Levensverhalen (pagina 192)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Imprisoned Soul


July 1998.
Dag van de geboorte..
Vandaag woensdag 1 April type ik dit bericht zins 3:55 PM.
Ik zou het liever in het engels hebben getypt, maar ik weet niet of ik uit me woorden dan kom.
Ik ben een jongen van 16 jaar die een standaard bericht typt, mijn verhaaltje of verhaal.. zal waarschijnlijk niet zo erg zijn als wat anderen hebben meegemaakt. Ondanks dat waren er toch vaak mensen die diegene hebben kunnen motiveren voordat het telaat was. Dit is soort van mijn intro.
(Er zullen veel tekstfouten etc in zitten)

1998. Wakker geworden en op aarde gebracht, ik kreeg bij me geboorte een knuffel en noemde hem hondje. Hij was oorspronkelijk van me sus die ze bij haar geboorte kreeg, maar zo als de verhalen rond gaan kreeg ik te horen dat me sus er niks mee deed dus gaven ze hem aan mij. Toen ik vijf werd gingen we naar het asiel, daar bekeken we hondjes. Iedereen vond wel een leuk hondje, en ik zag net die ene die in de steek gelaten was. Natuurlijk was hij niet in perfecte staat en had hij iets aan zijn oor maar hij was perfect voor mij. Daar was m'n eerste echte hond. Ik gooide altijd bakstenen tegen hem aan, zelf begreep ik als kind niet dat dat pijn deed. Gewoonlijks knaagde hij aan de baksteen en begonnen z'n tanden te bloeden. Acheraf veel spijt van wat ik hem heb aangedaan maarja een mens is en blijft raar. Een paar jaar later kwamen de zwarte jaartjes. Mijn hond was een herdershond, hij was 7 jaar en kreeg een speciale ziekte. De herdersziekte, hij kon niet meer bewegen en ze hebben vier keer vergif in hem gespoten voordat hij me losliet. Het voelde net of ze mijn hart eruit rukte en martelde. Niet lang erna en me sus kreeg kanker, ze heeft het later wel overleefd. Maar het ging maar door en door, auto ongeluk, zelfmoorden, familie gevechten. Mijn ouders waren streng maar ze lieten ook weer veelste veel toe. Omdat ik in een dorp woonde had ik nooit echt veel vrienden. En zat ik daar maar in me kamer spelletjes te spelen. Nu dat ik deze tekst type denk ik: waar ben ik mee bezig. Maar alsnog op een zwarte bank in de schaduw liggen helemaal alleen vrolijkt je niet echt op. Verder.. ik had een beste vriend ik dacht echt dat het me soulmate was. We zaten gewoonlijks bij een boom en deelde al onze fantasieen. We deden niet zomaar beloftes belofted die breek je zo. Dus hadden we iets anders bedacht: een Godswoord. Als je een godswoord gaf dan betekende het dat je je daaraan hield anders zou je dood zijn in andersmans ogen. Dat verliep goed.. voor een tijd.. mijn beste vriend (Maikel) had een meisje ontmoet uit belgie van een internetspel. Ze praten via hotmail en natuurlijk was ik ook geintreseert, het liep al snel uit naar whatsapp en skype. Ze wilde nooit haar gezicht vertonen. Ik had een beetje zitten rond te lopen liegen tegen mijn vriend en zij dat ik haar niet van hem zou afpakken. Ondertussen praatte we om zijn rug heen altijd heel erotisch. Het liep uit in een ruzie. Vlak daarna ging ik naar de middelbare school, mijn vriend ging naar een andere middelbare school en had letterlijk al mijn geheimen versprijd. Toch flictte ik het om het hem te vergeveven maar hij bleef me pijn te doen. En toch vergeef ik hem elke dag maar weer opnieuw. Dit is een heel heel klein stuk van mijn levensverhaal dat samengevat is. Als ik alles zou vertellen dan ben ik nog een maand aan het typen..

Ik voel nu gewoon elektronische tintelingen in me hand door het typen op mijn telefoon.

Het punt is.

