Levensverhalen (pagina 1825)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Liegen

Heb hier al eens eerder geschreven...

In de tijd tussen dat vorige bericht en nu ging het eigenlijk wat beter.... maar er hoeft maar 1 ding te gebeuren of ik zit weer helemaal in de put....

Ik heb het erg moeilijk met mijn opa en oma.... mijn oma is erg dement en kent mij helemaal niet meer en mijn opa is erg depressief.... Misschien is het erfelijk en heb ik het wel van hem.... maar ben erg Labiel....

Ik heb eigenlijk geen problemen thuis.... ben een beetje aan de drugs geweest en een beginnende eetstoornis gehad.... maar daar ben ik allemaal door gekomen....

Nu heb ik een ongelooflijk lieve vriend.... Ik heb hem al mijn problemen kunnen vertellen en hij heeft aangeboden dat ik voortaan maar in hem moet snijden... zodat ik mezelf niks meer aandoe...

Toch weet ik niet wat het is.... Heb nu ook weer een erg leuke baan....
Ik denk niet dat ik zelfmoord zal plegen.... Ik heb een leraar op school waar ik erg goed mee kan praten....

Er is alleen 1 ding... waar ik het nooit met iemand over heb.... Ik moet altijd liegen... ik vertel ook wel eens waarheden maar heel veel dingen zijn gelogen...

Zo denken sommige mensen dat ik dingen zie en hoor.... dat ik biseksueel ben ... enz....
Al die dingen zijn niet waar.... maar toch vertel ik het.... ik weet niet waarom....
Steeds als ik weer lieg haat ik mijzelf... maar ik kan het niet stoppen...

Dit is eigenlijk begonnen aan het begin van mijn middelbare school... Ik ga nu naar de 5e en weet me nog steeds uit alle leugens te redden....

Ik hoop dat ik het dit jaar kan stoppen... of in ieder geval erg minderen....

Als ik op deze site zie dat de meeste mensen erg jong zijn denk ik wel eens hoe komt dat toch.... maar als ik erover nadenk hoe jong ik was toen ik er voor het eerst over dacht.... toen was ik 10....

Ik werd toen heel erg gepest... maar ik ben er doorheen gekomen.... zonder steun van anderen.... Mijn ouders vonden dat ik me aanstelde...

Ik hoop dat ik deze periode van mijn leven ook doorkom... Dit keer wel met steun...

Als laatste wil ik nog mijn steun betuigen aan een jongen en meisje die ik ken....Ook al mag ik hem niet zo...

Zijn moeder heeft onlangs zelfmoord gepleegd.... Dus P en M.... heel erg veel sterkte en ik hoop dat jullie het in deze tijd redden met steun van alle dierbaren in je leven...
Datum:
01-09-2005
Naam:
A uit A
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord

Hallo ik ben remy stork een meisje van 14!!!! Ik wil zelfmoord plegen maar ben eigenlijk te bang voor de dood!!! Ik wil zelfmoord plegen omdat: Mijn ouders in een scheidingsproces zitten omdat mijn vader 7 jaar geleden is vreemdgegaan met een spaanse vrouw en 5 jaar geleden is vreemd gegaan met de beste vriendin van mijn moeder toen hebben mijn ouders het nog 5 jaar geprobeerd maar het is niet gelukt dus nu zitten ze in scheiding!!! Mijn vader heeft mijn moeder verlaten voor jet waarmee hij 5 jaar gelden was vreemdgegaan!!! En mijn moeder heeft nu een relatie met de ex man van Jet!!!!! Ik heb het er heel moeilijk mee!!! Want de kinderen van Dick nu de vriend van mijn moeder willen niet dat mijn moeder bij hun thuis komt dus komt Dick elke keer naar ons toe wat ik helemaal niet leuk vind!!!!!! Ik heb nu ook heel vaak ruzie met mijn moeder wat ik helemaal niet wil natuurlijk!!!!! Maar juist daarom wil ik zelfmoord plegen!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
01-09-2005
Naam:
Remy Stork
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

geen zin meer (lang verhaal)

