Levensverhalen (pagina 1540)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hoop

Met tranen in mijn ogen heb ik de verhalen van lotgenoten gelezen , met sommige voelde ik hoe raar het ook klinkt zelf een band en het deed mij goed.
Ben niet alleen en ben zeker niet zwak omdat ik aan zelfdoding denk want als je de verhalen er op na leest zie je dat wij allemaal strijders zijn mensen met emotie mensen met gevoel.
Mijn verhaal begint bij mijn adoptie toen ik 2 maanden oud was.
Ben nooit liefdevol opgevangen zeker niet door mijn adoptie moeder die om het aardig te zeggen gewoon niet de verantwoordelijkheid kon dragen van het ouderschap.
Tot mijn twaalfde heb ik thuis gewoond en toen moest ik het huis uit.
Ben toen naar een internaat gestuurd waar ik voor het eerst in mijn leven gelukkig was.
Hellaas na 2 jaar moest ik ( van mijn adoptie ouders ) naar een ander internaat dichter bij huis zeiden zei.
Na vele klappen daar gekregen te hebben van mede bewoners en begeleiders begon het spijbelen en het blowen waardoor ik na een jaar ook daar weg moest.
Van vele opvangtehuizen periodes van zwerven ben ik op de kermis beland wat voor mij een hele mooie tijd is geweest.
Na vele omzwervingen daarna ben ik op kamers gegaan , waar ik ook het een en ander van heb geleerd , bv rechtvaardigheid is maar een woord en bestaat voor de rest niet over dat onderwerp wil ik niet teveel woorden vuil maken.
Maar goed uiteindelijk ben ik gaan werken zonder diplomas want de kans om een school af te maken heb ik nooit gekregen maar 200 procent inzet maakte een hoop goed.
Na voor mij een succesvolle periode van zo n 5 jaar redelijke functie s kwam mijn adoptie moeder contact zoeken.
Raar genoeg kreeg ik toen de klap te verwerken mischien in combinatie met die 200 procent inzet.
Binnen 2 maanden zat ik werkloos thuis , en ben ik therapie gegaan.
Ik zag het allemaal even niet meer zitten.
Nu 3 jaar later ben ik 80 procent afgekeurd depresief en heb zelfmoord neigingen.
Wat ik wel ben opgeschoten is dat ik nu weet dat ik in mijn jeugd mishandeld en misbruikt ben en mijn adoptie ouders mij hebben verwaarloosd.
Maar nu kan ik wel elke avond van de dood dromen maar hopelijk levert dit meer op er over praten met mensen die je hopelijk begrijpen.
En uiteindelijk weer de kracht te vinden die in ons allemaal zit om de draad weer op te pakken.
Dus laat mij deze levenslessen verwerken en gebruiken in het verdere leven ookal is het nog zo donker ik weet nu ik ben niet alleen.

Een lotgenoot ( gevoelensmens )
Datum:
07-01-2007
Naam:
Nathan
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

