Levensverhalen (pagina 1545)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

pas 11 jaar

Hallo ik ben 11 jaar. Mijn opa is sinds kort overleden. Nou eigenlijk 2 jaar geleden. En al 3 jaar heb ik een rot gevoel ik zit in groep 7 en word niet gepest. Ik weet niet wat dat is. Ik voel me dom en ben heel slecht in rekenen. Ik praate er vroeger met mijn moeder over. maar dat ging over het rekenen. Nu is het over dat en nog meer. Ik kan er niet meer tegen en het word steeds erger. ik ben bang om het te vertellen aan iemand. Aan mijn ouders zelfs. Ik voel me dan alleen, koud, verwaarloost, bedrogen en wil zelfmoord plegen. ik wouw een manier die mezelf geen pijn deet en bedacht zout eten. Ik doe het nog. Plies help me. ik kan echt niks doen om mezelf beter te maken. Ik heb alles geprobeerd....
Datum:
31-12-2006
Naam:
-
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

Eenzaam

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was. Ik heb er nooit zo'n probleem mee gehad omdat ik altijd wel bezig was met spelen enzo. Nu ben ik 13, en gaat het eigenlijk wel prima. Ik ben best wel vaak depressief, ik voel me gewoon kut enzo. Op school gaat het net goed, geen onvoldoendes maar net voldoendes, zoals kleine 6jes etc. Mijn vader weet het niet, het interesseerd hem amper. Hij werkt van 9:00 tot 17:00 en komt dan naar huis. We wonen met zn 2e, maar hij heeft een lat relatie met iemand in Zwolle; aardige vrouw, maar verder boeit ze me niet. Als hij thuis komt van zijn werk gaat hij met het eten beginnen, en na het eten gaat hij meestal gelijk naar boven computeren. Rond half 9 komt hij naar beneden om een film te kijken, en dan praten we niks. geen woord. Om half 10 ga ik naar bed, en de volgende ochtend sta ik op om 7 uur. Hij ook. Dan ga ik om 8 uur de deur uit, hij ook. we praten in de tussentijd nooit... Ik kom weer om 16:00 terug depressief van school en maak een beetje huiswerk.. Na een kartier heb ik gauw zin om een mes te pakken en mijn strot door te snijden.. ik voel me gewoon zo eenzaam... Ik het weekend gaat me vader naar Zwolle voor zn vriendin, en moet ik mezelf maar weer vermaken... Ik kan niet naar mijn moeder want die is drugs en alcohol verslaafd en die is dus altijd depressief... ik weet niet meer wat oik nou moet doen... Op school heb ik ook weinig vriendinnen, en moet ik me maar weer alleen de pauze doorbrengen... Ik voel me hartstikke nutteloos in deze wereld, ik denk dat ik er maar een eind aan ga maken...

-Iemand
Datum:
31-12-2006
Naam:
Iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

aaaaaaaah

ik hou het niet meer vol, al die fake mensen, al die loze dwaze beloftes, altijd die "maar we geven om jou" wel als dat zo is, laat me dan niet in de steek, bedrieg me dan niet steeds, doe dan niet zo rot tegen me, praat tegen me, wees er gewoon voor mij. ik ben het beu, het is genoeg geweest. ik was lang genoeg sterkt, maar alleen kan ik het niet!
Datum:
31-12-2006
Naam:
hanz
Leeftijd:
23
Provincie:
Limburg

