Levensverhalen (pagina 1737)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

ik wou eens zelfmoord plegen omdat ik mij ouders ben kwijt geraakt!
Datum:
21-03-2006
Naam:
menno
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

...

er zijn gewoon dagen dat alles me teveel word, dat ik me zo slecht voel, jarenlang wil ik mijn eigen leven al nemen maar ben te bang dat het mislukt... te bang voor meer pijn. de eerste keer dat ik écht dood wilde was op mijn 9e jaar. vanaf die tijd sta ik iedere dag op met de gedachte: ik wil dood. ik probeer weinig meer te voelen en ga mee met de flow. dit leven is over, wacht tot ik vanzelf maar doodga. wat een rotleven. soms zie ik alles positief, daar haal ik mn kracht uit. maar die tijden duren nooit lang. ik woon sinds kort op tien hoog. wat zou het fijn zijn als ik naar beneden sprong. droom er vaak over. vroeger was ik een braaf kind wat nooit kwaad deed en lief en braaf luisterde, nu heb ik een hekel aan alles en iedereen en doe alles wat god verboden heeft. ik maak mezelf ziek. mooi... toen ik op mijn hoogtepunt stond op mijn 15e, toen was ik zo depressief en smeekte god of ik dood mocht gaan. i.p.v. mij nam hij iemand waar ik zielsveel van hield... sindsdien verklaar ik hem de oorlog... op een dag ga ik dood, misschien dit jaar misschien het volgende, maar op een dag ga ik dood en dan zal de verantwoordelijke van mijn leven er voor boeten...alle pijn, mishandelingen verkrachtingen, pesterijen en dergelijke handelingen. van binnen vult mijn hart zich met haat!!! het is oorlog met mij!
Datum:
21-03-2006
Naam:
leeuw
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

ik weet ut ALLEMAAL NIET MEER

ik zit hier allanger mee.. toen ik acvht was sijn mijn ouders gesgeiden en ben ik bijn mun moeder blijven wonen ma na een jaar wilde ik bij mijn vader gaan wonen die inmiddels al un nieuwe vriendin had. in ut begin kon ik ut daar goed mee vinden. ma na enige tijd werd dat al minder se sgelde me uit en zo.. toen mogt ik steeds inder en begon ik me afte sluiten voor andere.. ging ook daarom liegen.. en dan kwam se daaragter en werd se heel boos en sloeg me vaak erg hard.. ik wweerd bang en durfde nix meer. ma mijn vader is vrachtwagen chauffeur en was dus soms alleen inut weekend thuis wiast dus niet wat er allemaal gebeurde.. un keer was ik wegelopen va huis ma de dag erna weeer trg gegaan ik durfde niet.. dat zo'n drie keer.. de vierde keer was zo'n half jaar geleden.. toen ben ik weggeaan en niet meer trg gegaan.. ben zo vis bureau jeugdzorg bij mijn moeder teregt gekomen.. heb daar un band mee op gebouwd en ben bij haar gaan wonen.. dat ging goed.. ma ik had dus grote problemen met mijn vader hierover.. ik vertelde hem wat er allemaal was gebeurd hij sei dat ik loog.. dus geloofde hij me nii.. en evrtelde da ut een keer zo hevig was da ik bijna dood was se had me van de trap geduwd.. ik was toen zo bang da ik nii meer wilde leven.. de dag erna heb ik me zelf un paar keer gesneden en was veel bloed verloren.. ma tog hieldmeiets tegen.. de reden waarom ik ut niet heb gedaan weet ik nog steeds nii en daar sit ik nu mee want ik krijg nou steeds vaker van zelfmoordneigeingen en heb me forige week weer gesneden..
ik weet ut niet meer maar ik durf ook geen hup te soekn omdat ik niet snel mensen vertrouw, weet u miss wat ik kan doen waardoor ik wta weer sel;fvertrouwen krijg en geen selfmooordneigingen meer heb..

groetjes..
Datum:
21-03-2006
Naam:
Manon
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

vervolg van mijn verhaal op pagina 5

tjaa mijn leven, daar begon ik mijn vorige verhaal mee,
mijn leve,, is nu fucked up
ik zit nu bij mijn oppasadres, dit is de tweede nacht dat ik niet thuis slaap,
mijn ouders doen de rolluiken dicht als zE der niet zijn, dus ik kan alleen nog het huis in als ze thuis zijn, mijn acoutnet op de computer hebben ze gehackt, of iniedergeval het wachtwoord verandert, en alles gelzen wat er in stond, en dat doet pijn,, ik ga fmidag naar bureau jeugdzorg, en dan zien we wel verder..
ik heb in deze dagen wel geleerd, dat IK het belangrijkste ben, en dan pas school, dan pas me vriende,, ik moet nu eerst aslles voor me eigen op een rijtje zetten, en dan zien we wel. mensen echt keep ya head up, zoek hulp... als ik het kan,, kunne jullie het ook
Datum:
21-03-2006
Naam:
claudia van den bree
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Waarom..??

