Levensverhalen (pagina 14)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geen energie meer

Hai ik ben … ik ben 13 jaar oud en helemaal klaar met alles. Ik heb in 2019 te horen gekregen dat mijn oma lever en maag kanker heeft dit is ongeneeslijk en kik ben hier kapot van ik heb een goede band met deze oma en kan echt niet zonder haar na dit slechte nieuws kreeg ik in 2021 last van steken in mijn voet deze waren zo heftig dat ik al snel naar de dokter ging daar ben ik twee keer gemis diagnostiseert ik had het hier heel zwaar mee in 2022 had ik eindelijk een duidelijk antwoord en had ik een osteoïd osteoom dit is een goedaardige tumor hierdoor kon ik niet meer lopen en moest ik geopereerd worden ik vond dit heel heftig ik heb een trauma opgelopen door dat ik heel slecht uit de narcose kwam ik kon niet meer ademen etc daarna ging het iets beter maar ik heb laatst weer last gekregen van de zelfde klachten en heb weer scans gehad enz en ze gaan het waarschijnlijk opnieuw doen ik vind dit heel eng en denk niet dat ik dit kan. in november 2022 heb ik een jongen ontmoet deze heeft me toen heel erg geholpen en ik praat nog steeds met hem maar de laatste tijd doet hij afstandelijk dit doet mij heel veel pijn hij is de enige reden dat ik hier nog ben. Ik heb goeie vrienden begrijp me niet verkeerd maar ik praat over deze dingen niet met hun. Ik heb vandaag te horen gekregen dat mijn oom van 52 waarschijnlijk doodgaat aan longvlies kanker ik vind dit heel erg hij betekent namelijk heel veel voor me. een ding houd me meer tegen om het te doen dat is die jongen en mijn zusje ze betekenen alles voor me ik weet niet meer wat ik moet doen om me beter te voelen

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat naar om te lezen dat mensen die zo dicht bij je staan te maken krijgen met kanker. Heb je iemand waarmee je kunt bespreken dat deze dingen je zoveel doen? Zo nee, dit kan echt helpen. Zo ja, probeer dat vol te houden.

Heb je behandeling gehad voor het trauma dat je hebt opgelopen? Dat kan in dat soort situaties van essentieel belang zijn om er op de lange termijn ook beter mee om te kunnen gaan. Hier kunnen jij of je ouders/verzorgenden gerust naar vragen bij de huisarts.

Probeer je verder misschien eens te verdiepen in dingen die de kans op kanker verkleinen. Denk bijvoorbeeld aan een gezonde eetstijl en niet roken. Misschien kun je anderen hier op een gegeven moment zelfs mee helpen.

Bid ook gerust eens tot God om rust. Hij wil bij een ieder zijn die zich voor hem openstelt.

Heel veel sterkte, en je mag ons altijd nog eens een berichtje sturen!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
07-02-2023
Naam:
Iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Help

Ik heb het gevoel alsof ik nergens thuis hoor, ik ben op. Na veel pijn, verdriet en misbruik zie ik geen uitweg meer. Ik durf er niet over te praten, ik wil anderen niet tot last zijn. Ik heb al jaren deze gevoelens, soms worden ze minder soms meer. Ik weet niet meer wat ik moet doen… help

Reactie van Zelfmoord.nl

Praten helpt echt, ook al voelt dat misschien op dit moment niet zo. Veel mensen vinden het juist fijn als je in vertrouwen iets vertelt. Mocht het toch een drempel zijn om het erover te hebben met iemand die dicht bij je staat, kun je ook de huisarts eens proberen. Die is er ook voor psychische hulp en zal het dan ook niet erg vinden als je je verhaal aan hem of haar vertelt. Dit kan erg opluchten en het zorgt er ook voor dat je niet alles maar op blijft kroppen.

