hoi hoi...
ik wil jullie een verhaal over mijnzelf vertellen...ik ben pas 13 en zit in de 2e maar tog heb ik veel meegemaakt...
in de 1e daar begon alles mee...ik heb in het midden van het schooljaar mijn best vriendin verloren omdat ik haar in de steek liet enzow, nou dat is gelukkig wel goed gekomen maar op een dag had ik met een jongen...had gezoend enzow...en met oud en nieuw was ik dus bij hem...we gingen naar zijn kamer...gingen zoenen enzow..en opeens komen zijn vrienden de kamer zow binnen enzow...grijpen me vast en hij doet gewoon mee enzow...2 vrienden houden me bij mijn armen en benen vast en hij kleed me uit...begint me overal te zoenen enzow...en dan opeens kleed hij zich o0wk uit...(ik word dus verkracht) hij had wel een condoom om daar ben ik wel blij mee...maar naar afloop werd ik in de sauna gezet en opgesloten (hij stond niet aan) maar een uur tot anderhalf uut later komen ze met z'n drieen bij mij zitten en met z'n drieen tegelijk komen ze aan mij...betasten alles enzow..en zoenen me...en dan gaan ze dreigen dat als ik ook maar aan iemand zowiets vertel dat ze het dan nog een keer doen enzow...ik heb het dus aan niemand verteld... later het jaar verlies ik nog 3 andere vriendinnen omdat ze me een kutwijf begonnen te vinden...daar was ik helemaal niet blij mee...ik kreeg alweer dreigen naar m'n hoofd gegooid dat als ik ga schelden enzow dat ze dan mijn keel zouden doorsnijden enzow...en dat ik beter mijn polsen kon doorsnijden dat dat dan minder pijn zou doen...dan is dat voorbij (maar ik heb nu nogsteeds die ruzie) en zit ik in de 2e krijg ik gewoon vette ruzie met mijn ouders...ik kan gewoon niet tegen mijn ouders praten...mijn vader slaat me in elkaar enzow...soms kan ik zelfs dagen niet naar school omdat ik zow veel wonden heb...en van al die problemen ben ik begonnen met krassen en met een naald brandtekens in mijn armen enzow te zetten....ik heb laatst een gesprek met mijn ouders gehad en heb alles verteld wat me dwars zat...toen zei mijn vader zow van: "moeten we je opsluiten of naar een kostschool of een internaat sturen...als die brutaliteit enzow"...en toen begon die weer op mij in te rammen enzow...heb een hersenschudding en een gat in mijn kop opgelopen (omdat ik tegen een kast aan gegooid werd) en ik durf dit dus aan niemand kwijt behalve aan mijn best vriendin en mijn nicht (die 2 jaar bij ons woont vanwege omstandigheden)...maar ik kan het dus echt niet meer aan...ik wil het liefst weglopen naar een andere stad, maar dan ben ik bang dat ik dan geen goede carriere kan maken (want ik doe namelijk VWO en wil heel graag rechter of rechercheur worden) en drm loop ik niet weg...ik wil de vriendinnen en vrienden die ik nog heb ook niet verliezien....als jullie een reactie hierop willen geven kunnen jullie het naar de webmaster sturen
ik hoop dat jullie begrijpen hoe ik me voel
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.