Levensverhalen (pagina 1746)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom moet ik leven????????

waarom moet ik leven? dat is een vraag die ik mij al heel wat jaren stel.
wat heeft het leven mij te bieden?
enkel pijn en leed.
ik kan niets goed doen
versta alles verkeerd
moet leren leven met het feit dat ze me meerdere malen mishandeld en misbruikt hebben.
een moeder hebben die al jaren niet naar je omziet.
telkens opnieuw schrik hebben om te slapen vanwege de nachtmerries.
wanneer stopt het ooit?
weer naar een psychiatrie gaan?
wat nut heeft het aangezien dat ik er al zeven keer heb in gezeten.
en het haalt allemaal niks uit.
een kindje verloren
enz...
zeg me waarom ik moet verder leven.....
voor wie?
voor wat?hoe?en waarom?
mijn provincie klopt niet omdat ik in belgie woon en dat dit er niet tussenstaat.
Datum:
06-03-2006
Naam:
saske
Leeftijd:
29
Provincie:
Limburg

kl*leven

Hey. Ben studente geneeskunde. Al 3 jaar, maar zit nog maar in 2de jaar. Heb me de voorbije 3 jaar nog maar alleen miserabel gevoeld. Telkens opnieuw dat falen... Vandaag de examenresultaten van de eerste examenreeks gekregen. Moet de helft opnieuw doen. Het lijkt alsof er geen einde komt aan dat gesukkel. En ik studeer zo hard! Ik heb bijna geen vrienden. Mijn eigen schuld. Ik zit quasi steeds aan mijn bureau, of ik sport. Dat sporten heb ik nodig omdat ik anders te agressief ben. Heb al eens een vriendin bijna pijn gedaan omdat ik begon te flippen... Ga dus zelden tot nooit uit of bij vrienden. Daarbij komt nog dat ik mensen niet vertrouw. 't Is te zeggen, ik vertrouw mezelf niet. Ik heb schrik dat ze dingen over mij te weten zullen komen waarvan ik niet wil dat ze die weten. Geen van mijn vrienden weet bijvoorbeeld dat ik aan zelfmoord denk, dat ik me slecht voel. Ik kan niet praten met mensen. Wil me niet kwetsbaar opstellen. Is moeilijk. Thuis kan ik ook al niet terecht. Ik haat m'n moeder. We hebben elkde dag ruzie. Ze is zo dom, egoïstisch, narcistisch, snobistisch. Ze heeft ook psychische problemen. Ik haat haar en mijn grootste schrik is te worden zoals haar. Daarom waarschijnlijk dat ik zo zwaar til aan mijn "academisch falen" en aan die vreemde gedachten in mijn hoofd. Ik heb soms schrik van wat er in mijn hoofd omgaat als ik aan haar denk. Soms wil ik ze gewoon zo hard slaan... Bij mijn vader kan ik ook niet terecht. Als er problemen zijn, negeert hij die. Of merkt hij ze niet eens op (=meestal), omdat hij constant met zijn werk bezig is. Het lijkt wel of geld voor hem het belangrijkste is. Tja, ergens moet dat ook wel, aangezien mijn moeder niets nuttigs te doen heeft en haar dagen dus slijt met het ondergaan van plastische chirurgie en schopping trips. Daarbij komt nog dat ik denk dat ik lesbisch ben. Heb echter het zelfvertrouwen niet om daar met iemand over te praten of het te exploren. Dit is uiteraard niet bevorderlijk voor mijn reeds goed ontwikkelde identiteitscrisis. Niet weten wie je bent suckt. En het vreet aan je. Elke dag stel ik mezelf dezelfde vragen, zonder er antwoord op te krijgen. Dat maakt je moe. Zo moe dat je wenst dat je de volgende dag niet meer wakker zou worden. Soms denk ik echt dat ik dat het liefst zou wilen. Gaan slapen en gewoon niet meer wakker worden. Lijkt me momenteel een zalige gedachte. Heb al vaak aan zelfmoord gedacht. Om de volgende teleurstelling te vermijden, de volgende confrontatie, de volgende woedeaanval. Ik weet het ook allemaal niet meer. Ik blijf steeds hopen dat het beter zal worden. En soms gaat het ook een paar dagen beter met me. Maar dat duurt nooit lang. Steeds weer gebeurt er iets of komen bepaalde gedachten in me op waardoor alles weer zwart kleurt. Pfft, wil niet meer schrijven. Ga in m'n bed kruipen, wegduiken in mijn onderbewustzijn.
Datum:
05-03-2006
Naam:
Belgje
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

hopeloos meisje..

