Levensverhalen (pagina 17)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

boos

ik ben zo boos op de mensen om mij heen. mn moeddermn stief vader. Ik haat me leven zo erg ik maak krassen op me zelf omdatik boos ben op mezelf ik weet niet wat ik doe als ik weer zo uitbarsting heb mn ouders haatik ik word naar mijn gevoel vaak gekleineerd en ik haat het zo ik word schter gesteld en ze zien nietdat het mij raakt ik wil gewoon niks meer voelen. Even helemaal tot rust komen even niks dat door mijn hoofd heen gaat. Ik ben al vaker aan gegeven dat ik het zwaar heb steeds word het vergeten. Hoevaak moet ik nog in tranen uitbarsten om te laten zien dat het niet oké gaat met mij? Is de dood dan mijn enige optie? Help ik verdrink in mijn eigen suïcidale gedachte ik wil wel vragen om help maar het lukt me niet. Ik voel me ook zo alleen ik kan die leegte met niks vullen.
Datum:
05-12-2022
Naam:
annoniniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

Niemand

Ik voel me niemand en voel me heel ongelukkig Het kost me heel veel moeite om iedere dag weer op te staan maar wil me wel graag gezien voelen Als iemand me gedag zegt wordt ik blij
Datum:
04-12-2022
Naam:
Karin
Leeftijd:
68
Provincie:
Drenthe

Het boek is uit.

Mijn leven is zo goed als voorbij. Op mijn 42e voel ik mij 82. Ik worstel al een jaar of vier met depressie, manie en verslaving. Ook ben ik autistisch, maar hoog intelligent. Ook financieel zit ik aan de grond, sta onder Bewind wat nog zeker drie jaar gaat duren en kan totaal niet omgaan met mijn karige leefgeld. Heb geen werk meer; ben uitgevallen door een fikse burnout en tijdens mijn ziekteperiodevdus ontslagen. Mijn ego is zwaar gekrenkt, liefde ken ik niet en "vriendschappen" zijn vaak vluchtig, oppervlakkig en soms ook ronduit toxisch. Ik zit er doorheen, ik weet wel wat ik moet doen om verder te kunnen, maar mis de wil en de energie. Ik heb nooit echt op deze planeet thuisgehoord, maar had mijn manieren om daarmee om te kunnen gaan. Deze manieren werken nu juist tegen me. Het meest logische voelt voor mij op dit moment om er weloverwogen en op humane wijze er een punt achter te gaan zetten. Ik ben aan het nadenken over voor mij geschikte mogelijkheden om dit te doen. Alles wat mijn leven nog enigszins de moeite waard maakte is simpelweg verdwenen of mij afgenomen. Ik koester alle mooie herinneringen, maar het liefst doe ik er nu een strik omheen en de grond in. Het boek is uit. Ik haat mezelf niet, wel mijn leven op dit moment en deze wereld die ook richting haar ondergang gaat. Ik wacht het niet af, houd liever de eer aan mezelf..

Reactie van Zelfmoord.nl

Door de combinatie van hoog intelligent en autistisch zal het voor andere mensen vaak moeilijk zijn om te begrijpen wat er in jouw hoofd gebeurt. Misschien vind je het daardoor ook moeilijk om echt contact te maken. Toch hopen wij dat er voor jou nog veel mooie nieuwe hoofdstukken aan je boek toegevoegd kunnen worden. Met een therapeut die met jou kan meedenken en meevoelen zou je wel positieve manieren kunnen vinden om je thuis te voelen op deze planeet. De juiste hulp zoeken is altijd nog beter dan alles opgeven.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
04-12-2022
Naam:
Piet
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