jeugdgevangenis

ik groeide normaal op tot dat ik 8 was en me ouders gingen scheiden hoop gezeik ondertussen ging me oudste broer bij me vader wonen en ik bij me moeder
me moeder raakte aan de alcohol
en ik vond het allemaal wel prima tot dat ik 9 was ik zach er ouder uit als andere meisjes van mijn leeftijd had al borsten enzo en was ook al ongesteld
en ook interese in jongen op dat moment spijbelde ik van school en had ik geen contact meer met me vader om dat ik vond dat hij de schuldige was dat me ouders uit elkaar waren gegaan hij was vreemd gegaan dus
toen ik 9 was kwam ik ook voor het eerst in contact met een loverboy ik had ook al sex op me 9de nu nog spijt van en zo had ik ook op me negende voor het eerst contact met politie het begon met diefstal wat eindigde met achter het raam zitten toen ik 14 was ondertussen kwam ik helmaal niet meer thuis en zat ik vast geplakt aan jongens en zat helemaal onder de drugs ik voelde ook helemaal niks meer geen gevoelens meer of niks niks kon me meer intreseren ik had een gezinsvoogd maar omdat ze me niet konden vinden werdt er landelijk naar me gezocht en zo vonden ze me achter het raam in rotterdam werdt opgesloten voor misdaden die ik had gedaan en voor berscherming voor de loverboys maar ik vond dat bulchit ik vond dat ze aardig voor me waren ze deden alles voor me
in de jeugdgevangenis zat ik meer in de issoleercel dan je maar kon bedenken was arggesief en opstandig moest afckikken wat heel moeilijk is
maar naar 8 maanden kreeg ik last van stemmen in me hoofd en begon in me polsen te krassen eerst om van al die nare gedachten af te komen wat die stemmen tegen me zeiden de leiding kwam er achter en naar heel veel vijfen en zessen heb ik verteld dat ik last van stemmen had maar het ging veder ook met medicijnen bleef ik die stemmen houden en toen zat ik al anderhalf jaar vast om dat ze me nog steeds niet konden helpen zeiden ze maar goed ik wou daar weg wou gewoon weer me oude leven en ging na denken waarom ik waarom zo en toen kreeg ik het idee kan beter dood zijn ben ik ook beter af ook heb het een keer geprobeerd me polsen door te snijden maar ze hadden me op tijd gevonden en toen ben ik nu strenger in de gaten gehouden mog niks meer op me kamer hebben nu ben ik al weer een paar weken vrij gelukkig maar de stemmen heb ik nog die zullen ook altijd blijven.
Datum:
07-01-2007
Naam:
samantha
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Waarom??

Deze vraag zullen veel mensen zich wel stellen die over zelfmoord denken. Waarom ik? Of misschien wel iets anders. Misschien heb ik niet zoveel pech als anderen.. misschien stel ik me aan. Ik weet het niet. Toch vertel ik mn verhaal. Het begon ermee dat ik het uitmaakte met mn vriendje. Ik had twee jaar een relatie met hem en in die tijd heeft hij me vaak gekwetst. Zowel mentaal als fysiek. Hij wilde me terug, een hele tijd. Toen heb ik een jongen ontmoet op wie ik na een blik in zijn ogen meteen verliefd was. Die jongen ook op mij. Maar zijn beste vriend vond mij leuk en keurde het niet goed. Mn hele wereld is ingestort. Hij doet nu alsof ik lucht ben. Hij kiest voor zn beste vriend, wat begrijpelijk is.

Mijn ene oma heeft een ziekte waardoor ze veel gewicht verliest. Het is heel eng. Mn andere oma ligt in het ziekenhuis en begaat binnenkort een ernstige en gevaarlijke operatie. Mn opa (man van de oma in het ziekenhuis) wil dood. Dus die drinkt heel veel alcohol. Hij wil eerder dood dan zijn vrouw. Vorige maand is mijn adoptie opa overleden. Mijn adoptie oma ligt nu in het ziekenhuis met longkanker. Het gaat slecht met dr.

Geef mij nu maar de reden om nog te blijven leven..
Datum:
07-01-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

hoi

al jaren heb ik psygische klachten.
mijn ouder zijn gescheiden,en mijn vader wil me niet meer kennen,heb hem 5jaar niet meer gezien.
ben verliefd op mijn hartsvriendin al 6jaar die hetroo is.
steed moet ik maar aanhoren hoe goed mijn zus wel niet is
Datum:
07-01-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
31
Provincie:
Limburg

