Levensverhalen (pagina 192)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

iedereen haat me

ik ben een meisje.En zit in een pleeggezin.ik heb ruzie met *****1 . en *****2 en ******3 bemoeien er veel mee. *****1 zegt dat hun er niet mee bemoeien maar zij weet niet wat er is gebeurd gisteravond. *****2 lacht me telkens uit. en ze zeggen dat ik s nachts droog moet blijven terwijl ze weten dat ik daar problemen mee heb. *****1 maakt me ook de hele tijd belachelijk. ze wilde eerst praten maar ik wilde dat niet. ******3 doet ook heel erg vervelend ik zeg niet dat ik niets doe maar hun doe echt super vervelend. het isbijna pesten. ik haat mn leven. alleen wil ik mijn familie niet in de steek laten.
Datum:
12-04-2015
Naam:
veerle
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord... Liefdesverdriet...

Mijn vriend heeft gisteren de verkering uitgemaakt.. En ik kan er niet bovenop komen.. Kon ik maar kijken hoe mijn leven er over 10 jaar uit ziet.. Ik wil hier niet blijven.. Ik wil hem terug.. We hebben zoveel leuke dingen gedaan.. Waarom? Je hielt toch van me? Hoe kan het? In 1 week weet jij dat je geen verkering meer wil.. En de reden is omdat je geen zin meer hebt.. Waarom?

Ik weet niet wat ik moet doen en sta wel op punt zelfmoord te plegen..
Datum:
12-04-2015
Naam:
Angela
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

En nu?

Als je alles al hebt geprobeerd. Ik heb een meisje van 13. Ze doet het zo goed dat ik misschien eerder weg kan dan ik dacht. Haar pappa is een rare, maar wel een hele goede pappa. Ze redden het wel met elkaar. Hij ging weg. Andere vrouw. Nu ziet hij wat anderen al een tijd zien. Geen liefde, vooral het plaatje. Hij deed alles met haar wat hij bij mij belachelijk, soft, vreemd, dom of raar vond. Ik was daar verdrietig over, maar vooral omdat ik zo mijn best heb gedaan. Dat was misschien verkeerd. We kregen een kind. Ons dametje is echt bijzonder. Type astronaut. Maar ik was kapot. Nooit rust. Niet tijdens de zwangerschap en ook niet na de bevalling. Vanaf toen ben ik mij alleen gaan voelen.
Hij vond een wereld in second live. Uiteindelijk heeft hij daar ook voor gekozen. Ons meisje was 5 toen zijn leven in het teken stond van nieuw. Uiteindelijk is dat gelukt en de gevolgen waren niet te overzien.
Ik had in die tijd al de diagnose bipolair. De fuck is dat het dan allemaal per definitie aan jou ligt... aan mij dus. Ons meisje was 5 en hij hield al drie jaar niet van mij...
Ik wilde nooit een kind. Mijn ervaringen waren niet echt leuk en ik heb noit een voorbeeld gehad. Mijn relatie met deze man was een unicum. Met hem kwam ik er wel uit.
Dat is ook gelukt. Maar inmiddels al 8 jaar zonder ondersteuning en dus huizenhoge lasten zonder rechten, potje of oplossingen. Nu loopt het spaak met zijn second live vriendin. Aangezien er nooit een band is geweest tussen mijn meisje en de vriendin ben ik daar blij om. Liever echte liefde. Ze voelt dat zelf ook wel.

Nu is mijn ex kwetsbaar. Overdenkt zijn winst en verlies. Dat maakt mij kwetsbaar.
Ik wil niet dat ik afgedankt wordt. Niet door mijn moeder, mijn familie, een vriendin of een ex.
Na jarenlange behandeling zet ik nu het liefst het mes erin, omdat ik niet zo goed weet wat anders. En eigenlijk interesseert het mij ook niet.
Mijn dochter heeft haar pappa nu voor zichzelf en dat geeft mij de ruimte om te gaan. En dat wil ik al zo lang.

Datum:
11-04-2015
Naam:
C
Leeftijd:
45
Provincie:
Utrecht

Mijn hoofd zit vol

Zo af en toe zit mijn hoofd vol, gedachten klemmen. Ik kom in zon periode tot weinig(werk/prive) Ze komen niet meer los van mijn hoofd.

Het gebeurt steeds vaker.

Ik wil mijn hoofd leeg. ik doe mijn best, de periodes worden langer uit eindelijk lukt het weer.

Het gebeurt steeds vaker.

