Levensverhalen (pagina 1816)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

dode hartsvriendin

waar moet ik beginnen.... ok ik had een hartsvriendin ik was in groep 1 al met haar bevriend toen ik 11 was en zij ook moesten we kieze naar welke middelbare school we zouden gaan. ik ging naar het roncalli zij naar het rijks 15 september zij was jarig leuke verjaardag alles erop en eraan precies een maand later 15 oktober ik heb die ochtend nog met haar meegefietst naar school en om half 1 ( wij waren wuppjes) had ik met een groepje een soort wandeling omdat we wuppen waren op het rijks hadden ze dat niet en mijn hartsvriendin was dus uit zij verongelukt ik hoor de klap nog zo ikwas 3 straten verderop ofzo maar ik wist niet dat het mijn hartsvriendin was dus ik word om half 5 gebeld door iemand en die zegt (naam van mijn hartsvriendin) is dood ze is vanmiddag verongelukt heel veel verdriet had ik maar ik wilde het vergeten en die avond was het ook nog beginfeest op school dus ik ging daar naartoe zodat ik het misschien kon vergeten. dat was ook zo een beetje. ik kreeg dat schooljaar een hoop nieuwe vrienden op mijn school en had het heel gezellig nu zit ik in de 2de en een hele goede vriendin die ik in de eerste dus ontmoet had zit ik nog steeds bij in de klas ik kan alles met haar delen en we hebben het heel gezellig maar in de zomervakantie was het allemaal gekloot aan het einde van de vakantie dan en ik was in mezelf gaan snijden ik was het beu ik wilde het niet meer ik had er geen zin in ik vond al die sneeen mooi maar toen moesten we weer naar school en we hadden een kutgroep ik had maar iets van 10 mensen waar ik bestwel goed mee om kon gaan en die goede vriendin uit de eerste natuurlijk en met de gym kwam die goede vriendin erachter dat ik aan zelfverminking deed ze wilde dat ik ging stoppen de eerste keer had ik dus gezegd ja ik ga stoppen maar ik deedhet niet ik stopte niet toen vond ze dat ik echt moest gaan stoppen dus ja ik ging stoppen ik vond het te ver gaan ik wilde het steeds vaker doen en ook in de klas wilde ik al met mijn passer in mezelf gaan snijden maar ik stopte dus toen een week daarna ofzo ging het een beetje slechter met de vriendschap tussen die goede vriendin en wilde ik zelfmoord plegen ik had een pizza snijder en ik wilde mijn polsen doorsnijden maar nee ik deed het niet ik vond het zielig voor mijn ouders enzenz. nu gaat het steeds verder bergafwaards en wil ik mijn leven toch eigenlijk wel stoppen dus ik doe het gewoon ik wil jullie allemaal vaarwel zeggen ik hou van jullie en ik weet jullie niet van mij want niemand vind mij aargid en iedereen wil me dumpen omdat die klote virnedin naturrlijk weer door heeft zitte lullen dat ik zelfverminking DEED maar ik stop ik ga mijn leven stoppen dit is gewoon wat ik wil dan zie ik misschien eindelijk weer eens mijn hartsvriendin
Datum:
02-10-2005
Naam:
dominque
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