Waarom ging alles mis.. ??
Wat heb ik verkeerd gedaan..??
Waarom hebben mn vrienden me de rug toe gekeert..??
Waarom deed mijn ex mn zoveel pijn..??
Datum:
21-03-2006
Naam:
ÐS
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Diep gezonken.

Mijn leven is een ramp, een groot zooitje, ouders gescheiden, vader die ik amper zie, hij is zwaar aan de drank, moeder dat een enorm zielig zeikwijf is, ook al sinds kort ''Zwaar'' aan de drank, mee gesleurd door die nieuwe vriend van 'r na van allerlei kroegen, komen ze met z'n tweeen s'avonds laat thuis, straalbezopen, en ja hoor dan hebben ze weer ruzie, als je ze dan hoort schelden, schreeuwen, en dingen smijten, buiten of binnen, maakt ze niet uit, maakt dat me zo verdrietig en agressief, zo klinkt t als of het nog wel mee valt maar geloof me, in het echt is het absoluut verschrikkelijk, en dan heb ik sinds kort een negentien jarige vriend, die ook al zoveel zuipt, zijn vrienden staan bij 'm op nummer 1, en altijd maar dat gezeur over respect, hij neemt me ook nooit ergens naar toe, behalve naar de stad om voor m zelf te ''shoppen'', er is veel tussen ons gebeurt en mijn haat tegen hem word steeds groter, maarja als ik hem dump, dan heb ik helemaal niets meer, vrienden heb ik zoiezo al niet, familie wel, maar daar heb je geen bal aan, het enige wie dus over blijven, is ikzelf en hij.. Ik doe de hele dag bijna niks, ga s'ochtends tot s'middags na school, (waar het ook al super slecht gaat), het leren & schoolwerk dan. In de klas is het wel gezellig, maarja dat zijn alleen ''schoolvrienden'' die zie ik buiten school niet, ik heb vorig jaar ook heel wat domme dingen gedaan in die klas, echt idioot hgewoon. Kan het moeilijk terug draaien, anders had ik het allemaal wel anders gedaan'. Als ik uit school kom, ga ik of (heel droog) naar het bos, vervelen, (de enige plek waar ik een beetje alleen kan zijn), achter de com. tv kijken of slapen, of mn vriend komt langs, ja, hij heeft veel te doen, ja, ben er eigelijk best jaloers op af en toe, altijd naar vrienden, bergen leuke dingen doet ie op een dag, gaat altijd naar die kut kroeg, etc. En wat heb ik, ik heb niets, praat in mezelf, doe domme dingen, etc.etc. in t echt is t hele verhaal nog langer en nog erger, maar ik heb geen zin omdat helemaal te typen, Eigelijk twijfel ik aan zelfmoord, aan de ene kant heb ik dan eindelijk rust, geen gezeik meer, geen school die om mn nek hangt, geen verdriet meer, geen woede, etc. etc. Maar aan de andere kant kijk ik optimistisch naar de toekomst, ik denk nu gaat t slecht met me, maar als ik oud genoeg ben en een beetje geld kan verdienen, en het belangrijkste, alleen, VRIJ, en op eigen benen kan staan valt er toch nog wel wat te halen uit t leven?! Maar.. kan ik zolang wachten, nog MINSTENS, 5 jaar, kan ik die nog aan?!
Ik heb eingelijk een stukje op kunnen schrijven, van wat me dwars zit...
.............
Datum:
20-03-2006
Naam:
melanie
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

