Levensverhalen (pagina 1546)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord Ofniet?

Hallo,
Ik ben aan het twijfelen of ik zelfmoord zal plegen; Toen ik 2 was is me moeder uit elkaar gegaan met me ECHTE vader,waarmee ze mij en me zus (18) heeft gekregen.(toen woonden we nog in duitsland)Toen is me moede opnieuw getrouwd,met hem had ze ook een kind hij is nu 10,het gin helemaal niet goed met die man,Hij maakte mij sávonds wakker en sloeg me moeder toen,en bedreigde haar met een mes,toen me moeder ging werken sloeg hij mij.Ik heb het nooit iemand verteld (me zus en me broertje wisten er ook niks van)toen is me moeder met hem uitelkaar gegaan,die man heeft me broertje meegenomen naar Duitsland.En wij zijn verhuisd naar nederland.Toen was ze een tijdje alleen,liet ze ons vaak alleen thuis,ze zat aan de drugs en aan de alcohol.Toen kwamen me zus en ik eens uit school,toen lag ze in de badkamer,met half-open gesneden polsen.Niet dood.Toen kreeg ze WEER een nieuwe man,toen kwam ze van de drugs en alcohol af,toen heeft ze NOG een kind gekregen die nu 3 jaar is.Ik heb vaak ruzie met haar,ik mag me vader nit meer zien,en de rest van de familie ook niet,ze slaat me vaak en ze wilt me vaak uit huis zetten ze scheld me uit onder andere; ik wou je was niet op de wereld gekomen,hoer,slet,je bent een misslukkeling.Daarom snijd ik me vaak in me polsen.Mevader probeert alles te doen om mij naar duitsland te krijgen maar het lukt niet zo goed.Ik denk er vaak aan om zelfmoord te plegen..
Datum:
30-12-2006
Naam:
M (LLL)
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

uitzichtloos

getrouwd, 3 bijna volwassen kids, homo, hiv positief, banen en geld verloren, huidige baan ernstig op de tocht, laatste geld verloren door gokverslaving zoon, leningen moeten sluiten die we niet af kunnen lossen, scheiding, woon apart maar voel me hopeloos. en nu heeft mijn jongste zoon ook nog kanker en moet ik terug naar huis omdat ik mijn eigen stek niet meer kan betalen, terwijl mijn vrouw me haat. hulpverleners hebben me alleen nog maar meer verward. ziek melden kan ik me niet. werken kan ik ook niet. ik lijk niets meer te kunnen. en merk dat ik begonnen ben teveel te drinken om de problemen af te zwakken. de lening is op zijn max, ik ben een grote mislukkeling. ik heb van alles verzonnen om waardevol te zijn en mijn schuld te verwerken. ook veel vrijwilligerswerk gedaan voor andere hiv plussers. maar ik zie voor mezelf geen weg meer uit de shit, ook geen betere toekomst. dat ik me nog niet om het leven heb gebracht is vooral door mijn kids. soms denk ik dat ik meer invloed op het herstel van mijn jongste zoon kan doen als ik dood ben. Vanuit het hiernamaals. Nu kan ik niks.
Datum:
30-12-2006
Naam:
professor
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-holland

