Levensverhalen (pagina 1860)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben metme 10e t/,m 14jaar inwendig misbruikt door een ouwe ma

Ik ben een meisje van 15 jaar, ik leef nu in een ellende!! Ikleef met pijn,verdriet,eenzaamheid enzv. Ikweet het nietmeer...het liefst wil ik voor de treinspringen. ikheb egt zin om zelfmoord te plegen. ik bekras me eigen al sinds 07-04-2004, opme polsen en tussen me borsten en me hals/keel. En ik slik pillen wat kei gevraalijk is, amar ik zie het niet in me...ikwil het liefst dood...maar durf niet...maar op 'n gegeven moment durf ik het en ben ik der egt niet meer!!!.
Datum:
23-04-2005
Naam:
Marissa Radt
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

nixx

ik mag helemaal nix van mijn moeder ik wil dood weg van guh wereld
Datum:
22-04-2005
Naam:
dia
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

verslaving en poging tot moord.....

Ik ben sinds 3 kwart jaar verslaafd aan laxeermiddelen en gebruik ze regelmatig. toen ik de eerste x niet kon stoppen heb ik een zelfmoordpoging gedaan die mislukte. niemand wist ervan. tot sinds kort....het kwam jammer genoeg op msn ter sprake en ik heb de jongen van wie ik al langere tijd hield en nog steeds hou alles uitgelegd. hij schrok zich kapot en dat deed enorm veel pijn. ik wist voor mezelf dat ik er niet mee kon stoppen en hij smeekte me om er alstjeblieft mee te kappen. het werd m'n ondergang..dat zei hij. na het gesprek op msn heb ik hem een lange mail gestuurd met alles erin vanaf dat ik in september begonnen ben met m'n verslaving. hij stuurde een mail terug en toen ik dat las brak ik volledig. het was zo meelevend en lief dat ik zoiets had van'hoe kan ik nog zo hard zijn voor mezelf. ik was zo verhard door het gebruik en hij zo zacht en vriendelijk. het deed pijn. ontzettend veel pijn. ik deed de tweede poging in mijn leven..ook deze mislukte. we bleven erover praten over de verslaving en op een gegeven moment zei hij bepaalde dingen dat ik dacht van'ja'ik kan er echt maar beter mee stoppen. ik heb toen de pillen die ik bij me had onmiddelijk aan hem gegeven. hij was blij en ik voelde me klote. ik ging weer eten dat wel en als ik vertelde dat ik gegeten had was hij optimaal blij en ik voelde me naar omdát ik gegeten had. we gingen recht tegen elkaar in maar één ding was duidelijk...hij had gelijk...ik ben er nu nog steeds niet volledig vanaf maar samen met hem kom ik een heel eind. ik wil nu stoppen met mijn verslaving en dat is al iets wat ik nog niet vaak heb gedacht. ik ben blij dat hij het toch te weten is gekomen en ook op het goede moment anders had ik er nu misschien al niet meer geweest. neem nooit hals over de kop een besluit om jezelf te doden. er zijn op de wereld altijd mensen die van je houden en die je er veel pijn mee doet...

Liefs van A
Datum:
22-04-2005
Naam:
A
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben zo ongelukkig!

Ik was verliefd op un jonge van 30 en die heeft tege mun ouders verteld dat ik hem smste mun moeder is heel erg tege me uitgevalle en ik ben zo ongelukkig dat ik nie meer wil leve! ik durf geen zelfmoord te plege omdat ik un klein broertje heb waar ik mega veel om geef ik weet egt nie meer wat ik moet doen!
Datum:
22-04-2005
Naam:
Amber
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

ik denk altijd dak nie besta en nu wil ik graag zelfmoord plegen wand ik weet zeker dak nie graag gemist zou worden :'(
Datum:
21-04-2005
Naam:
annoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

gelukkig zijn

Al vanaf zeer jonge leeftijd ben ik depressief. Als ik mijn leven in een zin zou moeten omschrijven kies ik voor de zin: 'van buiten een lach, van binnen een traan' omdat ik zo mijn leven leef. Altijd vrolijk, altijd behulpzaam, aardig, lachen, noem het maar op allemaal..

Een jaar geleden leerde ik iemand kennen. Een super meid, nog nooit heb ik met iemand zo kunnen lachen. We deden alles samen en hadden de grootste lol. Ik had weer plezier in mijn leven! En een hele korte tijd dacht ik het gevoel van 'gelukkig zijn' te hebben ontdekt..
Tot die vreselijke dag..
Het was 6 novemer 2004, Ik een mijn vrienden zaten gezellig ergens thuis, het was weekend en we zouden later die avond naar het café gaan. Totdat we hoorden dat mijn goede vriendin zelfmoord had gepleegd.. Het was verschrikkelijk eindelijk had ik iemand gevonden waarmee ik kon lachen en alles tegen kon vertellen en nu gebeurde dit..

