Levensverhalen (pagina 1739)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik ben bang om dood te gaan

ik verloor mijn ouders erg jong,
mijn moeder was alcoholist en mijn vader kreeg net toen hij een vriendin had kanker
na 5 dagen was hij dood.
Nu drink ik ook wel eens een biertje en ik ben en blijf een bordeline...
help... ik ban allejezus ban voor de dood. ik word in angstzweet wakker.. en ik ben zo onzeker,
whelp!
Datum:
16-03-2006
Naam:
ansepanss
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

King of Sorrow

Ik (23jr), ben er gister achtergekomen dat ik een jaar lang misbruikt ben door mijn zogenaamde droompartner. Hij was mijn laatste stukje hoop.
Ik zal niet zeggen wat mijn achtergrond is, maar in bepaalde culturen is homoseksualiteit onmogelijk, taboe, onacceptabel, oneervol en een verschrikkelijke schande. Alleen al om dit feit, ben ik sinds mijn 17e zwaar depressief en suïcidaal. Mijn leven slijt onder een masker, mijn familieleden en vrienden moesten eens weten wie ik daadwerkelijk ben.
Jaren heb ik ‘mijn ware ik’ kunnen verschuilen, achter ondoordringbare muren, die ik om mij heen heb gebouwd. Het is inmiddels zijn tol gaan eisen, mijn depressiviteit uit zich in mijn (niet meer te redden) studie, agressief gedrag, slaap- eetstoornis en een gesloten persoonlijkheid als nooit te voren. De verschrikkelijke huilbuien en inzinkingen kan ik niet meer aan. Mijn eerste zelfmoordpoging (18jr) is mislukt. Ik had een bloedvergiftiging opgelopen, door drank en medicijnen in te nemen. Tot op de dag van vandaag, denken de toen aanwezige vrienden en mijn broer, dat ik te diep in het glaasje gekeken had.

Nu dacht ik eindelijk iemand gevonden te hebben, iemand die in hetzelfde schuitje zit. Eindelijk liefde, toekomstperspectief en hoop. Hij bleek echter een getrouwde man geweest te zijn en vader van vier kinderen. Wellicht gescheiden, maar de acceptatie van zijn kinderen viel mij al zwaar genoeg. Alleen is dit bij lange na, niet de druppel die de emmer deed overstromen. De reeks van relaties en sekspartners die hij heeft gehad is niet om aan te slepen, zowel mannelijk als vrouwelijk. Beetje bij beetje, heb ik uit wantrouwen zijn rotstreken uit hem kunnen trekken. Nu heeft hij bekent, bekent dat hij ook tijdens onze relatie seks heeft gehad met iemand anders. Hij heeft mij nota bene ontmaagd! Ik ben tot in de kern van mijn hart geschaad. In vertrouwen begon ik een serieuze, monogame relatie. Ik tast in het duister, het tellen van de lange dagen en nachten is ondraaglijk.
Hoe kan ik mijn ouders duidelijk maken dat ik hier klaar ben. Voor ouders bestaat niks erger, dan het verliezen van een kind. Ik ben hen dankbaar voor alles wat zij in mij hebben geïnvesteerd, maar zoals ze wel eens zeggen: “Life’s a choice”.
Datum:
15-03-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Alleen

Ik heb echt wel vrienden, hele goede zelfs alleen zie ik ze niet vaak. Woon samen en tja met heel mijn privee situatie ben ik blij. Dit was ik niet,,, Sexueel mishandeld, me moeder heb ik bijna verloren na een lang ziekte bed, me vader is dood, er waren mensen om me heen die me de grond in hebben gestampt maar op een gevenmoment ging het goed. Nau tja da denk je maar dan....

Slachte relatie. Heb gebeden om verliefd te worden op iemand anders tja heel gek maar voor mijn gevoel kon ik niet alleen. Nau juiste partner gevonden maar dan. Vrienden die je laten stikken, nu sta ik dan alleen. Vrienden die gebleven zijn wonen zo ver en dat doet pijn. Stage die fout gaat en geen begeleiding van school. Overspannen echt overspannen en helemaal alleen. Zo en dan maar weer een nieuwe kans pakkken en hup 100 km verder zoeken en een school gevonden. Leuke stage alleen totaal niet wat ik wil. Niemand ken ik van school of leer ik kennen want ik ben er zo weinig, Dus loop ik bijna alleen. Mensen ken ik vaag en daar ga ik dan alleen naar huis waar ik dan weer 2 uur over doe.

Wat ik wil ik weet het niet heb nergens meer zin in echt nergens............................

Vandaag zat ik met het gevoel wat doe ik nu hier????

En tja ik zit wel vaak in de trein maar kan ik er niet beter onder liggen...
Ik schok van mij gedachtenis maar tja tis gewoon zo erg...

Ben het zat. School stage en alles wat er bij hoord. Heb geen zin in een andere opleiding maar ook niet om te werken....

