Levensverhalen (pagina 1677)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

bang om zelfmoord te plegen

graag wil ikhier mijn verhaal kwijt.
In de laatste 8 maanden heb ik 3 dierbaren veroren, is mijn 8 jarige relatie plos beeindigd en heb alles aan haar gegeven. heb helemaal niets meer en slaap ( geluukig ) bij mijn ouders, maar is natuurlijk geen oplssing.
Ik heb een eigen zaak en die is hier ook aan onderdoorgegaan.
Heb wel 2 hele lieve kinderen, uit een vorig huwelijk. Maar deze 2e relatie was voor mij alles. Ik heb haar op een voetstuk geplaatst en mijzelf behoorlijk weggecijferd. Ik had alles voor haar over. Zelfs mijn dochter had ik voor haar opgeofferd, en alsnog moest ik het huis uit. Ondanks alles hou ik zoveel vanhaar en kan na 4 maanden nog steeds geen
afstand van haar nemen. Ze zit 24 uur en iedere seconde in mijn hoofd.
Ik wist niet dat liefdesverdriet bestond. Ben inmiddels 27 kg afgevallen.
Ik zie het niet meer zitten ondanks therapie .
Help!!!
Datum:
14-07-2006
Naam:
Richard Poot
Leeftijd:
45
Provincie:
Utrecht

zelfmoord?

Hallo, ik heb 2 dgn. geleden van m.n man te horen gekregen dat hij al maanden vreemd gaat.
Hij vertelde me net dat hij niet weet of hij met mij verder wil, omdat hij niet weet of hij dan na 1/2 jr. weer vreemd zal gaan.
Volgens hem gaat het om tekort aan sex met mij, daarom ging hij het buiten de deur zoeken. Hij heeft er met mij nooit over gepraat.
Ik heb vrienden en m'n ouders, en die wil ik geen verdriet doen.
Maar ik wil zo niet verder, het doet zo'n pijn. Ik heb alles voor hem over gehad. Ruzie met m'n ouders die hem niet zagen zitten. Zijn kinderen, uit z'n eerste huwelijk (om mij is hij bij hun weg gegaan)
En nu blijkt dat wij teweinig sex hadden. Waarom heeft hij nooit iets gezegt.
Ik heb nu niets meer. alleen verdriet. Ik wil gewoon niets meer voelen, geen beslissingen meer hoeven nemen. Maar ik ben zo bang voor het verdriet wat ik m'n ouders aan doen. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Datum:
14-07-2006
Naam:
moni
Leeftijd:
36
Provincie:
Utrecht

