Levensverhalen (pagina 1539)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

het leven

het leven... ik vraag me heel vaak af (al 4 jaar) wat ik hier doe... ik heb nooit echt een leuk leven gehad.. de een na de andere stierf terwijl ik zoveel van ze hield. ik leerde er mee omgaan. of iniedergeval dat dacht ik. in groep 7 toen ik werd aangerand kwamen de ergste dingen weer terug zoals: dat mijn oom is vermoord. ik begon in mezelf te snyden. ik heb geprobeert ook zelfmoord te plegen maar dat voelde niet goed, ik moest eerst van mezelf mezelf straffen. ik stopte dus ook met eten. toen stierfen ook nog me me opa's en een oma. de maat was voor my vol ik kon het niet meer aan. in groep 8 heb ik alles verteld aan myn ouders. ze zeiden dat ze het wel begrepen. en op dat moment hebben ze me verteld dat ik hsp (hoog sensitief persoon) ben. op dat moment kon ik mezelf begrijpen. ik heb vanaf dat moment, gedaan alsof alles weer goed ging. natuurlijk ging het dat niet. maar me ouders heb ik nogsteeds niks verteld en ik gah het ze ook niet vertellen het gaat ze niks aan. maar natuurlijk moest ik er met iemand over praten myn beste vriendin sprak ik altyd alleen op msn... verder zag ik haar nooit alleen maar beter in zo'n geval. haar moeder had zelfmoord gepleegd, en zelf wou ze dat ook dus praten deden we wel met zijn 2en. tot op een moment dat wij ruzie kregen. en we tegen elkaar zeiden "pleeg toch lekker zelfmoord" dat had ik nooit moeten zeggen want een dag later belde ze me op hoorde ik een paar treinen een knal en een paar dagen later hoorde ik dat ze zelfmoord had gepleegd. me wereld storte in ik sprak met niemand meer... ik kroop weg inmezelf... nu praat ik wel weer met mensen maar ik zal nooit meer ruzie met iemad maken.
Datum:
08-01-2007
Naam:
chris
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Er is er mr 1

Heej,,

Kheb vandaag te horen gekregen dat me vriendin der broer een vriend van mij Dat hij sichself gesneden hebt.
kvind dat sow erg.
ik wee wel hoe dat voelt.
ik heb het self ook gedaan.
Kvind rot op jullie verhalen te lezen.
ik leef met jullie mee.
ik herken veel dingen.
Maar ik geloof in Een god.
Ik Geloof dat hij plannen met onz heeft!
geef drm je leven niet op.
Ooit zal je een keer samen met Jezus terug kijken op je leven en dat alles achterlaten.
Ik ben selfv Lichamelijk Mishandeld en Nu Deprisief.
Maar ik zie dat God er voor mij is.
En sow wilt hij der ook voor jullie sijn!

-Xx- Een meisje
Datum:
08-01-2007
Naam:
Cell
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

zelfmoordplegen

hallo; ikben rafi ben 17 jaar ik kom uit Limburg.mijn vader is dood en moeder is ook dood.ik heb niks meer te doen in mijn leven.mijn alle vrienden willen niet meer met mij omgaan.mensen noemen me zwerver.ik heb geen zin meer om te blijven leven.famillie van mijn ouders willen mij niet.dus ik heb helemaal niks
Datum:
08-01-2007
Naam:
Rafi
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Alles vOelt Klóte aan..

Alles Voelt zo klóte aan.. Ik voel me zo Alleen Het begon allemaal met ruzie thuis toen ging het weer goed en daarna weer niet Daarna kreeg ik ruzie met een vriendin van me, omdat ik tegen haar zei dat ze me niet genoeg steunde in de perioden toen ik het moeilijk had Omdat ik mezelf sneed. Ze begon te leigen dat ze er wel altijd voor me was en toen ze inZag dat ik telijk had Zei ze ineens.. Dat er niets mee te maken wou hebben!! En zo kregen we ruzie en dat duurt al een paar dagen!! Ik heb geen andere vriendinnen die het weten en ik wil aan andere neit vertellen!! Omdat we neit zo erg Close zijn Ik heb veel Lieve vriendinnen gwn via Msn enzOo!! Maar daar kan ik niet veel mee ik kan bij hun niet iedere minuut mijn hart luchten!! laatste week voor nieuwjaar ging ik Héél slecht met me ik had Zelfmoord Pogingen in mijn gedachten en ik voelde me heel er g slecht ik mocht neit afsprekenn ikzat de hele dag in mijn kamer!! Ik voel me weer heel erg ellendig! De helft door mijn mentor omdat ze zonodig erOver moest beginnen terwijl ik dat neit wou! Maar ik kan het niet uit mijn mond krijgen om te zeggen dat ik er neit over wilde hebben! als ik om haar hulp vroeg dan zou ik dat doen maar ik vroeg het niet aan haar! En zij maakte me nog meer depresiever Ik hou het neit meer alles zit fúcking tegen :'( Ik heb niemand bij wie ik stuen kan zoeken.. het maakt me allemaal kapot..
Datum:
08-01-2007
Naam:
//
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Alleen.

