Levensverhalen (pagina 1748)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

god?

ik heb al eerder een verhaal geschreven.. over het gesticht en mijn 2 pogingen..
ik lees hier nu allemaal verhalen over god maar dan heb ik toch een vraag...
bestaat god wel??
het is niet slecht bedoeld maar als hij bestaat zou hij mijn leven toch niet zo ingewikkeld maken en mij deze neigingen geven???
Datum:
28-02-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Gesticht

ik heb er al veel enge dingen over gelezen maar niets maakt mij bang, denk er al een jaar of 2 aan en heb al 2 pogingen gedaan,, de eerste was de pillen van mijn moeder innemen heb het ook gedaan maar er gebeurde niet veel.
de 2e was: van het balkon springen, ik kwam er vanaf met mijn arm op 3 plaatsen gebroken en mijn schouder uit de kom, daar lag ik dan.
mijn moeder vond mij depri en ik was het ook. op een gegeven moment kon mijn moeder er nie meer tegen en heeft ze mij voor een jaar in een gesticht gestopt. een jaar lang was ik zo boos dat ik geen contact wilde. ik sloot me ook af voor mensen ik praatte wel maar wilde nie te dicht bij mensen komen ik wilde geen band met ze hebben. toen ik uit het gesticht kwam ben ik weggelopen. me moeder zei dat ze er kapot van was. waarom deed ze dan niets. ik denk er nog steeds aan moet ik wel dood?? stel eerst die vraag.. anders waren mijn pogingen allang gelukt en was ik dood
Datum:
28-02-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

hallo mensen ik doe mijn verhaal nu: ik wil graag zelfmoord plegen omdat ik denk dat ik hier voor nix en niemand ben ook wordt ik snel rood(faalangst) denk ik en mijn zus wordt thuis voorgetrokken en op school ngeren ze me allemaal (behalve dan 1 iemand) en als ze tegen me praten dan zijn het alleen domme dingen ik ga hiermee ook naar een vertrouwingspersoon op school want die hebben al heel wat van die dingetjes meegekmaakt .
ik heb hierdoor ook sneeé'n in mijn pols gmaakt en was bijna door me aders heen maar net op dat moment had ik zo'n enorme pijn dat ik niet door ben gegaan(wat ik wel heel erg jmmr vindt) groetjes mij
Datum:
28-02-2006
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

levensmoe

Ik heb hier zo vaak geschreven
ene keer was ik op andere keer dacht ik
ach het leven heeft nog wat..
maar ik ben er achter dat me familie me niet begrijpt en niet wil begrijpen
ik woon nu 2 jaar met me tante waar ik echt alles voor over heb en dat heb ik er ook verteld, maar ze is zo diep in de schulden dat ze veel dingen niet kan betalen ik ben dus de gene die veel dingen betaald omdat ik niet wil dat we op straat staan.
maar alles komt alleen op mij af rekeningen,huishouding, en andere dingen
ik heb hier met haar over gehad
enigste wat ze zegt is ja dit jaar is het shit!!
maar er word niet aan me gedacht van laat ik ook maar wat helpen in de huishouding zo dat toch nog iets van me schouders word gehaald soms.
nee alles lijkt gewoon van zelf sprekend
en dan heb ik me moeder gebeld situatie uitgelegd nou die kwam meteen week daarna praten, maar me tante heeft dingen verdraaid waardoor alles aan mezelf zou liggen, en me moeder begint over dingen wat me tante gezegt heeft waar mijn tante niks mee te maken heeft want dat zijn mijn dingen en die leg ik niet bij haar neer , maar het is altijd zo dat de èèn de ander weer moet pakken.
mijn familie denkt alleen aan zich zelf
als iedereen het maar goed heeft waarom aan een ander denken?
en ze hebben altijd een makkelijk antwoord ja stap er uit dan zoek je eigen woning, maar ze willen niet begrijpen dat een mens soms iemand nodig heb om mee te praten dingen mee te doen hulp wil het gevoel te hebben dat je leeft!!
me tante is daarnaast ook gok verslaafd
alleen wil ze niet toegeven en daar gaat ook geld naar toe inplaats ze dat geld op zij zet zodat ze de week nog door kom
maar ja dat zou ik doen..
vorig jaar wou ik uit het leven stappen
heb geprobeerd pillen te regelen
maar er kwam telkens uitstel daardoor is het niet door gegaan..
maar nu wacht ik iedere keer tot God me weg neemt heb een vriend die zegt God heeft nog plannen ik denk ja maak een plan om mij mee te nemen want God weet toch als geen ander wat pijn is?
en heb 7 maanden een relatie met best een lieve jongen hij probeerd wel me te helpen maar ook hij wil niet begrijpen dat ik liever twee armen om me heen heb en liever heb dat hij me weg neemt ergens heen waar ik beetje rust heb..
het is zo dat ik schreeuw maar niemand hoort je en ik wil rennen en blijven rennen
want een uitweg zie ik niet meer
me hoofd is te vol woorden komen er niet meer uit alles vervaagd geen grip meer..
ik wacht op de ene dag.
Datum:
28-02-2006
Naam:
anomniem
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