mijn beste vriendin moest ik vermoorden

op een warme dag gingen mijn beste vrienden liza en ik shoppen
het was gezellig
liza zat steeds aan de telefoon
dat ze nooit deed.
toen ze na een telefoontje op hing
ging ze over een heel raar onderwerp beginnen
ze had in de leven al heel veel meegemaakt
ze heeft 2 ongelukken doorstaan en daardoor is ze 2 dikke vrienden kwijt geraakt!
ze begon over ; ik hou zo van je
wat moet ik zonder je
maar ik wil niet meer leven
ik heb te veel pijn
ze liep naar een drogist en kocht daar slaap pillen. ze zei die moest ik voor me moeder kopen.
ze zei ; vanavond slaap ik bij jou
ik vond het goed het leek me wel weer gezellig! het is altijd leuk met haar
we hebben altijd lol
we doen altijd gekke dingen
dus we kochten van die gezichts maskertjes
en dat gingen we doen
we kochten een weggooi camera
en we gingen foto's maken
we hadden de zelfde pyama gekocht
die avond waren we in me kamer en alleen thuis.
en ze zei wil je die slaap pillen pakken?
ik zei ; die zijn toch voor je moeder
ze zei ; nee voor mij
ik heb geen zin meer in dit leven!
ik was zo raar opeens dat ik begon te schreeuwen van ; jaa dat ga je niet doen het mag niet
ik heb alleen jou
ik hou zo veel van je
mij kun je niet zomaar verlaten
ik was zo boos.
ik jankte heel de tijd
ik kon het niet geloven dat ze dat zei!
je moet voor me een sterke drank pakke
zei ze .
ik begreep niet waarvoor
ik dacht voor foto's maken .
maar dat was niet zo
ze nam heel het pakje slaap pillen in
en heel de fles sterke drank
ze zei de laaste woorden ;
schat je bent me liefste vriendin voor altijd
later kom in je wel weer tegen
ik wil deze pijn niet meer
morgen ochtend als ik niet meer wakker word dan pas moet je me ouders bellen
eerder niet
echt niet.
en ze viel in slaap met mijn hand vast
ik heb heel de nacht niet geslapen en alleen maar lopen huilen.
toen het de volgende dag een uur of 10 was heb ik der geprobeert wakker te maken
maar ergebeurde niks
ik heb iedereen in dit huis wakker gemaakt
en gezecht dat er iets vreselijks is gebeurt
ik heb meteen de ouders gebelt
dat wou ze
ik weet daarna niet meer wat er gebeurt is
ik heb die avond het zelfde gedaan als wat zei gedaan had
mij hebben ze nog kunnen redden helaas
kom ik de echt tegen later zoals ze dat zei?
ik weet het niet
ik heb nu echt een heel kut leven en ik jank alleen maar.
ik ben niks zonder me beste vriendin
met de begrafenis had ik een verhaal geschreven
en dat ze zo veel pijn had
ik wil nu ook niet meer leven
ik ben het nu ook zo zat
ik denk dat ik het weer ga proberen .
mijn beste vriendin is me alles
en dat zal zo blijven
ik hoop dat ik er tegen kom!
i love her.
gr. anoniem

Datum:
14-07-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

veel verdriet

Hallo...

Ik wil een einde aan me leven maken door me ouders en door me werk.
Ik heb erg leuk werk daar gaat het niet om, maar ik doe heel veel fout!
Het lijkt net of ik niets goeds doe daar.

Ik was dinsdag jarig.
Werd 17 jaar maar stond op de camping met me zus en der vriend.
Ik zou me verjaardag zaterdag vieren zodat mijn familie me nog kon feliciteren.
Ik kreeg hele leuke cadeaus van me zus en oma en opa.
Me ouders gaven me nog niets.
Ik heb gister hun cadeau gehad.
Het was een make-up tafel.(groot)
Ik had al een gedachte dat ze dit cadeau hadden gekocht omdat mijn klerenkast erg vol zit.(dus om een klerenkast ervan te maken)
Maar ik zelf wou die kast daar niet voor gebruiken.
Nou hebben ze me kast weer weg gepakt en nu heb ik helemaal geen cadeau.
Ik vind het jammer want het was een mooie kast maar ik zelf wou het niet voor mijn kleren gebruiken maar om mijn make-up en mij föhn enz in te leggen.

Dit is de zoveelste keer dat mijn ouders me hebben verteld dat ik verwend ben en dat ik het zelf maar moet uitzoeken.
Soms zeggen ze dat ik maar een stom rotkind ben en een vuil verwend nest.
Ik wil niet zeggen dat mijn ouders niet goed voor me zijn, maar ze doen me altijd meer verdriet dan me blij maken.
Ook ben ik erg bang voor ze. Ik durf ze nooit iets te vertellen wat ik heb meegemaakt of als me iets dwars zit.

Ik heb al heel lang een naar gevoel in me lichaam en het word steeds erger en erger door mijn blunders op mijn werk en door mijn ouders die continu boos op me zijn en goed vertellen hoe ik echt in elkaar zit.

Nou heb ik zit te denken om zelfmoord te plegen.
Natuurlijk heb ik daar geen lef voor dat weet ik van me eigen al!
Maar als er nou iemand mij zou aanrijden of iets dergelijks dan zou ik er blij om zijn.