mijn leven is in mijn ogen altijd al niet goed geweest ..vanaf ik 2 was hoefde niemand me .. ik werd gespest op alle scholen waar ik op gezeten heb..tegelijketijd zijn me ouders zijn gescheiden..ik ben uit de famillie gestoten( wéér mensen die me niet hoefde..) nu zit ik op de middelbare school..me leven wordt met de dag verslechterd en kápót gemaakt .. mensen drijven me tot wanhoop en zelfmoord .. ik word aangemoedigt om me polsen door te snijden .. de 'hulp' die ik krijg is NIET gemeend .. ik word zo snel mogelijk weer weg gestuurd .. mensen háten , mensen pésten , waarom moeten mensen mijn leven KAPOT maken ?!!.. waarom kwam er nooit iemand voor me op?!... sinds me 13é snij ik mezelf .. en het is beter .. maar andere worden er nóg bétér van .. ze willen me dood .. ik háát mezelf zoals andere míj óók haten .. waarom leef ik dan nog ??. . mensen denken dat ik gek ben en dat ik alleen aandacht wil omdat ik geen vrienden heb .. dat deed auw .. nú .. op dít moment ,, probeer ik mezelf te sparen voor morgen .. wéér een schooldag .. weer alle ellende .. élke dag opnieuw .. omdat ik mezelf dus óók haat .. ben ik mezelf alle pijn en haat gaan gunnen .. na een dag ben ik kapot , dan wil ik er een einde aan maken ,, ik drink me helemaal kapot .. en dan hopen dat er een einde is ... maar néé .. volgende ochtend leef ik nóg! .. voor iedereen een teleurstelling ...een paar meiden van school hebben me verraden omdat ik niks meer at.. nee LOGISCH! als je je hele leven al voor dikke , koe , paard enz bent uitgemaakt .. en dat iedereen je te dik vind !! .. nú ben ik dus een aandacht trekker???!! .. ik heb me hele leven geen woord gezegt tegen iemand .. over me problemen .. nú hield ik het niet meer ,,. ik hád iemand die ik vertrouwde ... maar andere gunnen mij hem niet...
het doet zeer ..
niemand is meer te vertrouwen..
vertel nooit je gedachtes , vertel nooit je geheim .. want wie vandaag je 'vriend' is kan morgen je vijand zijn !
Datum:
05-03-2006
Naam:
D..
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

eenzaam

ik voel me eenzaam ongelukkig, kan me eigenlijk niet herinneren wanneer ik intens gelukkig ben geweest, wat ik nou voel is een steeds terugkomend gevoel het achter volgt. Ik voel me eenzaam alleen wat doe ik op deze wereld wat is mijn nut niks echt niks. Ik doe me zelf en anderen pijn met mijn ongeluk , mensen vragen waarom ben je stil wat is er nou weer....... ik weet wel ze bedoelen het goed maar wat heb ik er aan ik heb niemadn die mij begrijpt niemand die me vraagt hoe het echt met me gaat , maar goed ook aan de ene kant want als ze me dat vragen dan word ik weer emotioneel. Heb ik niks aan ik heb me altyd sterker vor gedaan dan dat ik eigenlijk ben. Ik weet niet hoevaak ik nog dit gevoel wat ik nou heb moet voelen het blijft terug komen ik kan er niet tegen gisteren avond heb ik in de auto ff gedacht van laat ik het stuur omgooien . maar ik wil geen andere slachtoffers meenemen, ik wil dood maar ben bang voor de pijn en toch een twijfel van stel je voor misschien word ik toch een x gelukkig maar mn hoop word steeds minder ik word steeds harder en dan komt er een dag dat ik weer aan zelfmoord denk. soms denk ik misschien word ik gestraft voor alle fouten wat ik heb gedaan vroeger , ik heb abortus gepleegd en gesmokkeld en daarvoor 2 weken vast gezeten maar dan denk ik ik ben er genoeg voor gestraft . ik heb een goed hart ben betrouwbaar ben een goed mens en dan toch eenzaam ongelukkig
Datum:
05-03-2006
Naam:
geen
Leeftijd:
30
Provincie:
Utrecht

