Levensverhalen (pagina 1680)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

problemen

Ik zit heel erg in de problemen. Ik ging met 3 andere mensen naar de duinen om te roken en te drinken. al onze ouders wisten hier niks van. Ik nam stiekem gin mee(47%) eenmaal daar begonnen we te drinken. Een vriendin bleef maar shots nemen. Na een tijdje kon ze niet meer staan. Het ging regenen. We legde haar onder een boom. We d8en dat we over half uurtje wel weer konden fietsen om dan naar huis te gaan. Maar het verslechterde met haar. Ze kreeg t koud. Bleef maar kotsen en kon niet meer rechtop zitten. Uit wanhoop had ik mijn shirt uitgetrokken en over haar heen gelegd. We hadden niet aan water ged8. Dus ging ik eerst naar water zoeken. Zonder suc6. Na een tijdje regende het nog steeds. Ze begon helemaal te trillen. Een ander meisje dat mee was ging nu naar water zoekn. Ze bleef lang weg en het werd donker. We d8en dat ze de weg miss kwijt was. Het bleef maar regenen. Ik had niks aan dus ik kreeg het ook behoorlijk koud. Om haar warm te houden ging ik naast haar liggen. Na een tijdje kwam het meisje terug met hulp van een man. Ze had ergens aangebeld. Ze had ook water. Eerst lukte het niet. maar ik smeekte haar om water te drinken. Anders zou ze uitdrogen. Toen de man haar de ouders belde van t meisje wisten we dat we de lul waren. Ze kwamen en waren enorm boos op mij. Volgens hun had IK haar dronken gevoerd. en IK had t meegenomen dus was alles mijn schuld. Een de volgende dag was ik de hele dag weg ergens heen. Mijn mobiel hoorde ik niet. Dus toen ik m na een tijdje chekte, bleek dat er een sms was gestuurd. Er stond in: DIT IS HEEL BELANGRIJK!! bel dit nr. Ik durfde eerst niet. Maar belde toen maar toch. Niemand nam op. Dus stuurde ik een sms. Maar daar is nooit op gereageert. Toen ik die dag thuiskwam, kwam ik erachter dak ik de mobiel van het meisje nog had. Er was iets van 10 keer gebeld door de ouders en andere mensen. Dus ik zette m maar uit. Ik wou m zo snel mogelijk terug geven, want anders d8en ze dak ik haar mobiel probeerde te jatten. Later die middag kreeg ik een email. er stond in dat de moeder van het meisje mij een email had gestuurd. Die moest ik goed beantwoorden anders zouden ze mijn ouders bellen. Ik ben vroeger al de fout in gegaan met iets anders. toen vertrouwden ze me 4 jaar niet. Nu eindelijk weer een btje. Als ze hier achter komen, dan mag ik nooit meer alleen naar buiten. Nooit meer naar de stad. nooit meer ff naar vrienden toe. Ik voel me enorm kut hierdoor. Ik weet niet of ik nog wil leven als mn ouders erachter komen. Ik mag ook al nooit meer met dat meisje omgaan. Dat terwijl t me beste vriendin is. Als ik die avond niks had meegenomen, was alles goed gekomen. Nu niet. Ik hoopt egt dat alles goed komt. Zo niet.. weet ik neit wat ik moet doen......ik moest het iemand vertellen. Maar ik durf t niemand te vertellen. Ik had 2 volle dagen geen contact met haar. Geen email, geen sms. Bellen durfde ik niet. Miss kreeg ik haar ouders aan de telefoon. Miss was ze wel dood. Ik was toen dus dolblij dat ik hoorde dat ze ok was. Dit was t dus een btje. Ik ben blij dat ik het even kon vertellen. Want dit is nu mijn grootste geheim.... hier zal ik me moeten leven.
Datum:
08-07-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