ik heb de neiging om dood te gaan

ik ben heel erg verdrietig. ik ben in de steek gelaten door mijn vrienden en familie. ik ben 23 jaar en 3 jaar geleden werd ik verkracht iedereen in mijn omgeving geloofde me niet.ik daar mee leren leven. ik zit in een huwelijk me teen man van wie ik niet hou en dat komt omdat hij mij niet steunde toen het gebeurde. mijn moeder negerde het situatie door er niet over te praten.ik had ze nooit een reden gegeven om mij niet te geloven maar toch deden ze dat niet. ik zit hier in nederland en ik heb niks en niemand. ik heb geen echte vrienden en familie. alles gaat mis ook op school.ik heb ee zoontje van 5 en soms denk ik dat ik hem met me mee moet nemen. maar hij heeft zijn hele leven nog voor hem. maar ik wil hier niet meer zijn ben zo verdrietig en depri. huil elke dag vooral als ik van school komt. op school praat niemand tegen me. ik wil dit niet meer.
Datum:
20-03-2006
Naam:
d
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Ik ben hier via google gekomen. Ik hoor mijn moeder nu schreeuwen. Ze is erachter dat ik rook. Ze is er fel op tegen. Ze wil me terug naar m'n land van herkomst sturen. Ze verplicht me zelf om mee naar dit land te gaan, die ik liever geheim houd. Ik wil niet naar daar, ik heb daar een neef, die mij sexueel heeft misbruikt. Ik heb geen band met mijn moeder noch met mijn vader. De enige in huis met wie ik een band heb is mijn zus, maar die zal diep teleurgesteld in me zijn, als ze erachter is dat ik rook. Ik ben op dit moment onder invloed van alcohol. Op school gaat het prima. Ik ben zeker niet dom, maar ik mis de emotionele band die de meeste kinderen met hun ouders hebben. Alles wat ik doe wordt niet beloond. Ik werk hard voor school, daarnaast heb ik een baantje. Ik betaal alles. En heb laatst nog 200 euro aan mijn vader gegeven. Als meisje van 16 verdien je zowiezo niet veel. En dit bedrag heb ik moeten ophoesten. Ik kras wel, maar dit heb ik gedaan om mijn moeder te laten denken dat ik niet 100% ben, ik heb ook een tas ingepakt met mijn spullen. Ik hoop dat ze zo mij met rust zal laten. Ik heb hele goede vrienden. En ik houd ervan om met hun te zijn. En ik zie er echt tegenop om weer terug naar huis te keren. Ik ben op dit moment niet echt bang voor de dood. Iedereen gaat dood. Maar ik wil zo graag iets van mijn leven maken. Ik wil tonnen met geld verdienen, en daarvan niks aan mijn moeder geven.
Ik begrijp niet eens waarom ik hier ben. En de reden dat ik rook is, nu heb ik iets wat ik nodig heb. Zonder mijn sigaret kan ik de dag niet doorbrengen. Net zoals de kus van je moeder, voordat je het huis verlaat.
Datum:
20-03-2006
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Alleen

Ik sta er alleen voor, heb 2 vriendinnen die helemaal niets van me begrijpen, een vriend die me alleen maar laat zitten! Een moeder die alleen aan dr kind denkt, en een vader die denkt dat ik altijd vrolijk ben! Een opa die me slaat, Een vader die me geslagen heeft! En een moeder die me ook al heeft geslagen! Een vriend die me keel dicht knijpt? Wie houd er van me .. na 7 x een zelfmoordpoging te doen ben ik er nog steeds.. Ik kan dit niet meer ik wil dit niet meer wie wil me helpen zo snel mogelijk van dit klote leven af te komen me bevrijden van alle pijn verdriet die ik in me leven heb en heb gehad. Op school gaat het kut, 5 x geschorst 1 x van school afgesturud 1 x geschorst op de andere school, leraren die een hekel aan me hebben. doe je je best haten ze je nog ! En god die me ook haat! Die me al deze dingen toch aan gedaan heeft, en me niet eens bij zich wil hebben die wil laten zorgen dat ik hier blijf. Wat een lul van een gozer !! Please help me :';( ...
Datum:
20-03-2006
Naam:
Alleen
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

waaorm!?

waaorm k0m je niet meer v00r me 0p ??
waarom laat je me vallen ?
waarom gebruiken mannen hum0r in stressv0lle tijden ?
waarom denk je dat je te vervangen ben!?!?DAT BEN JE NIET
waarom vertrouw ik j0u?!!?
waarom !?!? en waarom leefik als je me neit eens siet :S .... vaarwel .. xxxxx D ..
Datum:
20-03-2006
Naam:
h0pel00s meisjj
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.