Soms wil ik het niet. ik wil voor altijd een leeg hoofd, ontspannen kunnen zijn.
Datum:
10-04-2015
Naam:
Gerjan
Leeftijd:
37
Provincie:
Utrecht

Verdriet 😪😭

Het begon allemaal met de verkeerde jongen die ik leerde kennen op Facebook. We begonnen te praten. We kregen gevoelens voor elkaar. Maar we hadden elkaar nog noot in het echt gezien. Maar toch waren er gevoelens. We zijn 5 maanden samen geweest. Op een moment vroeg hij een naaktfoto. En ja als lief van iemand dan doe je stomme dingen. Dus ik stuurde 1. Paar dagen later was het uit. We kregen harde ruzie. Op school werd er geroddeld, over naaktfoto\'s . Ik wist nu ben ik dood! Ik wist niet wat ik moest doen! Afwachten? Dat heb ik gedaan. Het ging heel het school rond. Ik probeerde er me zo het minst mogelijke van aan te trekken. Thuis had ik het ook niet al te makkelijk. Mijn punten waren slecht. Mijn moeder was altijd maar kwaad op mij. Jongens gebruikten mij alleen maar 😭. Ik zit zo hard met de gedachte om zelfmoord te plegen! Ik wil het doen! Ma er houd mij iets tegen. Maar ik weet niet wat. Ik zit met slechte gedachten en niemand kan mij overhalen 😭. Dit is het einde ik voel het ! 😭😭😭.
Datum:
10-04-2015
Naam:
Femke
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Ik maak mezelf ook kapot met de pijn die ik nu heb

Me vriendin heeft het uitgemaakt ... Ik heb heel men lagere school , heel men middelbaar geen vrienden gehab ... Me vriendin is ALLES wat ik hab ... Alles waar ik voor leefde ... Alles wat ik wouw ... Ze heeft me een paar keer tegen gehouden ... Maar het sta nu vast ... Tegen wanneer iemand dit leest ben ik al weg ... Ik wil WEG zolang zij weg is ... Bye
Datum:
09-04-2015
Naam:
Kyanii
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Hoe is het zover gekomen

Ik ben een ontwikkelde vrouw met hersens en empatisch vermogen. Goeie banen gehad, veel vrienden, en een lieve gehandicapte dochter.

Vijf jaar geleden vertrok haar vader van de een op de andere dag. Bleek getrouwd met een ander. Nooit meer naar ons kind omgekeken.
Sinds die tijd probeer ik alle eindjes aan elkaar te knopen. De laatste weken lukt dat niet meer. Ik zit al jaren in de WIA en werk gelukkig part time drie dagen pw. Mijn kindje woont in een zorginstelling, waar ze vier dagen pw woont. Ik heb nog een koophuis met mijn ex waar ik geen eigenaar meer van ben, maar wel hoofdelijk aansprakelijk. Hij heeft een enorme restschuld opgebouwd en is gevlucht naar het buitenland. Ik kan de restschuld niet betalen en mijn kind heeft meer alimentatie nodig dan 50,- pm.

Sinds deze maand is de stress weer opgelopen. Ik weet niet meer hoe ik t op moet lossen. Bang om uit mn huis te worden gegooid en mn baan kwijt te raken. Er komt een restschuld van minimaal 150 k uit. En mn ex is gevlogen. mn kind is zwaar gehandicapt, hij kijkt al jaren niet naar haar om. Ik zie het niet meer zitten, noch fysiek, noch psychisch. Heb tig rechtszaken achter de rug, en nog is het niet opgelost.
Datum:
09-04-2015
Naam:
Joy
Leeftijd:
40
Provincie:
Utrecht

Ik zie de zin van het leven niet

Zolang ik me kan herinneren voel ik me al minderwaardig als andere mensen, heb ik het gevoel dat ik niet goed genoeg ben en beter moet presteren. Het is nooit goed genoeg en het kan altijd beter zijn dan ook woorden die dagelijks door mijn hoofd schieten.
Toen ik 13 jaar was ben ik enorm gepest en dit bevestigde alle negatieve gedachten die ik al in mijn hoofd had. Dit was ook het moment dat de zelfmoordgedachtes begonnen. Ik kon het niet aan, ik had iets nodig om mij 100% op te kunnen focussen zodat ik de pijn minder zou voelen. Ik probeerde de controle terug in eigen handen te krijgen, helaas werden de problemen hierdoor nog veel groter.
Ik kreeg anorexia nervosa..
Na een periode sloeg ik om naar boulimia, toen begon er een nieuwe hel periode..
Ik voelde me zo ongelooflijk mislukt en ik was zo boos op mezelf :( Ik startte met automutilatie (zelfbeschadiging) om de psychische pijn niet te hoeven voelen, als ik bloed zag en lichamelijke pijn had voelde ik me opgelucht en viel er een soort last van me schouders af. Helaas was dat van korte duur, even later kwam het enorme schuldgevoel namelijk. Die afschuwelijke schaamte, de schaamte zo groot dat je andere mensen niet eens onder ogen durfde te komen. Ik belande in een visuele cirkel en de negatieve gedachtes waren groter dan ooit tevoren. Ik deed mijn 1e poging, mislukt zoals je ziet. Daarna ben ik in behandeling gegaan om alle problemen aan te pakken, ik heb er alles aan gedaan om me beter te gaan voelen maar het wil gewoon niet lukken.
Ik dacht dat als ik mijn havo zou halen en zou gaan studeren ik weer de zin van het leven terug zou vinden, helaas dat is niet gebeurt. De zelfmoordgedachtes tieren nog iedere dag door mijn hoofd en ik wordt er zo ongelooflijk moe van :(
Niemand begrijpt mij in mijn omgeving en niemand snapt dat die gedachtes zo sterk zijn. Aan de ene kant wil ik zo graag weg van deze aarde, deze aarde vol woede en kwaadheid, maar iets in mij houdt mij nog tegen. Ergens heb ik nog een stukje hoop dat het ooit beter gaat worden, maar die wordt steeds kleiner..
Ik heb het gevoel dat ik hier gewoon niet thuishoor, dat dit niet de juiste plek voor mij is.
Ik ben al jaren aan het vechten, maar ik ben gewoon op. Ik kan niet meer.
Zullen mensen het ooit gaan begrijpen als ik mezelf het leven ontneem? Zullen ze mijn keuze ooit accepteren?

