Levensverhalen (pagina 1682)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

De pijn is ondraagelijk !!!!!!

Door jarenlang hevige pijn te hebben in het gezicht rechts, denk ik veel aan was mijn leven maar voorbij wil die pijn niet meer.
Kan hierdoor niet normaal functioneren dat doet mij veel verdriet ook verziek ik hiermee het leven van mijn partner waar ik veel van hou maar die me ook niet kan helpen.
Loop inmiddels na alle ziekenhuizen te hebben gehad zelfs een proffessor in Leiden die niets kon betekenen, maar wel de diagnose stelde van aangezichtspijn.
Dat geloof ik natuurlijk niet voor mij is het al 8 jaar het gevoel dat er een onsteking zit of het kaakgewricht wat niet goed functioneerd maar wie geloofd mij nu niemand dus.
Inmiddels denk ik al 2 jaar voor mij hoeft het niet meer en pleeg nog een keer zelfmoord had medicijnen gekregen waardoor die gedachten veel groter werden had ook moord gedachten maar
mijn partner heeft ze weg gedaan zodat ik ze niet meer kon slikken.
Ook hij is bang voor de gevolgen van dit alles en mijn Psychiater denkt dat hij me kan helpen weet het allemaal niet meer.
Heb ook voor een mens zeer veel in mijn jeugd meegemaakt.
Wat moet ik in hemelsnaam doen terug naar de kaakchirurg weer doorgaan wil die pijn niet meer echt niet.
Als ik wist dat er leven na de dood is dan was ik allang weg gegaan die pijn die pijn je staat er mee op en gaat er mee naar bed.
M.V.G;
Jolande
Datum:
07-07-2006
Naam:
Jolande
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-brabant

kan niet meer

Voel me eigenlijk al heel erg lang niet lekker in mijn vel.Als ik nu terug kijk zal dat al eeen jaar of 3 zijn.Dacht toen heel erg vaak"hoe lang trek ik dit nog allemaal"Heb 2 weken geleden slapppillen in genomen.Wilde niet meer leven.Van mijn familie en de huisarts kreeg ik hulp.En hun heb ik beloofd dat ik het nooit meer zou gaan doen.Maar stiekem in mijn gedachten denk ik elke dag wel meerder malen "hoe"ik nu een eind aan mijn leven kan gaan maken.Ik ben getrouwd en heb 3 kinderen.Ben echt dol op ze,maar mijn eigen gaat nu voor.S'morgens wanneer ik op sta heb ik al onzettende hoofdpijn en mijn hoofd zit vol verdriet.Kan eigenlijk nergens meer van ge nieten en het lijkt net of de hele werled door draait en dat ik er zelf in stil sta.Weet ook niet hoe het nu verder moet,
Datum:
07-07-2006
Naam:
roos van stappen
Leeftijd:
30
Provincie:
Gelderland

f*ck my l!fe

het begon al op jonge leeftijd...
mijn mama had een nieuwe vriend
op het eerste zicht was hij lief maar dat veranderde al vlug hij hooide me veel langs de grond tot op een dag hij mijn moeder iets gezegt had sloeg ze mij neer op de grond ik stond recht en werd door mijn stierfpa trok me aan mijn haar door het huis tot aan de badkamer smijt me hoofd op de badrand en daar lag ik en te gillen van de pijn en mijn echte pa leerde ook een nieuwe vriendin kennen ik was geopreerrt en moest van de trap komen maar dat ging niet dus papa hielp er af maar soms was mijn papa er niet dat was vlug opgelost ze gaf mij een duw een daar lag ik bewusteloos op de grond na een kwartier kwam ik wakker en zei ze dt ik moest maken dat ik vlug genoeg op die schoolbus zat en moest zwijgen zo ging het bij mijn stierfpa en stierfma tien jaar door tot ik een traume had tot de dag van vandaag snij ik me polsen over en wacht tot er mij eindelijk iemand helpt!maar dat doet er niemand dus ik maak een einde aan mijn leven...
Datum:
07-07-2006
Naam:
verdrietig meisjj Xbritney
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

Me

Mijn Vriend en ik hebben t al een poosje offivieel uit. het werkte niet en we hebben veel ruzie.... we waren allebij nog steeds verlieft en we dagten dat als het goed zou gaan als vrienden, we daarna weer wat zouden krijgen... als we alleen waren gedroegen we ons alsof we al jaern bij elkaar waren maar dat was officieel niet waar...

hij werkt nu 3 dagen bij zn vader op t werk.. daar leerde hij een meisje kennen... ze zijn verlieft geworden en gisteravond belde hij me op : 'je hebt gelijk, ze is veel beter als jij ' hij had dus al na 3 dagen wat met haar... ik houw zoveel van hem en ben alles kwijt... het is zo moeilijk als je hetgene wkijt raakt waarvan je al je liefde krijgt,/ geeft, die altijd bij je is, alles voor je doet en enz... ik zie t egt niet meer zitten
Datum:
07-07-2006
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

zelfmoord??