ik weet het niet :S

eigelijk weet ik niet waarom ik dood wil
ik heb problemen met me stoefvader
mn egte vader is dood
en ik heb niet veel vrienden
zit niet lkr in me vel
en zie ut niet sjoww zitten
ken je dat gevoel dat je neit goed kan uitademen ?
dat je altijd word ingehouden
nou ik wel
ik zou weg willen gaan naar een andere plek waar niemand me kent
waar niemand is
tsjah dat is der eigelijk niet ik denk dat de enige plek de dood is
tsjah ik heb op het moment echt zoown gevoel van :wat zoek ik hier nog weet je wel
tsjah met me stiefvader zit ik ook veel
hij weet alle slechte dingen over mij op te noemen en dat maakt me zelfbewuster over wat voor soort mens ik ben .. waar ik eigelijk goed voor ben
ik weet niet of ik zelfmoord pleeg
maar heb vaak op het punt gestaan
met een mes tegen me polsen
ik snijd mezelf ook .. het helpt me af van die nare gedachtes en laat me concentreren op de pijn die in me hand heb van het snijden
ik weet niet wat ik kan doen
dat is mijn probleem
ik zou graag dit stukje eindigen met een oplossing
maar die heb ik niet
-xxx- ik
Datum:
05-03-2006
Naam:
mariska
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

myn leve

hallo iedreen
ik wil even mijn gevoelens kwijt..
er zyn veel dingen gebeurt vroeger waar ik nu nog steeds last van heb,
toen ik 9 was ben ik sexueel misbruikt ik denk er nu nog constant aan en heb het pas 2 maande terug met moeite opgeschreven en aan me ouders laten lezen, ik vond het te moeilijk
voordat ik dat deed hadik me beste vriendin toen de tijd in vertrouwen genomen en vertelde het haar, eidnelijk me hart gelucht dat ik zegt ze ; ik geloof je niet ik wist niet wat er met me gebeurde maar ik voelde me helemaal leeg vn binnen ik kon wel direct naar het trein station lopen en onder de trein springen, maar dat gevoel heb ik al vanaf me 11e ik snij me elk jaar steeds dieper, en ik ben nu bijna 15 ik zie gewoon geen kleur meer in het leven alles zit tegen die vriendin probeert me leven te verzieken en t lukt er aardig ik heb nu al bijna 7 maande een vriend en daar ben ik zo blij mee hij woont alleen 2 uur verder weg als waar ik woon, maar ik heb veel steun aan hem gehad altijd, maar nog steeds heb ik geen zin meer in mn leven, ik ben lelyk, dik en mismaakt alles wat er fout gaat is mijn schuld en ik kan er niet meer tegen me spontanieteit voor alles is weg ik heb er gewoon geen zin meer in , me leven is niks waard en ik denk echt dat het toch over een maandje over is. ik kan er niet meer tegen . me ouders zijn alle 2 ziek wat als hun weg zijn voor wie leef ik dan? voor niemand voor helemaal niemand dus ik zal alvast weg zijn voordat hun er niet meer zijn heb ik hun verdriet niet, het klinkt onwijs egoisties maar ik kan er niet meer tege zoveel problemen dat ik der gek van word ik moet donderdag voor het eerst naar een maatschappelyk werkster en ik zie der onwijs tegen op want ik ben nog al gesloten ik kan niet goed praten tege een vreemde.. dus ik weet het niet
ik kan het in ieder geval niet meer aaan
Datum:
05-03-2006
Naam:
Kristel J.v
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

