Februari 2000 mn zus is in verwachting van haar 2e kindje.
Het gaat goed de kleine groeit goed.
Ze ging trouw haar controles af in bij de huis arts en gynaecoloog.
In februari 2001 ging ze voor controle naar haar huisarts waarna er in haar linker borst een knobbeltje werd gevonden hier werd een punctie van genomen en een wwek later vogde de itslag.
Ik eesrte instantie leek het goed aardig maar n oplettend specialist vermoede anders en had het helaas bij het rechte eind. Mijn zus had borst kanker.
Er volgde nog enkele tests maar het feit was er dat de ziekte er was.
Ik ontving dit bericht op mn werk op n vrijdag middag, mijn wereld storte in en ebn gelijk van mn werk naar mijn zus gegaan.
Deze was volledig overstuur , en in verwachting en dan deze boodschap , was heel onechtvaardig wat ik ook vond. Maar ja daar heb je helaas niks over te zeggen.
Dat ze in verwachting was gaf wel enige complicaties voor haar behandeling vanwege de chemo kuur en de kleine.
Deze behandelin , n nieuw soort, sloeg goed aan en gaf ons heel veel hoop.
De kleine werd geboren kern gezond en het ging goed met mijn zus.
Enkele maanden later moest ze echter terug voor controlen en daaruit bleek dat ze een aggresieve vorm van kanker had.
Eerts wer 1 borts verwijderd maar al spoedig volgde de andere ook het ging berg afwaarts met haar.
Het heeft iook maar 1 1/2 jaar geduurd voor ze kwam te overlijden.
Euthansie was haar wens, wat ze ook gekregen heeft op vrijdag 5 april om 1300 uur. Ik kwam die dag uit de nachtdienst en heb ook niet geslapen je zit maar te wachten tot het gebeurd is.
En dan de leegte die dag erna . Je bent gewent om idere dag even langs haar te gaan wat er ook niet meer was.
En het ene wat mij erg bij blijft was de woensdag voor dat ze euthansie kreeg vroeg ze aan mij of ik dedokter wilde bellen om het die dag te doen.
Na het overlijden van mij n zus is het met mij ook niet echt lekker vergaan alhoewel het eerste jaar ging goed was bezig met mn vliegopleiding en had ze ook gezegd als ik er niet meer ben wekl doorgaan je kunt het.
Met de gedachte wordt je toch wel gesterkt.
Tot een jaar erna ik volledig dicht sloeg , thuis ging het steeds minder mn moeder huilde iedere dag mn vader is n beetjeongevoelig maar aj iedr gaat hier anders mee om.
Die dag dat mijn zus n injectie kreeg, die dag ben ik de belangrijkste persoon uit mn leven verloren. Ze nam het altijd voor me op , ben d ejongste thuis , en we deden echt alles samen.
Het begrip vanuit mn werk was heel groot heb 2 weken de tijd gehad voor en na de begrafenis.
Maar het begrip thuis is er niet ik mis mn zus iedere dag onzettend het was echt n maatje van mij.
Het leven is hierdoor op sommige punten ondragelijk , heb iedere dag een huill bui en alles zit tegen metmn opleiding en alles.
De gedachte om mijn leven te beeindigen is hierdoor versterkt.
Het is iedere dag n strijd om er mee om te gaan en alles in je omgeving lijkt zich tegen je te keren.
ik weet ook wel dat het niet de juiste oplossing is maar wel de makkleijkste uitweg, en thuis kan ik mn verhaal niet kwijt uit onbegrip het is hun dochter wordt er gezegd.
Maar ook mijn zus.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.