vandaag had ik ee nwoordenwisseling met mijn pa, hij zei tegen me dat ik maar moest opdonderen en naar mijn vriend moest gaan, die woont in overijssel. ik vanavond met mijn vriend op msn, heb ik hem alles voor geschoven, wat ik eigenlijk beter mijn vader zou kunnen voor schuiven. maar nou gaat mn vriend naar een verjaardag van zijn collega enzo. zei die tegen mij dat ie me mist, ik zei tegen hem ja dan blijf je tog zaterdag thuis nouja daar wrd ie best kwaad om. ik zei ja je bent ook niet op mijn verjaardag geweest vorig jaar dus waarom zou je wel naar hem gaan?? hij staat bij mij al op de eerste plek sinds ik hem ken!! maar bij hem staan zijn collegas en familie op de eerste plaats volgewns mij. maar goed, dat doet er niet toe. hij zei tegen mij ja nou moeje geen oude koeien uit de sloot gaan halen dan kom ik ook niet naar jou toe volgend weekend en dan is het gewoon ogver en uit. maar hij weet, dat ik een eind aan mijn leven zal gaan maken als het ooit uit zal rake ntussen ons. hij is gewon de ware voor me. toen ik he mleerde kennen, en nog maar net met hem had was ik al als de dood dak hem zou kwijt raken. een half jaar erna ben ik begonnen om me zelf te snijden, wou mijn woede niet elkek eer naar hem schuiven alswe ruzie hadden, veel te bang dat ie zou zegge ne nnou is het uit! maar nou ben ik daar een aantal weken vanaf geweest, va ndat snijde, want ik heb het mijn zus, zwager moeder verteld en mijn moeeder weer aan mijn vader, dus ik heb mijn best gedaan om het niet weer te doen. maar na die ruzie van mijn vader kon ik het niet laten, door die woorden die hij zei: en nou ga je maar naar..... het zweeft steeds door mijn hoofd. hij had al ee nslechte dag, en tegen mijn zus zeurde hij ook al, dat was eigenlijk om nix. maar tegen haar zei die 5 min, later sorry. en tegen mij heeft hij helemaal geen woord gezegt. gee nsorry wen nix. ik ben ook al niet 1 van de magersten. ik ben dus 17, 1m72 en weeg zo rond de 110 kilo. zelf zit ik daar best wel mee, maar mijn vriend en familie niet, die accepteren me zoals ik ben en die houden van me zoals ik ben, maar zelf kan ik er niet echt mee leven, tot mijn 12e ben ik alstijd al gepest op school, ik heb altijd alles opgekropt en er met niemand over gepraat, dat kan ik gewoon niet. nu krop ik ook nog genoeg dingen op, maar heb we leen beetje geleerd om het er wel uit te laten gaan door te gaan praten, met mijn zus of met mijn vriend. mijn vriend snapt me ook niet altijd, jullie zullen ook wel zeggen ja dat is klare onzin over die verjaardag! maar ik wil gewoon zoveel mogelijk met hem kunnen msn-en terwijl hij niet hier is, en dat zit me wel un beetje dwars, ik kan hem gewoon niet loslate nen zijn eigen gang een beetje laten gaan. misschie nee nhele idiote reden dat ik, als ik mijn vriend kwijt raak, dat ik da teen eind aan mijn leven zil maken, maar zelf sta ik er 100 procent achter, omdat ik weet dat enr wijnig jongens zijn die me aantrekkelijk zullen vinden en me gewoon nemen en acceptere nom wie en wat ik ben.. uiteindelijk ka nniet mand me tegen houden als ik mijn schatje 4 life kwijt raak, op wat voor manier dan ook!
Datum:
06-07-2006
Naam:
morales
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

liefde

ik heb met een meisje gehad 2 jaar lang ik heb nooit intresse getoont en nou maak zei het uit en zie ik het wel maar zegeeft me geen kans en iedreen laat me vallen en nou zei ook nog ik kan er niet meer tegen ik wordt helemaal gek
Datum:
06-07-2006
Naam:
djuni
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

verdriet, zelfmoord ?????

waarom, ik weet het niet. was getrouwd met een fijne vent, echter, hij had een buitenechtelijke relatie met een illegale vrouw. ze hebben ook een kind samen. hij heeft meer dan 2 jaar bij haar gewoond en mij altijd voorgelogen dat er niets aan de hand was. nu, 3 jaar later, is de relatie over, maar ons huwelijk ook, dit is geëindigd door echtscheiding. probleem is dat wij samen een bedrijf hebben. ik help hem nog steeds; echter, sinds de laatste drie maanden kan ik niets goed meer doen. hij is nooit meer echt aardig, behandelt me als vuilnis. ik weet dat ik stom ben, maar op de één of andere manier hou ik van hem! iedere dag denk ik, ik stop maar met leven, heeft niemand meer last van mij, in dit leven is er toch niemand die echt van mij houd...........heb echter dieren en niemand waar ik met ze naar toe kan (heb voor hem al mijn vrienden opgegeven)
Datum:
06-07-2006
Naam:
sultan
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