Groetjes Zoë
Datum:
14-07-2006
Naam:
Zoë
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland

..

hej,
zit al een tijd aan zelfmoord te denken.
mijn problemen zijn eigenlijk al van kleins af aan bezig :
toen ik 3 jaar was ongeveer zijn mijn ouders gescheiden ik kan hun ruzies nog goed herineren, en ook de dag dat mijn moeder is weg gegaan en zij dat ze ging werken.
mijn ouders hebbe altijd in ruzie geleeft tot ik ongeveer 11 jaar was
in die tijd moesten we altijd maar de ruzies aan horen tussen hun 2
van mijn moeder moesten we altijd maar kiezen ze maakten de familie langs mijn vaders kant altijd zwart ! en ik geloofde het nog ook was toen nog te jong om te beseffen dat het allemaal niet waar was.
thuis was er constant ruzie
nu sinds een jaar of 2, 3 heeft mijn moeder een nieuwe vriend ( 1 van de zovele ) daar is ze onlangs mee getrouwd
maar hij wou ons moeder altijd maar voor zichzelf
thuis konnen we voor haar niks goed meer doen !
kreeg van alles de schuld
op een dag werd het me te veel en ben ik bij mijn vader gaan wonen ik woon hier nu ongeveer een jaar
er is ook een rechtzaak geweest over het hoederecht.
daar heeft mijn moeder gezegt dat ze geen contact met ons wilde hebben.
nu zegt ze wel dat ze kinderen heeft maar ik en mijn zus zijn niet haar kinderen maar haar kinderen zijn de kinderen van haar nieuwe vriend
ik heb eigenlek heel mijn leven niks dan problemen gekent
ben er de laatste jaren hard door veranderd
ben stil geworden en ben heel terug getrokken,
sinds 2 jaar snij ik mezelf ook
ik weet het is stom maar zo voel ik even fysieke pijn en geen emotionele pijn
ik weet niet wat ik moet doen,
want ik begin stil aan op te graken.
lig met me zelf ook heel erg in de knoop
en al die problemen hebben te diepe wonden achter gelaten om ze te laten genezen
Datum:
14-07-2006
Naam:
//
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

STOP ?!

Ik wil dood ! .. het lijkt alsof leven helemaal geen zin meer heeft.. alsof het nieteens de moeite waard is om door te leven! Alsof ik alleen in de weg zit.. Heb heel vaak gedacht om zelfmoord te plegen.. maar het probleem is ik ben bang .. ! ik wil dood omdat ik het leven zat ben.. en waarschijnlijk iedereen wel gelukkig zal zijn als ik er niet ben.. maar ik durf het niet op een pijnlijke manier te doen .. misschien overdosis .. maar ik ben bang als ik blijf leven dat erge gevolgen voor me zou hebben of dat ik op dat moment hele erge krampen ga hebben !

wat moet ik doen ?
Datum:
14-07-2006
Naam:
R
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

meisje in me klas

k ben kelly k had een meisje in me klas ze was 13 jaar. Op een dag kwam ze huilend naar me toe rennen met dat haar vader zelfmoord had gepleegd en dat ze niet meer door met haar leven wou gaan. Dat was de grootste schrok van me leven.
Ze snee in der polsen en had altijd bandjes om daardoor wist ik het. in mijn dromen hoorde ik dat ze dood was.
K sliep slecht, at slecht, praate bijna niet.
op school was ik een stil muisje geworden in plaats van een brutaal nest.
mijn vriendinnen begrepen me niet en probeerde me te helpen.
Toen op een dag hoorde ik dat ze zelfmoord had gepleegd ze was van een flat af gesprongen, mijn leven was voorbij. mijn beste vriendin was er niet meer.De volgende dag was is misselijk en kotste en kotste, eten dat deed k niet meer.K werd mager, me moeder propte het eten in me mond maar k kotste het weer uit, niet dat ik het zelf wou maar het ging gewoon, steeds als k aander dacht ging k kotste .K moest haar vergeten, na 2 weken begon k weer gewoon te eten en me leven op te pakken. het was echter moeilijk maar het moest.Op een dag ging ik weer naar school maar toen ik de lege plek was viel k op de grond.
Toen k wakker werd lach k in het ziekenhuis. K was flauwgevallen.
toen k thuis was d8 ik geen gezeik meer de volgende dag ging ik naar school het was erg moeilijk maar k was weer het brutalen kind van hoe k eerst was !
Datum:
14-07-2006
Naam:
Kelly
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

snap er niks van....

