Levensverhalen (pagina 1547)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geen hoop meer voor mij.

Ik ben een meisje van 12 jaar oud.

Het begon al op mijn vierde. Mijn vader ging in de zomer s'avonds naar een feestje toe van zijn broer, hij zal daar blijven slapen.

De volgende ochtend stond er een politieauto voor de deur en een politieman en een politievrouw, ik kon het nog heel goed herrinneren. Ze kwamen met slecht nieuws. Mijn vader was overleden door een autoongeluk. Ik was nog jong dus begreep het niet. Mijn moeder was op haar knieen gaan zitten en sloeg met haar vuisten tegen de grond, ik snapte er niks van en dacht nog steeds dat mijn vader gewoon weg was. Pas bij de begravenis begreep ik het.

Tussen de tussentijd liep alles verder goed. In ons gezin (twee zusjes en een moeder) liep het voorderest heel goed. Tot mijn elfde.

Op mijn elfde kreeg ik er een stiefvader bij. Het was toen zomer en we basketbalde en voetbalden veel. Hij leek me heel erg aardig. Hij kocht zelfs een mobiel voor mij! Maar op een gegeven moment kwam hij ook aan de macht en werd heel erg streng. Hij stuurde mij en mijn zusjes heel erg vaak naar boven. Mijn moeder was zwanger op moederdag was ze precies drie maanden en toen vertelden ze het ons. Ik was boos, want ik wist zeker dat er geen zak aan zou zijn. Alle aandacht ging naar de baby.

NU: Ik weet gewoon dat er geen zak meer aan m'n leven is. En dat ik van mijn stiefvader vaak de schuld krijg. Hij heeft zelfs een keer aan mij gezeten. Mijn moeder komt ook nooit voor ons op.
Datum:
30-12-2006
Naam:
Charel
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

ik weet het gewoon niet meer

hi ik ben michael, de reden dat ik niet meer wil leven is begonnen van jongs afaan mijn vader vind me niet goed genoeg . mijn broetje daar integen is zijn ideaale zoon dezelfde smaak met alles autos vrouwen enzo.. mijn broeryje krijgt ook vaak geld om dingen te kopen en heeft zelfs een scooter gekregen. het eenigste wat ik kan krijgen is ruizie met hem als hij weer teveel gedronken heeft.
met mijn vrienden heb ik geen kontact meer, ik heb wel een moeder die wel van mijn houd zij is de eenigste reden dat ik nog hier ben. ik weet het gewoon niet meer wat ik moet doen
Datum:
30-12-2006
Naam:
michael
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

Ouders

Mijn ouders zijn gescheiden en me moeder wilt tijdelijk naar een andere land gaan om uit te rusten. Ik heb nog een zusje en een broertje. Ik ben bang dat me moeder niet meer terug gaat komen en dat ze ons helemaal alleen gaat laten. Ik heb echt zo'n raar gevoel maar ik weet niet wat.
Datum:
30-12-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

Verdriet

Ik wordt thuis geslagen soms gaat het wel goed met me moeder en mij maar het gaat steeds slechter ze slaat bedreigd me met moord .... Ik kan er niet meer tegen alsof mijn hart helemaal instort en dan nog me broertje ze geeft hem altijd gelijk ik zie het nut van het leven niet meer ......!!!!!
Datum:
30-12-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

als ik nu eens een jongensvriend had

De mensen verwachten toch heel veel van elkaar, de druk is groot. Ik heb het gevoel dat iknog steeds niet de dingen heb bereikt die ik wou bereiken aan die leeftijd. Ik heb last van depressies,maar toch is zelfmoord ook geen oplossing. Ik heb alleen (behalve mijn vriendinnen dan) een jongen nodig die zielsveel van mij houdt. Ik weet niet hoe ik mij kan verbeteren.
Datum:
29-12-2006
Naam:
meisje zonder wederhelft
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

mensen laten me in de steek

Ik ben het allemaal beu.. Ik begin om alles te wenen.. Men vriend laat me in de steek.. En ik zie hem nog graag.. Hij ligt nu in het ziekenhuis.. Men ouders zien me haast niet meer staan.. Ik ga 1 maal per week bij men papa.. En de rest bij men mama en stiefpapa maar men stiefpapa zet men mama altijd op tegen me.. En dan denk ik er steeds meer aan om zelfmoord te plegen..
groetjes Iemand
Datum:
29-12-2006
Naam:
een meisje die dood wilt
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

