Levensverhalen (pagina 1861)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wrm kan niemand mijn begrijpen,ik wil zo graag een einde maken

ik ben een meisje van 15 jaar, toen ik 5 was ongeveer ben ik sexueel misbruikt door twee ouderen jongen uit mijn straat. in het zwembad ben ik meerdere keren aangerand. de meeste mensen zeggen dan je komt er wel weer bovenop enzo, maar diep van binnen ben ik helemaal kapot. ik ben vanaf de kleuterschool tot aan de eerste klas elke dag ( bijna) ik elkaar geslagen en moest ze geld geven. niemand deed er wat aan. sinds dien ben ik wel wat harder geworden iedergeval dat denken ze maar ik kan niemand meer vertrouwen en heb zo'n pijn in mijn hart ik kan gewoon niet meer. in een vrienden groep werd ik op de auto gegooid in de regene en ik kon niks doen en al me ( vrienden) hielpen me niet en zieden je vond het wel leuk. omdat ik stoned was want ben ermee begonnen om te proberen een eind te maken aan me leven. en die gedachten spelen nu nog rond in me dikke kop. ik wil gewoon dat iemand me kan acccepteren zoals ik ben maar het belangrijkse is dat ik me eigen kan accepteren zoals ik ben en dat ik 1 x maar lol kan hebben in me leven. ik loop dan wel met en lach overal maar van binnen ben ik kapot. heel veel zeggen dan je bent neit de enigste emt problemen en dat weet ik ok wel maar ik wl gewoon graag dood ik wil af zijn van die eindeloze pijn. ik heb het gevoel dat ik gek bent omdat niemand mijn begrijpt zelf me ouders niet daar ehb ik het aan vertelt ( brieven laten lzen) en die zeiden alleen stop met blowen meer niet en snap ik neit als ik er neit bent wil ik ze ook niet zien huilen want ze geven toch niet om me. ik snij me ook in mijn polsen en heb vaak zat zelfmoordpogingen geprobeert en wil ook echt grag dood maar aan de ene kant hou me wat tegen ook al zou ik niet weten wat. ik voel me gewoon heel erg eenzaam en ongelukkig. ik ben ook nog is maagd omdat k niemand kan vertrouwen. ik mag bijna nooit uit.

maar ik hoop dat ik ooit als ik nog leef dan dat ik ook een x gelukkig kan zijn want als het echt niet ophoud dan ben k er niet meer en hopelijk begrijpen jullie me wel maar ik kon effe me ei kwijt uiteindelijk ik zit hier met tranene in me ogen, maar hopelijk zal het oooit goed komen een xeertje

ALS het aan mijn ligt hoeft het echt niet meer. k voel me eigen gewoon opgeslote zitten. en zoo eenzaam en heb gewon helemaal niemand waarmee ik praten kan.. HELPPPPP
Datum:
29-04-2005
Naam:
melanie
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

ik wil niet meer leven

ik hebhet thuis heel moeilijk met heel veel dingen en ik wil en durf niet meer te leven ik maak me zelf kapot en snij mezelf ook heel vaak ik wil egt niet meer leven wat moet ik doen?

xxxx
Datum:
29-04-2005
Naam:
yneke
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Zelfmoord

Hey,
Ik denk vaak na over hoe het nu verder moet in mijn leven. 6 jaar geleden gingen mijn ouders uit elkaar en sinds dien gaat het bergafwaarts. De vriend van mijn moeder heeft alles van mij afgenomen wat ik had. Ons gezin, mijn moeder, mijn hondje, mijn pony en al mijn spullen. Ik was heel gehecht hieraan en met name aan mijn dieren omdat ze heel belangrkijk voor me waren. Ik woon nu al 6 dagen bij mijn vader, maar het voelt al verraad. Ik heb het gevoel dat ik mijn moeder in mijn dieren in de steek laat. Mijn moeder geeft me het gevoel dat ik een last ben in het gezin. Ik wil namelijk niet lastig zijn, en probeer me daarom perfect te gedragen, maar dit houd ergens op! Ik ben hier nu al 2 jaar mee bezig maar ik houd het echt niet meer vol, met als gevolg dat ik alles kwijt ben. Hierdoor voel ik me egoistisch en denk ik er vaak aan dat het misschien maar beter is om voorgoed weg te gaan. Zullen ze me dan missen? Of is het een opluchting? Mijn moeder geeft me het gevoel dat ik de oorzaak ben van alle problemen binnen ons 'gezin'. Ik kan me dit haast niet voorstellen, maar je gaat eraan kapot! Ik ben een meisje die alles netjes op orde heeft en een duidelijk doel voor ogen heeft. Maar soms denk ik dat dit toch allemaal in duigen zal vallen, vanwege dit alles. daarom heeft mijn leven misschien wel geen zin meer. Ik ben alles kwijt! Alleen mijn vader steunt me, maar ik zie ook hoe veel pijn het hem doet als hij ziet dat ik verdriet heb. Weer een last dus :S Ik weet echt niet meer wat ik moet en ik akn er met niet veel mensen over praten. Degene die mij echt begreep, woonde naast mijn moeder en zie ik dus nu ook niet meer vaak..Wat moet ik nouw?Nouja...K ben mijn ei weer ff kwijt...Heb jij t zelfde gevoel, en wil je het er misschien een keertje over hebben, dan kan dat ook altijd!
Bedankt voor je aandacht!
Liefs,
E.
Datum:
28-04-2005
Naam:
Essepoester
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Zelfmoord..