vanaf mijn geboorte ben ik ziek
(ik heb astma/cara)
om de 2 week in het ziekenhuis gelegen
omdat ik benauwd was
6 dagen later is mijn opa overleden
dus een enorm rot jaar voor de familie
het benauwdheid is door gegaan
tot mijn 20e leeftijd ongeveer
door de achterstand die ik had opgelopen
omdat ik vaak ziek was
moest ik naar speciaale scholen
kinderen met problemen
op een gegeven moment
kwam ik op een school
waar ik elke dag in elkaar geslagen werd
en gepest werd
ik moest met een busje naar school
en werd ook weer
met een busje thuis gebracht
ook in dat busje werd ik
elke dag in elkaar in elkaar geslagen
en gepest
werd ook gepest door dat ik
naar die school ging
en met een busje naar school ging
en weer thuis werd gebracht
altijd werd er gezegd dat ik niet helemaal
normaal was qua verstand
vriendjes had ik niet
dit heeft 3 jaar geduurd
voor dat ik van die school af gehaald werd
ik denk er nog veel aan terug
toen ik op een andere school kwam
werd ik ook gepest op die school
dacht altijd dat ik veel minder was
als iemand die op een normaale
basis school zit
er werd altijd gezegd dat ik niks kon
door iedereen
zelfs door mijn ouders terwijl ze het zelf
niet eens door hadden
zelfs werd ik er zelf agresief van
ik begon mijn zus te slaan
als ik ruzie met haar had
ik ben er soms nu nog erg agresief door
en gevoel loos
dan zeg je dingen of doe je dingen
waar van je erg veel spijt van krijgt/hebt
zelfs tegen je oma zeggen
die bij ons in woont
ik wens je de dood in
2 dagen terug
heb ik thuis weer ruzie gehad
met mijn beide ouders zus en oma
om de reden..
dat mijn zus alles mag zeggen en doen
terwijl er van mij
altijd direkt iets gezegd word
bij haar bijzijn
als zij iets doet of zegt
word er nooit wat van gezegd
(als ik er bij ben)
vandaag woensdag 31 aug 2005.
wouden mijn vader oma
en vriend van mijn zus
mij feliciteren
ik kon dat niet accepteren
met mijn vader
heb ik wel vaker mot gehad
en met de vriend van mijn zus ook
omdat hij zich altijd met haar bemoeit
als ik ruzie met mijn zus heb
hij bemoeit zich ook met andere dingen
als mijn zus iets gedaan heeft
kreeg ik de schuld altijd van mijn vader
en dat is niet alleen met haar zo
maar met meerderen mensen
op andere plekken
op school gaat het nu niet makkelijk
het is niet makkelijk voor mij
aan het werk te komen
met al deze problemen ben ik al
naar een spycholooge geweest
het ging eventjes goed
paar maanden
maar gaat nu weer aardig de mist in
omdat ik vind
dat zij mij behoorlijk treiteren met ze allen
ik vind ook
dat mijn zus mijn oma en ouders
behoorlijk bespelen
op dat moment denk je aan alles terug
en je denkt aan de dingen wat op dit moment mijn problemen zijn
ik haal dan alles bij elkaar
word dan behoorlijk kwaad
en ga ik denken
om zelfmoord te plegen
zonder aan mijn moeder te denken
want met haar
heb ik behoorlijk veel mee gemaakt
op haar kan ik ook niet lang kwaad zijn
maar toch denk ik daar dan niet aan
ik houd verder super veel van haar
maar ook wel van mijn oma
mijn vader en mijn zus
maar ben wel bang
dat de dag er ooit zal zijn.
ben mezelf nu best wel
aan het verwaardelozen
moet ik eerlijk bekennen
erg laat naar bed gaan (smorgens vroeg)
steeds aan rot dingen denken
ik kan daar ook met niemand over praten
ben mezelf aan het kleineren van..
ja ik begin daar maar niet aan
want ik kan het toch niet
drink nu best wel veel
na schooltijd met de vorige opleiding
ging ik vaak de kroeg in
en nog veel meer verkeerde dingen.
Datum:
01-09-2005
Naam:
Marcel
Leeftijd:
22
Provincie:
Groningen