soort ruziet

ik denk tegenwoordig bestwel vaak aan zelfmoord eerst deed ik alleen aan zelfverminking en een vriendin van mij wist dat ze wilde dat ik ging stoppen dat wilde ik zelf ook wel maar het lukte niet. uiteindelijk is het me toch een beetje gelukt om te stoppen maar moest ik elke dag weer aan zelfmoord denken(nog steeds) ik was volgens die vriendin van me veranderd toen ik was gaan snijden en ze kon het niet meer aan dus we hielden een tijdje een time-out dat was in ieder geval de bedoeling ik ging op school niet meer met haar om en kwam haar ook niet ophalen op weg naar school maar de eerste dag al gelijk kwam ze naar me toe en ze was bang dat ik boos op haar was enz enz. dus ze wilde weer met me om gaan. maar door al dat soort dingen moest ik steeds vaker denken aan zelfmoord ook als ik alleen thuis ben en ik moet alvast de tafel dekken omdat iedereen zo thuis zal komen en we eten bijv. pizza dan pak ik dat mes en wil ik het liefste in mijn polsen snijden maar dan denk nee je mag het niet doen je mag het je ouders niet aan doen en doe het niet je mag het niet doen misschien doet het wel heel zzeer doe het nou niet. dus uiteindelijk doe ik het dan niet. En nou is de vriendin van me vind een of andere jonge uit onze klas leiuk dan praat ze de hele tijd over hem en dan vraagt ze eerst wil je dat en dat vragen aan hem (dat durft ze zelf niet) dus dan wil ik naar hem toe gaan en dan trekt ze me terug en dan zegt ze doe nou niet dus dan doe ik het niet en begint ze later te zeiken van ja je had me wel mogen helpen aan jou heb ik ook niks en als je een keertje op msn komt dan ben je alleen maar met anddere dingen bezig en zeg je helemaal niks aardigs tegen mij maar ik praat altijd heel veel tegen haar en ik probeer altijd mijn beste kant te laten zien en wil haar graag helpen met die jongen enz enz. maar dan begint ze weer ik wil het ff niet meer je bent zo veranderd door in jezelf te snijden en dat raak ik een bee tje beu ik wil gewoon een leuk leven maar altijd als ik ergens alleen ben wil ik zelfmoord plegen en ook omdat ik wat problemen heb enzo wil ik het gewoon niet meer en heb er allemaal geen zin meer in maar ik vraag me af of als ik weer ga snijden dat die zelfmoord neigingen dan weer weg gaan of niet want dan ga ik weer gewoon snijden dan is alles toch weer opgelost of niet soms?
Datum:
02-10-2005
Naam:
dominique
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Waarom lijden?

Na een foute jeugd mishandeling zowel geestelijk als fysiek door mijn "lieve" vader. Die nu zelf in een inrichting zit wegens MD. Ben ik nu alleen achtergebleven met mijn moeder, echter de verstandshouding verslechtert steeds meer een meer. Er heerst een constante sfeer van dat ik moet presteren, haal je school, niet naar je vriendin... In al die jaren heb ik alle toetsen gehaald. Toch heeft ze weinig vertrouwen in me... Het is jammer ik ben immers geen domme jongen (HBO) maar goed steeds meer begin ik me af te vragen of ik ooit wel gelukkig zal worden. Ik droom van de dood ik heb mijn plaats al uitgezocht.. Een mooie plaats in een park onder een electriciteitsmast dmv ophanging. Aan de ene kant wil je een leuk leven aan de andere kant wat is de zin ervan als je zeker weet nooit gelukkig te worden... Vrienden genoeg, lieve vriendin, leuke opleiding soms vraag ik me af waar het vandaan komt aangezien toch het nu redelijk voor elkaar is. Schijnbaar kan ik het niet van me af zetten.... De dood is het einde, het verlost je van je lijden.... Misschien kwets je ook nog direct de mensen die je leven verpest hebben opdat zij ook eens lijden... Maar goed binnenkort naar een pschyloog ben benieuwd of hij/zij er doorheen kan prikken... Ik hoop het want de plek, de daad, romantiseer ik met de dag meer. Voor de rest wil ik iedereen sterkte wensen... waardoor hopelijk de nachtmerries verdwijnen................

Jeroen
Datum:
01-10-2005
Naam:
jeroen
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

