Levensverhalen (pagina 1675)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

verdriet, intense verdriet

Hallo allemaal,

Ik heb nu 2 maal geprobeerd zelfmoord te plegen, mijn moeder heeft al heel mijn leven last van zware depressie's en ik ben zonder n moederfiguur opgegroeid, ik heb nu n goeie band met mijn vader, maar vroeger was hij in mijn kinderjaren altijdt aan het werk, en ik voel me daardoor alsof ik n stuk warmte heb gemist, ik ben zeer onzeker over mezelf en dit uit in zeer druk zijn en altijd vrolijk overkomen terwijl ik diep van binnen dood ga, ik heb t gevoel dat de depressie als een rode draad door mijn leven gaat, en dat t echt nooit meer goed komt, na de regen komt zonnenschijn, oh ja, WANNEER??? pff, er is gewoon altijd wat! ik ben echt geknapt toen ik n vriend had en hij mij ook nog eens helemaal kapot gemaakt heeft, t is gewoon teveel om gewoon op te schrijven wat ik heb meegemaakt en hoe ik me voel.........
Datum:
16-07-2006
Naam:
geheim
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Is dit mijn lot?

Hoi

Ik weet niet waar ik allemaal moet beginnen..
Maar alles is zo pijnlijk zo hard..waarom is het leven zo waarom is het leven een test..
Waarom word ik verwaarloosd door deze test..
Mijn ouders hebben elke dag ruzie of ze worden boos op mij elke dag heb ik of met mn moeder of met mn vader een conflict..
Het word dag en dag zwaarder ik wil weg ik wil weg maar ik kan het niet..
Het enig dat me tegen hield was mn vriend endie heb ik ook kwijt geraakt hij heeft me gelaten vandaag..
het doet me zo veel pijn mn hart is kappot hij was me enige reden enige doel om te leven.. ennu heb ik hem ook niet ik had hem verteld als hij er ook niet meer is dat ik dan niemand meer heb maar nadat hij dat hoorde van mij..
heeft hij me gelaten hij wist dat ik hem niet meer tegen kon houden dat ik helemaal op ben en niets meer heb geen kracht meer heb..
ik heb zo vaak dood willen gaan maar hij was de enige mijn grootste liefde was de enige die het leven nog een beetje mooi maakte..
maar heb ik die ook niet meer..
misschien ben ik degene die alles verpest hebt.. ik moet weg zodat alle mensen zonder mij gelukkig door kunnen leven..
mn ouders zullen nooit meer kwaad worden..
mn moeder zou me niet eens meer zoeken ze zou van me af zijn..
en nu me vriend me man me alles mn leven mijn hart mijn ziel..
de enige reden waarom ik leefde is er ook niet meer..
Nu ga ik het leven ook verlaten..
en kom nooit meer trg..
al die keren dat ik pijn had k hulp nodig maar ik kreeg pijnlijke woorden trg..
Ik zou voor altijd van je houden askim..
ik hoop dat hij gelukkig word zonder mij..

gr. anoniem
Datum:
16-07-2006
Naam:
Het verloren leven
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