Geen uitweg

Vroeger ben ik veel gepest op de basisschool. Op de middelbare school veranderde dat. Ik kwam in de pubertijd en ik werd zelfstandiger, maar ook depressief, door al de pesterijen op de basisschool. Daardoor kreeg ik problemen met mijn ouders. Omdat er ooit is geconstateerd dat ik hoogbegaafd zou zijn, kan ik moeilijk praten over mijn gevoelens en emoties met mensen. Dus ook niet met mijn ouders. Mijn ouders hebben geprobeerd te helpen, maar ik wijger die hulp automatisch.. ik weet niet waarom.. maar ik doe het. Ik zit ook bij een psychiater. Ik heb schijt aan haar. Ze denkt dat ze me begrijpt en dat ze een oplossing heeft, maar elke keer heb ik weer ruzie thuis met mn ouders. Alles hoopte zich op.. Depressies, ruzies, pesterijen.. En zo kwam ik dus op zelfmoord.. Het begon met niet naar school gaan, spijbelen, thuis in je bed blijven. Je gedachten vergeten.. Niks meer willen.. alleen dood. Nu, na de zomer, op een andere school is het precies het zelfde. Mn ouders wilden verbetering, maar die is er niet gekomen. Ik haat me zelf, altijd depressief. Nu ik dit zit te typen, spijbel ik weer, omdat ik bang ben. Bang voor het leven. Niet geaccepteerd worden. Ik wil hulp, maar iedereen zegt dat ik het zelf moet doen, zelf een oplossing zoeken. Maar ik zoek nou al 2 jaar naar een oplossing en ik kan m niet vinden. Mn ouders helpen me, heel eventjes en dan moet ik het maar doen. Ik krijg nooit gelijk, altijd geef ik een verkeerd antwoord. Ik weet dat als ik spijbel, er meer problemen komenl. Huiswerk niet af, achter lopen, directeur boos, ouders boos. kut wereld. Wat moet ik? Zo doorleven? elke dag huilen? elke dag pijn? Liever niet. Als er fatsoenlijke hulp is, wil ik leven. Ik kan niet alleen leven. Dat is nou wel duidelijk. Ik heb geen verantwoordelijkheids gevoel, dat snap ik. Maar als mensen mij gelukkig willen hebben, help me dan. Waarschijnlijk komt er nooit hulp, want ik wijger het toch automatisch, omdat ik een kut kind ben. Ik kan er niks aan doen. Maar dan, ik wil dood. Hoe? Ophangen? Doodschieten? Voor de trein? Wie weet. Voor mij is er geen oplossing meer op deze wereld. tot ziens.
Datum:
01-09-2005
Naam:
Robin
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Te veel leed voor een man

Mijn verhaal begint bij een goede baan en een vriendin die zwanger is.

Op mijn werk heb ik een onderzoek wegens sexuele intimidatie tegen mij gekregen. Dit heeft geleid tot strafonstslag niet van wegen de aankacht gelukkig maar van wege plichtsverzuim ze moesten toch iets hebben om mij weg te krijgen.

Mijn inmiddels ex vriendin was toen 4 maanden zwanger. Dus ik moest thuiskomen met mijn aanklacht een slechter moment voor ons beide was er niet.

Door al de stress en en ellende van het onderzoek heeft onze relatie geen stand kunnen houden. Wel is er een wolk van een zoon geboren. Ik mag hem echter niet erkennen van mijn ex vanwegen de aanklacht. Nu heeft ze een nieuw vriendje, die een drugsdealer blijkt te zijn.
En hij heeft laatst drugs in de auto van mijn ex verstopt die er mee betrapt is.
Voor mij is het een aanval op mijn kind je stopt die troep niet bij mij zoon. Maar ik kan en mag niets anders doen dan reddeloos toezien hoe mijn kindje en mijn ex ten onder gaan door die klootzak.

Ik kan het allemaal niet langer meer aanzien en mijn ex begrijpt me niet denkt dat hij niet met drugs bezig is ook al lag het bij haar in de auto.

Ik kan het niet meer aanzien ik heb de pillen en de alcohol in huis als het niet snel verandert is het over vaarwel iedereen. Hoop dat je meer geluk hebt dan mij.
Datum:
31-08-2005
Naam:
Erik
Leeftijd:
37
Provincie:
Gelderland

Wat moet ik doen???

