Levensverhalen (pagina 1862)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord door dikte

Ik dacht in het begin wel aan zelfmoord.
Omdat ik dik ben.
Ik heb weleens een touw aan mijn nek geknupt.
Maar heb het niet gedaan/
Omdat ik te weten ben gekomen.dat er wel andere mensen zijn die om je geven.
Het is een kort verhaal maar toch..ik weet hoe mensen zich voelen en wil hun een hart onder de riem steken.
Datum:
14-04-2005
Naam:
Manon
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Aangerand

Ik denk elke dag aan zelfmoord, mijn vroegere buurman heeft mij op mn zevende aangerand en de laatste tijd (zo'n 2 jaar) denk ik daar elke dag weer aan terug.. ik ben deppressief en slik pillen, seroxat 40mg...
soms heb ik suicideaanvallen, en ik heb al 3x geprobeert om zelfmoord te plegen.. mijn 'aanrander' heeft mij al dood gemaakt van binnen.. iedereen in mijn omgeving zegt dat ik sterker ben dan dit, maar waarom ben ik dan afhankelijk van medicijnen??
de gedachten worden steeds erger... ik wil mijn familie opwachten, als ik niet meer op aarde ben, ik wil over hen waken...
Datum:
14-04-2005
Naam:
schorpioen
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Ik kan niet meer!

Ik loop er al jaren mee, met de gedachten om een eind aan mijn leven te maken. Ben allenstaande moeder van twee kleine kinderen. Heb al verschillende relaties achter de rug, wat nooit wat is geworden.Zit ook zonder werk, hoewel ik graag wil gaan werken. Maar werk vinden is erg moeilijk. Heb hulp gezocht bij maatschappelijkwerk, waar ik nog steeds in behandeling ben. Vaak vraag ik me af of het nog zin heeft om te leven. Zoveel tegenslagen gehad, zoveel meegemaakt. Moet ik verder gaan voor mijn kinderen, ze verdienen toch beter? Een moeder die altijd verdrietig is, die niet veel kan verdragen en niet meer kan lachen.Alles zit gewoon tegen en de moed zakt me verder in de schoenen.
Datum:
13-04-2005
Naam:
catharina-anne
Leeftijd:
31
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.