vriend overleden

Ongeveer een half jaar geleden leerde ik mijn vriend kenne in een café. Ik was super gelukkig als ik bij hem kon zijn. Wij gingen elk weekend opstap en hij zorgde er altijd voor dat ik veilig terug thuis kwam. Maar toen...3maanden later. We gingen met de fiets opstap. Toen hij naar huis wou had ik eigelijk nog helemaal geen zin om te vertrekken dus ik heb hem gesmeekt om nog wat langer te blijven en dat deed hij ook. Maar toen om 3u wou hij echt naar huis en ik ging met hem mee. Hij brengt mij altijd eerst naar huis en komt dan nog ff binne bij ons en daarna gaat hij zelf naar huis. Maar we waren dus nog aan het fietsen en we ware bijna thuis toen er opeens een zatlap op de weg reed. Hij reed ons aan langs achter. Ik heb hem niet gezien en ik denk mijn vriend ook nie. Mijn vriend was opslag dood. Ik werd wakker in de beek en het eerst waar ik aan dacht was aan hem. Hij lag 10 meter van mij af. Ik ging naar hem toen maar hij beweegde of zei nx meer. Ik kan die vent die mijn vriend vermoorde wel doden!! Ik zweer het, als ik hem tege kom, ik sla die gwn ineen! Ik wil gewoon trg bij mijn vriend zijn! Ik voel mij eigelijk wel schuldig want als ik naar mijn vriend had geluisterd en gwn naar huis was gegaan toen hij wou, dan was dit niet gebeurd! Ik heb slaappillen van de dokter gekrege omda ik 's nacht nie zo goe kon slape. 2 weke gelede wou ik ze allemaal in 1 keer innemen. Maar ik deed het niet omda mijn ouders een huis aan het bouwen zijn en ik wil ze eerst helpe tot da huis af is en dan wil ik gewoon stoppen met leven. Ik heb die slaappillen in mijn kamer verstopt en hou ze bij tot ons nieuw huis klaar is. Ik kan er eigelijk niet echt met vrienden over praten omda ik nie zo goed durf. Ik wil gewoon trg bij mijn vriend zijn en hoop da als ik dood ben da zo ook zal zijn. Ons huis is toch bijna klaar dus....
Datum:
08-07-2006
Naam:
C.
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

My life

Ik hoor mezelf vaak denken, ik heb meer meegemaakt dan iemand van 25/30 jaar. En ik ben nog maar 12... Hier begint mijn verhaal.

Ik ben al gepest vanaf de kleuterschool, toen was ik 3/4 jaar. Het was niet door kinderen vreemd genoeg, maar door de leiders. Mijn moeder kreeg vaak te horen dat ik "dom" was, omdat ik sommige dingen niet deed(koppigheid) niet wou of niet durfde, zo ben ik nou eenmaal. Ook op de bassisschool ben ik heel erg gepest, vooral toen ik verhuisde en mijn vader vlak daarna een ongeluk kreeg. Ook op de middelbare school wordt ik gepest, vooral omdat ik "anders" en "vreemd" en "angstaanjagend" ben, en dat wat bang maakt moet de wereld uit, heeft iemand een keer gezegd. Ik heb een leger rugtas die goed voor mijn rug is, en ik draag veel zwart omdat ik dat nou eenmaal mooi vind.

Mijn moeder heeft moeten opgroeien met 2 zieke ouders, mijn vader ook. ze wouden me en mijn broers/zussen dat leed besparen, maar dat is niet gelukt. Mijn vader kreeg in 2000 een ernstig brandwonden ongeluk op zijn werk, later heeft hij ook nog twee tia's gekregen(iets aan zijn hersenen). In 2001, in de nacht van 7 tot 8 augustus kreeg mijn vader een herseninfarct. Ik werd wakker van geschreeuw, gehuil en even later een loeiende ambulance. Ik wou kijken bij mijn vader, maar mijn broer stuurde mij weg, toen vond ik dat heel vervelend, nu ben ik er dankbaar voor. Mijn vader heeft lang in het ziekenhuis gelegen en heeft daarna nog lang gerevalideerd. We zien nog veel sneeën van zijn ongeluk, hij loopt niet recht en kan ook niet lang lopen, zijn spraak is vermoeiend omdat hij niet uit zijn woorden komt en hij heeft vaak hoofdpijn, en het doet pijn om te horen dat na zijn ongeluk een andere vrouw hetzelfde kreeg, en overleed.

