Levensverhalen (pagina 1736)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

k ben egt bang

hoi , ik vind me zelf egt heel dom meisje.
ik wil net zoals andere meisjes veel vrienddinen. maar nu boeit dat me allemaal niet egt meer.
een keer ging ik met een vrienddin mee zei was 14 , we gingen bij een paar jongens zitten.
mijn vrienddin werd opeens megenomen dood een jongen.. ( we waren bij hun thuis )
ik zat daar met 3 jongens.
k voelde nix ik was niet bang ofzo.
k dacht het zijn jongens wat kan er gebeuren .
maar tot de jongens complimentjes begonnen te geven enz.
ze zeiden je heb mooie ogen en ook mooie lichaam en ga maar door.
k vond het best leuk al die complimentjes.
toen vroeg die jongen aan mij , zullen we leuke spelletjes gaan doen k zei ja leuk .
de jongens hadden blinddoek om me ogen en . hielden mijn handen vast k was bang heeeeel erg bang,
k zei laat me los.
de jongen deed me broek omlaag en ging met zijn handen in mijn broek.. k kon nix ,
en toen had hij me even later verkracht.
toen k mijn vriendin zag was k zo blij , mijn handen trilde helemaal.
mijn oogpotlood helemaal om mijn ogen .
de jongens hadden gezegd als je maar 1 woordje tegen iemand zegt k maak je af.
dus k hield me mond.
me vriendin vroeg toen we naar huis gingen wat er gebeurd was.
k zei hij vertelde wat en k moest huilen.
ze geloofde mij niet maar vroeg er verder nix over.
k heb er tegen niemand wat over verteld k ben egt bang ..
liever wil k dood want k vind het egt eng,
als k dood ben dan ben i..k er tenminste van af denk ik
Datum:
23-03-2006
Naam:
Samantha
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

hebben jullie even?

jeetje, ik weet niet waar ik moet beginnen. ik heb een hele rare relatie met mijn moeder gehad. we hebben 2 jaar letterlijk slaande ruzie gehad. Ze heeft geprobeerd me van de trap te duwen (of het met opzet was houden we in het midden). Ik ben 2 maal verkracht, waardoor ik 1 maal zwanger raakte. als gevolg hiervan een abortus ondergaan; 19 jaar oud. op de basisschool was het eigenlijk al mis. ik was de enige kleurlinge op een geheel blanke priveschool. kinderen van 9 probeerde mij aan mijn schedel aan de kapstok op te hangen. en nog meer van dat soort geintjes. altijd als ik een leuk baantje heb gevonden gaat er iets mis; ik krijg een ongeluk (2e graads brandwonden, zware hersenschudding). dit heeft geleid tot ernstige geldproblemen. Zo erg dat ik bijna op straat gezet ben. geen eten, verschillende incassobureaus achter mij aan, deurwaarders. ik ben van fraude beschudigd, onterecht. er is zelfs een rechtzaak geweest die dat ook gelukkig zo geconcludeerd heeft. maar ondertussen vertrouwt niemand mij meer. ik heb nog 2 vriendinnen over. verder niemand. ik heb ook al eens een zelfmoordpoging gedaan; opgehangen. mislukte. daar was ik tot 1 maand geleden erg blij mee, was blij om te leven. maar; ik heb een strijkijzer op mijn hoofd gekregen, en ja hoor; ik had net een leuk baantje , zat nog in mijn proefperiode en werd dus ontslagen (voor jou 10 andere). en tot overmaat van ramp heeft een overheidsinstatie, die ik verder niet bij naam zal noemen, die studenten maandelijks van geld voorziet een fout gemaakt; nu heb ik al 2 maanden geen geld meer gekregen. ik heb 0 euro in hand en 0 euro op mijn bankrekening. ik heb het gehad; ik ben pas 23 en wat ik nu allemaal geschreven heb is nog niet eens de helft van wat ik allemaal al heb meegemaakt. ik wil niet meer; ik ben niet gelovig, maar als er iemand is met een groter plan dan snap ik niet waarom hij of zij dit mij aan doet. en ik wil het niet meer. ik heb al eens met mijn koffer op het vliegveld gestaan, klaar om naar amerika te vertrekken, een nieuw leven beginnen. maar dat doe ik mijn moeder niet aan. ik heb 2 goede dingen in mijn leven; mijn moeder en mijn vriend. maar ik voel mij zo een last voor ze. ik heb zo een negatief zelfbeeld; ik ben 170 cm en weeg 54kg zwart haar blauwe ogen. schijn een mooie meid te zijn. maar ik vind mezelf zo lelijk, ik ben continue aan het dieeten. en ik vind het ook helemaal niet zo erg dat ik geen geld heb, want dankan ik niet eten. en niet eten lijdt tot afvallen. ik ben afgetraind (heb heel lang geturnd), maar ik zie overal vet. en dat negatieve beeld geef ik door aan diegene waar ik van houd. en dat wil ik niet meer; ik tel niet mee, ik ben niet belangrijk en ik wil niet dat iemand z'n tijd aan mij verspeeld. en het rotte van alles; iedereen ziet mij altijd als zo een sterke persoonlijkheid, het meisje dat altijd vrolijk is. dus ik kan ook nergens heen; mensen geloven niet dat ik ook menselijk ben; ik heb ook gevoelens. nou ja; ik ben niet belangrijk, dus waarom zouden ze zich ook druk maken over mijn gevoelens...
Datum:
23-03-2006
Naam:
just me
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

