Levensverhalen (pagina 1736)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ze komen er achter

hallo.. ik ben altijd een vrolijk meisje en doet of er niets aan de hand is.. maar eigenlijk gaat er super veel in mij om, en ben ik eigelijk nooit vrolijk.
Ik wil aan alle mensen duidelijk maken dat je het verborgen kunt houden. Maar sommige mensen komen er toch achter. Ik weet er alles van. Zelfs mijn BIOLOGIE DOCENT is er achter gekomen. En mijn Mentor en Congerge ook al. En dan voel je je veraden. omdat je dacht dat er toch niemand achter zou komen.
Zelfmoord plegingen die je wilt proberen te verbergen maar dat ze er toch achter komen. Dat is raar, en kan heel erg pijn doen. Ik hoop dat de mensen die dit lezen er van snappen, en ik hoop dat jullie niet hetzelfde meemaken als mij

Groetjes Nikki
Datum:
22-03-2006
Naam:
Nikki
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

ik wil dood

hallo,

bijna mijn hele school is tegen mij. ik heb dan ook bijna geen vrienden want ik ben ze bijna allemaal kwijt. hierdoor heb ik heel vaak ruzie met mijn ouders. ik heb dan ook heel veel straf. ik wil nu niet meer leven. maar ik wil het wel proberen maar het lukt niet.
Datum:
22-03-2006
Naam:
nick mees
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

genoeg!

het is allemaal 3 jaar geleden begonnen..
ruzies..problemen.. het gevoel alsof ik niks meer goed kan doen..sinds dien ben ik ook al aan het sneiden..ongeveer ander half jaar geleden ben ik verkracht.. sinds dien is alles nog erger achter uit gegaan.. ging me meer en dieper sneiden accepteerde minder..heel veel angst verdriet en pijn..
zit nu bij de ggz ma dat helpt voor geen meter..ze hebben allemaal behandelingen voor me maar geloof er niet meer in..
heb de laatste tijd ook kei veel gezeik en super veel ruzies.. ook heb ik het gevoel dat ik m'n beste vriendinnen aan het verliezen ben:(.. ze snappen me aleen niet als ik het tegen ze zeg en komen ze met stomme smoesjes aanzette..
ze zeggen dat ze me snappen en er voor me zijn.. maar dat is niet zo.. ik heb er echt geen zin meer in..het word me gewoon allemaal zo veel.. ma ik heb GVD de kracht niet om door tezetten.. ik weet niet meer wat ik moet doen.. ik wil zo graag een einde maken aan m'n leven.. ben ik overal vanaf .. en de mensen zijn van mij af!
Datum:
21-03-2006
Naam:
*anoniem*
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

geen zin meer...

Heej,

Eigenlijk denk ik al een hele lange tijd er aan om me zelf te doden. gewoon om van alles af te zijn... tot nu toe is het m.b.v. zelfverwonding mij gelukt in leven te blijven, maar ik weet niet hoe lang ik het allemaal nog geheim kan houden....

Op mijn 12e had ik een vriend van 18 jaar hij sloeg me en dwong me dingen te doen die ik niet wilde doen. op een dag was ik bij hem en een vriend van hem was er ook bij ( die was een stuk ouder iets van 35 jaar ofzo ) ze verkrachtte me en bedreigde me daarna met een mes op me keel dat als ik het ooit aan iemand zal vertellen ik of mijn vrienden er aan zal gaan. dus ik hield me mond. na een paar weken kwam ik er achter dat ik zwanger was van een van de twee, en aan gezien niemand van iets wist. had ik niemand om het aan te vertellen en moest ik zelf beslissen of ik het zal weg laten halen. ik maakte een afspraak voor een abortus. alles was goed verlopen... alleen doet het me wel veel pijn.. want ik heb iemand vermoord toch? toen ik alles weer een beetje op een rijtje had ging een van mijn vrienden dood door een ongeluk. Ik was weer terug bij af en het gevoel van waarom ben ik hier? werd steeds groter. Niet lang er na ontmoette ik een jongen (18 jr. ik ondertussen 13 jr.) die me hielp om het leven weer in te zien en om me de mooie kant van het leven te bekijken. maar toen na een paar maanden relatie te hebben met hem begon hij te verandere en werd ik bang voor hem. hij was vaak dronken en ook hij sloeg mij. hij wilde dat ik voor hem ging werken (als hoer) maar dat weigerde ik. we probeerde nog even maar we wisten dat he tgeen zin meer had hij was zo boos altijd en altijd dronken ik was bang voor hem maar ik hield zoveel van hem dat ik hem niet kon laten gaan, tot dat hij het uit maakte. alle ellende kwam weer naar boven en ik deed een poging tot zelfmoord ( overdosis pillen) helaas mislukte die. er volgde afspraken met psychiaters en met me ouders waar ik mezelf met leugens uit heb kunnen redden. Het snijden werd steeds erger en ik had door dat ik niet zonder zou kunnen. verder kreeg ik steeds vaker ruzie met me ouders waardoor een haat gevoel ontstond. Nu nog steeds kan ik het niet goed met ze vinden... zijn alle vrienden en vriendinnen die ik vroeger had en alles wat ik vroeger had weg... en het gevoel van spijt, schuld, verdriet en al zo goed als dood zijn steeds erger aan het worden. Als mijn ouders er achter komen wie ik werkelijk ben en dat ik hun klein kind heb vermoord... dat ik altijd maar tegen ze aan het liegen ben en dat mijn vriend 25 is en ik 14 ik weet niet wat ze gaan doen. de problemen van 2 jaar geleden komen allemaal weer naar boven, want 1 van de jongens die mij verkracht heeft zit weer achter me aan... Hij achter volgt me en "toevallig" overal waar ik ook ben. Alles begin opnieuw en daar heb ik geen zin in. ik HAAT me zelf en ik haat allles om me heen en als ik dood ben zullen er vast niet zoveel mensen zijn die mij missen. want wat ben ik? wie ben ik? en waarom ben ik hier? het antwoord: ik ben een dom egoistisch meisje dat alles en iedereen pijn doet inclussief haar zelf. en waarom ben ik hier? omdat ik te laf ben om weg tegaan...
Maar ja genoeg gezeur van mij...
ik ben m'n verhaal kwijt...