Ik geef op

Ik wil echt niet meer. En ik snap het niet. Hoe zo worden zulke goede mensen nou ziek. In 2014 ging een vriendin dood aan kanker ze was 5 in 2019 kreeg me vader het overleefde het en nu 2022 heeft me opa het. Ben elke dag zo bang dat die dood gaat. Het is al 3 jaar geleden maar pas nu komt alles terug. Nog nooit zo moeilijk het hier mee gehad. En vriendinnen die er mee schelden maakt het nog erger. Niemand weet hier van. Want als mensen het weten gaan ze het tegen je gebruiken. Ik zoek een uitweg maar kan hem gewoon niet vinden en heb echt zo veel stress van school. Het lukt niet meer zit in de 2de maar word nu al elke dag gevraagd wat ik wil worden word er gek van. En iedereen weet het al behalve ik. En heb niemand met wie ik dit allemaal kan delen heb wel genoeg vrienden maar ze begrijpen het toch niet. En niemand verwacht dit. Want ben altijd zo blij en vrolijk maar als ik alleen ben… en ik vraag elke dag aan mensen hoe het gaat maar het word af en toe terug gevraagd. Als mensen me skippen om wie geef veeg ik heb bloed weer van me arm af. De doekjes en het mesje goed verstoppen. En weer door maar ik weet niet meer voor hoelang.
Datum:
04-12-2022
Naam:
Ella
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Het gevoel

Ik weet nooit echt hoe ik zulke dingen moet beginnen haha, maar hier komt t. Bij mijn vriendinnen ben ik altijd een lachend, lief, blij zorgzaam persoon, omdat ik de mensen om mij heen niet verdrietig wil maken met mijn echte gevoelens. Al probeer ik te roepen voor hulp, of seintjes te maken dat ik oprecht dood wil neemt niemand mij serieus. Ik ben er altijd geweest voor iedereen, ik help iedereen wanneer hun het nodig hebben. Maar het voelt alsof dat het enige is dat ik kan doen, en voor een of andere reden kan ik mezelf niet helpen. Alles gaat mis, het enige waar ik aan kan denken is dat bloed dat elke avond van mijn pols af druppelt, dat pijn dat eigenlijk soms toch goed voelt, omdat ik het verdien. Alle gedachtes dat door mij heen gaan, en dan word het me te veel. Ik wil gewoon weg zijn, verdwijnen. En als niemand mij serieus neemt, waarom zou ik mezelf dan serieus nemen? Ik voel me emotieloos, alsof elk gevoel dat ik heb op één of andere manier nep is, ja tuurlijk lach ik vaak om grapjes, maar ik ben eigenlijk een triest mens. Ik haat alles aan mezelf. Ik zie liever geen dag licht meer, maar elke ochtend zie ik het toch. De pijn in mijn ogen die iedereen negeert, de pijn in mijn stem als ik advies geef, omdat ik zelf zo veel mee heb gemaakt. Niemand neemt het ten harten, ik heb pijn. Ik kan het niet meer, ik hou vol, maar op een gegeven moment is het klaar en dan zult iedereen mij serieus nemen, het moment wanneer ik mijn laatste adem neem en dan iedereen pas beseft wat ik al die tijd probeerde te zeggen.

Reactie van Zelfmoord.nl

Hou vol! Praten helpt echt. Hopelijk vind je iemand waarbij het goed voelt om echt te vertellen hoe het met je gaat. Je berichtje hier is al een eerste stap. Laat het ons gerust weten als je nog ergens mee zit!

Datum:
29-11-2022
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Elke dag weer een Gevecht

Datum:
29-11-2022
Naam:
Sam
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

ik kan niet meer, ik ben er morgen niet meer.
mogen god met me zijn.

Reactie van Zelfmoord.nl

God wil zeker met je zijn, Hij laat zich vinden voor wie Hem echt zoeken. Hopelijk kun je energie vinden om een positieve uitweg te zoeken. Je kunt een hulplijn bellen voor menselijk contact.

Datum:
27-11-2022
Naam:
peter
Leeftijd:
38
Provincie:
Limburg

beperkt bijzonder leven

vroeger verwaarloosd , tot m’n 24e afgebroken

door verwaarlozing sociaal niet op gang gekomen , en kon niet echt goed praten

dit hield in op m’n 19e sociaal isolement met depressie

13 jaren in de hulpverlening gezeten , geleerd om goed te praten

maar heb psychoses gehad , en hoewel ik heel sociaal ben , en houd van praten en spreken mijn liefdestaal is , de medicatie die ik al 10 jaren moet slikken , die mij sociaal beperken

spul gaat op je receptoren zitten waardoor er geen gegevens door je hersenen kunnen gaan

functioneer op 40 procent van m’n hersenen , terwijl ik een denker ben , maar nu niet dus