het is mooi geweest

waarom wil ik er niet meer zijn?Omdat ik me , na een periode van hoop weer mislukt voel, ik ben weer ziek, ik ben weer te moe om de dingen die ik wil te doen, ik heb weer ruzie met mijn jongste (stief)dochter, met m'n middelste (stief)dochter heb ik amper contact, hoewel ze in huis woont, mijn oudste dochter gaat ook niet goed en ik weet dat ik als ik niet uitkijk ook weer ruzie krijg met mijn man.Ik voel me zo moe, zo alleen, ik wil naarhet licht, waar alles goed en rustig is, waar vrede heerst. Ik ben al zo vaak weer overeind gekrabbeld, zo vaak over nieuw begonne, gedacht dat ik mezelf, mijn leven ofwa t dan ook kon veranderen, maar het komt toch neer op vastzitten aan alle ellende, niet toe kunnen komen aan dat wat misschien nog in mij verborgen ligt en watik wilde proberen te ontdekken.
het hoeft niet mee, het voelt klaar. Ik weet alleen nog niet hoe, maar voor mij hoeft het niet meer.
Datum:
07-01-2007
Naam:
wichtje
Leeftijd:
53
Provincie:
Utrecht

...

hej..

het gaat weer een keer slecht met me.
heb nu ruzie met een vriendin,
heb me eigluk altijd al wel slecht gevoelt.
alleen de laatste paar maanden is het erger geworden. heb zelfmoord neigingen gekregen. ik weet alleen niet waarom. klinkt stom ik weet het.. ben huilend het nieuwe jaar in gegaan, omdat ik alleen maar negatief aan alles kon denken. heb de laatste paar dagen ook alleen maar ruzies met mun ouders, ik negeer mun vader nu al meer dan een half jaar, en eergister was ie helemaal tegen me uitgeflipt, hij was allemaal aan het schreeuwen en toen hij tegen mij klaar was vroeg hij iets heel rustig en op een aardige manier iets aan mun moeder. ik heb het allemaal zelf veroorzaakt ik weet het.. ik zie vaak helemaal niet meer zitten .. dan denk ik dat maar beter kan gaan .. dan heeft niemand meer problemen met mij.. de enige reden dat ik er nog ben is door een vriend van me, die is er altijd voor me als ik hem nodig heb.. alleen ik wil gwn niet meer.. ik heb er genoeg van.. altijd maar weer problemen.. ik denk ook vaak .. ik stel me aan.. er is helemaal geen reden om zo te denken.. alleen die gedachte gaat snel weg doordat er tog weer iets slechts gaat..
Datum:
07-01-2007
Naam:
.....
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

ik word krankzinnig en wil dood

ik denk vaak aan zelfmoord omdat myn zus altijd al beter is geweest dan ik zij heeft iets bereikt in het leven ik zit in het bso en heb nog buizen en omdat ik mijn leven gewoon beu ben verwond ik mezelf al een heel lange tijd ik ben zelfs naar een psichiater geweest niets helpt ik praat soms zelfs tegen myn schaar of tegen mijzelf omdat niemand naarmij luisterd ik huil veel en krijg soms woedeuitbarstingen ik eet ook bijna niets meer thuis dwingen ze mij om te eten daarom ben ik niet graag thuis en met mijn vader kan ik het echt niet vinden als hij kwaad is komt er altijd geroep of geweld bij te pas ik ben alles gewoon beu en als ik dood zou zijn zouden mensen mischien denken dat ze toch beter eens geluisterd hadde in de plaats van altijd met mijn naam te spotten ofzo merci dat er tog iemand is da wilt luisteren naar myn verhaal
Datum:
07-01-2007
Naam:
bo
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

me moeder

ik heb een ziekte waar ik nu pas ben 8ter gekomen want mijn moeder zij et nu npas ik voel me er echt wel kut mee want ik heb et natuurlijk al vanaf dat ik geboren was en me moeder zegt et nu pas ik heb geen keus ik vond et echt supper kloten ik d8 bij me zelf ik heb dit nog nooit gehoord dus ik wouw zelfmoord gaan plegen want ik ging toch dood en ik durfde niet echt dus had ik gewoon tegen mijn moeder gezecht die het helemaal niet leuk vond dat ik zelfmoord wilde plege dus toen wouw ze me laten opnemen in een gekkuh huis wat denkt ze wel niet toen was ik snel weg gerent naar me goeje vriend en daar heb ik dit verhaal geschreven maar ik ben vanplan om het niet tegen hem te verteluh maar ik denk dat ik morgen gewoon onder een bus spring of zo
Datum:
06-01-2007
Naam:
arnie
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Waarom??!!