Na mijn vaders ongeluk of er al voor zijn mijn ouders gescheiden, dat deed pijn. Het deed echter nog meer pijn om het gezicht van mijn vader te zien toen mijn moeder vertelde dat ze een andere man heeft ontmoet. Daar wonen we nu. Ik vind hem best aardig, maar niet de manier waarop mijn moeder en hij met elkaar omgaan. Ik vind het walgelijk, anderen noemen het gewoon liefde. Yak!

Vroeger heeft mijn moeder vaak ruzies gehad, vooral met de twee oudsten en mijn vader. Nu zij er niet meer zijn maakt ze ruzie met mij en mijn andere zus. Heel vaak heeft mijn moeder geroepen en gedreigt dat ze mijn jongste zus en ik en haarzelf zou vermoorden om dan weg te zijn van deze wereld. Ook heeft ze mij en mijn broer/zussen uitgescholden voor idioot, slet, trut, bitch en nog wat.

Ik wordt ouder en krijg andere interresses, bijv een leuk manga stripverhaal witch en spannende charmedboeken, alleen om te lezen. Mijn moeder heeft bijna alles weggegooit, en een enorme stapel tijdschriften en boekjes gehaaldt over de duivel en het occultisme... alsof mij dat iets kan schelen, een boek heb ik gehouden: Het geheim van de godin. Mijn moeder doet dat nu steeds vaker, bemoeien met mijn leven en mijn interesses. En ik heb ook het gevoel, dat ik helemaal niet meer zou leven, als ik er zelf geen eind aan maak.

Ik heb net een super belangrijke vriendin verloren door mijn eigen schuld, ik snij mezelf en probeer mezelf te verdrinken. Meer kan ik nu niet zeggen, ik moet gaan.
Datum:
07-07-2006
Naam:
Nothing with no Memories
Leeftijd:
12
Provincie:
Flevoland

Ongelukkig

Ik wil dood omdat ik heel erg ongelukkig bem. Ik ga niet mijn hele levensverhaal vertellen ofzo, maar door gepest van nu en vroeger zijn negatieve gedachten in mij opgekomen... Maar door heel veel andere dingen ook ben ik gewoonweg ongelukkig. Ik heb een hekel aan hoe deze wereld aan elkaar zit, ik wil niet leven zoals alle mensen hier, ik haat school en ik haat het leven, Ik wil hieraan ontsnappen, aan het leven. Maar de gedachte van reincarnatie jaagt me op: het schijnt dat als je in een leven heel ongelukkig was, je er in je volgend leven last van kunt krijgen. Dat je ziel er iets van over houd. Maargoed, mensen, pas goed op jezelf, en misschien helpt het om te denken dat alles wat tegenzin in je leven een heel kleine periode is vergeleken met je hele leven.
Datum:
07-07-2006
Naam:
Aimee
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

De pijn is ondraagelijk !!!!!!

Door jarenlang hevige pijn te hebben in het gezicht rechts, denk ik veel aan was mijn leven maar voorbij wil die pijn niet meer.
Kan hierdoor niet normaal functioneren dat doet mij veel verdriet ook verziek ik hiermee het leven van mijn partner waar ik veel van hou maar die me ook niet kan helpen.
Loop inmiddels na alle ziekenhuizen te hebben gehad zelfs een proffessor in Leiden die niets kon betekenen, maar wel de diagnose stelde van aangezichtspijn.
Dat geloof ik natuurlijk niet voor mij is het al 8 jaar het gevoel dat er een onsteking zit of het kaakgewricht wat niet goed functioneerd maar wie geloofd mij nu niemand dus.
Inmiddels denk ik al 2 jaar voor mij hoeft het niet meer en pleeg nog een keer zelfmoord had medicijnen gekregen waardoor die gedachten veel groter werden had ook moord gedachten maar
mijn partner heeft ze weg gedaan zodat ik ze niet meer kon slikken.
Ook hij is bang voor de gevolgen van dit alles en mijn Psychiater denkt dat hij me kan helpen weet het allemaal niet meer.
Heb ook voor een mens zeer veel in mijn jeugd meegemaakt.
Wat moet ik in hemelsnaam doen terug naar de kaakchirurg weer doorgaan wil die pijn niet meer echt niet.
Als ik wist dat er leven na de dood is dan was ik allang weg gegaan die pijn die pijn je staat er mee op en gaat er mee naar bed.
M.V.G;
Jolande
Datum:
07-07-2006
Naam:
Jolande
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-brabant