probleem is laatste jaren geen werk , geen kerk en daar komt ie geen vriendin

vrouwen vallen altijd als eerste weg , en geen idee hoe ik met vrouwen in aanraking moet komen , een normaal gesprekje is al een hele opgave

heb wel veel bereikt in 10 jaren , huisje enz

ik kan een relatie alleen het opstarten is te lastig

en medicijnen;moet je jaren wachten voor een verbetering

zonder medicatie had ik allang kinderen gehad en alles

het leven is niet fair geweest , totaal niet

veel meegemaakt heel veel

maar een beperkt en bijzonder leven

dus ik ga het zien of ik een vriendin krijg

en anders maak ik over 5 jaren de balans op

ik schaam mij geen vriendin te hebben

Reactie van Zelfmoord.nl

Dat klinkt als een heftige slechte start van het leven wat jij hebt meegekregen.

Gelukkig ben je nu aan het opbouwen. Je hebt geleerd om goed te praten, jezelf kunnen uiten wat je voelt en denkt is belangrijk en helpt om contact te maken vanuit wie je werkelijk bent. 

We wensen je daarom ook veel sterkte, hopelijk blijf je groeien en komt er een moment dat je je innerlijke kracht ontdekt!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
27-11-2022
Naam:
bert
Leeftijd:
35
Provincie:
Drenthe

Gevecht

Al jaren leef ik met ups en downs. Heb het goed voor elkaar, gezin, gezonde kinderen en al jaren een vaste baan. Maar toch, ik kan nergens van genieten en kijk nergens naar uit. Het is net een gevecht dat ik aan het voeren ben. Wat doe ik hier, men is beter af zonder mij en hoe lang hou ik dit nog vol, zijn vragen die ik mezelf vaak stel. Ben lichamelijk leeg en kan nergens energie uit putten. Sporten kan ik me niet meer toe zetten en blijf in een negatieve spiraal. Diep van binnen zou ik heel graag deze aarde verlaten. Rust voor mezelf en voor mijn gezin. Niet meer die vader met zijn stemmingswisselingen. Ben er langzaam wel klaar mee, met dit leven en dit gevecht.

Reactie van Zelfmoord.nl

Hey Mike, goed dat je hier je gedachten en gevoelens opschrijft. Misschien voel je je overbodig, maar ik weet zeker dat jouw gezin, je kinderen jou niet kunnen missen. Je komt op mij over als een zorgzaam iemand. 

Heb je al wel eens geprobeerd, met hulp, uit te vinden waar die stemmingswisselingen vandaan komen ? Zijn er nog gevoelens van vroeger ver weg gestopt ? Of de situatie in het heden waar je moeilijk mee om kunt gaan ?  Hopelijk kun je de energie en de moed vinden om de juiste hulp te zoeken.

Als je hulp nodig hebt bij je zoektocht, stuur ons een bericht via het contactformulier.

In elk geval wensen wij je veel sterkte en Gods vrede!


Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
23-11-2022
Naam:
Mike
Leeftijd:
54
Provincie:
Utrecht

het leven zonder hoop

ik probeer een tijdje een bericht te schrijven die andere begrijpen maar het is zo moeilijk uit te leggen. ik ben een jongen van 16 en heb elke avond zelfmoordgedachtes. heb een handje vol vrienden waar van ik dacht dat ze van me hielden maar dat bleek anders te zijn. het gevoel om niet ergens bij te horen kent iedereen wel maar bij je vrienden hoor je je goed te voelen. de mensheid voegt niks toe aan de natuur dus waarom zou ik moeite doen voor niks. ik wil het liefst alleen of met een iemand naar de alpen en daar in een blokhut zitten.

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat naar dat je je zo rot voelt! Heb vertrouwen dat er betere tijden aankomen. Hopelijk lukt het je om mensen om je heen te vinden die wél om je geven. Weet dat God sowieso om je geeft, en dat Hij een stabiele basis is. Als iedereen om je heen wegvaagt, is Hij er nog steeds.

De mensheid kan de natuur inderdaad flink verpesten, maar vergeet niet dat een mens ook juist heel veel kan betekenen hierin. Ieder mens kan daarin zijn eigen keuze maken. Jij kan de keuze maken om de natuur een handje te helpen :).

Bedankt voor je berichtje en laat het ons gerust weten als je nog ergens mee zit.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
22-11-2022
Naam:
mees
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.