Ja waarom?? dat vraag ik mij vaak af,
Het begon allemaal al lang geleden Ik was 5 en mijn ouders gingen scheiden,
Heel vervelend allemaal, Maarja dat maakt bijna iedereen wel mee,
Nou goed, het brak mij wel, Want ik was een papa kindje,
Maarja ik bleef bij mn moeder,
Twas wel een kuttijd stress,,
Maarja, mijn moeder vond weer een vriend, twas echt gezellig weer thuis,Toen overleed oma, Die vrouw die zo erg aan de drank was maar er nooit wat van liet merken, wanneer ik erbij was,
Ze was super lief, echt een super oma, Totdat ze dood giing aan overvloedig alcohol,
Daar kwamen we wel weer overheen, Twas moeilijk maarja ik was nog klein,
Mijn broer kwam er absoluut niet overheen,, maar later ook wel,
Ongeveer 5 jaar later stopte mijn vader met betalen en mocht ik hem niet meer zien, Twas vervelend,, en steeds als ik dan bij mijn oma was, (mijn andere dus) Ging ik toch stiekem naar papa. Ik wilde hem gewoon zien,
Daar kwam mijn moeder achter en ze werd boos, ik mocht hem echt niet meer zien ,, Mijn broer kwam op het verkeerde pad,
Hij kwam vast te zitten, waarvoor weet ik niet eens, ik weet niet eens waarom mijn ouder zijn gescheiden, Maar goed,, Dat haatte ik, hij was er niet meer gvd Mijn broer Mijn lichtje in mijn leven mijn ALLES!!
Dat was te erg,, elke avond weer moest ik huilen vond het echt heel errg,, Echt maar toen hij weer vrij was was ik echt super blij, Niet veel later kwam hij weer vast,, echt ik had het gevoel dat ik het niet zou overleven, maar ja dat deed ik wel,, hij kwam weer thuis,, ik was weer super blij,, daarna zat hij weer vast,, ergens in Zutphen daarna in Lelystad, en nu in de Glen Mills, Ik miis hem zo ontzettend erg,, al die tijd had ik hem niet gezien,
Ben al een aantal keren op bezoek geweest ik kan mijn tranen nog steeds niet bedwingen,
Mijn stiefvader zat laatst ook weer vast,, het is gewoon zo k*t allemaal,,
Mijn broer zit vast kan op ieder moment ontsnappen maar weet dat het slechtste voor hem ligt,
Dus hij doet het niet.
Hij geeft me niet meer stiekem een boterham als ik straf heb en zonder eten naar bed moet, Hij zeurt niet meer om de badkamer, Ik hoor hem snachts niet meer thuiskomen van uitgaan,, Hij ziit niet meer lief naast me als hij geblowt heeft,, of dronken is, we hadden dan altijd lol, Hij geeft me geen kick box les meer,
Hij kan me niet meer beschermen
Op school gaat het onwijs slecht, slechte cijfers ik voel me niet thuis daar op school,
Thuis gaat het ook niet goed,, er straalt een enorme stress band tussen mij en mijn moeder, en mijn moeder heeft alle aandacht voor mijn broertje,, Ik heb trouwens ook een zusje, Maar die mag ik niet zien das van de andere vrouw van mijn vader,, waar hij intussen allang weer weg is!! Maar goed,, af en toe zie ik haar,, in het begin zei ze geen eens hoi,, tja ik weet wel wat ze dacht hoe kan een meisje die je nooit ziet,, Nou je zus zijn?
Dat kan toch niet, Later begreep ze het wel, als ik haar nu zie is ze helemaal blij,, en kan ik mijn tranen haast niet in bedwang houden, dat het allemaal zo moest lopen, laatste tijd hing ik vaak buiten met vrienden ,, Hun blowen, ik heb het 1 X geprobeert maar nee, niiets voor mij,