Onvoltooit

Ik zie het nut er gewoon niet van in. Ik worstel er al een paar jaar mee en ik heb er gewoon geen zin meer in. Altijd ben ik de jongste geweest; een late leerlinge die 'te goed' was om te laten zitten. Helaas, ik wordt gedwongen om op mijn tenen te lopen op emotioneel en geestelijk gebied wat als resultaat heeft gebracht dat ik weinig vrienden heb. Ik zie eruit als 18, er wordt ook van me verwacht dat ik me zo gedraag.
Het is allemaal gewoon niet leuk; iedereen om me heen zeurt tegen me; doe dit, doe dat, dit mag je niet dat mag je niet, mijn ouders hebben het liefste dat ik de rest van mijn leven in een glazen huis blijf leven; weg van alle verleidingen van het leven. Ik wilde wiet proberen, gewoon omdat ik wil weten hoe het is. Mijn ouders zijn fel tegen wiet, roken en alles wat slecht voor je is. Een paar dagen geleden deed ik wat ik al jaren probeerde; mezelf licht snijden met een stanlymes. Heel lichtjes maar; het bloedde niet eens, maar de voldoening die ik had was geweldig, totdat ik realiseerde waar ik mee bezig was. Mezelf verminken, mezelf nog vreemder van de rest maken dan dat ik al ben. Toch, kan het me niets schelen. Een vriend van me zei tegen me jezus.. je bent toch niet zo down.. dat merk ik nooit aan je! Dat klopt, ik laat het nooit aan iemand zien, maar elke avond voel ik me zo waardeloos, gewoon egt waardeloos. Altijd de vreemde vogel zijn; altijd anders gedragen dan de rest, ik hoor hier gewoon niet. Dat weet ik zeker. Maar ik durf mezelf niet van het leven te beroven. Ik wil niet dat mijn broertje ineens met een last opgezadeld wordt; ik wil anderen om me heen geen pijn doen. Maar toch is dat hetgene wat ik wel wil; hen laten voelen wat ik al die jaren heb moeten voelen. Schaamte, verwarring, eenzaamheid, gepest worden en het gevoel van geluk om me heen missen. Al een tijdje wil ik naar een psychiator maar durf de stap niet te zetten. Iedereen behandeld me nu al als ik me down voel alsof ik helemaal gek ben, het is zo vervelend allemaal. Wat ik nu moet doen, is een raadsel voor me.
Datum:
06-07-2006
Naam:
Nasus
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Wil dood

Hai
Ik ben een meis van 14 jaar. Kheb zelfmoord proberen te plegen door me te laten stikken. Op een gegeven moment kon ik het niet meer en liet los. Kmoest kuchen, hoesten en adem halen. Ik weet niet hoe lang ik het vol hield, maar het was in iedergeval heel lang. De reden waarom ik het wil is omdat ik het leven niet meer zie zitten. Ik kan wel met iemand gaan praten enzo. Maar toch helpt het niet. Ik zit zelfs bij een psycholoog. Migraine is de ergste reden. Heb het heel erg. Tintelingen overal, verlamming in mijn hele lichaam. Kotsen en misselijkheid. Daardoor kan ik niet vaak naar school en mis heel veel lessen. Ik deed bmvo-t/havo. In de 1e klas haalde ik goede punten, maar (nu) in de 2e klas best veel slechte.. Meest onder de 7! Ik kan makkelijk naar Havo. En dat was mijn doel. Maar nu kan ik er niet meer heen. Iedereen zegt dat ik een omweg kan maken. Dat is ook wel zo. Maar ik ben nogal verlegen en onzeker. Dus ik durf niet zo gauw vrienden te maken, terwijl ik dat makkelijk kan. Ong. midden november had was ik 3 weken ziek. De laatste tijden heb k het niet zoveel. Maar pas had ik het weer 4 dagen. En dan meer dan 6 x zo'n aanval achter elkaar. Ik ben vaak naar de dokter geweest. Maar die zegt dat ik me niet zo moet stressen. Heb veel medicijnen ervoor gekregen. Ook heb ik Cholesterol. Dat zit in mijn familie. En ook daar heb ik veel pillen voor. Je weet niet hoe erg de pijn is als ik zo'n aanval heb. Het liefst wil ik dan dood. Ik vraag het aan God. Aan mezelf.. Hoe kan ik het best zelfmoord plegen. Ik heb me besneden. Mijn ouders weten hier niets van. 1 x had ik voor een (grote) vrachtwagen willen springen. Maar een vriend van me trok me snel weer terug. Heb ook vaak ruzie met mijn zus. Ik mag haar niet. Zij mij niet. We lijken niet eens op elkaar. Innerlijk en uiterlijk niet. Zo dit was dus mijn verhaal. Misschien gaat er nog veel meer gebeuren. Wie weet.. Pfoeh, ben nu best wel opgelucht nu ik dit verhaal eindelijk kwijt kan. Als iemand me kan helpen of tips kan geven. Dan graag. Doei
Datum:
06-07-2006
Naam:
MRB
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

heej..

Ick wil nii meer leven!

Ick kan ut gwn nii meer!

Ick hoop al bijna 1 jaar da ick slaap en da ick nii meer wakker wordt (N) en dat ick gwn kapot ben!

Datum:
06-07-2006
Naam:
anoniel
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.