Kan ik wel iets vraag ik me dan af
Datum:
15-03-2006
Naam:
stil meisje
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

VERTROUWEN

ik voel me verdrietig.
ik voel me niet goed.
niemand vertrouwt me:(
mijn broertje scheld me elke dag uit voor hoer en al maare DAT BEN IK NIET.
en hij zegt dat ik lieg ik voel me net in een gevangenis.
Datum:
15-03-2006
Naam:
GEBROKEN
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

Uhhh kutproblemen

Mijn vader woont sinds kort in frankrijk en die heb me steeds met allerlei verhalen mij te probere om te kleine zo van als jij de havo niet haalt ontvoer ik je en neem ik je mee naar frankrijk. Ik heb ook een beste vriendin die doet echt alles voor me maar die heb super veel problemen met der vriendje die denkt dat die is bezete ofzo die spoort echt niet en al die probleme same zijn ook zwaar depresief voor mij en daar ken ik niet tegen ik het wel bijna geprobeert maar me broertje kwam thuis. Dom tijdstip
Datum:
15-03-2006
Naam:
Gaat Juh Niks Aan
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

wie wil me helpen?

ik vind mezelf echt heel lelijk ik heb al een keer een verhaal geschreven maar dit is er niet opgekomen.
mijn ouders luisteren helemaal niet naar me en ik vind mezelf echt heel lelijk en dik ik zou het liefste dood willen ik heb dit al zo vaak gedacht en nooit echt gedaan wel eens een paar krasjes in mezelf gesneden maar nooit echt iets om mezelf te doden. dat vind ik namelijk heel eng.
groetjes en dikke knuff een onzekere ram
Datum:
15-03-2006
Naam:
missoverijsel
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

Ik word zo gepest op mijn school dat ik zelfmoord wil plegen.
Het lijtk of niemand om me geeft.
Ik heb al aan mijn ouders voorgesteld om net zoals me broertjes naar een andere school te gaan, maar me ouders vinden het te laat, omdat ik in groep 8 zit.
Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik kan bij niemand terecht.
Datum:
15-03-2006
Naam:
Kim
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

alles verpest!

de tekst alles verpest zegt wel genoeg over mijn leven!! vanaf mijn 15e ongeveer leef ik alleen maar voor mezelf, ouders, familie, kennissen, relaties, vrienden heb ik alleen maar belazerd en bedrogen, nu ik ongeveer iedereen om me heen kwijt ben omdat de mensen mijn gedrag zat zijn of inmiddels zijn overleden, ben ik alleen over, en ben tot de conclusie gekomen dat ik een puinhoop gemaakt heb van mn leven, loop nu bij een psycholoog en heb medicatie maar ik ben gruwelijk depressief en heb er gewoon geen zin meer in, want dit kan toch nooit meer goed komen............................
Datum:
15-03-2006
Naam:
rob
Leeftijd:
44
Provincie:
Drenthe

gays

Ik ben gay maar ik weet niet wat ik verdr moet want ik durf er niet voor uit te komen maar een ex van me heeft het verraden en aan de hele school posters opgehangen ik weet niet meer wat ik moet doen ik denk aan zelfmoord.
Datum:
15-03-2006
Naam:
Kevin Sneller
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

strijd voor niets

Ik probeer om een lang verhaal kort te maken....
Ik loop nu al 1,5 jaar in de ziektewet,en volg therapie.
Iets waar ik geen moer aan heb mijn inziens.
Vrienden heb ik niet,alleen een familie die veel voor me doet.
In werk,relaties,en woningen heb ik onzettend veel pech.
Voordat ik alleen kwam te wonen had ik een relatie van 4,5 jaar met een alcoholist.
Enorm veel ellende gehad in die tijd,en na lang wikken en wegen (zeker 2 jaar) heb ik er een punt achter gezet.
Ik zag het als een uitdaging om het in mijn eentje te redden.
Verdomme,wat is dat allemaal rauw op mijn dak gevallen!
Het een na het ander gebeurde er,dit vertel ik allemaal maar niet,want dan ben ik zo 4 pagina's verder.
Elke keer als ik weer probeerde om mijn kop boven water te houden kwam de volgende klap.
Nu heb ik net weer een nieuwe start gemaakt,vol goede moed
En weer valt alles als een plumpudding in elkaar.
De dingen die me overkomen zijn zo fucking extreem,dat verzin je gewoon niet!
Ik zie het ook niet meer zitten om weer voor een nieuwe start te knokken.
Ben door mijn energie heen.
Het voelt aan als elke keer weer vanuit niets iets opbouwen en dan wordt het onder mijn voeten vandaan gemaaid,en ik sta machteloos toe te kijken.
Ik speel al jaren met de gedachte om zelfmoord te plegen.
Alleen durf ik het niet en wil mijn ouders dit verdriet niet aandoen
Datum:
15-03-2006
Naam:
Danielle
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.