ben het zat.

Hallo,mijn verhaal begint in 1998 toen mijn relatie uitging.Wij hadden 8 jaar een relatie en zijn uiteindelijk uit elkaar gegroeid.Al met al was ik toch een en al verdriet.Misschien zullen jullie dit raar vinden,maar 8 maanden later kwam ik iemand op mijn pad tegen.Die heeft mij er toch weer boven op gekregen dat ik weer kon lachen.Zij is een Turks meisje en in de jaren tot vandaag(wij kennen elkaar al weer bijna 7 jaar)houden wij van elkaar.En al die jaren hadden wij een geheime relatie.Wij konden niet samen een normale relatie opbouwen wegens omstandigheden.Maar toch hebben wij het zolang volgehouden omdat wij zoveel van elkaar hielden.Ik zeg hielden,omdat ik weet dat zij dat niet meer doet.Ook om een reden waar ik niet trots op ben.Zo op de ene dag hoor ik helemaal niets meer van haar.Het lijkt of mijn hart helemaal gebroken is.Maar ik hou nog steeds zielveel van haar.Wij hoopten op een dag dat wij samen zouden zijn.Voel mij ook zo alleen,heb geen echte vriendenkring.Als er iets is waar ik mee zit zijn er mensen die naar mij willen luisteren.Heb ik ook gedaan maar dat maakt niets uit,want ik voel mij nog steeds dan kl*te.Ben niet iemand die gelijk contact maakt met anderen.Voel me dan zo eenzaam,dat het soms zo'n pijn doet dat ik gewoon er vanaf wil.Ik kan echt niet tegen de eenzaamheid.Alles zit mij ook gewoon tegen.Het lijkt wel of ik gewoon niet gelukkig mag wezen in dit leven.Dat ik ergens om gestraft wordt of zo.Ik heb geen zin om zo meer te leven,want zo'n slecht mens ben ik echt niet. Heb geen hoop op geluk.
Datum:
23-03-2006
Naam:
ik
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-holland

Mijn dochter wil zelmoord plegen

Beste mensen,

Mijn dochter wil zelfmoord plegen en we weten niet meer wat we moeten doen.
Mijn vrouw is depressief, zij heeft MS en ik ben ook ten einde raad.
Geef mij raad!!
Datum:
23-03-2006
Naam:
Sjoerd Damstra
Leeftijd:
52
Provincie:
Utrecht

howw

echt hea..waarom nog? iik kan echt nie meer..iik zal maar ff beginne..iik haat mijn ouders en al helemaal mn zus..ze is 18 jaar..zit op 6VWO..iik doe 3 HAVO..zij iis dus alles en helemaal perfect,,mijn ouders trekken haar egt voor hoor! en dat lijkt niet gwn zo dat IS zo:( ik kom thuis mt mijn cyferlijst: ooh..nouw aardig. AARDIG?? t was hartstikke goed in vergelijking tot de klas! niet geweldig maar wel goed! en ze bemoeie zich ook overal zo mee:S zooooooo irritant..helemaal mn zus...stom rotwijf..en de laaste tijd..overlijden er zoveel mensen om me heen..ik kan t niet aan! dan ga jj egt denke..wie is de volgende? stel jj voor het is mijn oma!! die heb iik al heel lang niet meer gezien want mijn ouders hebben ruzie met haar:( nouwjah ..eigluk mn moeder meer..maar die heeft ruzie met iedereen..stom rotwijf..
Datum:
23-03-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Waarom nog!!!!