ben zo moe

hier vertel ik mijn leven...Het is al begonnen toen ik nog een klein meisje was.
wij zijn joods en mijn ouders zijn allebei oorlogs wees.
Vooral mijn moeder is daar erg verbitterd van geraakt en heeft tijdens mijn jeugd veel in opvanghuizen en ziekenhuizen gelegen,waardoor ik als klein meisje de gehele huishouding al deed en dus geen tijd had voor vriendjes en vriendinnetjes en dus erg eenzaam was.
Op een gegeven moment ben ik iemand tegen gekomen en ben daar ook mee getrouwd ,de eerste jaren ging het goed maar toen begon de ellende hij werd alcoholist en begon mij te mishandelen en vreemd te gaan.
Na 18 jaar huwelijk heb ik de moed gehad om op te stappen zonder steun van wie dan ook,mijn ouders hebben mij laten stikken want scheiden doe je niet hoe slecht je huwelijk ook is en ik moest het allemaal maar pikken en niet zo moeilijk doen.
Heb sinds dien ook geen kontact meer met mijn ouders en mijn broer.
Naar ongeveer een jaar ben ik mijn huidige man tegen gekomen en ben in die relatie erg gelukkig en toen dacht ik nu heb ik het voor elkaar maar nee het mocht niet zo zijn,mijn verleden begon mij op te spelen en ben toen een week na onze bruiloft helemaal in gestort en heb een jaar zwaar overspannen in de ziekte wet gelopen ,wat mij ook mijn baan heeft gekost.
Daarvan opgeknapt en een andere baan gevonden dacht ik he he nu kom ik eens aan leven toe maar nee hoor het mag niet zo zijn. Na veel lichaamlijke klachten in het ziekenhuis beland en de diagnose is kanker.
Wat mij nu dus wederom mijn baan heeft gekost omdat ze geen toekomst in mij zien.
weet het nu allemaal even niet meer ben erg ziek heb pijn en geen baan
Hoop dat mijn liefde voor mijn man mij de kracht geeft om te blijven vechten want het liefste ging ik slapen en werd niet weer wakker want geestelijk en lichaamlijk ben ik erg moe en wil niet meer
Datum:
28-02-2006
Naam:
sylvia
Leeftijd:
40
Provincie:
Flevoland

krassen

overal op onze armen
niet alleen daar
ook in ons geheugen

in onze ziel
zijn de krassen ook te zien
maar op onze rmen zichtbaar
in onze ziel voelen wij het enkel

eerst zijn ze rood
en bloeien ze wat
daarna worden ze wit
wit voor eeuwig

en keer op keer
als we korte mouwen
of onze mouwen naar boven doen
worden we eraan herrindert
aan jou
aan de pîjn
aan al de problemen