Ik word wakker, sta op, gezeur van ouders, ga naar school, meer pesterijtjes, kom thuis, gestechel, ga naar me kamer, gooi de deur dicht, traantjes in me ogen, sla een paar keer tegen me bed, ga ik weer eens game, verveel me dood, muziek, lig op bed, avondeten, weer plaagerijtjes en sarcasme dat me pijn doet. En dan zit je daar van: oei oei mijn leven is zo zwaar. En dan heb ik zoiets van: GVD ZOVEEL MENSEN HEBBEN DIT MEEGEMAAKT. En denk ik zo van: urghh wees niet zo standaard en doe iets. Ik ben nog steeds maagd, drink nooit alcohol, geen koffie geen piercings. Niks. Dan ga ik weer naar de maas zitdaar en staar ik naar de grond. Nog steeds hoeveel pijn ik ook voelde ik gaf niet op, ik was alles verloren wat me echt echt dierbaar was behalve de knuffel die ik bij me geboorte kreeg. Helaas kan me knuffel niet tot leven komen, en dan praat ik maar tegen mezelf. Nog steeds had ik de moed om door te zetten ookal was er geen motivatie meer over. Todat ik niet meer helemaal bij bewustzijn was. Vandaag stond ik in de badkamer blijkbaar. Ik stond recht voor een lange spiegel en keek recht in me pupillen. Ik heb dat zo te zien een half uur gedaan en werd ineens weer helder toen ik een tik hoorde. Ik wist nietmeer wat me bezielde en wat ik nou aan het doen was. Misschien komt het door de leegte of zoals ander vermelden dat ik me gevangen voel. Maar ik ben psychisch nietmeergoed en de pscyhiater heeft het verergert. Ik weet niet ofdat geesten echt zijn, maar ik heb er 2 jaar lang last van gehad. Het is erg erg moeilijk om het allemaal uit te leggen, maar als je in een droom iets tegen kwam dat niet bestaat of wat je nog nooit gezien hebt, dus niet deze planeet etc. Alsjeblieft leg me uit wat het is en vertel me wat ik eraan kan doen. Want mijn evenwicht is uit balans
Datum:
01-04-2015
Naam:
Leon
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

sluimerend

ik heb toen ik 12 was een paar vriendinnen verloren door auto-ongeluk toen dacht ik veel aan de dood maar niet aan zelfmoord. Pas later (14) dacht ik dat het beter was als ik er niet meer ben. Alleen wist ik niet op welke manier ik het wilde doen. (ik wil namelijk niet van last zijn. Nu denk ik er terug aan wat ben ik waard waarom leef ik eigenlijk?
Datum:
01-04-2015
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
België

waarom nog?

ik ben een meisje van 18 jaar ik heb het afgelopen jaar veel shit mee gemaakt opnames, zm pogingen, uithuisplaatsing van instelling naar instelling gestopt met school omdat het niet ging.... en lesbi maar ik kan niet uit de kast komen omdat me ouders vinden dat het niet kan, en dat op heel veel manieren duidelijk hebben gemaakt.. het zit me allemaal zo hoog dat ik niet meer wil... ik kan nooit zijn wie ik wil
mischien zie ik julie hierboven nog
Datum:
31-03-2015
Naam:
butterflylove
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Denken aan zelfmoord

nou ik heb gehad dat mij vader mij sloeg ik word opgevoed bij mij oma en mij vader (scheiding) en ik ben de heledag bij mij oma en kreeg daar werd ik savonds opgehaalt door mij vader maar ik had veel ruzie bij mij oma dus daarom werd ik geslagen door mij vader en werd ik door jeugdzorg naar mij tante geplaatst en in die tussentijd werd ik verlieft op een meisje die verlieft was op mij neef een soort van maar toen ik op haar verlieft was ging een nieuwe wereld voor mij open zonder stress, totdat ze een relatie kreeg met mijn neef en nu denk ik aan zelfmoord en aan alcohol en roken om de verkeerde kant op te gaan of een einde te maken aan mij leven. en ik heb steeds meer het gevoel niemand mij meer mag.
Datum:
29-03-2015
Naam:
willem
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