Goh geen idee waar ik zou moeten beginnen, ik ben getrouwd en moeder van een zoontje, om nou helemaal terug naar mijn jeugd te gaan vind ik niet echt nodig daar kan ik kort over zijn: mooi was die niet. Wel hele lieve ouders maar door mijn onzekerheid heb ik mezelf goed in de weg gezeten drugs, noem maar op.
MIjn vaders nachtmerrie was ik. Ondanks dat hield hij veel van me, en begreep hij me hij was me alles. Ik ging trouwen en kreeg een kindje, alles leek geweldig, Heb uiteraard nog een postnotale depressie gehad (hoe kan het ook anders) maar mijn ouders en man steunde me, ik kwam er weer boven op. Diepe dalen bleven maar goed mooi huisje lieve man, mooi kindje wat wil je nog meer. Het is gewoon een gevoel van binnen. Een aantal jaren geleden kreeg mijn vader plotseling een hartstilstand na vele reanimatie pogingen is hij in mijn armen gestorven, mijn alles :( weg gewoon weg, de enige die altijd echt trots op je was gewoon weg! Binnen een maand was ik mijn baan ook nog eens kwijt en dat terwijl we net een nieuw huis hadden gekocht, het enige wat ik kon denken was en nu, verder dus als maar verder en verder. Bleh MIjn moeder had na 3 maanden een nieuwe man en woonden samen in mijn ouderlijke huis zij ging drinken samen met haar nieuwe vriend. Sávonds hoef je niet te bellen dan is het bal, overdag gaat het wel met haar, ik zal maar in het midden laten hoe ik me de laatste jaren heb gedragen onuitstaanbaar is zacht uitgedrukt, zoek me heil achter de pc en ik heb een baan gevonden. Onze socialecontacten heb ik laten verwateren totaal geen behoefte aan. Mijn moeder mijn schoonouders vrienden noem maar op ik zie ze nauwelijks en niemand heeft ook maar genig idee wat er in me omgaat. Tegen mijn man ben ik eerlijk geweest en heb het gezegt: als ik een flatgebouw zie dan denk ik zou het pijn doen. Zit elke dag aan de paracetemol codine geen idee wat voor effect het heeft maar t verzacht me hoofdpijn een stuk of 7 op een dag gebruik ik. voorraad genoeg. MIjn man snapt er niks van die denkt dat het aan hem ligt, hoe kan ik nu hier weg willen. HIj snapt t niet, en eerlijk gezegd ik ook niet. MIjn vechtlust is op, het enige wat me tegen houd is mijn zoontje en mijn man, het idee dat hun me moeten vinden als ik er niet meer ben, maar owee als mijn zoontje lastig is of als ik ruzie met mijn man heb, dan denk ik kan mij het schelen als ik weg zou zijn is iedereen beter af, dat shagerijnige wijf wat altijd wat te zeiken heb. MIjn man zou een lieve nieuwe vrouw kunnen krijgen en mijn zoontje een 2de moeder die vrolijk is. De dagen duren lang veel te lang. Eenzaam in je eigen lichaam snap er helemaal niks van!!!!
Datum:
23-03-2006
Naam:
een moeder
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

Ze komen er achter

hallo.. ik ben altijd een vrolijk meisje en doet of er niets aan de hand is.. maar eigenlijk gaat er super veel in mij om, en ben ik eigelijk nooit vrolijk.
Ik wil aan alle mensen duidelijk maken dat je het verborgen kunt houden. Maar sommige mensen komen er toch achter. Ik weet er alles van. Zelfs mijn BIOLOGIE DOCENT is er achter gekomen. En mijn Mentor en Congerge ook al. En dan voel je je veraden. omdat je dacht dat er toch niemand achter zou komen.
Zelfmoord plegingen die je wilt proberen te verbergen maar dat ze er toch achter komen. Dat is raar, en kan heel erg pijn doen. Ik hoop dat de mensen die dit lezen er van snappen, en ik hoop dat jullie niet hetzelfde meemaken als mij

Groetjes Nikki
Datum:
22-03-2006
Naam:
Nikki
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

ik wil dood

hallo,

bijna mijn hele school is tegen mij. ik heb dan ook bijna geen vrienden want ik ben ze bijna allemaal kwijt. hierdoor heb ik heel vaak ruzie met mijn ouders. ik heb dan ook heel veel straf. ik wil nu niet meer leven. maar ik wil het wel proberen maar het lukt niet.
Datum:
22-03-2006
Naam:
nick mees
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

genoeg!