ik zie geen zin meer in het leven

mijn ouders gaan scheiden na bijna 25 jaar huwelijk, de spanningen lopen voor mij te hoog op. mijn broer is een authist en is daardoor heel asociaal. hij heeft totaal geen begrip voor andere mensen. ik heb een vriend, hij is wel heel lief enzo, maar zodra ik met iets zit draait hij zich weg en luistert niet. terwijl ik niet eens zo vaak wil dat hij luisterd, heel soms maar, iedereen is wel eens verdrietig toch? ik heb 1 vriendin, zij woont bij mij in de straat maar gaat bijna verhuizen waardoor ik haar minder vaak kan zien. en aan haar durf ik niet te vertellen waar ik mee zit omdat ze nogal tegen me opkijkt en ze heeft het zelf toch al moeilijk genoeg. ik wil haar ook de rust gunnen en de gezelligheid als ze bij me is, ik wil het haar niet nog lastiger maken dan dan ze het zelf al heeft.
ik begon vorig jaar met de studie hbo rechten maar dat mislukte, ik had er geen interresse voor en ik had die studie maar gekozen omdat ik het verder niet wist. nu heb ik een half jaar gewerkt en zijn we intotaal een jaar verder en ik moet al bijna weer naar school, en ik weet nog steeds niet wat en de angst dat het weer mislukt is ontzettend groot. ik wil ook niet weer gaan werken want ik voel me dan zo stom. ik wilde altijd heel graag iets bereiken maar ik kan dat niet. ik kan geen keuzes maken, ik weet nooit wat ik wil.
ik heb ook helemaal geen zelfvertrouwen, als ik door de stad loop heb ik het gevoel dat mensen me aankijken en me raar of vervelend vinden, me dom of irritant vinden. misschien dat ik daarom zo weinig vrienden heb. ik zie geen uitweg meer, ik heb het gevoel dat ik mislukt ben als mens, en ik denk dat niet veel mensen mij gaan missen. 5 een beetje zoals ik het nu tel. ik geef het wel wat bedenktijd, maar als er geen zonneschijn meer in mijn leven komt (en daar werk ik hard genoeg voor, geloof me, ik zit echt niet af te wachten tot er iets goeds gebeurd) dan hoeft het van mij niet meer. ik heb mijn hele leventje lang al altijd alles opgekropt, en ik heb er altijd alleen voor gestaan omdat alle steun en aandacht toch maar naar mijn broer ging, want hij was altijd degene die hulp nodig had. ik hoop dat er iemand is die op mijn verhaal wil reageren, ik voel me zo ontzettend eenzaam, en ik wil niet meer eenzaam zijn. altijd ligt de last van een ander op mijn schouders, ik heb 24/7 migraine en daardoor kan ik ook niet zo vaak leuke dingen doen. ik weet het echt niet meer....
Datum:
16-07-2006
Naam:
ellis
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

ik wil dood!! en zo snel mogelek!!!

hééj...
ik wil er echt een eind aan maken...
ik heb al veel meegemaakt in mijn leven...
mijn ouders maken altijd ruzie,mijn broer zit aan de drugs,mijn opa is dood en toch zie ik hem altijd voor me,mijn beste vriend pleegde zelfmoord,...enzoveel meer...
vroeger toen ik het niet meer aan kon ben ik beginnen snijden in mijn polsen,,ondertussen snij ik me al 11 maand maar niet alleen in mijn polsen,,nu staat heel mn arm al onder de littekens...
ik heb ook al 3 zelfmoordpogingen achter de rug maar die zijn niet gelukt... gisteren had ik er nog een...ik ging in bad en voor ik het wist kwam ik hoestend terug boven water...mijn zelfmoordpoging---mislukt...
maar vandaag moet het gedaan zijn...ik wil nu direct weg van hier! deze keer moet het me lukken!! want het is nu al de 2de keer dat een beste vriend van me doodgaat dankzij zelfmoord...ik wil het ook want ik kan niet leven zonder hem!!
hoe pleeg ik nu het beste zelfmoord??
met de minste pijn??
xXx
Datum:
16-07-2006
Naam:
meisje dat al tijdje doodwil...
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

me nicht en neef verloren

me nicht en neef waren 17 en 19 jaar oud en een dag later gingen ze naar huis en ik zag op de nieuws dat me nicht en neef omgekomen waren en had me moeder ze nicht vertelt en me ma schok een keer wat er was gebeurt en wij namelijk ook me moeder en me vader gingen een week later naar Doetechum..me neef en nicht wedden daar begraven en gecrimeerd en ik mis ze heel erg..toen me vader en me moeder terug kwamen waren ze overtoeren..en natuurlijk wij ook ik keek hele dag naar de sterren en vak zit ik te denken en schijf hierover wat er gebeurt is..en dat was mij verhaal
Datum:
16-07-2006
Naam:
aileen
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

twijfel wel of niet doen ?

Ik heb in m'n leven twee zelfmoordpogingen gedaan. Ook nu loop ik met de gedachten om er maar een eind aan te maken.

Echter m'n moeder, m'n zus en haar kinderen en familie zijn me teveel waard om het tot uitvoer te laten komen.

Ik ben nu 35 jaar, ik heb nog nooit een
langdurige relatie gehad, daarnaast word ik keer op keer ontslagen of neem ik zelf ontslag .

ik wil gewoon rust in m'n hoofd.
Datum:
15-07-2006
Naam:
p
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

Waarom nog verder? Wat is het doel?

