snel achteruit met mijn mentale gezondheid en ook met mijn schoolresultaten. De therapieën die ik toen kreeg vond ik totale onzin en hielpen geen moer. Want ik dacht: 'Deze planeet is al een paar miljard jaar oud en het universum is waarschijnlijk nog veel ouder, wat stelt een mensenleven van nog geen 100 jaar dan voor?!' Niet mijn denkwijze, maar deze filosofie was voor mij leidend. Ik vond het daarom niet meer dan logisch dat het een normale zaak zou zijn dat ik de regie over mijn eigen levenseinde in handen kon hebben. Mijn vermoeden dat dom gelul hier niks aan zou veranderen werd keer op keer bevestigd. En niemand wilde dat inzien.

Door mijn stoornis heb ik het leven nooit echt leuk gevonden. Ik had wel wat passies, maar die zijn allemaal verdwenen, omdat ik er simpelweg geen plezier en voldoening uit hield. En de dingen die ik nu nog doe voelen vooral als afleiding i.p.v. als iets waar ik echt naar uitkijk of waar mijn hart ligt. 'We kunnen wel handvatten bieden om je leed te verlichten, maar het blijft alsnog een levenslange gevangenisstraf', zo voelt het een beetje voor mij.

De laatste tijd merk ik ook dat ik bij films en series steeds meer sympathie opbreng voor de schurken, vooral als het gaat om schurken die hun doel proberen te rechtvaardigen met mijn mening over deze ethisch moeilijke kwestie waar ik al jaren mee worstel. Best een enge ontwikkeling, want ik ben normaal gesproken altijd een vredelievend iemand ben die geen vlieg kwaad doet. Maar de neerwaartse spiraal in mijn hoofd maakt me af en toe gewoon gek. Ik vind ook dat iedereen over zijn/haar eigen levenseinde zou moeten kunnen beslissen en ik kan me er echt boos om maken als er in de media verhalen verschijnen over mensen die dat niet vinden.

Ik voel me de laatste tijd steeds vaker uitgeput. Ik werk parttime, maar ik heb zelfs na een kort werkdagje vaak nergens meer zin in. Ik doe vaak alleen wat echt nodig is en bij de rest denk ik vaak: laat maar zitten. Je hoort vaak dat je zelf wat van je leven moet maken, maar dat wordt moeilijk in een steeds slechter wordende wereld. Met name de laatste 10 a 15 jaar nemen de problemen in de wereld steeds sneller toe. Vooral de afgelopen tijd laat de ellende in de wereld zo veel exponentiële uitschieters zien, dat ik af en toe het gevoel heb dat de wereld een wanordelijk, chaotisch, nihilistisch, giftig moeras is waar ik hoe dan ook in ga verzuipen. De enige reden dat ik na bijna 10 jaar met deze donkere gedachten in mijn hoofd nog altijd in leven ben, is dat ik bang was dat een zelfmoordpoging zou mislukken. Gelukkig heb ik nu wat voorbereidingen kunnen treffen voor een zelfmoordpoging, mocht het echt nodig zijn. Alleen al het feit dat ik dat plan heb, geeft me al wat rust in mijn hoofd. Die houvast is fijn, maar ik erger me vaak aan de kleinste dingetjes en prikkels waardoor ik me al snel weer doodmoe voel, dus het is gewoon niet makkelijk.
Datum:
21-09-2022
Naam:
R.
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Ja of nee

Datum:
20-09-2022
Naam:
Donkere wolk
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

Weet het niet

Ik kan het niet meer
Datum:
17-09-2022
Naam:
Yes
Leeftijd:
51
Provincie:
Zuid-holland

Waarom zijn we hier?

Als iedereen vroeg of laat toch dood gaat, waarom zouden we dan moeite stoppen in het leven? Het kan toch niet voor niets zijn? Waarom vinden we het als mensen zo erg dat er verschrikkelijke dingen gebeuren in de wereld? Als het voor niets is, zou dat toch niet uitmaken?

Waar voor veel mensen de erge dingen in de wereld een teken zijn dat er geen God zou zijn, en zo wel, dat deze niet liefdevol zou zijn, is het voor mij juist een bevestiging dat er wel degelijk meer is. En ik snap het ook wel. Veel christenen, vooral in de meer evangelische hoeken zijn mensen vaak alleen maar van 'God is liefde dit en God is liefde dat'. Niet dat het niet zo is, maar het is erg eenzijdig en een Bijbelse onderbouwing mist hierbij vaak. Het is namelijk niet altijd alleen maar mooi en euforisch. Wat vaak vergeten wordt is dat God ook een rechtvaardig God is, en daarmee het slechte in de wereld op een rechtvaardige manier veroordeelt. De Bijbel geeft een verklaring voor goed en kwaad, en ook een antwoord op wat er gebeurt na de dood. Dit geeft zin en perspectief aan het leven.

Graag dood willen of jaloers zijn op de mensen wie het is gelukt ben ik door de tijd heen daarom ook gevaarlijke gedachtes gaan vinden. Wie zegt dat het leven na de dood beter zal zijn dan de situatie waar je nu in zit?

Hopelijk hebben jullie hier iets aan. Hou vol!
Datum:
13-09-2022
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

Heeft het leven zin?

Al sinds mijn jeugd vraag ik me af wat de zin is van het leven. Ik heb het nog steeds niet ontdekt. Als uitvaartfotograaf ben ik vaak jaloers op de mensen die ik fotografeer. Zij hebben rust en zijn verlost van alle problemen! Hopelijk is mijn leven snel voorbij. Soms kan het leuk zijn en anderzijds hoeft het van mij niet meer. Ik ben niet alleen maar voel me heel eenzaam en verlaten. Als ik zou weten dat ik morgen dood zou gaan dan zou ik vandaag nog een groot feest geven! Afscheidsplechtigheid wil ik niet. Bij plechtigheid heb ik al zo vaak gehoord hoe goed de overledene wel niet was! Ook paar keer hoe slecht iemand was. Heel bijzonder, maar dat zouden ze van mij ook kunnen zeggen. Nee hoor, kist snel dicht en de grond in. In de vuilcontainer mag ook. Over en uit! In mijn werk heb ik keer iemand gevonden die zelfmoord had gepleegd, en het was gelukt! Ik weet dus hoe het kan. Ik hoop dat ik vannacht nog doodga.
Datum:
11-09-2022
Naam:
Diederik
Leeftijd:
58
Provincie:
Overijssel
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.