Levensverhalen (pagina 1818)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

twijfels...

ik ben nu misschien nog maar 14 maar ik ben me leven nu al zat!! kheb vrij vaak ruzie met me ouders en vrienden.. kvoel me echt zo'n buitenbeentje.. khad een oudere zus die presies 9 maanden voor mijn geboorte kwam te overlijden.. ik heb daar door echt een schuld gevoel gekregen..het lijkt net of ik haar leven heb afgepakt!! ik ben ongeveer een jaartje geleden depresief geweest en heb mezelf daarbij ook verminkt.. ik had zo'n erge ruzie met m'n ouders!! wat ze toen allemaal hebben gezecht kon ik op dat moment even niet aan en ben toen huilend naar me kamer gegaan en ben mezelf in me pols gaan snijden.. op dat moment flitste er van alles door m'n hoofd.. alle negatieve dingen.!! tot ik besefte dat ik dit niet kon maken tegen over mijn oudere broer.. ik kon het hem niet aan doen op nog een zusje kwijt te raken!! en ben toen maar gestopt met snijden..

het gaat nu al wel wat beter met me.. al hoewel ik er nog wel es over denk..
Datum:
25-09-2005
Naam:
marjolein
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

daarom

ik wil zelfmoord plegen ik denk er heel vaak aan het komt allemaal door gezeur van mensen en me ouders ....ik hoop dat jullie een oplossing hebben!!!
Datum:
25-09-2005
Naam:
virginia
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

DOOD

ik ben 13 jaar en dan denken jullie vast wel dat is jong...
maar mijn vader is dood gegaan aan kanker en aan een hersentumor in zijn hoofd.
ik heb er nu nog steets verdriet over.
en met mijn moeder heb ik bijna altijd ruzie.
en ik heb ook altijd ruzie met mijn broer.
weglopen kan ik niet...
en ik denk steets vaker aan zelfmoord te doen.
ik durf het wel.
maar dat kan niet.
met mijn moeder kan ik er niet over praten...
zij denkt dat het grote onzin is en dat ik papa helemaal niet kan missen.
en dan denk ik was ik maar DOOD...
of was ik maar helemaal niet geboren.

debby
Datum:
25-09-2005
Naam:
debby
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

niemand begrijpt mij

k voel muh klote heb et gvoel of niejmand van mijn houd en niemand wil dat begriijpe hoe k muh voel waarom niej wat doe k fout ?? k weet k ben lelijk ben slecht ondank baar ensow maar wrom doe k alles fout ?? k hou et gwn neij meer vol kids uit muh klas lagge muh uit door mijn puisten omdat k lelijk ben en niej in de mode loop met muh kleding ensow nouw en dat wil k tog sow dr bij lope of niej soms ?? ach k weet julliej denke tuurlijk dat k onzin uit kraam maar das niej sow en miss snappe jullie muh oowk niej maar das julliej pakkiej aan
doeidoei(K)(K) hvj
Datum:
25-09-2005
Naam:
ashley
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

eenzaam

Dit is de 1e keer dat ik mijn verhaal vertel ik heb het er erg moeilijk mee. Als ik kijk naar verhalen van andere mensen op deze site lijkt het niets voor te stellen, maar ik voel me gewoon zo alleen. Ik heb het gevoel alsof niemand me zou missen als ik er niet meer zou zijn. Ik heb genoeg vriendinnen maar geen echte vriendinnen, zo voelt het voor mij. Ik kon er gewoon niet langer tegen steeds op mijn kamer in huilen uit te barsten omdat ik het gevoel heb alsof ik niemand heb die echt van me houd. De enigste reden dat ik nog niets heb ondernomen is omdat ik niet durf en het mijn moeder niet kan aandoen. Het is al een hele opluchting dat ik mijn verhaal kwijt ben.. Hopelijk gaat het nu wat beter.
Datum:
22-09-2005
Naam:
k.l.
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

liever alles kwijt

me broer zit sinds een tijdje aan de drugs, mijn ouders weten het nu en zijn helemaal in de stres en ik ben der steeds de dupe van ze doet streng en bot tegen me. en sinds deze week heb ik met 4 mensen al rusie en nou beginnen mensen ook bot tegen me te doen en zeggen jesus wat ben jij de laaste tijd sagerijnig...ik moet de laaste 2 weken bijna elke dag huilen omdat ik me zo elendig voel..ik heb een viendin das al 16 jaar me beste vriendin en dit keer helpt ze me niej want k heb ook rusie met der vriend waar ze 3 maanden mee heb. k weet egt niej meer wat ik moet doen ik wil wel maar ook weer niet zelfmoordplegen heb hier geen zin meer in ken oel me so elendig. kunt u me helpen? groetjes mij
Datum:
22-09-2005
Naam:
zeg k liever niet
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