Ik sta op het randje.... Eigenlijk al met 1 been er over heen. Heb het gewoon helemaal gehad.... De nare ervaringen uit mijn jeugd beginnen met steeds meer parten te spelen.... Werd altijd bekritisseerd.. Nooit was eens iets goed.... Had je een rapport vol met 8'en, maar een 5, dan was het lijden en last!! Even een keer als 4/5 jarige tegen je vader aankruipen.... Uit den boze!! Moest je niet zo hangerig zijn. Altijd was er commentaar, was het niet goed genoeg! Hoe goed je het ook probeerde te doen.... er was altijd wel commentaar. Werd vrijwel dagelijk, geestelijk misbruikt en onderdrukt.
Nu heb ik sinds korte tijd een kameraad...(alhoewel kameraad?).... en die bekritisseerd me soms ook... Met alle gevolgen van dien... de geschiedenis komt weer boven!! Toen ik hem om hulp vroeg, omdat ik het totaal niet meer zag zitten, noemde hij dat aanstellerij en laat me aan mijn lot over. Net iets, wat je dus NIET kunt gebruiken! Hij gaat vrolijk naar een feestje, terwijl ik hem om hulp vraag omdat ik het niet meer zie zitten.
Mijn vader leeft gelukkig niet meer, maar de nawerking van zijn 'opvoeding" speelt me steeds weer meer parten!! Heb al prof. hulp gezocht, maar weet niet of at nog wel op tijd komt. En helaas, is dat ook nogal kostbaar en dus is die hulp niet voor iedereen weg gelegd!
Ik weet niet, wat het wordt. Maar alle dagen is het leven zo zwaar aan het worden... Ik zie het doel er niet meer van in. En aan een geloof heb ik geen steun, want ik geloof niet!
Datum:
15-07-2006
Naam:
Trijn
Leeftijd:
43
Provincie:
Groningen

Problemen

problemen zijn te erg geworden.. altijd is er wel iets.. ik kan niks meer.. al dagen niet geslapen en het snijden houd maar niet op.. het ging zo erg.. dan ik mijn hele tandvlees kapot heb gepoetst.. de hele wasbak was rood.. toen ik het bloed langzaam met het water door het putje zag lopen dacht ik aan zelfmoord.. het liefst brandend.. brandend als het verlangen dood te zijn..
Datum:
15-07-2006
Naam:
Dis Guise
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

haat!!

Ik ben meisje van 13. ik mag helemaal niks van mijn pa,ik word thuis geslagen om niks alleen omdat ik moeite heb met leren! hij maakt mij erg belachlijk.ik wou dat ik hele lieve pa had die om mij geeft.dus ik heb besloten om zelfmoord te plegen. Dit heb ik aan myn vrienden verteld.Ze waren heel kwaad op mij,ze zeiden niet zelfmoord plegen,maar ik kan echt niet zo leven.Praten en naar de politie gaan heeft echt geen zin.Als ik zelfmoord pleeg,dan ben ik dood en dat wil ik ook !! wegg van papa.ooit zal myn familie die ik nooit heb gekend erachter komen dat myn leven haat ontnomen is.en dat ik zelfmoord uit haat heb gedaan!! ik wou zelfs dat myn pa dood was! Dit heb ik echt nooit verwacht! zelfs niet van mijn vader
Datum:
15-07-2006
Naam:
Jennifer
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