ik kan niet meer

beste mensen ik wil ook wel eeen keer mijn verhaal vertellen nou het begon allemaal op mijn 5de mn ouders waren vaak weg mn neef kwam oppassen maar hij bleef 3 jaar lang oppassen terwijl mn ouders niet wisten dat ik dag in dag uit misbruikt werd door die zelfde neef en zijn vriend maar damnz ik wou dat da alles was ach was het maar zo op mn 10 de gebeurde weer het zelfde maar door een oom nee niet zijn vader tot mn 14de op mn 15 de zou ik met weer een andere oom naar de mac donalds gaan maar we moesten langs een trein rails gaan ik had geen flauw benuk ergens van maar hij ging w888 totdat de spoorbomen dichtgingen en toen gebeurde het hij liep op de spoorrails èn zette zijn fiets erop ik schreeuwde van alles en nog wat ik zei er komt een trein aan maar hij schreeuwde terug kom mee ik wist da het verkeerd was en toen gebeurde ik hoorde hem schreeuwen en ineens een klap hij was weg ineens uit mijn leven ik kon altijd perfect met hem praten maar ja hij moest mij hier achterlaten toen op mn 16de ik had werk bij een autobedrijf en elke dag kwam mn neef ff met me praten en toen op een dag hij was met een (vriend) hij ging weg hij stapte in de auto opeens naar ongeveer een kwartier hoorde ik vijf klappen ik d8 het is vuurwerk maar ineens zag ik die (vriend) wegrennen en ik ging kijken maar daar lag hij in de auto overal bloed ik ging huilend naar binnen ik zei tegen mn baas van bel een ambulance maar wist da het niet hielp want het was gebeurd nu ben ik 18 en een paar maanden geleden hoorde ik ook nog da mn moeder een tumor in haar hoofd had en mn vader is alcoholist ik heb nu een hele lieve vriendin met wie ik soms wel goed kan praten maar dat dreigt ook mis te lopen (ik hoop het niet) maar k zit er elke dag weer aan te denken dat ik niet meer wil ik doe het gewoon ik stop met mn leven
Datum:
01-10-2005
Naam:
jeffrey
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

hallow mensen , wakker worden

hallo,
vorig was ik erg depressief, alle vrienden die ik had hebben me gewoon in de steek gelaten,,...
ik voelde me die tijd echt niej goed!
maar sinds ik bijna zelfmoord heb gepleegd , gaat het een stuk beter het ging zoow:
het was laat , ongeveer 12 uur snachts en het was warm, heel warm.
ik liep naar beneden voor een paracetemol.ik kon ze niej vinden!
eindelijk vond ik ze.
Ineens zij een stemmetje in mijn hoofd: doe het doe het, eet ze allemaal, want niemand houd toh van je, je kunt net zow goed dood zijn!
nou dus toen heb ik zo'n pakweg, 30 paracetemollen op!
in het beging voelde ik er niets van maar na een half uurtje begon ik me draaierig te voelen!
dat ik het moment waar ik dacht.
Ik moet nu ophouiden,!!!
ik ben naar mijn moeder gegaan en die heeft meteen de ambulance gebeld!
nu, nu een jaartje later, kijk ik beschaamd terug.
ookal vond ik mijn ouders kut
ik kon ze het toch niej aandoen.
dit was mijn verhaal
hopelijk weten jullei nu, dat je niet altijd dood hoeft!
naar regen komt meestal zonneschijn.
kuskus anoniempjuh
Datum:
01-10-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