kan niet meer

Voel me eigenlijk al heel erg lang niet lekker in mijn vel.Als ik nu terug kijk zal dat al eeen jaar of 3 zijn.Dacht toen heel erg vaak"hoe lang trek ik dit nog allemaal"Heb 2 weken geleden slapppillen in genomen.Wilde niet meer leven.Van mijn familie en de huisarts kreeg ik hulp.En hun heb ik beloofd dat ik het nooit meer zou gaan doen.Maar stiekem in mijn gedachten denk ik elke dag wel meerder malen "hoe"ik nu een eind aan mijn leven kan gaan maken.Ik ben getrouwd en heb 3 kinderen.Ben echt dol op ze,maar mijn eigen gaat nu voor.S'morgens wanneer ik op sta heb ik al onzettende hoofdpijn en mijn hoofd zit vol verdriet.Kan eigenlijk nergens meer van ge nieten en het lijkt net of de hele werled door draait en dat ik er zelf in stil sta.Weet ook niet hoe het nu verder moet,
Datum:
07-07-2006
Naam:
roos van stappen
Leeftijd:
30
Provincie:
Gelderland

f*ck my l!fe

het begon al op jonge leeftijd...
mijn mama had een nieuwe vriend
op het eerste zicht was hij lief maar dat veranderde al vlug hij hooide me veel langs de grond tot op een dag hij mijn moeder iets gezegt had sloeg ze mij neer op de grond ik stond recht en werd door mijn stierfpa trok me aan mijn haar door het huis tot aan de badkamer smijt me hoofd op de badrand en daar lag ik en te gillen van de pijn en mijn echte pa leerde ook een nieuwe vriendin kennen ik was geopreerrt en moest van de trap komen maar dat ging niet dus papa hielp er af maar soms was mijn papa er niet dat was vlug opgelost ze gaf mij een duw een daar lag ik bewusteloos op de grond na een kwartier kwam ik wakker en zei ze dt ik moest maken dat ik vlug genoeg op die schoolbus zat en moest zwijgen zo ging het bij mijn stierfpa en stierfma tien jaar door tot ik een traume had tot de dag van vandaag snij ik me polsen over en wacht tot er mij eindelijk iemand helpt!maar dat doet er niemand dus ik maak een einde aan mijn leven...
Datum:
07-07-2006
Naam:
verdrietig meisjj Xbritney
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

Me

Mijn Vriend en ik hebben t al een poosje offivieel uit. het werkte niet en we hebben veel ruzie.... we waren allebij nog steeds verlieft en we dagten dat als het goed zou gaan als vrienden, we daarna weer wat zouden krijgen... als we alleen waren gedroegen we ons alsof we al jaern bij elkaar waren maar dat was officieel niet waar...

hij werkt nu 3 dagen bij zn vader op t werk.. daar leerde hij een meisje kennen... ze zijn verlieft geworden en gisteravond belde hij me op : 'je hebt gelijk, ze is veel beter als jij ' hij had dus al na 3 dagen wat met haar... ik houw zoveel van hem en ben alles kwijt... het is zo moeilijk als je hetgene wkijt raakt waarvan je al je liefde krijgt,/ geeft, die altijd bij je is, alles voor je doet en enz... ik zie t egt niet meer zitten
Datum:
07-07-2006
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

zelfmoord??