wil niet meer ben geestelijk op

hallo ...
sinds een jaar of 1 terug kwam ik erachter dat ik geestelijk niet meer kon....hier is aan vooraf gegaan : een incest zaak vroeger in ons gezin altijd al die jaren erna tegen slagen gehad geestelijk en lichaamelijk en om dat dat nu nog niet is verandert en het geestelijk niet meer trek des ondanks ik hulp heb van het altrecht nieuwe gein ( die mij toch niet begrijpen ) kan ik niet meer .....neem nou is eens een voorbeeld omdat ik ook last heb van depressies moest ik een uitkeering aanvragen dit heeft al met al een jaar geduurt bijna om dat ik het geestelijk zelf niet kon nu ik er echt voor ben gegaan heb ik het toch weten te regellen althans dat dacht ik ik kom bij zo,n arts terecht die gaat kijken of ik inderdaad niet kan werken nu vanwege problemen geestelijk nou weet je wat daar is uitgekomen ondanks ik al vanaf me 18de geen inkomsten heb ontvangen nou het volgen : ze gaan nu overleggen of ik niet bij uw kan geen werken en dat al met al gaat nu dik 2 weken duren dus kort gezegd ze zetten me gewoon weer 2 weken zonder geld waar vervolgens ook weer een afspraak over heen gaat van 3 weken dus reken uit 2+3=5 dus weer 5 weken zonder geld terwijl ik schulden heb en deur waarders aan me deur komen maar om even terug te komen op het verhaal van mijn uitkeering volgens mij hebben ze een bord voor hun kop ik kan en ben NU niet in staat om te werken en al helemaal niet bij uw ...ik ben geestelijk in orde dus ga echt niet bij uw werken en dat is moeilijk te begrijpen bij het uwv ( gak ) terwijl een ander die ik ken zelfs 4 mensen ken die niks mankeren die hebben alle 4 een uitkeering en kunnen zo gaan werken want bij een keuring hebben ze overal last van maar om te gaan verhuisen zelf kan wel en ik die het echt gewoon nu even niet kan op brengen kan de ******* uitleggen dat is niet meer normaal en nu ik dus deze tegen slag er weer bij heb is het voor mij nu gewoon bekeken wat er ook gebeurd ik leef echt niet lang meer heb het echt helemaal gehad als het nu met mij al zo gaat wat heb ik dan voor toekomst? en mijn kinderen nou sorry het was even leuk om de wereld te zien zonder als die tegen slagen maar het houd ook bij een mens een keer op en ik piep echt niet snel maar naar 18 jaar alleen maar te hebben geslikt inplaats van verwerken en de leuke kanten te zien houd het nu voor mij echt op ......zelfs me moeder weet er van ik vind het alleen jammer dat ik dan voorgoed weg ben enzo mijn kennisen vrienden en familie in de steek laat maarja het is eenmaal niet voor mij weg gelegd het leven ohw ja nu zal je wel denken mischien ga dan hulp zoeken bij die en die en die das heel lief meen ik echt maar dit zijn mijn hulp instanties die ik nu heb : altrecht ( soort riagg maar dan erger ) een cultureel mederwerker voor inkomen en werk en in die tijd een voogd van bureau jeugd zorg ....deze allemaal die ik hier heb op genoemd doen echt maar dan ook echt helemaal NIKS en nu ik er zelf een echte streep onder heb gezet is het voor hunnie allemaal te laat nu ik ga nu echt mijn eigen weg zelfs mijn moeder krijg me niet meer over en niet alleen incest denk bv aan 25 euro in de week om te eten met 3 man waar je alles van moet doen van 25 euro schoonmaak spullen ervan halen alles + eten voor 1 hele week zelfs met de weekenden 1 moeder die vroeger vet in de war was die veel alcohol dronk omzo haar gevoelens te ontlopen zelfmoor pogingen waar ik als het even kon bij was ....veders geen familie het enige wat ik nu heb is 1 neef en 1 oom ( die oom heb ik nog nooit in het echt gezien ken hem alleen van msn nu )
noujah ik weet dat ik niet de enige ben die dit heeft mee gemaakt maar als je zelf geestelijk en lichaamelijk op ben en niemand begrijpt je en niemand heeft het beste met je voor dan snap ik dat het zo voorbij is ja en die mensen zou ik vanzelf boven in de hemel zien en ja het is echt niet raar dat je nu net als ik geen vertrouwen meer heb in het leven in hulp instanties das gewoon normaal ik zou zeggen schaam je er niet en als je eventueel nog kracht gebruik het heb je het niet zoals ik doe dan wat je hart je ingeeft das het aller belangrijkst tegen mij zeggen ze ook iedere keer nee zo moet je niet denken nee natuurlijk niet maar je helpen doen ze niet neeeeee daar word niet overgesproken ik ken zelfs iemand die samen met een familie lid van me zit die denkt gewoon dat ik zit te fake omdat ik zo gezed geen zin heb om te werken nou sorry dan hadden ze dat wel door gehad bij het altrecht en het uwv ( gak )