Hou vol en laat het ons gerust weten als je nog ergens mee zit!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
07-02-2023
Naam:
Sara
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Wanneer het genoeg is

Hallo. Mijn naam is Willem. Ik woon in de regio rondom Gouda. Daar ben ik ook geboren. Op zeer jonge leeftijd ben ik gedurende een Periode van 6 jaar misbruikt. Ik had een oom die als purser op een schip werkte. Hij kwam tussendoor als hij in Nederland was inwonen bij mij ouders. Ik was 5 jaar toen het begon. Ik zal niet alle details hier opnoemen. Die zijn te grof. Ik heb dat een hele tijd tot mijn 50e kunnen verdringen. Ik werkte 90 uur per week. En dronk behoorlijk. Ik heb 2 kinderen. Mijn moeder was nogal een persoon die aanwezig was. Ik mocht tot mijn 16e niet de deur uit. Begrijp me goed ik heb best een aardige jeugd gehad. Mijn vader had 2 banen en we gingen ieder jaar op vakantie. Maar zij was altijd aan het controleren. Liep achter me aan. Als ik met iemand aan het wandelen was. Ook toen ik eenmaal getrouwd was bemoeide zich met alles. Stond regelmatig aan de deur en liep ons na als we naar de supermarkt waren. Op een gegeven moment was het tijd om er wat aan te doen. Ik ben toen naar een instituut in Rotterdam gegaan om van mijn alcohol verslaving af te komen. Daar heb ik 3 weken 5 dagen een cursus en behandelingen gevolgd. Omdat ik een administratie kantoor had liepen mijn werkzaamheden in de soep. Ik heb toen het besluit genomen om daar mee te stoppen. Alleen de gesprekken met een psycholoog en psychiater hebben de nodige triggers vrijgemaakt en alles versterkt. Ik heb toen mijn 2 kinderen verteld wat er allemaal is gebeurd toen ik klein was. Daar zijn zij behoorlijk van geschrokken. Helaas heeft dat mij niet geholpen. Inmiddels ben ik gescheiden. Ik heb in 2008 mijn 1e hartinfarct gekregen. In 2010 mijn 2e en daar zijn 2 stents gezet. Inmiddels heb ik in 2020 mijn 3e hartinfarct gehad en zijn er nog eens 4 stents bijgezet. In 2021 heb ik een herseninfarct gehad. Ook heb ik in 2022 niersteen gehad, 6 keer Corona. En ook de ziekte van Crone opgelopen. Ik heb vorig jaar het contact met mijn dochter verbroken. Ik kon mijn problemen al niet aan laat staan die van haar en haar gezin. Dat was me allemaal te veel. Regelmatig denkelijk om een einde aan mijn leven te maken. Mensen om me heen zeggen er zijn zo veel leuke dingen. Maar door alle ziektes etc staat mijn bedrijf op omvallen. Faillisement is kwestie van tijd. Ik heb nu slechts een klein gedeelte omschreven. Het is nog veel langer en eigenlijk veel slechter. Ik weet niet meer wat doen. Ik vind het eigenlijk genoeg.

Reactie van Zelfmoord.nl

Als je zo veel hebt meegemaakt, en nu nog steeds meemaakt, snap ik goed dat het erg lastig om het leven nog van de positieve kant te bekijken. Ondanks wat andere mensen zeggen.

Jammer om te lezen dat de hulp van de psycholoog en psychiater niet hebben geholpen. Wat je vaak ziet is dat klachten in het begin vaak sterk kunnen toenemen, omdat je geconfronteerd wordt met de nare dingen uit het verleden. Dit kan moeilijk zijn om doorheen te bijten. Wanneer dat wel lukt, zie je dat de hulp vaak meer effect heeft. Eén en ander is hierin ook wel afhankelijk van hoe je behandelaar hier in staat.

Wat je nog kunt proberen is om met een oprecht hart God om hulp te vragen. Hij wil bij een ieder zijn die zich voor hem openstelt. Zijn Zoon heeft aan het kruis het kwaad en de zonde van de wereld overwonnen. Hierbij kun je misschien ook eens kijken of je een kerk bij jou in de buurt kunt vinden waar je je thuis voelt. Kwaad kan het in ieder geval niet om dit eens te onderzoeken, en wie weet heb je er daadwerkelijk iets aan.

Hou vol en schroom niet om ons nog een berichtje te sturen als je nog vragen hebt!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
02-02-2023
Naam:
Willem
Leeftijd:
64
Provincie:
Zuid-holland

...