vandaag had ik ee nwoordenwisseling met mijn pa, hij zei tegen me dat ik maar moest opdonderen en naar mijn vriend moest gaan, die woont in overijssel. ik vanavond met mijn vriend op msn, heb ik hem alles voor geschoven, wat ik eigenlijk beter mijn vader zou kunnen voor schuiven. maar nou gaat mn vriend naar een verjaardag van zijn collega enzo. zei die tegen mij dat ie me mist, ik zei tegen hem ja dan blijf je tog zaterdag thuis nouja daar wrd ie best kwaad om. ik zei ja je bent ook niet op mijn verjaardag geweest vorig jaar dus waarom zou je wel naar hem gaan?? hij staat bij mij al op de eerste plek sinds ik hem ken!! maar bij hem staan zijn collegas en familie op de eerste plaats volgewns mij. maar goed, dat doet er niet toe. hij zei tegen mij ja nou moeje geen oude koeien uit de sloot gaan halen dan kom ik ook niet naar jou toe volgend weekend en dan is het gewoon ogver en uit. maar hij weet, dat ik een eind aan mijn leven zal gaan maken als het ooit uit zal rake ntussen ons. hij is gewon de ware voor me. toen ik he mleerde kennen, en nog maar net met hem had was ik al als de dood dak hem zou kwijt raken. een half jaar erna ben ik begonnen om me zelf te snijden, wou mijn woede niet elkek eer naar hem schuiven alswe ruzie hadden, veel te bang dat ie zou zegge ne nnou is het uit! maar nou ben ik daar een aantal weken vanaf geweest, va ndat snijde, want ik heb het mijn zus, zwager moeder verteld en mijn moeeder weer aan mijn vader, dus ik heb mijn best gedaan om het niet weer te doen. maar na die ruzie van mijn vader kon ik het niet laten, door die woorden die hij zei: en nou ga je maar naar..... het zweeft steeds door mijn hoofd. hij had al ee nslechte dag, en tegen mijn zus zeurde hij ook al, dat was eigenlijk om nix. maar tegen haar zei die 5 min, later sorry. en tegen mij heeft hij helemaal geen woord gezegt. gee nsorry wen nix. ik ben ook al niet 1 van de magersten. ik ben dus 17, 1m72 en weeg zo rond de 110 kilo. zelf zit ik daar best wel mee, maar mijn vriend en familie niet, die accepteren me zoals ik ben en die houden van me zoals ik ben, maar zelf kan ik er niet echt mee leven, tot mijn 12e ben ik alstijd al gepest op school, ik heb altijd alles opgekropt en er met niemand over gepraat, dat kan ik gewoon niet. nu krop ik ook nog genoeg dingen op, maar heb we leen beetje geleerd om het er wel uit te laten gaan door te gaan praten, met mijn zus of met mijn vriend. mijn vriend snapt me ook niet altijd, jullie zullen ook wel zeggen ja dat is klare onzin over die verjaardag! maar ik wil gewoon zoveel mogelijk met hem kunnen msn-en terwijl hij niet hier is, en dat zit me wel un beetje dwars, ik kan hem gewoon niet loslate nen zijn eigen gang een beetje laten gaan. misschie nee nhele idiote reden dat ik, als ik mijn vriend kwijt raak, dat ik da teen eind aan mijn leven zil maken, maar zelf sta ik er 100 procent achter, omdat ik weet dat enr wijnig jongens zijn die me aantrekkelijk zullen vinden en me gewoon nemen en acceptere nom wie en wat ik ben.. uiteindelijk ka nniet mand me tegen houden als ik mijn schatje 4 life kwijt raak, op wat voor manier dan ook!
Datum:
06-07-2006
Naam:
morales
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

liefde

ik heb met een meisje gehad 2 jaar lang ik heb nooit intresse getoont en nou maak zei het uit en zie ik het wel maar zegeeft me geen kans en iedreen laat me vallen en nou zei ook nog ik kan er niet meer tegen ik wordt helemaal gek
Datum:
06-07-2006
Naam:
djuni
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.