mijn vriend heeft zelfmoord gepeegt

toen mijn vriend en ik op vakantie waren naar portugal gebeurde het:we zaten met zn 2en in de auto en toen waren er ook nog vrienden van ons mee en die reden voor ons een van hun woonde in portugal dat was mn vriend zn broer.En die reed voor op.Er reed ook nog een vrachtwagen voor ons en die had boomstammen in de wagen het was al wat donker dus je kon die niet zien een van die boomstammen was uitgestoken en die ging door het voorruid van mijn vriend zn broer vriend hij was meteen al overleden door die klap op zijn voor hoofd. Een maand later zaten we weer thuis vanaf toen het ongeluk gebeurde was mn vriend hele maal van de kaart hij at niks meer hij dronk al haast niks meer en hij sliep al haast niet meer een week daarna was hij een stuk maageder geworden toen ik vroeg dat er iets was zij hij: nee, er is niks hoor ik ben aleen verdrietig.Daarna begon ik me steeds meer zorgen te maken want hij had me verteld dat hij bij het graf van zijn broer wilde gaan slapen.Hij had het ook nog gedaan toen hij doe morgen weer thuis kwam toen had hij griep toen zijn moeder opnam hoeveel graden hij had was dat:45!Hij was dus heel er ziek toen werd het steeds maar erger hij moest naar het zieken huis ik kwam elke dag bij hem op bezoek en elke keer dat ik heb zag kon ik wel in huilen uitbarsten!Ik vond het zo erg voor hem wat der met zn broer was gebeurd!want ze deden echt alles samen ze: aten samen, ze voetbalden samen, ze sliepen op een kamer, ze deelden geheimpjes, ze hadden een keer de zelfde liefde!Er waren zoveel dingen dat ze samen deden en op een dag dat ik bij hem kwam toen zij hij tegen mij:hoi schat ik hou echt heeeel veel van jou maar sinds mijn broer is gestorfen kan ik het niet meer.En dat was nog niet alles een week later werd zijn moeder in de badkamer dood aangetrofen ze had een hardstilstand gekregen.Toen ik dat hoorde was ik hele maal bang dat hij een eind aan zijn leven ging maken!Toen ik weer bij hem in het ziekenhuis kwam kwam ik zn kamer binnen het eerste wat ik zag was dat hij een wit zakje beed had ik had meteen door dat, dat drugs was ik schok zo!Ik moest echt van de schrik bekomen even later vroeg ik waarom hij aan de drugs zat hij vertelde me: nou zo probeerde ik een eind aan mijn leven te maken ik was zo verdrietig dat ik snel naar huis ben gerent ik heb de hele dag op mijn bed zitten te huilen.En opeens kwam er op een Maandag morgen ook nog goed nieuws hij mocht weer naar huis toen ik dat hoorde werd ik hele maal blij toen ben ik gau naar het ziekenhuis gerent toen stond hij voor mijn neus ik ben in zijn armen gesprongen en we hebben daar nog wel een tijtje gestaan.Op een Zondag morgen hoorde ik gehuil op mijn vriends kamer ik kwam binnen en ik zag dathij lag te huilen ik vroeg waarom: Hij zij dat hij zo wanhoopig was dat hij perongeluk zijn moeder met de knuppel op het hoofd heeft geslagen en zij is daar aan ook van overleden.Ik vond het trouwens raar dat ik hele maal niks gehoord had!Zijn vader en mijn vriend en ik woonden nu samen in een huis mijn vriend zn moeder lag naast zijn broer begraven. En ik was in de stad toen mijn mobiel afging toen zij ik : ja, hallo aan de andere kant van de lijn hoorde ik gejank de stem zij: Sorry, lieve schat ik hou echt super veel van je maar ik kan het gewoon niet meer ik vind dat het leven geen zin meer heeft,toen werd er opgehangen ik ben als een bezetende naar huis toe gefietst toen ik bij de voor deur kwam en die open deed zag ik dst hij daar lag op een stoel bij de keukentafel ik zag dat der een mes im zn hand had een alle maaal bloed in zn keel ik wist ook meteen dat hij dood was want het was al een uur geleden dat hij had gebeld de tranen sprongen in mijn ogen ik heb zijn vader gebeld en toen zij hij bel een ambluance!Ik zij dat hij al dood was en we niks meer voor hem konden doen!En nu wist ik echt niet meer wat ik moest doen ik dacht dat ik nu ook een eind aan mijn leven zou willen maken maar dat heb ik tog maar niet gedaan.Ik werd ook in het ziekenhuis opgenomen omdat het ook steeds slechter met me ging maar ik mocht al snel weer naar huis.Een jaar later was ik er alweer boven op gekomen ik woonde weer bij mijn ouders in huis en naar 3 jaar had mijn vriend zijn vader ook al kanker gekregen. Het was het treurigste gezin die ik ooit heb ontmoet...
Datum:
15-07-2006
Naam:
Suzan
Leeftijd:
19
Provincie:
Flevoland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.