Ik voel me nergens thuis, alsof ik nergens mag zijn. Ik moet me altijd aanpassen, mijn bek houden en krijg constant te horen dat ik in de weg zit. Ik voel me niet gezien en niet gehoord, zelfs als ik het gesprek probeer aan te gaan krijg ik kritiek en wordt er oprecht niet gehoord wat ik zeg. Laatst geprobeerd uit te leggen hoe ik me voel maar dit was mijn eigen schuld omdat ik me zo 'autistisch' zou gedragen. Ik woon door omstandigheden bij een van mijn ouders in huis en het wordt steeds moeilijker. Zelfs te horen gekregen dat ik niet moet denken dat ik hier echt woon...ik ben zo ontzettend eenzaam. Deze gevoelens heb ik al van kinds af aan maar ik moest me er maar over heen zetten, ik weet niet hoe lang ik dat nog kan

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat rot dat de mensen die dicht bij je staan zo omgaan met je gevoelens. Echt super dat je het gesprek alsnog probeert aan te gaan. Heb vertrouwen dat er ook mensen zijn die je wel serieus nemen en naar je willen luisteren!

Wij vinden het in ieder geval fijn dat je je berichtje hier hebt gedeeld.

Stuur gerust een mailtje naar info@zelfmoord.nl of via het contactformulier als je verder wil praten.​

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
01-02-2023
Naam:
Luna
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Angst stress moe

Ik heb artrose heupen vingers iedere dag pijn soms een dag meer dan de andere dag ik werkt heel de week en dan geef je door wat je kan en wat je niet kan maar help niet ik durf niet in ziektewet te gaan ik doe heel veel janken ik zie het soms niet meer zitten en dan denk ik was ik maar dood ik kan thuis ook niet over praten ik ben niet getrouwd ik woon samen met mijn broer

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je berichtje! Als je constant maar doorgaat dan is de kans groot dat het op een gegeven moment mis loopt en je juist daardoor in de ziektewet belandt. Om dat te voorkomen is het beter om een stapje terug te doen om tot rust te kunnen komen. Dat is echt niet erg! 

Heb je er al eens aan gedacht om je gedachten met je huisarts te overleggen? Die kan jou wellicht de juiste richting op sturen en tips geven over hoe je het mentaal beter vol kunt houden.

Bid er ook gerust eens voor.

Geef niet op en laat het ons gerust weten als je nog ergens mee zit!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
01-02-2023
Naam:
A
Leeftijd:
61
Provincie:
Noord-brabant

Moe gestreden en tijd om te gaan.

Al jaren zit ik mijzelf in de weg. Vele medicijnen en opnames hebben niks geholpen.

Voel me al jaren een slechte vader en man.

Het is beter zo…

Reactie van Zelfmoord.nl

Medicijnen zoals antidepressiva kunnen helpen om mentaal stabieler te worden, maar niet bij iedereen heeft dit het gewenste effect. Maar zelfs al helpt het wel, wordt het onderliggende probleem er niet mee opgelost, maar alleen weggestopt. Opnames zijn vaak ook maar tijdelijk van aard en niet bedoeld om je problemen op te lossen.

Heb je al eens onderzocht wat de onderliggende oorzaak zou kunnen zijn van je mentale problemen? Wanneer dat duidelijk is kun je echt gerichte stappen zetten om aan jezelf te werken. Misschien heb je wel eens een diagnose gekregen. Indien ja, probeer ook eens uit te zoeken of die wel klopt. Want als je behandeld wordt voor een mentale aandoening die je eigenlijk niet hebt helpt dat ook niet mee.

Weet dat God bij een ieder wil zijn die zich voor Hem openstelt. Je hoeft het alleen maar aan Hem te vragen.

Bedankt voor je berichtje en hou vol!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
31-01-2023
Naam:
R
Leeftijd:
44
Provincie:
Gelderland

Schulden zie t niet meer.

Ik ben een man 25 jaar met vriendin en de beste jeugd gehad die ik me maar kan voorstellen.

Toch heb ik de laatste tijd het gevoel dat ik steeds verder weg zak.
Ik kan aan niks anders meer denken dan ik heb schulden ik weet niet meer hoe ik er uit kom.
Het gaat om zo 6,5k je zou denken niet zo schokkend.

Maar door dat ik steeds niet wordt aangenomen doordat ik een stadion verbod en 1x alcohol achter het stuur heb gebruikt.

Zak ik steeds dieper weg ik krijg angst aanvallen ik ga slapen met het gevoel en gedachten aan geld tekort en wordt wakker met het gevoel 24/7 wordt helemaal gek.