Nu ongeveer 1 jaar geleden is mijn moeder overleden.. Aan kanker.. Daar zat ik heel erg mee.. Want ik zag haar gewoon afsterven.. 6 maanden lang.. Op school gaat het goed.. Ik heb ook wel 3 goede vrienden.. Ik ben altijd het meisje met de lach.. Maar zelfs ik denk na.. Over de dood.. En aan zelfmoord.. Ik dacht ook van zou ik dan weer bij mijn moeder kunnen zijn? Ik mis haar.. Maar nee.. Ik hou van het leven.. En ook.. Van iedereen die van mij houd.. Dus.. Als je zelfmoord wíl plegen.. Denk altijd goed na.. De mensen die van je houden zitten meestal in een klein hoekje.. En ook al is het maar 1 persoon met wie je goed kan praten.. Het helpt wel.. En geloof me.. Je wil niet dood..

Marjolein
Datum:
27-04-2005
Naam:
Marj0lein
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

niet lang meer

mijn vader is overleden, hij was mijn alles, onder dubieuse omstandigheden. vind nergens gehoor, werk na bijna 25 jaar kwijt geraakt. nu nog alleen steun aan een tweetal psychiaters en moeder. beland in wao toekomst is uitzichtloos ondanks pillen en psychiater hulp. de dips worden wel erg diep.
Datum:
26-04-2005
Naam:
kat
Leeftijd:
45
Provincie:
Utrecht

Dood,,..?

Weg in jezelf,,
beknijpende gedachtes,,
weggerent,, waarvoor?
Bang voor jezelf,, angst
dood lijkt de enige oplossing,,
zomaar,, weg,, (brb)
voor altijd,, onomkeerbaar,,

Lieve iedereen hier,,
Ik wil ook dood,,
ik heb hulp maar toch wil ik niet verder met het leven,,
m'n ouders weten wel dat ik dood WOU maar niet dat ik het nog steeds wil omdat ik hulp heb,,
Nu gaat het thuis ook vrij goed,, maar ik ben bang voor opnieuw die situatie.
Ik zat erdoor,, huilen,, huilen ,, huilen
Al 2 jaar dood willen is een lange tijd,,
maar ik moet door van mezelf..
Ik zie het nut er alleen niet van in.
ik weet dat iedereen mij gaat missen want ik ken 2 mensen die hebben zichzelf ookom het leven gebracht,, maar als zij maar gelukkig zijn,,
Ik hoop voor iedereen dat diegene het niet doet,, want je zult gemist worden,, daarom heb ik het ook nog steeds niet gedaan!
Ik steek iedereen een hart onder de riem!
Groetjes.. anoniem!
Datum:
26-04-2005
Naam:
mij
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Geen vriendin