maar dat zijn mensen die geen ervaringen hebben en waar alles bij op rolletjes loopt tja ik en mischien jij kan er niet aan tippen nog niet voor sommige en nooit voor me zelf ik kan net zo goed naast een honde drol gaan zitten want ben net zo veel waard!!!
Datum:
22-09-2005
Naam:
michael
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Pijn

Dit soort van gedichtje heeft mijn beste vriendin gemaakt toen ze heel erg down was...

"Pijn bestaat er in vele soorten. Als je jezelf snijdt, doet het pijn. Maar dat is niet de pijn, die je echt kunt 'voelen'. Het is de pijn aan de binnenkant. De pijn die niemand aan je ziet. De pijn die je zelf voelt, verschrikkelijke pijn. Maar niemand lijkt je te begrijpen, diezelfde pijn te voelen. Je bent alleen, in je eentje met de pijn. Wat moet je ermee? Soms kun je maar het beste dood zijn, denk je. Als ik dood ben voel ik geen pijn. Maar is dat wel echt zo? Nee, dan voel je tóch pijn. Niet de pijn van jezelf. Maar pijn van de anderen, die om je gaven. Zij, die pijn die hebben omdat ze jóu pijn nooit hebben gevoeld. "
Datum:
21-09-2005
Naam:
anonymous
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

wat moet ik doewn

haaj..
ik ben een meisje van 13 jaar
jullie zullen vast denken van zoo jong..
maja dat kan dus..
dit is mijn probleem..:
ik wil heel graag een vriend die ik kan vertellen wat er met me gebeurt maar dn loopt het telkens mis of hij heeft me gebruikt of hij vin me niet leuk of hij kiest voor een ander meisje..
ik wordt thuis geslagen ik kan het niet op sgool kwijt iedereen denkt dat thuis alles goed zitr bij mij enzo..
maar me ouders zijn oowk nooit thuis en als ze thuis zijn in het rusie ik doe altijd alles in huis eten maken stofzuigen dweilen bedden op maken en ik wil zo niet langer leven weg lopen kan ik niet..
het enigen wat ik wil is DOOD..!! hoe erg het ook klinkt ik denk dat het de beste op lossing is..maar ik durf het niet waarom weet ik niet..maar ik kan het gwoon niet
floortje
Datum:
21-09-2005
Naam:
floor
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Ik zit in de dipste dal van de wereld

Nou ik ben een meisje uit zuid-holland en ik heb hele rare ervaringen al heel mijn leven.. ik ben bedreigd door mijn oom... ik vind een jongen leuk die op een vriendin van mij is, mijn vriendinnen krijgen nieuwe vriendinnen en ik heb het gevoel dat iedereen mij in de steek laat.. en daarbij heb ik superveel stress van mijn school en mijn moeder heef het ook heel slecht omdat ze wil scheiden en ik heb het heel erg moeilijk :( het moeilijkste is nog tegen iedereen liegen dat het goed gaat met me want dat gaat het eigenlijk helemaal niet. en ik dacht er vandaag nog aan... aan zelfmoord maar ik vind dag te snel... want zoo verschrikkelijk ver kan en zal ik niet gaan... en ik ben al bijna 3 weken depressief en ik vind het maar vervelend... ik wilde dus even mijn hart luchten aan jullie anders blijf ik het opkroppen... xxxjes anoniempje
Datum:
20-09-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.