tja en nu

Hallo weer een avond wat op ellende uit is gelopen door mij! Heb jaren met hart en ziel van een vrouw gehouden waar ik echt alles voor deedt maar door ik dacht een vriend van af ben nu heb ik geprobeerd een streep onder alle ellende te trekken en door miscalculatie(geld)er niet boven op kom maar steeds achter de fijten aan hobbel.
Ik kan mij gedachte niet wegzetten blijf vastklampen aan de ultieme droom iemand tegen te komen die wel eerlijk is maar durf en heb het vertrouwen ook niet in mn mede mens die zo hard proberen mij in de rails te krijgen ik krijg het maar niet voor elkaar om maar dat vertrouwen op te brengen want ik gaf het en het werd zo beschadigt.Nu probeer ik een normaal leven te lijden met vallen en op staan maar in mn slaap in mn droom in mn afdwaling zie ik steeds weer een einde een einde van een schot door mn harsers eindelijk rust gelukkig.Eerst voor een jaar daarna een halfjaar etc maar nu om de dag bijna en ja aandacht van een ander genoeg maar totaal geen eigenwaarde heb twee kids die ik wel zie maar voor mij gevoel te weinig ik wil leven voor hun maar de drang word steeds heftiger praat er met bijna niemand over weet niet goed hoe en wil ook niet meer een moe gestreden man
Datum:
31-12-2006
Naam:
ikke
Leeftijd:
41
Provincie:
Overijssel

kweget ni

dit jaar was een bewogen jaar voor me.
heb men vriendin zwanger gemaakt en we hemme beslote om abortus te plege na 5 maand.het was eigelijk mijn keuze ma heb daardoor men vriendin verlore omdat ze et zelf te moeilijk had.opeens was ze weg en we woonde same en da is wel een klap, ze had alles voorbereid en men studio was leeg of toch bijna.
dan heb ik iets gehad met iemand anders, ook ff same gewoond en na 6 maand zei ze da ze iets mist bij me.ze zie het toen we in frankrijk ware op bezoek bij haar ma, ik kon geen kant uit en voelde me diep gekwetst want ik eb et ni zien aankome.toen et uit was ben ik mijn werk verlore en ben nu nog steeds opzoek me et is ni makkelijk want heb geen diploma.
momenteel eb ik iemand die ik nu al 5 jaar ken en we zijn nu 3 weke same, 3weke slaapt ze bij me en nu is ze in center parcs me de vriende, ik ken ook iedereen goed en ze vroege me of ik is ne dag wou kome,en nu ineens mag ik ni zegt men vriendin --- de meerderheid wilt niet dat je komt zegt ze. kwe ni wak moet denke ma ik denk da ik mij heb vergist in men vriende die ik al zolang ken.kben ook dj maar ik krijg bijna ni de kans om me te bewijzen en momenteel zie ik t gwn ni zitte, er is nog zoveel gebeurd dit jaar.pffff
ben et nu gwn beu en d8 van als er nog veel gebeurd stop ik gwn me leven en ga met het nieuwjaar gwn van deze bol.er is precies nx da me kan helpe en kan er me niemand over prate dus drm dak ier terecht kwam.kweet da zelfmoord dom is maar kwil gwn van alles vanaf.kweet dak mense ga kwetse ma tis zo.kweet nu wel da liefde veel kapot kan doen maar et kan ook zo mooi zijn maar meestal mooie liedjes dure ni lang e

grtz
Datum:
31-12-2006
Naam:
Tom
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Zelfmoord Ofniet?

Hallo,
Ik ben aan het twijfelen of ik zelfmoord zal plegen; Toen ik 2 was is me moeder uit elkaar gegaan met me ECHTE vader,waarmee ze mij en me zus (18) heeft gekregen.(toen woonden we nog in duitsland)Toen is me moede opnieuw getrouwd,met hem had ze ook een kind hij is nu 10,het gin helemaal niet goed met die man,Hij maakte mij sávonds wakker en sloeg me moeder toen,en bedreigde haar met een mes,toen me moeder ging werken sloeg hij mij.Ik heb het nooit iemand verteld (me zus en me broertje wisten er ook niks van)toen is me moeder met hem uitelkaar gegaan,die man heeft me broertje meegenomen naar Duitsland.En wij zijn verhuisd naar nederland.Toen was ze een tijdje alleen,liet ze ons vaak alleen thuis,ze zat aan de drugs en aan de alcohol.Toen kwamen me zus en ik eens uit school,toen lag ze in de badkamer,met half-open gesneden polsen.Niet dood.Toen kreeg ze WEER een nieuwe man,toen kwam ze van de drugs en alcohol af,toen heeft ze NOG een kind gekregen die nu 3 jaar is.Ik heb vaak ruzie met haar,ik mag me vader nit meer zien,en de rest van de familie ook niet,ze slaat me vaak en ze wilt me vaak uit huis zetten ze scheld me uit onder andere; ik wou je was niet op de wereld gekomen,hoer,slet,je bent een misslukkeling.Daarom snijd ik me vaak in me polsen.Mevader probeert alles te doen om mij naar duitsland te krijgen maar het lukt niet zo goed.Ik denk er vaak aan om zelfmoord te plegen..
Datum:
30-12-2006
Naam:
M (LLL)
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