Ik durf er niet over te praten met iemand hier ,
Enige wanneer ik het vergeet als ik voetbal.

Maar ik ben bang dat het binnen nu en korte tijd teveel wordt en dat ik er gewoon een einde aan maak. Zodat ik van alles af ben.

Reactie van Zelfmoord.nl

Goed dat je je bericht hier in hebt durven sturen. Ons advies is om toch iemand te vinden waaraan je je verhaal kwijt kunt. Desnoods de huisarts. Die is er ook om je te kunnen helpen met depressieve klachten. Wanneer je je verhaal deelt met anderen kunnen er dingen in gang worden gezet om je te helpen en valt er al een last van je schouders.

Hou vol!

Datum:
31-01-2023
Naam:
Niemandweet
Leeftijd:
25
Provincie:
Zeeland

Schuldgevoel

Altijd ergens dat sombere gevoel. Vaak een zelfgekozen buitenstaander. Wel vrolijk soms, maar op de achtergrond die zware deken. Moeite met liefhebben. Totdat ik kinderen kreeg. Toen begreep en voelde ik wat echte liefde was. Maar toch ben ik niet gelukkig. Ik voel me schuldig. Na een herseninfarct een aantal jaar geleden kan ik ook niet meer de vader zijn die ik had willen zijn.
Het leven hoeft voor mij al lang niet meer. Maar zelfmoord kan en mag ik mijn kinderen niet aandoen...

Reactie van Zelfmoord.nl

Rot dat je je zo voelt. Als je gezondheid niet mee werkt kan het iets helpen om op verschillende vlakken te kijken wat je zou kunnen verbeteren om toch wat meer energie te krijgen en de depressieve gedachten meer op de achtergrond te krijgen. Denk aan een gezonde eetstijl, wat ervoor kan zorgen dat je energie beter wordt verdeeld over de dag.

Heb je al eens geprobeerd om je kinderen dit ook te vertellen? Over het schuldgevoel en dat je graag een betere vader had willen zijn? Eén van de beste dingen die je op dit punt kunt ondernemen is om er open over te zijn tegen hen. Dan krop je je gevoelens niet op en laat je hun ook zien dat je oprecht bent in wat je zegt.

Hopelijk lukt het je om vol te houden en het leven toch weer wat positiever te maken!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
29-01-2023
Naam:
wab
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

Klaar om te gaan, of toch niet?

Ik ben een meid van 15 jaar en heb me toch wat verschrikkelijke dingen meegemaakt in mijn leven.

Ik zal bij het begin beginnen, ik heb vroeger anorexia gehad waar ik op het moment een terugval in heb door omstandigheden ( kom ik later op terug)

Mijn anorexia begon in de tijd dat mijn oma van 62 het ziekenhuis in ging omdat ze kanker had. Het ziekenhuis was in leiden (2,5 uur verderop). Elke maandag en vrijdag werd ik van school gehouden door mijn ouders omdat ik natuurlijk mijn oma ging bezoeken, voor 9 maanden lang elke week en elke keer weer. Ook werd ik gepest omdat mijn gezin anders was want in een gezin met 4 kinderen waarvan 3 veel ouder was het raar ik hoorde er niet bij. Ook in deze tijd ( zat in groep 7,8) dacht ik eraan een einde te maken aan mijn leven, niet zo vaak natuurlijk. Maar deze gedachte duwde ik weg, net als jk alles wegduw en wegren voor mijn problemen.

Toen ik er mee leefde dat ik mijn oma niet meer ging zien had ik er vrede mee. Ik was een tijdje gelukkig tot ik uit mijn Vriendinnenploeg ben gestapt want ze vertelde me wel “ ik hoop dat je dood gaat aan de zelfde kanker als je oma”
Ik ben mezelf toen pijn gaan doen het moment dat zelfmoord weer aan bod kwam was op 1ste kerstdag, mijn oude vriendinnen vonden het leuk mij dronken op te bellen( ik zat alleen thuis) toen pakte ik mijn mes, ja MIJN mes. Ik wilde niet meer maar mijn gedachte stopt bij andere wat zullen ze wel niet denken.

