Levensverhalen (pagina 195)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ware liefde of Ideaal beeld?

Hi, ik heet Romy. De laatste 6 maanden waren mijn gelukkigste maanden ooit, maar ook een van de ergste. Ik heb een vriend. Maar, onze relatie is gevaarlijk. Mijn ouders (die afkomstig uit een ver land zijn) accepteren niet en zullen dat ook nooit doen omdat ik met een jongen samen ben afkomstig van België. Ik ben nog nooit zo geliefd geweest, als door hem. Het is mijn fout, ik had nooit een relatie moeten beginnen wanneer ik wist dat het moeilijk ging worden. Ik lieg tegen m'n ouders, om bij hem te zijn. Op school, kunnen we niet echt 'cheesy' doen, en ik zie hem amper. Door al die stress dat mijn ouders mijn relatie nooit mogen ontdekken ben ik (zegt men) véél vermagerd. En daarbij heb ik nog een situatie waarmee ik kamp, mijn vader is een alcoholist. Ruzie is iets wat in mijn leven dagelijks voorkomt, uitschelden dagelijks, ... Soms durft hij wel eens fysiek pijn te doen. Ik kan het gwn allemaal niet aan, ik wil bij mijn vriend zijn, gelukkig zijn. Maar, daar is nihil kans op, zonder de acceptatie van mijn ouders. Ik ken mijn lot, mijn ouders willen mij uithuwelijken. Trouwen met een vreemde man. Ik heb ook nog twee jongere zusjes. Ik kan niet met hen praten, hen niet vertrouwen... Mijn band met hen verslechterd met de dag. Ik weet niet wat ik moet doen ... Het uitmaken en dan depressief worden? Ah, oei, ik ben dat al. Waarom, juist, ik, waarom ik, ...
Datum:
15-03-2015
Naam:
Romy
Leeftijd:
15
Provincie:
België

23 jaar lang vechtend

Al sinds thuis af aan vecht ik tegen zelfmoord.
Thuis bij me ouders had ik geen leven. Mocht niet naar buiten en moest op de grond slapen.
Me ouders hadden iedere dag ruzie en er vlogen regelmatig borden door het huis. Ik en me zusjes kregen ook geregeld klappen van me vader. Thuis sneed ik me. dit gebeurde tot me 14e Toen ben ik uit huis gezet door de politie. Ik ben naar een groep gebrach. toen ging het allemaal niet veel beter beter. ik was gek in me hoofd en had allemaal nare gedachtes. Ik heb op die groep wel me vriendin leren kennen. Zij overleed 4 jaar later toen ik 18 was. Sinds dien heb ik geen zin meer in het leven leven. En heb meerdere zelfmoordpogingen gedaan. Ik heb veel problemen bij waar ik nu woon. Ik heb geen familie en bij me ouders wil ik zeker niet meer terecht. Ik heb niemand bij wie ik terecht kan. Niemand die naar me luistert. Ik wil En kan niet meer verder.
Datum:
14-03-2015
Naam:
jordy
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Voel me super leeg

Vroeger was ik een levendig meisje, ik wou heel veel doen en vooral veel bereiken.
Mijn leven was gebaseerd op mensen helpen.
Ging daar zo in op en deed dat super graag.
Op en dag leerde ik een jongen kennen. Ik was er zo verliefd op. Ik kende hem wel al zes jaar maar waren niet de beste vrienden vroeger.
We werden een koppel en was er smoor op. Ik liet heel mijn sociaal leven vallen, voor hem.
Hij was mijn alles. Ik liet die dingen daarom ook vallen voor hem. Ik maakte een ander soort leven om hem te bekoren. Want hij vond mijn leven niets. Iemand van mijn leeftijd moest uitgaan en plezier maken. Ik deed dat dan ook. Ik ging bijna iedere week uit tot de late uurtjes. Maar ik was mijn geluk kwijt.
Mijn leven was alsof het mijn leven niet was. De jongen waarover ik het had, hield het er niet bij, hij wou ook nog ander dingen in zijn leven op seksueel vlak. Toen ik hier niet helemaal in volgde liet hij me vallen. Zonder bij of ba. De dagen ervoor wou hij zelfs nog gaan samenwonen met me. Ik was er kappot van! Een paar weken later begon ik me terug te fixeren op mijn oude hobby's. Ik dacht dat dat me gelukkiger maakte. Maar dat blijkt het tegendeel tot de dag van vandaag. Ik blijf in die sleur zitten en heb het gevoel dat ik veranderd ben en niet meer kan zonder dat even dat ik drie jaar ongewild gehad hebt. Denk iedere dag opnieuw wat mensen over me denken. Ik ben vies van mijn eigen en heb het gevoel dat ik niets waard ben. Proberen het niemand te laten zien, maar het lukt niet iedere dag heb ik het gevoel dat ik minder een leven heb. Dat ik echt niets ben en dat niemand me nodig heeft. Blijf denken wat anderen mensen vinden van me.
Ik wil zo echt niet meer leven! Mijn leven is een grote puinhoop.
Datum:
14-03-2015
Naam:
Birma
Leeftijd:
23
Provincie:
België