''Mijn mislukte leven''

HAVO is mislukt
VMBO nu is te makkelijk
Ik heb weinig vrienden
Vriendinnen heb ik maar 1
De meiden op wie ik echt viel, en waarvan ik d8 dat ze me leuk vonden, of ik t zeker wist, lieten me in de steek voordat ik een kans kreeg.
Ik ben mishandeld ,en heb daaraan een hersenbeschadeging.
Ik ben begonnen met roken en blowen
Ik kan niet stoppen ermee,, en dat is fucking moeilijk.
Ik ben gewoon mislukt in leven,
relaties, verslavingen,opleiding,contacten . . . alles!
Ik heb geen betere uitweg als dood,
als alles zo verneukt gaat,
Ik ben er achter dat ik iemand ben die waarschijnlijk, zn leven als mislukkeling doorbrengt, en niet de ware liefde meer zal leren kennen
En dat is wel hetgeen, wat ik zou willen
Zelfmoord is alleen nog een moeilijke uitweg , omdat ik wel goede vrienden heb,
maar meer houd mij niet meer tegen.

MISLUKT, is het woord, dat mijn korte leven beschrijft, en meer ook niet.
Datum:
05-03-2006
Naam:
Fiacha
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

KUT

Ik wil dood,,
ik ben gwoon slecht met meiden ofzo,,
want ik heb al 2 x gehad, dat ik bijna met iemand had,, en toen hadden ze ineens iemand anders. Tlukt me gewoon nie meer,
en dan heb ik ook nog is te weinig contact met nieuwe mensen , ik kom gewoon nooit een leuk iemand meer tegen , en de gene die ik wel tegenkwam, die zijn dus niet voor mij weggelegd. Ik heb ook maar weinig vrienden en (*&%O^P& ik wil gewoon dood, is dat zo erg!?
Datum:
05-03-2006
Naam:
ik
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

de enige uitweg

ik ben een meisje van 18 bijna 19 jaar, ik ben jaren gepesst, en er is veel gebeurd in mijn leven, ik heb het gevoel dat niemand me gelooft, ik leef in mijn eigen wereld, en ik weet niet weleke weg ik moet kiezen, de pijn het verdriet en de angt, die ik door mijn leven heb mee gekregen worden me te groot, mijn hoofd te vol, ik wet het niet meer, als enige weg zie ik nog zelfmoord, mijn hoofd is zo vol van herrinneringen aan het verleden, aan de dingen die zijn gebeurd en aan aklle keren dat ze me niet zagen en me pijn deden. wanneer komt er een einde aan.
Datum:
05-03-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

heb geen zin meer in mijn leven

hallo ik ben 27 jaar en ben getrouwd heb een zoon van drie jaar en een zoon van acht maanden heb huisje boompje en beestjes ja alles lijkt heel normaal
maar voor mij gevoel is dat niet zo ik heb een hele nare jeugd gehad vroeger alles wat een vrouw kan mee maken heb ik mee gemaakt de nare dingen
ik gun dit nooit iemand
en ik sta altijd voor de mensen klaar in mijn omgeving maar ook voor mensen die ik eigenlijk niet ken ik ben er altijd voor hun
sinds kort een paar maanden heb ik het gevoel dat ik niet meer wil leven de dokter zegt al dat komt omdat je net bent bevallen dat gaat wel weer over maar mijn gevoel word steeds sterker heb al paar keer in mijn polsen gesneden en nu wil ik dat graag weer of van het dak af springen mijn kinderen interesseren me niet meer daar word wel voor gezorgd als ik er niet meer ben ik kan er eigenlijk met niemand over praten je staat wel voor anderen klaar maar als je zelf wil praten dan kunnen de anderen niet of ze begrijpen je niet want ik heb toch alles wat een mens zou willen een lieve man twee kinderen die gezond zijn maar mijn man begrijpt me niet familie en vrienden ook niet maarja ik praat er ook bijna niet over doe altijd neof er niks aan de hand is maar ik kan niet meer ik heb geen zin meer
doei
Datum:
05-03-2006
Naam:
wilma
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.