lieve moeder :( :@:@:@

waarom.. ik zou mn leven wel voor dr willen geven, maar ik gun het dr niet meer.. al die jaren.. als hij jou of je broer nog 1 keer neerslaat.. ga ik scheiden, zorg ik wel voor jullie, ik help jullie wel... nee lieve moeder, dat heb je nooit gedaan en zul je nooit doen... waarom nam je het nooit voor me op.. waarom ... om hem? vast niet.. om wat de familie wel niet zal denken? lieve schat wat maakt het uit.. ik ben je echte kind niet dat weet je.. ik ben maar een weggegooit iemand.. die je geadopteerd hebt... waarom zie j eniet wat ik voor je over had en nog steeds heb.. ik heb de hele nagt opgebleven.. zodat jij in bed kon blijven liggen en je niks zou over komen.. ik heb me blootgegeven. ik heb zelfs tegen hem gezegd dat ik hoopte dat het nog goed kwam... trwijl we allemaal weten dat dat nooit goed komt.. altijd heb je het over hoe lief jouw ouders wel niet waren.. ik vertrouwde je .. je was de enige waar ik overal over kon praten... waarom waren dat allemaal leugens.. waarom .. ik hield zo veel van je moeder.. ik nam het altijd voor je op.. altijd als hij je wee voor vanalles uitschold.. awarom zeg je dan .. niet zoon grote mond? waarom besef je niet.. dat ik alleen maar wil dat je niks overkomt... waarom gaf je me ineens op omdat jij dacht dat ik geestelijk niet goed in mekaar zit? aan de ene kant begrijp ik het wel... jij had leuke ouders, ik heb alles wel gehoord over hun.. t lijken me sgatten.. je perfecte vriendjes.. populair zijn... over de wereld reizen... met HEM trouwen... als je zo goed weet hoe het moet.. warom doe je niks als je ziet dat hij slaat? waaorm.. ik begrijp het niet... waarom mocht ik nooit aangifte doen? okee j ewas bang.. maar lieve schat.. waarom zeg je de ene dag dat je van me houd.. en de dag erna dat ik weg moet? dat ik een ramp ben... je weet niet hoeveel pijn dit me doet... ik ben de hele nacht opgebleven zodat jij niet vroeg uit je bed hoefde om te melken... toen ik zei dat ik hem graag wou helpen.. lachte hij me recht in mn gezicht uit en zei dat ik niks voorstelde.. ik ben nog nooit zo vernederd als vanacht.. en ik zeg dat tegen jou.. en wat doe jij? je zegt alle dingen die ik verkeerd heb gedaan.. zie je niet da ik dit allemaal niet aankan? waarom luister je niet.. waarom heeft dit zover moeten komen tot waar het lot nu ligt? ik pleeg geen zelfmoord meer... voor jou zou ik het doen... MAAR IK GUN HET HEM NIET... dat je hem mij in mekaar liet slaan al die jaren.. is nog nii eens t ergste voor mij... zelfs nog niet eens dat je hem zelfs mn broertje laat slaan.. die niet beter weet dat dan dit hoort omdat hij geestelijk is.. wat is er met je gebeurd.. waarom behandel je mij alsof ik gek ben..... ik besefte vanmorgen pas... dat je altijd al zo over me hebt gedacht.. en ik zweer het je dat jjij nog nooit zoveel pijn hebt gevoelt als ik nu heb.. ik hoop... dat je ooit beseft.. dat je hier zelf aan onderdoor gaat.. en dat je ons meesleept.. maar ik laat het niet meer zo ver komen... ik voel liever niks.. dan die pijn.. ik heb een belofte verbroken aan je... ik slik pillen... stom he.. maar dan gaat dat gevoel weg.. dit hele verhaal betekend verder niks.. sorry voor wie dit leerst maar ik moet het ff kwijtl...
Datum:
01-10-2005
Naam:
dipshit
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

ruzie

als ik jullie verhalen allemaal lees, is mijne eigelijk niks, maar ik zet er tog maar wat op want ik moet het kwijt. ik ben nu een 2e jaars havist en ik word al vanaf groep 4 gepest. ik hep altijd ruzie met mijn moeder, ze zegt dat dat komt omdat ik heel veel op haar lijk, maar ze is heel snel boos en ze iet geen positieve dingen die ik, mijn broertje en mijn stiefvader doen. als we opruimen, begint ze wle weer over wat anders te zeuren en ik durf niet tegen haar in te gaan als ze iets voor me wil kopen want ze zegt dat we al haar geld opmaken, maar we krijgen bijna nooit wat. ik loop altijd met ouwe kleren rond en ik word ook daarom gepest. toen ze voor de bruglkas een tas ging kopen, werd het er 1 met wieletjes en een handvat,zo 1 die je op vkantie meeneemt, terwijl iedereen met een eastpak liep, daarom werd mijn eerste dag al een hel. ik zit nu in de 2e en word nu voor andere dingen uitgescholden zoals nepgothic, heks en nepnazi. maar het gaat daarmee al ietsje beter. ik hep op sgol bijna geen vrienden en buiten school wel wat meer maar dan nog niet egt veel, dus als ik rusie heb met 1 ervan, kan ik daar niet tegen. ik hep 2 beste vrienden ik heb nu rusie met 1 van hen. ik kan hier niet tegen. ik snij mezelf, en ik ben al een keer op de weg gesprongen maar die auto week uit helaas. wat moet ik doen? die vriend denkt da tik rusie zil, maar ik wor dr gek van. HELP ME!!
Datum:
30-09-2005
Naam:
flessica
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