De coninck

Hey ik heb een video gemaakt over ( zelfmoord ) mensen die het moeilijk hebben of willen bekijken of naar hulp zoeken kunnen bij deze video terecht
Link : https://www.youtube.com/watch?v=pI2sBv7k8_Q
pI2sBv7k8_Q
Datum:
13-03-2015
Naam:
Robin
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Ongeluk

Hallo,
Ik heb al heel lang ongeluk. Ik ben mijn opa's allebei vlak na elkaar verloren aan kanker. Mijn oma ligt slecht op dit moment.
En op school ben ik sinds de basisschool gepest, dit ging door op de middelbare. Toen begon ik flauw te vallen. Eerst was het kort, maar het werd steeds langer en vaker. Het gebeurde twee soms drie keer in de week en dan 10 tot andere half uur lang. Heb onderzoeken gehad, kwam niks uit. Ik ging de opleiding doen die ik graag wilde, maar ook hier ging het fout. Ik werd niet geaccepteerd, ik was anders, ik ben hoog sensitief en mijn leerniveau is hoger. Docenten stampen mij nu de grond in, en nu beginnen ook mijn klasgenoten, Ik heb al eerder met zelfmoord gedachten rondgelopen, maar daar was ik vanaf, dacht ik. Nu alles zich weer herhaald weet ik het niet meer. Ik wil nu eigenlijk zo snel mogelijk dood. Ik trek dit niet langer. Maar diep in mijn hart weet ik dat het niet goed is. Hoe kom ik van die gedachten af? Helpe me.
Groetjes Shawna
Datum:
12-03-2015
Naam:
Shawna Grin
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Liever dood

Ik haat mijzelf, ik weet niet waarom ik besta, niemand gelooft mij, niemand gelooft in mij, niemand luistert, enige oplossing --> dood
Datum:
11-03-2015
Naam:
Meisje
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Depressie

Ik zit altijd vast met zelfmoordgedachten. Ik wil ni naar een psychiater want da suckt ik wil er ni over prate me iemand want da helpt geen moer ik heb gewoon en depressie en zie het ni meer zitte vaarwel
Datum:
06-03-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Open discussie

Beste mensen,

Ik heb een vraag aan jullie gezien zelfmoord zo nu en dan de kop op steekt in het nieuws.

Is zelfmoord eigenlijk egoistisch of juist erg sociaal?

Egositisch is het tot op een bepaald vlak kan ik me indenken; nabestaanden of verplichtingen.

Sociaal je bent dan niet meer tot last van anderen. Denk aan het feit dat een zwaar psychisch verward persoon of iemand die zeer veel schulden en problemen heeft.

Je zou dan zeggen; die psychisch gestoorde is geen gevaar meer voor de samenleving en kost ons minder (ziektekosten, instelling, zorgverleners), want een persoon die echt dood wil kun je niet redden...

Hoofdvraag voor jullie allen; als je je kunt verplaatsen in iemand die zelfmoord gedachten heeft begrijp je dan dat standpunt een beetje? Een depressief persoon voelt zich te veel of niet nuttig.

De maatschappij is zeer verdeeld maar vaak unaniem als het gaat om zelfmoord is fout! Maar beste mensen, als je iemand kent met zelfmoord gedachten ZOU JIJ diegene dan onder de hoede willen nemen, denk aan een dagje uit, helpen in het leven als dat kan etcetera.
Het is eigenlijk triest dat mensen veelal een grote boog om mensen lopen die afwijkend gedrag vertonen. Het is een soort instinct zou je zeggen.

De rechten van de mens zijn in dat opzicht een fars, er zijn vele aspecten in die wet voor levenskwaliteit maar zijn zelden in uitvoering gebracht in de maatschappij waardoor de deur naar zelfmoord wagenwijd openstaat.