Ik rook wel af en toe, maar dat geef ik niet toe aan mijn moeder lijk wel gek,, ik kom er niet meer van af, en de keer dat ze me betrapte ben ik goed in elkaar geslagen,, Dus ik zeg niiets meer !!
nou mag ik dus ook niet meer buiten hangen met vrienden,
En ze vertrouwd me niet meer, Omdat ik veel tegen haar lieg, Om uit mijn problemen te komen,
Dn is er een jongen, Ik noem geen naam.
Maar het is / was een vriend van mijn broer,
Hij is wel 15 dus wel 3 jaar jonger dan me broer,, maar me broer ging er af en toe mee om, je kunt trouwens niet aan hem zien dat hij 15 is die jongen,
Maar goed ik vind hem heel leuk, laatst zag mijn moeder dat ik met hem omging, en ze werd boos en riep me daar weg,
Toen stond ik vandaag weer bij hem,, Viind hem echt heel erg leuk,, maar goed ik stond vandaag weer bij hem, kom ik mijn buurvrouw tegen waar ik ook nog 6 maanden heb "gewoond" Omdat mijn moeder naar lunteren ging, vond het vreselijk, daar niet want ze behandelden me heel goed, maar dat mijn moeder zo ver weg was, maar goed ik kwam haar vandaag dus tegen bij het winkelcentrum waar ik met sebastiaan stond,, ze zei nu hang je hier weer, en toen zei ik dus ja ik wacht op iemand, nou goed,, komt ze vanavond binnen,, een beetje mijn avond vergallen door tegen mijn moeder te zeggen ik heb ginger net nog bij (de jongen) gezien en een vriend van hem,
Nou goed, mijn moeder boos,
En dan hoor ik haar later ook nog zeggen ,, ik wil me er niet mee bemoeien hoor,
toen dacht ik echt, Nee hoor DAT HEB JE AL GEDAAN, ik neem haar niets kwalijk ,, maar toch tis behoorlijk klote als het allemaal zo gaat,, en op het moment weet ik het ook niet meer,, Het gaat alleen maar goed als ik ( de jongen) weer zie,,
Want iik hou van hem echt!!
Mijn moeder verdenkt me nu van blowen, Ik wil dit niet meer, ik heb mezelf flink in de put gewerkt,,
Ik bezoek de psychiater wel af en toe, maar het werkt niet,
Ik wil een gewoon leven,, gewoon met die jongen omgaan Ik bedoel over 5 maanden is hij vrij, weg uit wapenveld,, Beter toch?? heeft hij toch zijn straf gehad..
Nou goed,mag niet meer weg,, Ja is goed,, sluit me maar op,, binnen, doe je goed aan,, ik word er alleen mar GEK van !!
Datum:
06-01-2007
Naam:
Anoniiem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Een lastpak

Ik zie het niet meer zitten. Heb al drie jaar geen werk meer en wil juist erg graag werken. Ik ben mijn ouders en broer/schoonzus hierdoor tot last. Ze haten mij: elk jaar gaan zij lekker op wintersport en ik mag nooit mee. Als ik er wat van zeg, ben ik moeilijk. Ze houden niet van mij! Was ik er maar niet, dan zou de wereld veel mooier zijn. Aaan werk kom ik ook niet meer. Zelfs heb ik geen recht op een reintegratietraject. omdat dit te duur zou zijn. Als ik een manier heb om er een einde aan te maken zonder andere tot last te zijn doe ik het!!!
Datum:
06-01-2007
Naam:
lastpak
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.