Levensverhalen (pagina 1546)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom nog leven?

Ik heb me al vaak afgevraagd wat het nut heeft om te leven, we gaan toch ooit dood. ik heb en denk vaak ook nog aan zelfmoord. Ik denk dat ik misschien de moed niet heb om het te doen, maar waarom niet. wie zou mij missen niemand. Als het mijn begrafenis is dan wil k gaarg zien wat iedereen doet en wat ze denken en wie er is. Ik denk dat ik weinig voor mensen beteken en dat het niets uitmaakt om nog te leven. Niemand zal me missen en ik zal niemand missen. niemand heb ik nog in mijn leven en iedereen wil me kwijt. Ik heb dit gevoel mal 2 jaar en dat gaat soms beter, soms begrijp ik niet waarom ik dat ooit wilde doen, maard an voel ik die pijn weer en kan ik nix anders dan aan denken hoe ik het zal doen. Ik heb er wel al een smet mijn ouders over gepraat maar die denken dat ik een grap maken. Ik heb al een paar jaar voor sinterkalss euthanasie gecraagd, maar mijn ouders schenken er niet zo veel aandacht aan. Die denken dat het wel vorbij gaat, maar ik denk dat ik eeuwig dit gevoel ga hebben.
Datum:
30-12-2006
Naam:
Caroline
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

levensmoe

dat heb ik de laatste tijd redelijk vaak, ik heb namelijk het gevoel dat ik alleen problemen bezorg voor al mijn geliefden... ik doe het niet zo goed op school. ik probeer altijd problemen te ontwijken en daarom ga ik ook niet vaak naar school... ben net van school afgetrapt en geen andere wilt mij meer... ahoewel ik nog leerplichtig ben. Ik krijg contstant gezeik van de leerplicht... al 3 jaar lang. Mijn vader kraakt mij nu alleen maar af dat ik niet te vertrouwen ben, dat ik geen toekomst heb, dat ik alles verneuk etc. en dat krijg ik inmiddels alleen maar te horen... ik ben helemaal geen probleem kind ofzo ik probeer iedereen waarvan ik hou en om geef juist op zn best te laten voelen... Omdat ik al mijn problemen ontwijk ga ik ook liegen tegen iedereen en achteraf ben ik toch niks waard. Het is een irritante eigenschap van mij, maar k raak het maar niet kwijt... ik heb nu eigenlijk ook helemaal geen toekomst meer... en dan denk ik, waarom zou ik er nog moeite voor doen? Zal ik later nog ooit iets betekenen?... Het gevoel dat ik nix meer waard ben vreet me van binnen op... ik heb er echt helemaal geen zin meer in
Datum:
30-12-2006
Naam:
Rianne
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

mijn ziel is kapot

ik heb geen zin meer om te leven waar geen doel achter zit,ik weet geeneens waarom ik leef.ik doe met mijn alcoholprobleem me naaste mensen pijn, dat doet mij ook pijn. ik weet dat ik toch niet verander, dus is het beter om er een eind te maken, dan zijn andere beter van me af. het is niet alleen de drank, depressief zijn,medicjnen gebruiken die niet helpen,angsten, bang gekwetst te worden , ik ben bang voor het leven,bang om mensen kwijt te raken , ik moet een eind maken aan mijn leven. ik wil niet in deze wereld leven.
Datum:
30-12-2006
Naam:
arnold
Leeftijd:
35
Provincie:
Overijssel

Zo als je het gevoel hebt dat je in alles gefaald hebt

Nog effe mij het was niet
Zo als je het gevoel hebt dat je in alles gefaald hebt>waar heb ik dan nog voor te leven.Mijn vriendin was mij zat,leraren,vrienden>>
Het gevoel hebben dat je in alles hebt gefaald !!!!!!!!!!!!En nog te moe bent om te strijden
Datum:
30-12-2006
Naam:
Jan pieter
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Te moe om nog door te gaan

Hoe is het zover Gekomen dat ik nu aan zelfmoord denk?