Dan wordt het bij de meerderheid erg stil....want niemand wil een relatie of vriendschap met een onstabiel persoon. Dat is de keiharde werkelijkheid. Mensen liegen en bedreigen als zij het tegendeel beweren. Instellingen zitten immers vol met mensen die erg depressief zijn haal die er maar eens uit en neem ze in huis... niemand zal dat doen! De keiharde realiteit.

Daarom zou de WMO moeten inhouden dat 'gezonde mensen' mensen met een beperking moeten acceptern in hun omgeving door ze op te nemen in hun club, op hun werk of elders. Zonder de nadruk op hun handicap/psyche maar meer op wat zij WEL kunnen en willen. Steun ze daarin in plaats van ze in een instelling of indicatie weg te stoppen terwijl in de politiek/maatschappij er vervolgens schande over wordt gesproken dat het óns te veel kost die zieken... dat is 's Nederrlands grootste probleem!

Mochten er mensen zijn met religieuze/spirituele beweegredenen, denk aan reincarnatie dan is zelfmoord slechts een reset knop. Omdat de ziel immers nooit dood te krijgen is. Dat zie je direct na het intreden van de dood. Iemand wordt zwaarder, stijf en ledematen strekken zich ook de ogen worden grijs/zwart kortom de ziel vertrekt uit het lichaam. Waarnaartoe is slechts speculatie niemand is ooit teruggekomen met een filmdocumentaire wees eerlijk!

Dus conclusie;
Is zelfmoord echt zo slecht? Of is het een maatschappelijk taboe en zijn mensen gewoon laf om te helpen of zorgen voor hun naaste? Gezien in veel landen zelfmoord tot gevangenis of opname leidt helaas. Wat juist tot zelfmoord uitmond.

Disclaimer; deze discussie is niet om mensen aan te zetten tot zelfmoord, maar eerder over het feit dat het niet altijd een persoonlijke keuze is alsook een redmiddel om rust te vinden.
Datum:
06-03-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
35
Provincie:
Drenthe

Ik kan niet omgaan met mezelf

Lieve jullie,
ik ben een 15 jarig meisje en ik weet niet meer wat ik met het leven aanmoet. Ik heb altijd al last gehad van hevige emoties. Ik kan me in een paar seconden van pure blijdschap naar een diepe depressie voelen. Beelden van opties hoe ik me van het leven kan beroven spoken door me heen. Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan.
Ik weet dat het in de toekomst beter zal gaan. Zelfmoord is een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem. En het verdriet dat ik zal veroorzaken...maar ik ben bang dat ik op een dag echt zo diep gezonken ben, dat ik het ga doen. op dit moment voel ik me klote.

maar doe het niet, pleeg geen zelfmoord. Bedenk wat je andere mensen zal aandoen als ze het te weten krijgen.

Laatst was er in Brabant een jongen voor de trein gesprongen. Hij had niets achtergelaten, geen briefje...helemaal niks. Ik kende zijn familie. Het effect en de impact is zo onvoorstelbaar. Die dag ben ik snel naar huis gefietst en me opgesloten op mn kamer om daar te huilen. Ik was zo verdrietig voor die jongen en zn familie. ik heb hem nooit gekend.

Ooit zal ik hulp zoeken voor mijn problemen, en jullie moeten dat ook doen. Ook al voel je je door niemand gewaardeerd. misschien word je wel mishandeld of misbruikt. Misschien heb je problemen met je zelfbeeld. Misschien zit je wel met een gigantische schuld. Maar weet dat het leven zo veel kan bieden. Sta open voor het leven.

Voel je geliefd, door anderen en door jezelf. Wees sterk
xxxxx
Datum:
05-03-2015
Naam:
Samira
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Timie really did fly

Ik ben nu 18 jaar oud. Heb altijd problemen gehad met veel mensen en wat ik ook deed niks leek te helpen. Op mn 17e ontmoet ik mijn vriendin ze was in alles echt geweldig en met haar ging ik me veel beter voelen. Maar op den duur was ze steeds minder geinterreseerd in mij en wat ik ook probeerde niks leek te helpen. Ze heeft het uitgemaakt en ging met iemand anders. Dit heeft mijn hart gebroken en nu zit ik in een depressie. Het gaat niet goed meer met mij en het zal niet lang duren voor dat ik mogelijk niet meer hier ben. I loved this world but now it isn't the same anymore and I want to leave in peace
Datum:
05-03-2015
Naam:
depri jongen
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.