ik ben het zat

Ik ben mijn leven helemaal zat. elke keer is weer ellende. ik trek het niet meer. Elke keer als ik denk dat ik er boven op gekomen ben stort mijn wereld weer in. Ik wil niet meer elke dag huilend slapen en huilend wakker worden. Ik zoek rust en ik wil er een einde aan maken. Nu alleen nog een goede manier.
Ik heb genoeg mensen die van me houden en om me geven. Maar waarom voel ik me dan elke keer weer zo rot:s Ik kan er niet meer tegen, ik heb de hoop opgegeven. Voor mij is het, het allemaal niet meer waard! Waarom keer op keer al die ellende? Waarom is mij geen gelukkig leven gegund:s Waarom niet. waarom moet ik steeds weer vechten om gelukkig te zijn! Er zullen mensen zijn die me missen...maar dat maakt voor mij niet meer uit.
Ik ben klaar met dit leven, en ik ga mijn rust zoeken!
Datum:
29-12-2006
Naam:
B
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

can take it anymore

just can take it anymore, i know i don't have the right, i know they will think its selfish, i know i do. but no body seems to understand me see my pain, see my struggle it doesn't matter anymore nothing does. i need courage courage to quit or to speak up, when is it gonna end, all this pain in side... if You could just take me to You, why do I have to struggle day after day i've got no strenght left nothing even no strenght to quit i just can take it anymore
Datum:
29-12-2006
Naam:
*me*
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

i'm just a girl

hej, ik weet gewoon niet mmeer wat ik moet doen, Soms ben ik totaal gelukkig en op gewekt en het volgende moment zou ik mezelf het liefst willen verzuipen
in school gaat 't niet zo goed 4 scholen in 4 jaar en ik weet elke jaar dat ik het einde van het jaar weer zal moeten veranderen, en m'n vrienden achterlaten,
als ik dan denk dat er iets goed of leuks gebeurt word dat altijd op een of andere manier verhinderd, m'n beste vriendin heb ik in weken om verschillende redenen niet meer gezien
dan ben ik verliefd, voelt hij niet hetzelfde
ik heb al veel jongens zien passeren maar niemand voelde hetzelfde voor mij
IK WIL GEWOON DOOD
kan iemand me helpen?
Datum:
29-12-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

je hebt een keus

ik ben een 46 jarige man en denk al een paar weken aan zelfmoord; mijn partner ook een vrouw van 46 heeft mij verlaten en ik denk niet zonder haar te kunnen leven ; ik ben vaak in therapie geweest voor depressies;het ergst vind ik dat ik haar niet gelukkig heb kunnen maken;ik hou van haar maar het was zo moeilijk dit in onze relatie te uiten;onze rollen waren die van moeder en zoon zeker in het begin;slachtoffer en redster;als man heb ik dit altijd bevochten;maar eigenlijk geloofde ze dat ik niet op eigen benen zou kunnnen staan;dit lijkt nu bevestigd te worden;de ultieme slachtofferdaad is die van zelfmoord;dan heb ik mijn rol tot in het uiterste vervuld;toch hou ik nog vast aan mijn leven;ik voel me getalenteerd voor muziek maken en dit schept mij veel vreugde;ik hou veel van haar alhoewel ik de grens moeilijk kan trekkken tussen houden van en afhankelijkheid.ineens vertelde ze dat ze gevoelens had voor een andere jeugdvriend en dat ze de maand december nodig had om alles op een rijtje te zetten zowel haar gevoelens voor die jeugdvriend als voor mij;ik voelde dat ze dit nodig had dus ze ging ; na twee weken hield ik het niet meer en belde haar op en ze vertelde dat ze niet verder wilde ;ik had zo graag gepraatmaar het was alles zo abrupt zo ineens ;en zo extreem zo voorgoed;alles ineens weg;misschien had ik de signalen wel opgevangen maar ik vlucht daar liever voor weg dan dat ik ze aanga.
Ik zweef tussen dood willen en leven.Ik eet slecht ;laat me verzorgen door mijn familie en zal weer 1 januari aan de bak moeten met woningen kamers zoeken.
Datum:
29-12-2006
Naam:
arjan van der roest
Leeftijd:
46
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.