ben je het waard ?
andere mensen weten beter
behalve wij
voor ons ben jij alles

nu is alles weg
vrienden die ons verstoten
we hielden van jou
jij niet van ons

dat brak ons
en niet alleen ons hart
maar ook onze ziel
onze blije ziel
Datum:
28-02-2006
Naam:
yannick
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

ach ze missen mij toch niet

ik ben in therapie,maar zelf's als mijn man erbij zit ben ik gesloten,een huwelijk waar ik nu helemaal van baal.ik wil dood,en het liefst zo snel mogelijk,ik denk al dagen dat ik medicijnen in moet nemen en dan heel veel,dat ik gewoon uit het leven kan stappen.niemand zal mijn missen,ben moe en ben totaal uitgeput ik kan niets meer,ben het zat,zoals ik in een woord kan zeggen ik ben Levensmoe!
Datum:
28-02-2006
Naam:
jannet
Leeftijd:
34
Provincie:
Flevoland

ik weet het niet meer

ik kan geen kant op mijn ouders willen mij niet en ik kan nergens terecht
ik ben net ontslagen en er is geen anderwerk omdat ik dislexy heb en heb geen geld en onderdak dit typ ik dan ook van mijn laatste geld in de bieb kan iemand mij helpen pliece.
Datum:
28-02-2006
Naam:
edwin
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

My life is so hollow

Ik ben 42 en voel me gruwelijk eenzaam. Mijn man heeft een dwarsleasie. Ik ben dus al een jaar of tien-elf zijn steun en toeverlaat. Onze relatie heeft meer weg van een broer-zus relatie. Bij wie kan ik eens uithuilen, wie is ooit eens sterk voor mij. Ik wil meer ik wil passie.I k wil weg. Maar hoe kan ik het in godsnaam over mijn hart verkrijgen om hem te verlaten. Ik moet dan toch wel volledig gevoelloos zijn, of niet dan. Ik leidt het leven van een tachtig jarige, er kan niets. uitgaan is er niet bij want hij is liever thuis en als we al eens weggaan dan krijgt hij binnen de korste keren last van zitten of weet ik wat. Ik weet het niet meer. Ik wil bij hem weg maar ik weet niet hoe. Je laat en gehandicapte man toch niet alleen. Dan ben je toch wel een ontzettende trut of niet dan. Als ik wegga dan jaag ik iedereen om mij heen tegen me in het harnas, want iedereen vindt Peter geweldig. Hij is zo sterk en zo een doorzetter. En als je ziet wat hij de afgelopen jaren heeft meegemaakt dan is dit natuurlijk ook zo. Een paar jaar geleden heeft hij ook nog zijn dochter verloren. En geloof me ik vind dit verschrikkelijk, het is heus niet zo dat ik ongevoelig ben of zo, maar waar blijf ik in dit geval. Ik kan er al niet meer tegen als iemand aan mij vraagt hoe het met mij gaat. als ik daar echt op in zou gaan dan stort ik volgens mij helemaal in. Wanneer is ´s avonds laat van mijn werk naar huis rijdt dan zie ik het voor me, ik stop er gewoon mee. Ik slik pillen, ik rijdt me tegen een boom het zal me worst wezen, alles is beter dan de afkeuring van iedereen die belangrijk voor me is, of doorgaan met het lege leven dat ik nu leid.

Beja
Datum:
28-02-2006
Naam:
bejarama
Leeftijd:
42
Provincie:
Limburg

Waarom leef ik?

Waarom ben ik op de wereld terecht gekomen? Dat vraag ik me steeds af en ik ben best wel verwend maar daar moet ik me aan aanpassen. Ik verdien het niet om te leven. Het gaat overal slecht op school, Thuis gewoon overal. Ik wil niet meer leven want er komt toch niks meer van het leven goed terecht.
Datum:
27-02-2006
Naam:
Gideon
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.