Ik ben een 19-jarige jongen die het allemaal niet meer weet. Ik heb een leuk leven op 1 ding na...school. Ik zit nu op de HBO maar ga iedere dag met een kutgevoel naar school. Waarom weet ik niet. Is het faalanst? Bang dat ik niet genoeg capaciteiten heb?
Ik vertel het het liefst tegen niemand, maar op een gegeven moment heb ik het toch gedaan tegen me pa en ma. Die lijden er nu onder...ze maken zich iedere dag zorgen over mij op school. Ik wil dit niet...wat is nou de oplossing? Dat ik weg ga en zij zich geen zorgen meer hoeven te maken? Nee, want dan denken ze dat ze iets fout hebben gedaan...ik weet het allemaal niet meer
Datum:
31-08-2005
Naam:
x
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

biseksueelHelaas heb ik mijn vriendje van me weggejaagd.

Helaas heb ik mijn vriendje van me weggejaagd.
Veel te jong: 18 jaar. Verkeerd beroep: hoertje.

Ik heb borderline en niet in staat een relatie te houden. Maar het doet zo'n zeer als verdwijnt waarnaar je altijd verlangde.
Mijn hele leven vecht ik al tegen de wereld. Een wereld waarin ik niet thuis hoor. Mensen vinden dat moeilijk te begrijpen, maar vergelijk het met een man die zich vrouw voelt. Hij/zij kan zich laten opereren.
Ik kan niet goed met mensen overweg, ben niet opgewassen tegen de hardheid die de huidige maatschappij van je verlangt. Neem consequent de verkeerde beslissingen.
En toch ben ik succesvol, knap en een prima partner. Totdat….
Gisteravond heb ik mijn vierde of vijfde poging gedaan. Voor mij geen mooie kleuren of een hel verlichte tunnel.

Voor mij weer de dageraad.
Datum:
30-08-2005
Naam:
combibiotec
Leeftijd:
41
Provincie:
Noord-brabant

Waarom Ik?

Het begon toen ik gepest werd met het feit dat mijn ouders een viswinkel hebben ze bleven maar zeggen dat ik stonk vis.En dan begonnen ze te zeggen dat ik dik was enzo... iedereen haat me waarom moet ik alle pijn van de wereld hebben ik kan er niet meer tegen iedereen haat me echt en ze hebben geen redens dat vindt ik het ergste niemand zit met mij in vooral m'n KUTouders niet !!!! Ik ben een gebroken meisje :'(
Datum:
29-08-2005
Naam:
S'ju
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Zelfmoord

Lieve allemaal,

28 juni 2005...
Heeft mijn lieve vader zelfmoord gepleegd. Hij is een jaar depressief geweest en ik kan het nog steeds niet bevatten dat mijn vader daar toe in staat is geweest. Mijn vader was altijd bang voor de dood. Nu is hij er niet meer en vraag je je af: Waarom??? Hij kon niet meer verder leven... zag geen uitkomst meer. Er is altijd een uitkomst! Ook wanneer je het niet ziet. Erg moeilijk te begrijpen als je het zelf niet ziet. Dood of levend, wat maakt het je uit kan je wel denken. Dat is absoluut niet zo! Ik ben niet bang voor de dood maar hoop nog wel langer hier op aarde te leven. Geniet van de mensen om je heen en ik hoop dat je in iets gelooft. God is bij je ook al voel je Hem niet altijd. Bid en je zult ontvangen. Ook al denk je dat het niet voor je is bestemd, God is voor iedereen!!! Dus ook voor jou! Heel veel liefs.
Datum:
29-08-2005
Naam:
Wibo
Leeftijd:
24
Provincie:
Friesland

verwaarlozing

beste mensen denk ook aan zelfmoord ,maar verwaarloos me zelf al 6 maanden dat is nog erger begin al pijn in mijn voeten te krijgen enzv als ik wist hoe ik er zo snel mogelijk een einde aan kon maken zou ik het doen heb me gebrobeert op te hangen maar ben mezelf nu aan het uitdrogen en steeds zelfde kleding dat is allemaal veel erger wou dat ik een manier wist dat ik zekers meteen dood ging voor de trein of toch van 15 hoog naar beneden springen zo jong en nu al zoveel pijn!!!!
Datum:
28-08-2005
Naam:
chakira
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.