Groetjes Tamara....
Datum:
21-03-2006
Naam:
Tamara
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik wou eens zelfmoord plegen omdat ik mij ouders ben kwijt geraakt!
Datum:
21-03-2006
Naam:
menno
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

...

er zijn gewoon dagen dat alles me teveel word, dat ik me zo slecht voel, jarenlang wil ik mijn eigen leven al nemen maar ben te bang dat het mislukt... te bang voor meer pijn. de eerste keer dat ik écht dood wilde was op mijn 9e jaar. vanaf die tijd sta ik iedere dag op met de gedachte: ik wil dood. ik probeer weinig meer te voelen en ga mee met de flow. dit leven is over, wacht tot ik vanzelf maar doodga. wat een rotleven. soms zie ik alles positief, daar haal ik mn kracht uit. maar die tijden duren nooit lang. ik woon sinds kort op tien hoog. wat zou het fijn zijn als ik naar beneden sprong. droom er vaak over. vroeger was ik een braaf kind wat nooit kwaad deed en lief en braaf luisterde, nu heb ik een hekel aan alles en iedereen en doe alles wat god verboden heeft. ik maak mezelf ziek. mooi... toen ik op mijn hoogtepunt stond op mijn 15e, toen was ik zo depressief en smeekte god of ik dood mocht gaan. i.p.v. mij nam hij iemand waar ik zielsveel van hield... sindsdien verklaar ik hem de oorlog... op een dag ga ik dood, misschien dit jaar misschien het volgende, maar op een dag ga ik dood en dan zal de verantwoordelijke van mijn leven er voor boeten...alle pijn, mishandelingen verkrachtingen, pesterijen en dergelijke handelingen. van binnen vult mijn hart zich met haat!!! het is oorlog met mij!
Datum:
21-03-2006
Naam:
leeuw
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

ik weet ut ALLEMAAL NIET MEER

ik zit hier allanger mee.. toen ik acvht was sijn mijn ouders gesgeiden en ben ik bijn mun moeder blijven wonen ma na een jaar wilde ik bij mijn vader gaan wonen die inmiddels al un nieuwe vriendin had. in ut begin kon ik ut daar goed mee vinden. ma na enige tijd werd dat al minder se sgelde me uit en zo.. toen mogt ik steeds inder en begon ik me afte sluiten voor andere.. ging ook daarom liegen.. en dan kwam se daaragter en werd se heel boos en sloeg me vaak erg hard.. ik wweerd bang en durfde nix meer. ma mijn vader is vrachtwagen chauffeur en was dus soms alleen inut weekend thuis wiast dus niet wat er allemaal gebeurde.. un keer was ik wegelopen va huis ma de dag erna weeer trg gegaan ik durfde niet.. dat zo'n drie keer.. de vierde keer was zo'n half jaar geleden.. toen ben ik weggeaan en niet meer trg gegaan.. ben zo vis bureau jeugdzorg bij mijn moeder teregt gekomen.. heb daar un band mee op gebouwd en ben bij haar gaan wonen.. dat ging goed.. ma ik had dus grote problemen met mijn vader hierover.. ik vertelde hem wat er allemaal was gebeurd hij sei dat ik loog.. dus geloofde hij me nii.. en evrtelde da ut een keer zo hevig was da ik bijna dood was se had me van de trap geduwd.. ik was toen zo bang da ik nii meer wilde leven.. de dag erna heb ik me zelf un paar keer gesneden en was veel bloed verloren.. ma tog hieldmeiets tegen.. de reden waarom ik ut niet heb gedaan weet ik nog steeds nii en daar sit ik nu mee want ik krijg nou steeds vaker van zelfmoordneigeingen en heb me forige week weer gesneden..
ik weet ut niet meer maar ik durf ook geen hup te soekn omdat ik niet snel mensen vertrouw, weet u miss wat ik kan doen waardoor ik wta weer sel;fvertrouwen krijg en geen selfmooordneigingen meer heb..