geweldig

als ik al die verhalen lees vind ik dat jullie allemaal geweldige mensen zijn. eerlijk durven toegeven is super moeilijk. ik vind jullie egt geweldig!
Datum:
30-09-2005
Naam:
margot
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

problemen

ik wil niet meer. ik word er zo moe van. elke dag opnieuw dingen doen die ik niet wil. de hele dag dingen tegen je zin doen. de hele dag iemand anders zijn. de hele dag je lelijke uiterlijk moeten verbergen. de hele dag de wonden vanbinnen verbergen. de hele dag liegen. ik word er zo moe van. ik wil niet meer.
Datum:
30-09-2005
Naam:
margot
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

te veel

als eerste zelfmoord valt niet goed te praten maar soms word het te veel. mij verhaal gaat als volgt: in 1996 leer ik een meisje kennen uit zuid-amerika, en wij gingen al snel samenwonen want ja als je verliefd bent wil je zo dicht mogenlijk bij elkaar wezen toch? dat ging ook goed totdat in 1998 zij zo ziek werd dat ze opgenomen moest worden in het ziekenhuis,daar werd na vele onderzoeken aids vastgesteld geen hiv meer nee aids dus. ze was zo ziek dat zij haar zelf niet meer kon wassen of lopen totaal hulpbehoevend, ik heb dan ook vrij van m,n toenmalige werkgever genomen,en heb 4 weken van s,morgens vroeg tot s,avonds laat in het ziekenhuis gezeten 'de reden dat het ziekenhuis daar toestemming voor gaf is dat zij zo ernstig ziek was en vanwege de taal" door proberen van diverse medicijnen sloeg een combinatiekuur aan en zij knapte aardig op. dan na 6 weken opgenomen te zijn geweest werd zij weer ontslagen uit het ziekenhuis. na zelf getest te zijn gelukkig niets!!! pakte wij weer het leven op en kochten wij een auto,, na heel veel overwerk en een lening kochten wij eigenlijk ik want de lening stond op mij naam en zij werkte niet. let op! dit alles gebeurd dus zo rond 2000,, auto mankeert van alles dus dat werd een rechtzaak tegen deze autohandelaar, deze laat zijn bv ploffen zodat er op papier niets te halen valt! 12000 euro de boot in dag auto dag centen hoera rechtsysteem!! mijn vriendin die dus ziek is krijgt in deze zelfde periode haar ned: paspoort en loopt bijna direct naar een advokaat en eist van uit het niets alle inboedel op die we samen hadden gekocht, dus weer een rechtzaak drie keer raden: ik had de zelfde rechter voor me en gaf mij vriendin (toen) gelijk!! ik kon alles inleveren. nu moet je weten voor dat dit plaats vond kwam ik via een collega er achter dat zij werkzaam was in het rode lichtjes buurt van Adam! dus even flink van slag meld ik me ziek bij m,n werkgever,maar na een half jaartje kreeg ik een aangetekende dat per heden ontslag had gekregen! na 16 jaar in dienst geweest te zijn! geen ww uitkering heb een kleine 5 maanden geen uitkering of hulp van helemaal niemand gehad heb ik toen besloten om mij eerste poging te doen,,een hoop pillen en drank helpt niets dus opnieuw een poging dit is afgelopen jaar nog gebeurd 40tal xtc pillen en dit mocht ook niet lukken,, er zal wel een reden wezen waarom het bij mij niet mag lukken dus dat wacht ik nog maar even af! maar de volgende poging gaat op zeker wel lukken,, want echt waar als je alleen bent en de hulp die je nodig hebt is ver te zoeken wat dat betreft. voorlopig is het nog niet zover maar die nare gedachten spelen wel weer flink op. ben er ook een beetje bang voor.
Datum:
30-09-2005
Naam:
danny
Leeftijd:
41
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.