help

Ik zoek een pil of zoiets ben er klaar mee maar een zak over mijn hoofdstaat me niet aan dan liever trein alleen ik ken de machinisten en weet wat het met ze doet dus hebben jullie iets voor me
Datum:
29-03-2015
Naam:
dirk
Leeftijd:
58
Provincie:
Overijssel

ik ben het zat

ik vraag al zoveel keer aan mijn dokter geef mij een spuit en laat mij slapen het woord steets zwarter en zwarter in mijn hooft alles gaat fout en ik wil rust maar begrip is er niet
Datum:
28-03-2015
Naam:
peter
Leeftijd:
67
Provincie:
Zuid-holland

ik kan het ni meer aan

hallo
de school zorgt voor allemaal problemen enzo...
daardoor wordt alles afgepakt :(
paardrijden turnen dansen ..
ik heb al vaak zelfmoord pogingen willen doen maar kreeg me niet zo ver .
ik vraag me af waarom ik op deze wereld ben ik doe altijd alles verkeerd :(
help me
Datum:
27-03-2015
Naam:
annelies
Leeftijd:
13
Provincie:
België

ik kan niet stoppen met denken aan haar

Ik ben verliefd op een meisje(iilham) ik blijf alleen maar denken aan haar. Ik weet dat ze niet op me is en toch heb ik het geprobeerd. Ik ben vaak open tegen haar en zei niet met mij. Ik snap het gwn niet het is alsof ik de slechste jongen ben op aarde. Ik ben alleen maar op haar niemand anders ik kan me gedachten niet veranderen echt niet ik heb het geprobeerd. Er was zelf een andere meisje maar mijn focus bleef op ilham. Een dag was ik echt depresief want ik kon het niet begrijpen zei praat met iedereen behalve ik. Ik voelde me echt alleen. Ik was in mijn kamer later de dag aan het huilen ik at totaal niks en op school was ik altijd druk maar ik was ook gwn stil. Ik voel me nog steeds onbelangerijk ik ben blind in liefde en ja ik weet het maar ik blijf nog steeds denken aan haar het stopt gewoon niet. ik wil gewoon zelfmoord plegen omdat ik zonder haar niet kan leven en ik weet dat veel jongens op haar is en ik weet dat ze nog steeds single is. Ik ben mishien jarloers maar ik krijg gwn een brok in me keel als ze met andere jongens zo blij praat. Alsof ik een mietje bent ik durf alleen te chatten maar in reallife gaat het zo vaag. Ik wou gwn dit schrijven omdat ik dan dacht dat het weg gaat volgens mij is dit ook een verkeerde forum voormij echt
Datum:
26-03-2015
Naam:
popcorn
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

Haaaattt

Ik ben eigenlijk 14 jaar maar zie het leven nu al niet meer zitten door alle pesterijen... Ik ben transgender en niemand begrijpt dat... Ik word zwaar gepest en mishandeld... Mijn moeder heeft mij verlaten...
Ik kan het niet meer en wil er een eind aan maken.... MAAR HOE!? Ik snij al sinds ik 6/7jaar oud ben en doe aan anorexia al 4/5jaar.... Heeft iemand tips voor mij of iets?
.
Groetjes! Jayson!!
Datum:
26-03-2015
Naam:
Jayson
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

niet meer voldoende

Sinds kort is mijn relatie over . Heb1.5 jaar gehad met veel up en downs.. en toch blijf ik van die persoon houden .. maar sinds dat het uit is heb ik geen behoefte meer in de dingen .. waar ik plezier uithaal is er niet meer .. me werk lijdt er onder mensen in mijn omgeving intresseren me niet meer .. ik slaap bij een vriend .. drink alc om te slapen en drugs om vrolijk te zijn .. maar zelfs dat werkt niet meer .. alsof je levensenergie totaal weg is. Ik heb hulp gezocht maar het maakt het alleen maar moeilijker .. ik ben bang dat ik doorzet met eind maken van mij ...
Datum:
26-03-2015
Naam:
gerard
Leeftijd:
31
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.