groetjes..
Datum:
21-03-2006
Naam:
Manon
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

vervolg van mijn verhaal op pagina 5

tjaa mijn leven, daar begon ik mijn vorige verhaal mee,
mijn leve,, is nu fucked up
ik zit nu bij mijn oppasadres, dit is de tweede nacht dat ik niet thuis slaap,
mijn ouders doen de rolluiken dicht als zE der niet zijn, dus ik kan alleen nog het huis in als ze thuis zijn, mijn acoutnet op de computer hebben ze gehackt, of iniedergeval het wachtwoord verandert, en alles gelzen wat er in stond, en dat doet pijn,, ik ga fmidag naar bureau jeugdzorg, en dan zien we wel verder..
ik heb in deze dagen wel geleerd, dat IK het belangrijkste ben, en dan pas school, dan pas me vriende,, ik moet nu eerst aslles voor me eigen op een rijtje zetten, en dan zien we wel. mensen echt keep ya head up, zoek hulp... als ik het kan,, kunne jullie het ook
Datum:
21-03-2006
Naam:
claudia van den bree
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Waarom..??

Waarom ging alles mis.. ??
Wat heb ik verkeerd gedaan..??
Waarom hebben mn vrienden me de rug toe gekeert..??
Waarom deed mijn ex mn zoveel pijn..??
Datum:
21-03-2006
Naam:
ÐS
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Diep gezonken.

Mijn leven is een ramp, een groot zooitje, ouders gescheiden, vader die ik amper zie, hij is zwaar aan de drank, moeder dat een enorm zielig zeikwijf is, ook al sinds kort ''Zwaar'' aan de drank, mee gesleurd door die nieuwe vriend van 'r na van allerlei kroegen, komen ze met z'n tweeen s'avonds laat thuis, straalbezopen, en ja hoor dan hebben ze weer ruzie, als je ze dan hoort schelden, schreeuwen, en dingen smijten, buiten of binnen, maakt ze niet uit, maakt dat me zo verdrietig en agressief, zo klinkt t als of het nog wel mee valt maar geloof me, in het echt is het absoluut verschrikkelijk, en dan heb ik sinds kort een negentien jarige vriend, die ook al zoveel zuipt, zijn vrienden staan bij 'm op nummer 1, en altijd maar dat gezeur over respect, hij neemt me ook nooit ergens naar toe, behalve naar de stad om voor m zelf te ''shoppen'', er is veel tussen ons gebeurt en mijn haat tegen hem word steeds groter, maarja als ik hem dump, dan heb ik helemaal niets meer, vrienden heb ik zoiezo al niet, familie wel, maar daar heb je geen bal aan, het enige wie dus over blijven, is ikzelf en hij.. Ik doe de hele dag bijna niks, ga s'ochtends tot s'middags na school, (waar het ook al super slecht gaat), het leren & schoolwerk dan. In de klas is het wel gezellig, maarja dat zijn alleen ''schoolvrienden'' die zie ik buiten school niet, ik heb vorig jaar ook heel wat domme dingen gedaan in die klas, echt idioot hgewoon. Kan het moeilijk terug draaien, anders had ik het allemaal wel anders gedaan'. Als ik uit school kom, ga ik of (heel droog) naar het bos, vervelen, (de enige plek waar ik een beetje alleen kan zijn), achter de com. tv kijken of slapen, of mn vriend komt langs, ja, hij heeft veel te doen, ja, ben er eigelijk best jaloers op af en toe, altijd naar vrienden, bergen leuke dingen doet ie op een dag, gaat altijd naar die kut kroeg, etc. En wat heb ik, ik heb niets, praat in mezelf, doe domme dingen, etc.etc. in t echt is t hele verhaal nog langer en nog erger, maar ik heb geen zin omdat helemaal te typen, Eigelijk twijfel ik aan zelfmoord, aan de ene kant heb ik dan eindelijk rust, geen gezeik meer, geen school die om mn nek hangt, geen verdriet meer, geen woede, etc. etc. Maar aan de andere kant kijk ik optimistisch naar de toekomst, ik denk nu gaat t slecht met me, maar als ik oud genoeg ben en een beetje geld kan verdienen, en het belangrijkste, alleen, VRIJ, en op eigen benen kan staan valt er toch nog wel wat te halen uit t leven?! Maar.. kan ik zolang wachten, nog MINSTENS, 5 jaar, kan ik die nog aan?!
Ik heb eingelijk een stukje op kunnen schrijven, van wat me dwars zit...
.............
Datum:
20-03-2006
Naam:
melanie
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.