Het is niet de oplossing

Lieve mensen,

Alles wat onder de 25 is, moet direkt van deze site af.
Hoe kun je in godsnaam op je 11,12,13,15e enz nu weten hoe het leven in elkaar steekt. Dat kunnen wij op middelbare leeftijd niet eens. En dan is een verloren liefde op je 12e of drugs op je 11e GEEN reden voor suicide.
Jongeren die door hun ouders uitgescholden worden en rottige broertjes of zusjes hebben en als het op school niet goed gaat. HEEJ dat hebben wij ook allemaal gehad. Probeer eens iets van je eigen leven te maken als je nog geen 30 bent. Het valt mij op dat vele jongeren (niet allemaal) de gehele wereld de schuld geven behalve zichzelf. Hebben jullie er weleens bij stilgestaan dat je alleen je eigen gedrag kan veranderen en niet dat van een ander. Als je het zo bekijkt dan hoef je niet altijd naar een ander te kijken want dan maak je er hun probleem van (als ze niet willen of kunnen veranderen) als je voor jezelf maar weet dat jij een goed mens bent. Dan is er nog het feit dat helaas suicide niet de oplossing is voor alle problemen. Want de lessen of problemen waar je hier niet mee kunt dealen daar krijg je na je dood alsnog mee
te maken of in ieder geval te verwerken.
Ikzelf heb 1 dierbare van 39 jaar, 1 goede kennis van 53 en een lieve zoon van goede kennissen van 26 verloren aan suicide. Waarvan mijn lieve dierbare, de vierde poging nodig had. Mijn lieve kennis 2 pogingen en de zoon van mijn lieve kennissen 1 poging die gelijk lukte.
Ik veroordeel geen van drieen, ieder had daarvoor waarschijnlijk zijn eigen goede redenen. Ik heb via een vriendin nog steeds kontakt met mijn dierbare van 39 die nu weet dat het niet de oplossing was maar moet nu wel van bovenaf lijdzaam toezien hoe met zijn kleine kinderen wordt gesolt en kan hier niets aan doen.
Hij en waarschijnlijk ook de andere 2 lieve mensen konden DIT LEVEN niet meer aan.
Maar dat wil niet zeggen, dat je na je dood van alle pijn en ellende verlost bent.
Voor de lieve mensen die boven de 20 zijn, kan ik alleen maar zeggen: het is niet
de oplossing, probeer als het enigzins nog mogelijk is je leven een positieve wending te geven (als dat nog mogelijk is).
Ik hoop echt met heeeeeel mijn hart,
dat als ik 1 persoon op andere gedachten zou kunnen brengen dan ben ik al een heeeeel gelukkig mens. Ook ik heb ups en downs zoals ieder ander ook ik heb tot mijn 34e een minderwaardigheidscomplex gehad maar weet nu dat de kracht in mezelf moet zitten, ikzelf weet nu dat ik wat waard ben en door dat (ook al was het pas op mijn 34e) in te zien ben ik een ander mens geworden en mijn omgeving heeft dat ook ingezien doordat ik nu iets uitstraal en in heb gezien dat ook geliefden (ouders,broers,zussen enz.) mensen zijn met tekortkomingen net als ikzelf. Ikzelf deal met mijn eigen tekortkomingen en fouten zodat ik een beter mens wordt, en als geliefden om je heen dat niet doen zijn dat hun fouten en tekortkomingen (daar moeten HUN mee dealen) ik kijk nu anders tegen mensen aan, ik probeer het positieve uit mezelf maar ook uit anderen te halen, en neem bij een ander het negatieve (mits binnen de grenzen) voor lief. Niemand is nl.perfect, ook ik niet.
Datum:
30-12-2006
Naam:
een lieve begripvolle vriendin
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

ehm... sterkte?!

hoi allemaal.

heb begin december een zelfmoordpoging gedaan. Gek genoeg was er een hond die aansloeg en z'n baas heeft 112 gebeld.
ik was niets van plan, deed het ineens...
ben er zelf van geschrokken, maar is ook een soort verlangen.
geen verlangen naar de dood, maar dat het pijnlijke, hopeloze gevoel stopt. en daar heb ik niet zoveel vertrouwen in...
ik schrik ervan hoeveel jonge mensen suicide als oplossing beschouwen.
iedereen trouwens!
ik heb toch iemand in vetrouwen genomen, resultaat is wel dat die persoon zich veel zorgen maakt, wat ik erg moeilijk vind, maar daar ben je vrienden voor, daar heeft ze gelijk in.
Ik zoek toch naar andere oplossingen, en bel de crisisdienst als ik het echt niet meer zie zitten.
zie niet veel mogelijkheden van mezelf te leren houden, maar ga het toch proberen. en ik moet mezelf beloven niet te snel op te geven.
Ik daag mezelf uit er wat van maken, maar dat helpt hopelijk voor mij...
Ik vind het wel maf dit de delen, maar met mensen die dit soort narigheid ook bezighoudt. je bent niet alleen met deze gevoelens, wie weet helpt deze gedachte...
Ik hoop voor iedereen dat 2007 een beter jaar wordt, fantastisch is waarschijnlijk te veel gevraagd, maar beter dan nu.
sterkte iedereen!!!!!!
Datum:
30-12-2006
Naam:
kim
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

Warom?

Warom leef Ik nog. ik ben op een jongen leeftijd al door een hel gegaan.me moeder dood me vader in de bajes ging al snel me vader acterna steelde alles wat los en vast zat, ben in een loverboy getrapt

diit was mijn leven in het kort. maar er is nog veel meer warom ik het niet meer zie ziten
Datum:
30-12-2006
Naam:
Alleen maar Pijn (U)
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Waarom nog leven?

Ik heb me al vaak afgevraagd wat het nut heeft om te leven, we gaan toch ooit dood. ik heb en denk vaak ook nog aan zelfmoord. Ik denk dat ik misschien de moed niet heb om het te doen, maar waarom niet. wie zou mij missen niemand. Als het mijn begrafenis is dan wil k gaarg zien wat iedereen doet en wat ze denken en wie er is. Ik denk dat ik weinig voor mensen beteken en dat het niets uitmaakt om nog te leven. Niemand zal me missen en ik zal niemand missen. niemand heb ik nog in mijn leven en iedereen wil me kwijt. Ik heb dit gevoel mal 2 jaar en dat gaat soms beter, soms begrijp ik niet waarom ik dat ooit wilde doen, maard an voel ik die pijn weer en kan ik nix anders dan aan denken hoe ik het zal doen. Ik heb er wel al een smet mijn ouders over gepraat maar die denken dat ik een grap maken. Ik heb al een paar jaar voor sinterkalss euthanasie gecraagd, maar mijn ouders schenken er niet zo veel aandacht aan. Die denken dat het wel vorbij gaat, maar ik denk dat ik eeuwig dit gevoel ga hebben.
Datum:
30-12-2006
Naam:
Caroline
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