uitzichtloos

getrouwd, 3 bijna volwassen kids, homo, hiv positief, banen en geld verloren, huidige baan ernstig op de tocht, laatste geld verloren door gokverslaving zoon, leningen moeten sluiten die we niet af kunnen lossen, scheiding, woon apart maar voel me hopeloos. en nu heeft mijn jongste zoon ook nog kanker en moet ik terug naar huis omdat ik mijn eigen stek niet meer kan betalen, terwijl mijn vrouw me haat. hulpverleners hebben me alleen nog maar meer verward. ziek melden kan ik me niet. werken kan ik ook niet. ik lijk niets meer te kunnen. en merk dat ik begonnen ben teveel te drinken om de problemen af te zwakken. de lening is op zijn max, ik ben een grote mislukkeling. ik heb van alles verzonnen om waardevol te zijn en mijn schuld te verwerken. ook veel vrijwilligerswerk gedaan voor andere hiv plussers. maar ik zie voor mezelf geen weg meer uit de shit, ook geen betere toekomst. dat ik me nog niet om het leven heb gebracht is vooral door mijn kids. soms denk ik dat ik meer invloed op het herstel van mijn jongste zoon kan doen als ik dood ben. Vanuit het hiernamaals. Nu kan ik niks.
Datum:
30-12-2006
Naam:
professor
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-holland