Gelukkig waren een paar meiden heel leuk en namen mij in hun ploeg tot op het moment dat mijn beste vriend van 15 jaar overreden is door een taxi ( die al vaak genoeg is gewaarschuwd voor te hard rijden) de taxichauffeur is vrij , JA ECHT VRIJ. Ik kan dit niet aan ik wil njet meer ik kan niet meer maar ik ben nog niet klaar. Ik ga nog met mijn vriendin naar Turkije met mijn familie skiën en Turkije met z’n alle naar Marbella mensen hun verjaardagen. Ik weet het niet ik wil niet meer maar ik leef voor anderen, hoezo ben ik hier voor wie leef ik. De jongen met wie ik wil zoenen en meer wil, wil zelf met mijn beste vriendin. De pijn is me te veel, iedereen doet drugs en domme dingen ik wil dit niet ik voel je erbuiten raar, zit alleen aan de drank maar toch ben ik de rare.

Geef me alsjeblieft advies ik weet niet meer hoe ik verder moet

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat goed dat je je berichtje hebt ingestuurd, en tegelijkertijd verdrietig om te lezen wat je al hebt meegemaakt op zo'n jonge leeftijd.

Goed om te weten is dat je stapje voor stapje te werk moet gaan om er weer wat bovenop te komen. Er is geen wondermiddel dat in 1 keer al je problemen zal wegnemen. Maar het is niet onmogelijk om in kleine stapjes het leven weer beter te maken!

Heb je iemand die je vertrouwt waarmee je kunt praten over hoe je je voelt en hoe het gaat? Daarbij bedoel ik ook het praten over je zelfmoordgedachten en het pijnigen van jezelf. Alleen het erover hebben kan al heel wat opluchten. Mocht je het lastig vinden om dit met iemand uit je directe omgeving te bespreken kun je altijd een afspraak maken met de huisarts. Die is er ook om psychische hulp te bieden en kan eventueel ook een afspraak voor jou inplannen met een psycholoog mocht je dat fijn vinden (de huisarts heeft vaak een eigen psycholoog in dienst).

Oplossingen zoals jezelf snijden kunnen even fijn zijn, maar op de lange termijn helpt het niet en draagt het er eerder aan bij dat het nog slechter gaat. Echte oplossingen, zoals hulp zoeken en goed voor jezelf zorgen, kunnen in het begin juist aanvoelen als onzin, terwijl dat op de lange termijn juist helpt. Dit kan iets zijn waar je misschien even doorheen moet komen voordat je dat zelf ook zo ziet.

Weet ook dat het nooit je eigen schuld is als je wordt gepest. Er is geen enkele gegronde reden waarom iemand gepest zou moeten worden. De fout hierin ligt echt bij de pestkoppen.

Probeer je niet al te druk te maken mocht het niets worden met de jongen die je leuk vindt. Als je hierin je verwachtingen niet te hoog legt kan het altijd meevallen, en de eventuele tegenslag is dan een stuk minder groot.

Weet dat ondanks onze tegenslagen God met ons mee wil gaan en dat Hij ons rust kan geven wanneer wij ons oprecht voor Hem openstellen.

Hou vol en laat het ons gerust weten als je nog ergens mee zit!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
29-01-2023
Naam:
Cynthia
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Waarom ik??

Waarom voel ik me zo. Waarom gaat alles zo. Hoe kan ik dit gevoel stoppen. Deze vraag spookt al maanden door me hoofd. Het enige antwoord dat ik kan bedenken is dood. Dan val ik niemand meer lastig. Voel ik niks meer. En doe ik niks meer fout. Ik maak er wel eens grapjes over maar stiekem zijn het geen grapjes. Niemand die het door heeft. Geen ouders geen vrienden niemand heeft het door. Maar hoe zeg ik het ze. Ik wil niemand meer pijn doen behalve me zelf. Ik weet niet meer hoelang ik dit nog kan… waarom ik???

Reactie van Zelfmoord.nl

Het überhaupt aangeven aan iemand die je vertrouwt is het belangrijkste! Hoe je het zegt is van minder belang. Het delen van je gevoelens kan al erg opluchten. Je kunt proberen op te schrijven hoe je je voelt, zodat je dat voor kunt lezen aan iemand. Je berichtje hier is al een goed voorbeeld.

Hou vol en laat het ons gerust weten als je nog iets kwijt wil!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
25-01-2023
Naam:
Anna
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.