Ik voel me vaak alleen, mijn moeder werkt van 6 uur 's ochtends tot 8 uur en als ze er niet is word ik geslagen door m'n broer en broertje mijn broer had laatst m'n broertje opgestoken om mij met een mes te raken maar dat wilde mijn broertje niet toen kreeg hij klappen toen ben ik snel naar de wc gevlucht daar blijf ik soms uren en als m'n moeder dan thuis komt ontkent ie als en dan gelooft mijn moeder hem en soms zegt m'n broertje expres dat ik 'm sloeg terwijl ik rustig op de bank zat en dan word m'n moeder boos op mij ik heb het gevoel dat m'n broer en broertje de 2 lievelingen zijn en ik nergens bij hoor, laatst zei m'n moeder ook tegen me dat ze wensde dat ik nooit geboren ben.

m'n Ouders zijn gescheiden en m'n vader woont in Gouda
Datum:
08-01-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

hoop

Met tranen in mijn ogen heb ik de verhalen van lotgenoten gelezen , met sommige voelde ik hoe raar het ook klinkt zelf een band en het deed mij goed.
Ben niet alleen en ben zeker niet zwak omdat ik aan zelfdoding denk want als je de verhalen er op na leest zie je dat wij allemaal strijders zijn mensen met emotie mensen met gevoel.
Mijn verhaal begint bij mijn adoptie toen ik 2 maanden oud was.
Ben nooit liefdevol opgevangen zeker niet door mijn adoptie moeder die om het aardig te zeggen gewoon niet de verantwoordelijkheid kon dragen van het ouderschap.
Tot mijn twaalfde heb ik thuis gewoond en toen moest ik het huis uit.
Ben toen naar een internaat gestuurd waar ik voor het eerst in mijn leven gelukkig was.
Hellaas na 2 jaar moest ik ( van mijn adoptie ouders ) naar een ander internaat dichter bij huis zeiden zei.
Na vele klappen daar gekregen te hebben van mede bewoners en begeleiders begon het spijbelen en het blowen waardoor ik na een jaar ook daar weg moest.
Van vele opvangtehuizen periodes van zwerven ben ik op de kermis beland wat voor mij een hele mooie tijd is geweest.
Na vele omzwervingen daarna ben ik op kamers gegaan , waar ik ook het een en ander van heb geleerd , bv rechtvaardigheid is maar een woord en bestaat voor de rest niet over dat onderwerp wil ik niet teveel woorden vuil maken.
Maar goed uiteindelijk ben ik gaan werken zonder diplomas want de kans om een school af te maken heb ik nooit gekregen maar 200 procent inzet maakte een hoop goed.
Na voor mij een succesvolle periode van zo n 5 jaar redelijke functie s kwam mijn adoptie moeder contact zoeken.
Raar genoeg kreeg ik toen de klap te verwerken mischien in combinatie met die 200 procent inzet.
Binnen 2 maanden zat ik werkloos thuis , en ben ik therapie gegaan.
Ik zag het allemaal even niet meer zitten.
Nu 3 jaar later ben ik 80 procent afgekeurd depresief en heb zelfmoord neigingen.
Wat ik wel ben opgeschoten is dat ik nu weet dat ik in mijn jeugd mishandeld en misbruikt ben en mijn adoptie ouders mij hebben verwaarloosd.
Maar nu kan ik wel elke avond van de dood dromen maar hopelijk levert dit meer op er over praten met mensen die je hopelijk begrijpen.
En uiteindelijk weer de kracht te vinden die in ons allemaal zit om de draad weer op te pakken.
Dus laat mij deze levenslessen verwerken en gebruiken in het verdere leven ookal is het nog zo donker ik weet nu ik ben niet alleen.

