ik loop nu een paar jaar met zware zm-gedachtes, voor deze periode ook al wel maar lang niet zo serieus nog. heb een redelijk probleemloze jeugd gehad, dat wel, maar desondanks wil ik sindsdien niet op deze manier verder. waarom ik er nog ben dat weet ik niet, er waren steeds een aantal kleine dingetjes die ik nog wel leuk vond en stelde het steeds weer uit maar was al wel vastbesloten. heb nu grote spijt want het was onzin om hiervoor door te gaan en daarom zit het me niet lekker.
zal proberen het een beetje uit te leggen over mezelf. ben in de eerste plaats lichamelijk niet in orde, ik noem niet wat maar denk dat je toch wel weet in welke richting ik bedoel. heb hier lichamelijk en psychisch enorm last van. heb wel een paar ervaringen met meisjes maar die gingen niet zoals zou horen. die eerste keer met haar was heel heftig voor me in de positieve en negatieve zin en het heeft me daarom veel pijn gedaan. het was een heel bijzonder meisje (uiterlijk en innerlijk) op alle mogelijke manieren en ze heeft me enorm aan het denken gezet over van alles. heb zoveel vragen over haar en meisjes of vrouwen in het algemeen, vooral vragen op sex-gebied, het leuk vinden van jongens, relaties en prostitutie. hoe kan dit en dat toch zijn voor meisjes? hoe kunnen ze hier en daar tegenaan kijken? hoe kunnen ze denken en wat gaat er door ze heen? niet alleen deze zaken maar alles eigenlijk. ik kan bv niet even een meisje zijn dat ik bijzonder vind of zou vinden of zo. het leven is zo bizar en akelig, zal daar zo wat meer over vertellen. misschien heel raar van mij maar deze vragen zitten me echt dwars, het is door de omstandigheden zo sterk geworden. heb dus eigenlijk niets meegemaakt op sexueel gebied en heb ook geen relatie mogen ervaren, met dit rotlichaam zal dat ook nooit veranderen. ik ben zelfs niet echt verliefd geweest, waarschijnlijk gewoonweg niemand tegengekomen, weet niet allemaal. heb dus met andere woorden als jongenszijnde niet eens iets meegemaakt en dan al die vragen er bij over hoe alles voor meisjes kan zijn.
pieker heel veel over dingen van dit leven of van deze wereld, het is niet te bevatten allemaal: het individu, de twee geslachten en alles wat daar bij hoort, tijd, de maatschappijen, de mensheid en de elementaire dingen natuurlijk als 'hoe kan het zo dat we bestaan en dat alles zo is als het is?' en de dood.
ook heb ik een hekel aan mezelf want ben echt een raar iets. ben sociaal niet zo goed vaardig en nog veel meer dingen, vreselijk. had zo graag gehad dat ik een aanvaardbaar iemand was geweest (voor mezelf en misschien voor deze wereld ook eigenlijk) waarbij m'n lichaam in orde zou zijn en dat ik volwassener en zelfstandig was. was ik maar een jongen die aan deze dingen zou voldoen of was ik maar een bijzonder meisje, dat maakt me echt niet uit, maar niet iets als dit. nou ja, dit is zo'n beetje een samenvatting in grote lijnen. het is waarschijnlijk een krankzinnig verhaal voor de meeste mensen maar wilde toch even wat van me laten horen. heb trouwens veel stukjes van deze site van de laatste maanden gelezen en over sommige dingen denk ik ook zo of zijn ze voor mij ook wel van toepassing, apart om te zien dan ...
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.