Liefs,
xx
Datum:
09-04-2015
Naam:
Marlene
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

m

mijn broer is puber en hij pest mij
en ik reageer daar agrasief op hoe kan ik dit oplossen
Datum:
08-04-2015
Naam:
mertje
Leeftijd:
11
Provincie:
Limburg

Leven/Getuigenis/Eeuwig leven.

Hoi,

In de afgelopen jaren, heb ik een heel aantal keer de gedachte gehad, om een einde aan dit leven te maken. Maar keer op keer, merkte ik dat God ervoor zorgde, dat het niet is gekomen tot een daadwerkelijke zelfmoordpoging. Door mensen op mijn pad te sturen, die me tegen hielden... Of door andere redenen, waardoor ik weer van het idee, om er een eind aan te maken afstapte. Ik ben Christen, en ik wil graag delen, wat er in mijn leven is gebeurd... En ik hoop, dat anderen er veel aan mogen hebben!! Als ik Jezus niet had gekend, was ik er niet meer geweest...Hieronder het getuigenis, van hoe ik tot geloof mocht komen. Ik was 23 en woonde tijdelijk bij mijn ouders. Elke dag, kreeg ik verkeerde dingen te zien uit mijn leven. Ja, zonden! En ik weet, dat God Rechtvaardig is. En ik geloof dat elk mens, voor Zijn Troon komt te staan, om rekenschap af te leggen. Hoe moest dat nu, vroeg ik me af. Ik vertelde/beleed God mijn zonde, en bad Hem om vergeving daarvoor. Dat ging ongeveer 3 maanden zo door, elke dag. Op het laatst was het zo duister voor me, en ik trok de hele situatie niet meer. Ik stond in de keuken, en iemand zei iets wat me zo triggerde, en me woest maakte, dat ik een stoel pakte om me daarop af te reageren. De stoel ging aan stukken, en ik gaf een lange luide schreeuw... Het leek alsof mijn hart gebroken was. Iemand vroeg daarna iets aan me, en mijn hele stem klonk vervormd. Als een aangeschoten stuk wild, in doodsnood. Ik ben boven gerend, en begon te huilen. Toen vroeg ik ineens, Heere Jezus wilt U in mijn leven komen?

Daarna werd ik vervuld met zo veel liefde van Hem, maar ook tot Hem, dat ik dat niet kan uitdrukken in woorden. Zo sterk was het. Ik wist dat Jezus, me alle zonden had vergeven!! De enorme last van de zonden was ook weg! Ik voelde bevrijd door Hem!! En ik wist ook in heel mijn wezen, dat als ik zou sterven ik naar God toe mag gaan. Verwonderd keek ik terug in mijn leven, dat ik \"het\" gezocht had. Met \"het\" bedoel ik het stukje, wat je als mens zoekt diep in je hart. Ik had \"het\" ook gezocht. In geld, vrouwen, uitgaan maar elke keer leek het in het zicht, maar het was niet te grijpen. Toen ik door genade Jezus mocht leren kennen wist ik dat Hij dat stuk was wat ontbrak in mij. Hij heeft mij gered van de eeuwige dood(hel), en Hem is alle eer!! Ieder mens doet helaas zonde, maar God wil dat vergeven aan de mensen, als ze daarom vragen en bidden in Jezus Naam. Na dit leven is er nog een leven... Een leven in eeuwigheid. Ik ben nu 33, maar toen ik ongeveer 19 jaar was, had ik teveel drugs op, en toen ben ik in de hel beland, waar God me weer heeft uitgehaald. Dat is een wonder!! Normaal gebeurd dat niet.. Jezus zegt, dat alleen door Hem behouden kan worden! Buiten Hem gaat de mens verloren... Dit klinkt misschien hard, maar beter dat ik dan nu hard ben, dan dat ik zou zwijgen. Hij is de enige weg tot God! En Hij heeft ook voor jou de prijs betaald, aan het kruis!! Geloof je dat? Geloof je dat Hij jou zonden wilde dragen? Ik wens iedereen die dit nu leest, specifiek die rust en vrede toe, die alleen Jezus in je hart, je kan geven!! Hoe? Als jij of u, met een oprecht hart Hem, in je leven vraagt, zal Hij ook in je leven komen!! Hij heeft dat beloofd!!! Heel veel sterkte, en alle liefs, en kracht toegewenst!!!
Datum:
08-04-2015
Naam:
Cees
Leeftijd:
33
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.