De paar weken na haar dood waren heel erg raar maar ook wel mooi.. iedereen kwam nader tot elkaar en we hebben veel over haar gepraat, iets dat me goed deed. Alleen vond ik het zo erg dat wij alle 2 zo lang met dezelfde gevoelens rond hebben gelopen zonder dat we het van elkaar wisten...

nog steeds denk ik er elke dag over na om de knoop door te hakken.. omdat ik ook eens een keer een blij gevoel van binnen wil voelen, ik wil ook eens gelukkig zijn en zonder problemen in de ze wereld leven.. !

Datum:
21-04-2005
Naam:
Jo
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

pijn

Ik heb dit al veel vaker gehad ik weet niet of het komt omdat ik misschien depressief ben maar ik denk van niet. Mijn ouders vertellen mij vaak dat ze niet van me houden dat ik maar weg moet gaan!! Dit doet veel pijn maar het andere moment zeggen ze weer ow nicole wat houden wij toch van je. Maar ze vertellen me wel elke dag hoeveel ze wel niet om mijn zus geven en hoe je met haar kunt lachen en dat ze zoveel talenten heeft die ik niet heb. Ik wil graag weg maar ik weet niet waarheen. Daarom denk ik aan zelfmoord
Datum:
20-04-2005
Naam:
nicole
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

genoeg gehad

Ik wil dood omdat ik er niet meer tegen kan. Ik kan er niet meer tegen dat alles wat ik doe of probeer mis gaat. Ik kan er niet meer tegen om elke dag bedreigt en regelmatig geslagen te worden. Steeds meer voorgelogen, bestolen, nachtenlang wakker gehouden..... Elke keer weer die dranklucht en drugs in mijn huis. Steeds weer mijn vader die de kant van mijn vriend kiest, terwijl hij van mij hoort te houden.
Mijn vriend zegt dat hij van me houdt, maar hij liegt. Hij liegt over alles wat los en vast zit. Ik heb geprobeerd het uit te maken, maar dat laat hij niet toe. Steeds weer begint hij te slaan en te schoppen en schelden. Maar als ik met hem wil praten dan loopt hij de deur uit en doet zijn telefoon uit. Nooit kan ik kwijt wat ik kwijt wil. Nooit krijg ik een keer rust in mijn hoofd. Nooit....
De enige reden dat ik nog niet dood ben is mijn kinderen. Die kan ik niet achter laten, ze hebben niemand anders (mijn moeder is dood).
Nooit heeft iemand me écht gesteund. niet na de dood van mijn moeder, niet na die verkrachting, niet met mijn dochter die ik op mijn 17e kreeg (het beste moment ooit). Zelfs voor mijn ouders kom ik op de allerlaatste plaats. Mijn moeder vond alles belangrijker en mijn vader vind vooral drank belangrijker. En nu ben ik er achter gekomen dat mijn vriend, waar ik 2 jaar mee heb, liever iemand anders wou. Maar zij wou niet, dus nam hij mij maar. Weer tweede keus, weer is iets of iemand anders belangrijker. Ik wil niet meer op de laatste plaats komen, ik wil dat iemand eens een keer écht van me houdt, en echt voor mij kiest. Dat iemand mij belangrijk vind.
Datum:
20-04-2005
Naam:
.....
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

weet t niet zo meer

Ik wil niet meer zo dik zijn
Ik wil niet weer in een kliniek worden opgenomen
Ik wil geen borderline meer hebben

Kan iemand me niet even vasthouden...

Ik ben alleen.. Altijd alleen... Wie begrijpt me nou.. 5 pogingen achter de rug, telkens een redding.. Maagpomping, hechtingen waarom doen ze dat?? Binnekort weer een opname omdat mn gewicht levensbedreigend is...

Mag ik gewoon normaal zijn..
Gewoon naar school gaan?

Het kan niet
Ik ben op
Ik wil niet meer
Datum:
18-04-2005
Naam:
.....
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Achter die glimlach zit een hoop verdriet

Ik ben een alleenstaande moeder met drie jonge kinderen. Ik zie het leven niet meer zitten maar als ik zie wat ik achter moet laten dan doet dat me zo veel pijn. Ik kan echt niet meer en ik reageer alles op mijn kinderen af. Ik ben op. Ik heb zoveel met hun vader meegemaakt een hoop ellende. Er was altijd ruzie in huis hij vernederde en verlaagde mij altijd schold me uit. Dit doet nog steeds zo een pijn die woorden hoe kan ik die ooit vergeten. En dan die reakties van die kinderen wat gaat er in hun hoofdjes rond. Ik voel me een mislukkeling. Hun vader is nu voor de derde keer opgepakt, voor de derde keer een inval in huis, de kinderen hebben alles gezien. Wat heb ik nog over een mooi huis, mooie kinderen. Voor de buitenwereld is alles perfect maar ik wil dood!! Hoe ik een einde aan mijn leven ga maken ik weet het niet ik ben bang. waarom is het leven zo hard
Datum:
18-04-2005
Naam:
Peggy
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.