Ik vind mezelf niet knap, ik word gek thuis en heb het gevoel dat ik overal te veel ben. Mijn jeugd was niet echt geweldig.
Werd gepest, buitengesloten en ben aangerand. Ik weet het gewoon neit meer.... Heb al eerder een poging gedaan om zelfmoord te plegen met wat medicijnen van mijn vader.. Verder heb ik een keer geprobeerd mijn polsen door te snijden maar durfde dat niet..
Datum:
14-07-2006
Naam:
yolande
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Frhaal

toen ik 10 jaar was lag ik bij me moeder in bed, ze vroeg me of ik aan de kant wou schuiven om haar hand te strekken 2 sec later kreeg ze een hartaanval, dit zal ik nooit vergeten, krijg er nu nog nachtmerrie's over, en zie de beelden vaak voor me, een korte tijd erna ging me broer aan de drugs en me vader aan de drank, nu nog steeds, als ik ze zie hebben we vaak ruzie, ik ben nu 19 met me 18e woonde ik al op mezelf, op me 15e zijn we ons huis uitgezet, het was van toen tot nu om de paar maanden of soms weken een nieuw huisje zoeken, soms op de achterbank van de auto, tegenwoordig voel ik me vaak alleen, krijg ik dromen dat ik bij me moeder ben en het echt gezellig en mooi is, zit er de laatste tijd serieus overna te denken om bij haar te zijn, vrienden kan ik op 1 hand tellen, nu heb ik het gedaan met de vriendin van me beste vriend, ik weet het is stom, maar ik hield van haar, en toen ze met me was maakte ze me wijs dat ze geen gevoelens meer voor hem had, nu sta ik op het punt om die vriend kwijt te raken, en het enige wat ik hoor is Het komt goed, dat duurt wel lang
Datum:
14-07-2006
Naam:
Bart
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

ik haat het leven.

het begon al toen ik een baby was, mijn moeder moest me iet ze heeft me bijna dood laten gaan door mij niet te drinken te geven, mijn opa heeft geprobeerd toen ik op genomen werd in het ziekenhuis dat ik uit huis geplaatst zou worden maar dat is hem niet gelukt. Ik ging toen ik weer beter was naar een paar weken toen was ik iets van 3 mnd oud naar huis. Daar begonnen 7 lange ellendige jaren met lichamelijke en psychische mishandeling en uit eindelijk ben ik toen ik 7 was weer in het ziekenhuis belandt en vanuit daar ben ik naar een internaat gegaan. Ik heb in totaal heb 9 verschilleende internaten gezeten, en op elk internaat waar ik vertelde tegen een vertrouwens persoon wat mijn moeder had gedaan, werd ik niet geloofd en werd het aan mijn moeder verteld waardoor als ik een weekend thuis was weer klappen kreeg.
Ik heb tot mijn achttiende op internaten gezeten en toen ik naar begeleid wonen gegaan, en ben ik een opleiding gaan volgen. Op een geven moment heb ik vorig jaar mijn vriend leren kennen en zijn ouders en ik heb heel goed met zijn moeder kunnen praten over mijn verleden en ik voelde me veilig bij haar. Nu is zij een paar maanden geleden plotseling overleden en nu sta ik in het stuk van mijn verleden er alleen voor.
En de vader van mijn vriend heeft ook nog eens prostaatkanker en die is een tijdje geleden geopereerd en hebben mijn vriend en ik voor hem gezorgd, toen kwam er een moment dat de relatie tussen mij en mijn vriend op de klippen liep en we besloten om vrienden te blijven en ik ben ook nog steeds welkom bij zijn vader want die is mij een beetje als zijn dochter gaan zien en nu ze doen als of ik er niet ben als ik in de zelfde ruimte ben en ik krijg het gevoel dat ze me liever kwijt dan rijk zijn. En ik zit er nu aan te denken of om weg te gaan en nooit meer terug te keren of gewoon zelfmoord te plegen
Datum:
13-07-2006
Naam:
ilona
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.