Hallo, ik ben bart en ik ben 21 jaar oud. Toen ik 15 jaar oud was heb ik iets zeer vervelends mee gemaakt. Ik ben een half jaar aan het lijntje gehouden door een meisje waar ik smoor verliefd op was. Daardoor durf ik nu niet zo maar op een vrouw af te stappen en als ze dat bij mij doen sla ik helemaal dicht. Ik durf helemaal al niet aan een vrouw/meisje te vertellen dat ik haar leuk vind. Ik zie het niet meer zitten. Ik voel me vreselijk eenzaam. Soms zijn er periodus dat het het aardig gaat maar zoals nu gaat het kut. Ik voor me erg neerslachtig en zou het lieftst zelfmoord plegen. Daar komt ook nog eens bij dat ik vorig jaar last kreeg van een onstoken talgklier, die moest verwijderd worden helaas ging er daarna een fistel groeien en die komt steeds weer terug. Ik ben al 3 keer geholpen en steeds komt dat kreng weer terug. Dat ding zit tussen mijn bil. Ik weet niet of het lichamelijk of geestelijk is maar ik heb moeite met een erectie krijgen en hem vast te houde. Het lijkt wel of de power eruit is verdwenen. Hierdoor voel ik mij heel erg neerslachtig. 1,5 jaar terug dacht ik dat het allemaal niet erger kon worden nou dat kan dus wel. Ik weet het niet meer ik zou het liefst dood zijn
Datum:
26-04-2005
Naam:
Bart
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

............

In den beginne had ik het geweldig naar me zin ik had een goede vriendinn waar ik alles mee deed en alles kon vertellen.
Tot we gingen verhuizen naar Groningen me vader kreeg een andere baan en ik vond het maar niks.
ENs sinds dien gaat het fout ik heb geen echt vriendinn meer ik kan me weg niet vinden.
Ik had het gevoel dat ik hier niet thuis hoorde maar ik moest het beste maken maar het lukte niet.
Ik was om alleen thuis te zijn want ik dacht elke keer over zelfmoord en ik wilde niet alleen thuis zijn.
We verhuisde naar een anders huis in Groningen.
En toen heb ik het geprobeerd om er een einde aan te maken maar het mislukte.
Ik had nog steeds vaag contact met me vriendinn in Arnhem.
En toen ging het wel weer een tijdje en we verhuisde weer naar een ander huis in Groningen en toen hoorde ik dat me die ene vriendinn in Arhem zwanger was en niet meer met mij wou praten me wereld stoorte in ik kon gewoon geen put meer uit me leven halen want wat moest ik zonder haar.
Het waren twee zware weken die ik gehad want me ouders waren op vakantie en ik wist niet wat is moest doen.
En toen dacht ik waar voor leef ik nog maar ik ben blij dat ik nog leef.
Ik heb een leuk leven en ik heb naar me zin en toch denk ik nog wel eens waarom nog leven.
Mensen ik wil jullie advies geven: Je doet niet alleen je zelf maar ook andere pijn.

want als je zelfmoord pleegt denk eens na je ouders je broers je zussen je familie je geliefde die missen je.
En je maakt ze ook kapot en ze hebben ook veel verdriet dus denk goed na wat je met je leven doet je leeft aar een eer en ik ben er ook gedeeltelijk uit gekomen waarom zou het ander dan niet lukken.

Heel veel sterkte allemaal en en denk goed na je leeft maar een keer.
Datum:
25-04-2005
Naam:
Abo lotfi
Leeftijd:
21
Provincie:
Groningen

geen zin meer

ik had nergens meer sin in. ik had ruzie met me ouders in groep 6 werd ik heel veel gepest en voelde me niet goed heb vaak gehuild en me pols proberen door te snijden heb krassen gemaakt ik mijn armen en wou bloed sien maar mijn schaar was niet scherp genoeg. heb geen pijn geleden ik had soveel verdriet en pijn binnen in mij dat ik het niet voelde mijn pols lukt niet omdat er toh mensen waren die van me houden. heb toch een litteken en snij best vaak als ik geen sin meer heb om te leven. de krassen sijn bijna weg en het is nu een week geleden. sit nog op school en word geholpen door iemand die er in gespesialeerd is. en ben er best blij om maar bang ben ik wel. mensen vinden mij raar en willen weten wrom ik het doe. ik heb er nooit sin in om er over te praten.
ik hoop dat het over gaat maar dat lukt niet snel!
Datum:
25-04-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Waar leef ik voor???

Dat is wat ik me af vraag, zoveel elenden op de wereld, ook in mij. Geen werk meer, geen vriendin meer, geen toekomst.
waar leef ik voor??
leef ik voor mijn toekomstige gezin, leef ik voor mijn ooit op de wereld komende kinderen?
waar leef ik voor?
niemand die me meer kan helpen, niemand die me ziet staan, niemand maar dan ook niemand die me helpt
waar leef ik nog voor?
zal ik naar het buitenland vertrekken, of mezelf voor de trein gooien. wanneer ben ik weer iemand.
waar leef ik voor??
Datum:
25-04-2005
Naam:
Quest
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.