het is allemaal 3 jaar geleden begonnen..
ruzies..problemen.. het gevoel alsof ik niks meer goed kan doen..sinds dien ben ik ook al aan het sneiden..ongeveer ander half jaar geleden ben ik verkracht.. sinds dien is alles nog erger achter uit gegaan.. ging me meer en dieper sneiden accepteerde minder..heel veel angst verdriet en pijn..
zit nu bij de ggz ma dat helpt voor geen meter..ze hebben allemaal behandelingen voor me maar geloof er niet meer in..
heb de laatste tijd ook kei veel gezeik en super veel ruzies.. ook heb ik het gevoel dat ik m'n beste vriendinnen aan het verliezen ben:(.. ze snappen me aleen niet als ik het tegen ze zeg en komen ze met stomme smoesjes aanzette..
ze zeggen dat ze me snappen en er voor me zijn.. maar dat is niet zo.. ik heb er echt geen zin meer in..het word me gewoon allemaal zo veel.. ma ik heb GVD de kracht niet om door tezetten.. ik weet niet meer wat ik moet doen.. ik wil zo graag een einde maken aan m'n leven.. ben ik overal vanaf .. en de mensen zijn van mij af!
Datum:
21-03-2006
Naam:
*anoniem*
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

geen zin meer...

Heej,

Eigenlijk denk ik al een hele lange tijd er aan om me zelf te doden. gewoon om van alles af te zijn... tot nu toe is het m.b.v. zelfverwonding mij gelukt in leven te blijven, maar ik weet niet hoe lang ik het allemaal nog geheim kan houden....

Op mijn 12e had ik een vriend van 18 jaar hij sloeg me en dwong me dingen te doen die ik niet wilde doen. op een dag was ik bij hem en een vriend van hem was er ook bij ( die was een stuk ouder iets van 35 jaar ofzo ) ze verkrachtte me en bedreigde me daarna met een mes op me keel dat als ik het ooit aan iemand zal vertellen ik of mijn vrienden er aan zal gaan. dus ik hield me mond. na een paar weken kwam ik er achter dat ik zwanger was van een van de twee, en aan gezien niemand van iets wist. had ik niemand om het aan te vertellen en moest ik zelf beslissen of ik het zal weg laten halen. ik maakte een afspraak voor een abortus. alles was goed verlopen... alleen doet het me wel veel pijn.. want ik heb iemand vermoord toch? toen ik alles weer een beetje op een rijtje had ging een van mijn vrienden dood door een ongeluk. Ik was weer terug bij af en het gevoel van waarom ben ik hier? werd steeds groter. Niet lang er na ontmoette ik een jongen (18 jr. ik ondertussen 13 jr.) die me hielp om het leven weer in te zien en om me de mooie kant van het leven te bekijken. maar toen na een paar maanden relatie te hebben met hem begon hij te verandere en werd ik bang voor hem. hij was vaak dronken en ook hij sloeg mij. hij wilde dat ik voor hem ging werken (als hoer) maar dat weigerde ik. we probeerde nog even maar we wisten dat he tgeen zin meer had hij was zo boos altijd en altijd dronken ik was bang voor hem maar ik hield zoveel van hem dat ik hem niet kon laten gaan, tot dat hij het uit maakte. alle ellende kwam weer naar boven en ik deed een poging tot zelfmoord ( overdosis pillen) helaas mislukte die. er volgde afspraken met psychiaters en met me ouders waar ik mezelf met leugens uit heb kunnen redden. Het snijden werd steeds erger en ik had door dat ik niet zonder zou kunnen. verder kreeg ik steeds vaker ruzie met me ouders waardoor een haat gevoel ontstond. Nu nog steeds kan ik het niet goed met ze vinden... zijn alle vrienden en vriendinnen die ik vroeger had en alles wat ik vroeger had weg... en het gevoel van spijt, schuld, verdriet en al zo goed als dood zijn steeds erger aan het worden. Als mijn ouders er achter komen wie ik werkelijk ben en dat ik hun klein kind heb vermoord... dat ik altijd maar tegen ze aan het liegen ben en dat mijn vriend 25 is en ik 14 ik weet niet wat ze gaan doen. de problemen van 2 jaar geleden komen allemaal weer naar boven, want 1 van de jongens die mij verkracht heeft zit weer achter me aan... Hij achter volgt me en "toevallig" overal waar ik ook ben. Alles begin opnieuw en daar heb ik geen zin in. ik HAAT me zelf en ik haat allles om me heen en als ik dood ben zullen er vast niet zoveel mensen zijn die mij missen. want wat ben ik? wie ben ik? en waarom ben ik hier? het antwoord: ik ben een dom egoistisch meisje dat alles en iedereen pijn doet inclussief haar zelf. en waarom ben ik hier? omdat ik te laf ben om weg tegaan...
Maar ja genoeg gezeur van mij...
ik ben m'n verhaal kwijt...

Groetjes Tamara....
Datum:
21-03-2006
Naam:
Tamara
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.