Het is niet de oplossing

Lieve mensen,

Alles wat onder de 25 is, moet direkt van deze site af.
Hoe kun je in godsnaam op je 11,12,13,15e enz nu weten hoe het leven in elkaar steekt. Dat kunnen wij op middelbare leeftijd niet eens. En dan is een verloren liefde op je 12e of drugs op je 11e GEEN reden voor suicide.
Jongeren die door hun ouders uitgescholden worden en rottige broertjes of zusjes hebben en als het op school niet goed gaat. HEEJ dat hebben wij ook allemaal gehad. Probeer eens iets van je eigen leven te maken als je nog geen 30 bent. Het valt mij op dat vele jongeren (niet allemaal) de gehele wereld de schuld geven behalve zichzelf. Hebben jullie er weleens bij stilgestaan dat je alleen je eigen gedrag kan veranderen en niet dat van een ander. Als je het zo bekijkt dan hoef je niet altijd naar een ander te kijken want dan maak je er hun probleem van (als ze niet willen of kunnen veranderen) als je voor jezelf maar weet dat jij een goed mens bent. Dan is er nog het feit dat helaas suicide niet de oplossing is voor alle problemen. Want de lessen of problemen waar je hier niet mee kunt dealen daar krijg je na je dood alsnog mee
te maken of in ieder geval te verwerken.
Ikzelf heb 1 dierbare van 39 jaar, 1 goede kennis van 53 en een lieve zoon van goede kennissen van 26 verloren aan suicide. Waarvan mijn lieve dierbare, de vierde poging nodig had. Mijn lieve kennis 2 pogingen en de zoon van mijn lieve kennissen 1 poging die gelijk lukte.
Ik veroordeel geen van drieen, ieder had daarvoor waarschijnlijk zijn eigen goede redenen. Ik heb via een vriendin nog steeds kontakt met mijn dierbare van 39 die nu weet dat het niet de oplossing was maar moet nu wel van bovenaf lijdzaam toezien hoe met zijn kleine kinderen wordt gesolt en kan hier niets aan doen.
Hij en waarschijnlijk ook de andere 2 lieve mensen konden DIT LEVEN niet meer aan.
Maar dat wil niet zeggen, dat je na je dood van alle pijn en ellende verlost bent.
Voor de lieve mensen die boven de 20 zijn, kan ik alleen maar zeggen: het is niet
de oplossing, probeer als het enigzins nog mogelijk is je leven een positieve wending te geven (als dat nog mogelijk is).
Ik hoop echt met heeeeeel mijn hart,
dat als ik 1 persoon op andere gedachten zou kunnen brengen dan ben ik al een heeeeel gelukkig mens. Ook ik heb ups en downs zoals ieder ander ook ik heb tot mijn 34e een minderwaardigheidscomplex gehad maar weet nu dat de kracht in mezelf moet zitten, ikzelf weet nu dat ik wat waard ben en door dat (ook al was het pas op mijn 34e) in te zien ben ik een ander mens geworden en mijn omgeving heeft dat ook ingezien doordat ik nu iets uitstraal en in heb gezien dat ook geliefden (ouders,broers,zussen enz.) mensen zijn met tekortkomingen net als ikzelf. Ikzelf deal met mijn eigen tekortkomingen en fouten zodat ik een beter mens wordt, en als geliefden om je heen dat niet doen zijn dat hun fouten en tekortkomingen (daar moeten HUN mee dealen) ik kijk nu anders tegen mensen aan, ik probeer het positieve uit mezelf maar ook uit anderen te halen, en neem bij een ander het negatieve (mits binnen de grenzen) voor lief. Niemand is nl.perfect, ook ik niet.
Datum:
30-12-2006
Naam:
een lieve begripvolle vriendin
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

ehm... sterkte?!

hoi allemaal.

heb begin december een zelfmoordpoging gedaan. Gek genoeg was er een hond die aansloeg en z'n baas heeft 112 gebeld.
ik was niets van plan, deed het ineens...
ben er zelf van geschrokken, maar is ook een soort verlangen.
geen verlangen naar de dood, maar dat het pijnlijke, hopeloze gevoel stopt. en daar heb ik niet zoveel vertrouwen in...
ik schrik ervan hoeveel jonge mensen suicide als oplossing beschouwen.
iedereen trouwens!
ik heb toch iemand in vetrouwen genomen, resultaat is wel dat die persoon zich veel zorgen maakt, wat ik erg moeilijk vind, maar daar ben je vrienden voor, daar heeft ze gelijk in.
Ik zoek toch naar andere oplossingen, en bel de crisisdienst als ik het echt niet meer zie zitten.
zie niet veel mogelijkheden van mezelf te leren houden, maar ga het toch proberen. en ik moet mezelf beloven niet te snel op te geven.
Ik daag mezelf uit er wat van maken, maar dat helpt hopelijk voor mij...
Ik vind het wel maf dit de delen, maar met mensen die dit soort narigheid ook bezighoudt. je bent niet alleen met deze gevoelens, wie weet helpt deze gedachte...
Ik hoop voor iedereen dat 2007 een beter jaar wordt, fantastisch is waarschijnlijk te veel gevraagd, maar beter dan nu.
sterkte iedereen!!!!!!
Datum:
30-12-2006
Naam:
kim
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

Warom?

Warom leef Ik nog. ik ben op een jongen leeftijd al door een hel gegaan.me moeder dood me vader in de bajes ging al snel me vader acterna steelde alles wat los en vast zat, ben in een loverboy getrapt

diit was mijn leven in het kort. maar er is nog veel meer warom ik het niet meer zie ziten
Datum:
30-12-2006
Naam:
Alleen maar Pijn (U)
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.