Het is zover gekomen omdat ik doelen in mijn leven stelde. Ik wou piloot of advocaat worden, Maar bij mij was Dyslexie en acht Geconstateerd dus piloot kon ik nooit worden.
Maar advocaat leek mij een van de beste en ook leukste beroepen die je kon hebben. Ik ben begonnen op vwo niveau op school ik haalde top cijfers behalve voor de talen>>>zo werd ik gedegradeerd naar havo 2.
Mijn gedrag was en is niet altijd even best en ik klets veel te veel. In havo 3 is het helemaal mis gegaan ik kreeg ruzie met een aantal leraren over gedrag en werkhouding>>>het is allemaal begonnen dat ik voor mijn rechts-liberale mening uit, dit werd niet Getolereerd omdat ik altijd de telegraaf en Ad meenam voor de vakken waar je een krant voor nodig had. Je moet volkskrant of trouw meenemen of je kreeg een onvoldoende,tevens als je maar links brult op school krijg je een voldoende en als je rechts bent ben je de sjaak (dus ik heb adhd maar dan niet dat ik crimineel ben of agressief maar altijd in een spontane en drukke vorm ook geen neonazi of lonsdaler maar een gewone jongen) zonder enig pardon hebben de leraren mij van school gezet en ben ik op volwassenonderwijs terechtgekomen, hier was ook de doelstelling dus om 4 en 5 havo in twee jaar te doen. Alleen ik probeerde om nette wijze vergrote versies van testen te krijgen op A3 formaat dan lees ik namelijk niet over worden en zinnen heen. Dit lukte niet en werd gehaat bij leraren>>>ZO sta je na 1 jaar weer buiten>zonder diploma wel met een aantal havo certificaten>>ik kreeg geen toestemming om nog een jaar aan vavo te studeren! Zo zit ik nu op het MBO waar ik geen moer aan vind en totaal niet gemotiveerd ben.
Datum:
30-12-2006
Naam:
Jan pieter
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Geen hoop meer voor mij.

Ik ben een meisje van 12 jaar oud.

Het begon al op mijn vierde. Mijn vader ging in de zomer s'avonds naar een feestje toe van zijn broer, hij zal daar blijven slapen.

De volgende ochtend stond er een politieauto voor de deur en een politieman en een politievrouw, ik kon het nog heel goed herrinneren. Ze kwamen met slecht nieuws. Mijn vader was overleden door een autoongeluk. Ik was nog jong dus begreep het niet. Mijn moeder was op haar knieen gaan zitten en sloeg met haar vuisten tegen de grond, ik snapte er niks van en dacht nog steeds dat mijn vader gewoon weg was. Pas bij de begravenis begreep ik het.

Tussen de tussentijd liep alles verder goed. In ons gezin (twee zusjes en een moeder) liep het voorderest heel goed. Tot mijn elfde.

Op mijn elfde kreeg ik er een stiefvader bij. Het was toen zomer en we basketbalde en voetbalden veel. Hij leek me heel erg aardig. Hij kocht zelfs een mobiel voor mij! Maar op een gegeven moment kwam hij ook aan de macht en werd heel erg streng. Hij stuurde mij en mijn zusjes heel erg vaak naar boven. Mijn moeder was zwanger op moederdag was ze precies drie maanden en toen vertelden ze het ons. Ik was boos, want ik wist zeker dat er geen zak aan zou zijn. Alle aandacht ging naar de baby.

NU: Ik weet gewoon dat er geen zak meer aan m'n leven is. En dat ik van mijn stiefvader vaak de schuld krijg. Hij heeft zelfs een keer aan mij gezeten. Mijn moeder komt ook nooit voor ons op.
Datum:
30-12-2006
Naam:
Charel
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

ik weet het gewoon niet meer

hi ik ben michael, de reden dat ik niet meer wil leven is begonnen van jongs afaan mijn vader vind me niet goed genoeg . mijn broetje daar integen is zijn ideaale zoon dezelfde smaak met alles autos vrouwen enzo.. mijn broeryje krijgt ook vaak geld om dingen te kopen en heeft zelfs een scooter gekregen. het eenigste wat ik kan krijgen is ruizie met hem als hij weer teveel gedronken heeft.
met mijn vrienden heb ik geen kontact meer, ik heb wel een moeder die wel van mijn houd zij is de eenigste reden dat ik nog hier ben. ik weet het gewoon niet meer wat ik moet doen
Datum:
30-12-2006
Naam:
michael
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

Ouders

Mijn ouders zijn gescheiden en me moeder wilt tijdelijk naar een andere land gaan om uit te rusten. Ik heb nog een zusje en een broertje. Ik ben bang dat me moeder niet meer terug gaat komen en dat ze ons helemaal alleen gaat laten. Ik heb echt zo'n raar gevoel maar ik weet niet wat.
Datum:
30-12-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

Verdriet

Ik wordt thuis geslagen soms gaat het wel goed met me moeder en mij maar het gaat steeds slechter ze slaat bedreigd me met moord .... Ik kan er niet meer tegen alsof mijn hart helemaal instort en dan nog me broertje ze geeft hem altijd gelijk ik zie het nut van het leven niet meer ......!!!!!
Datum:
30-12-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

als ik nu eens een jongensvriend had

De mensen verwachten toch heel veel van elkaar, de druk is groot. Ik heb het gevoel dat iknog steeds niet de dingen heb bereikt die ik wou bereiken aan die leeftijd. Ik heb last van depressies,maar toch is zelfmoord ook geen oplossing. Ik heb alleen (behalve mijn vriendinnen dan) een jongen nodig die zielsveel van mij houdt. Ik weet niet hoe ik mij kan verbeteren.
Datum:
29-12-2006
Naam:
meisje zonder wederhelft
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.