levensmoe

dat heb ik de laatste tijd redelijk vaak, ik heb namelijk het gevoel dat ik alleen problemen bezorg voor al mijn geliefden... ik doe het niet zo goed op school. ik probeer altijd problemen te ontwijken en daarom ga ik ook niet vaak naar school... ben net van school afgetrapt en geen andere wilt mij meer... ahoewel ik nog leerplichtig ben. Ik krijg contstant gezeik van de leerplicht... al 3 jaar lang. Mijn vader kraakt mij nu alleen maar af dat ik niet te vertrouwen ben, dat ik geen toekomst heb, dat ik alles verneuk etc. en dat krijg ik inmiddels alleen maar te horen... ik ben helemaal geen probleem kind ofzo ik probeer iedereen waarvan ik hou en om geef juist op zn best te laten voelen... Omdat ik al mijn problemen ontwijk ga ik ook liegen tegen iedereen en achteraf ben ik toch niks waard. Het is een irritante eigenschap van mij, maar k raak het maar niet kwijt... ik heb nu eigenlijk ook helemaal geen toekomst meer... en dan denk ik, waarom zou ik er nog moeite voor doen? Zal ik later nog ooit iets betekenen?... Het gevoel dat ik nix meer waard ben vreet me van binnen op... ik heb er echt helemaal geen zin meer in
Datum:
30-12-2006
Naam:
Rianne
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

mijn ziel is kapot

ik heb geen zin meer om te leven waar geen doel achter zit,ik weet geeneens waarom ik leef.ik doe met mijn alcoholprobleem me naaste mensen pijn, dat doet mij ook pijn. ik weet dat ik toch niet verander, dus is het beter om er een eind te maken, dan zijn andere beter van me af. het is niet alleen de drank, depressief zijn,medicjnen gebruiken die niet helpen,angsten, bang gekwetst te worden , ik ben bang voor het leven,bang om mensen kwijt te raken , ik moet een eind maken aan mijn leven. ik wil niet in deze wereld leven.
Datum:
30-12-2006
Naam:
arnold
Leeftijd:
35
Provincie:
Overijssel

Zo als je het gevoel hebt dat je in alles gefaald hebt

Nog effe mij het was niet
Zo als je het gevoel hebt dat je in alles gefaald hebt>waar heb ik dan nog voor te leven.Mijn vriendin was mij zat,leraren,vrienden>>
Het gevoel hebben dat je in alles hebt gefaald !!!!!!!!!!!!En nog te moe bent om te strijden
Datum:
30-12-2006
Naam:
Jan pieter
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Te moe om nog door te gaan

Hoe is het zover Gekomen dat ik nu aan zelfmoord denk?

Het is zover gekomen omdat ik doelen in mijn leven stelde. Ik wou piloot of advocaat worden, Maar bij mij was Dyslexie en acht Geconstateerd dus piloot kon ik nooit worden.
Maar advocaat leek mij een van de beste en ook leukste beroepen die je kon hebben. Ik ben begonnen op vwo niveau op school ik haalde top cijfers behalve voor de talen>>>zo werd ik gedegradeerd naar havo 2.
Mijn gedrag was en is niet altijd even best en ik klets veel te veel. In havo 3 is het helemaal mis gegaan ik kreeg ruzie met een aantal leraren over gedrag en werkhouding>>>het is allemaal begonnen dat ik voor mijn rechts-liberale mening uit, dit werd niet Getolereerd omdat ik altijd de telegraaf en Ad meenam voor de vakken waar je een krant voor nodig had. Je moet volkskrant of trouw meenemen of je kreeg een onvoldoende,tevens als je maar links brult op school krijg je een voldoende en als je rechts bent ben je de sjaak (dus ik heb adhd maar dan niet dat ik crimineel ben of agressief maar altijd in een spontane en drukke vorm ook geen neonazi of lonsdaler maar een gewone jongen) zonder enig pardon hebben de leraren mij van school gezet en ben ik op volwassenonderwijs terechtgekomen, hier was ook de doelstelling dus om 4 en 5 havo in twee jaar te doen. Alleen ik probeerde om nette wijze vergrote versies van testen te krijgen op A3 formaat dan lees ik namelijk niet over worden en zinnen heen. Dit lukte niet en werd gehaat bij leraren>>>ZO sta je na 1 jaar weer buiten>zonder diploma wel met een aantal havo certificaten>>ik kreeg geen toestemming om nog een jaar aan vavo te studeren! Zo zit ik nu op het MBO waar ik geen moer aan vind en totaal niet gemotiveerd ben.
Datum:
30-12-2006
Naam:
Jan pieter
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.