Een lotgenoot ( gevoelensmens )
Datum:
07-01-2007
Naam:
Nathan
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

jeugdgevangenis

ik groeide normaal op tot dat ik 8 was en me ouders gingen scheiden hoop gezeik ondertussen ging me oudste broer bij me vader wonen en ik bij me moeder
me moeder raakte aan de alcohol
en ik vond het allemaal wel prima tot dat ik 9 was ik zach er ouder uit als andere meisjes van mijn leeftijd had al borsten enzo en was ook al ongesteld
en ook interese in jongen op dat moment spijbelde ik van school en had ik geen contact meer met me vader om dat ik vond dat hij de schuldige was dat me ouders uit elkaar waren gegaan hij was vreemd gegaan dus
toen ik 9 was kwam ik ook voor het eerst in contact met een loverboy ik had ook al sex op me 9de nu nog spijt van en zo had ik ook op me negende voor het eerst contact met politie het begon met diefstal wat eindigde met achter het raam zitten toen ik 14 was ondertussen kwam ik helmaal niet meer thuis en zat ik vast geplakt aan jongens en zat helemaal onder de drugs ik voelde ook helemaal niks meer geen gevoelens meer of niks niks kon me meer intreseren ik had een gezinsvoogd maar omdat ze me niet konden vinden werdt er landelijk naar me gezocht en zo vonden ze me achter het raam in rotterdam werdt opgesloten voor misdaden die ik had gedaan en voor berscherming voor de loverboys maar ik vond dat bulchit ik vond dat ze aardig voor me waren ze deden alles voor me
in de jeugdgevangenis zat ik meer in de issoleercel dan je maar kon bedenken was arggesief en opstandig moest afckikken wat heel moeilijk is
maar naar 8 maanden kreeg ik last van stemmen in me hoofd en begon in me polsen te krassen eerst om van al die nare gedachten af te komen wat die stemmen tegen me zeiden de leiding kwam er achter en naar heel veel vijfen en zessen heb ik verteld dat ik last van stemmen had maar het ging veder ook met medicijnen bleef ik die stemmen houden en toen zat ik al anderhalf jaar vast om dat ze me nog steeds niet konden helpen zeiden ze maar goed ik wou daar weg wou gewoon weer me oude leven en ging na denken waarom ik waarom zo en toen kreeg ik het idee kan beter dood zijn ben ik ook beter af ook heb het een keer geprobeerd me polsen door te snijden maar ze hadden me op tijd gevonden en toen ben ik nu strenger in de gaten gehouden mog niks meer op me kamer hebben nu ben ik al weer een paar weken vrij gelukkig maar de stemmen heb ik nog die zullen ook altijd blijven.
Datum:
07-01-2007
Naam:
samantha
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Waarom??

Deze vraag zullen veel mensen zich wel stellen die over zelfmoord denken. Waarom ik? Of misschien wel iets anders. Misschien heb ik niet zoveel pech als anderen.. misschien stel ik me aan. Ik weet het niet. Toch vertel ik mn verhaal. Het begon ermee dat ik het uitmaakte met mn vriendje. Ik had twee jaar een relatie met hem en in die tijd heeft hij me vaak gekwetst. Zowel mentaal als fysiek. Hij wilde me terug, een hele tijd. Toen heb ik een jongen ontmoet op wie ik na een blik in zijn ogen meteen verliefd was. Die jongen ook op mij. Maar zijn beste vriend vond mij leuk en keurde het niet goed. Mn hele wereld is ingestort. Hij doet nu alsof ik lucht ben. Hij kiest voor zn beste vriend, wat begrijpelijk is.

Mijn ene oma heeft een ziekte waardoor ze veel gewicht verliest. Het is heel eng. Mn andere oma ligt in het ziekenhuis en begaat binnenkort een ernstige en gevaarlijke operatie. Mn opa (man van de oma in het ziekenhuis) wil dood. Dus die drinkt heel veel alcohol. Hij wil eerder dood dan zijn vrouw. Vorige maand is mijn adoptie opa overleden. Mijn adoptie oma ligt nu in het ziekenhuis met longkanker. Het gaat slecht met dr.

Geef mij nu maar de reden om nog te blijven leven..
Datum:
07-01-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

hoi

al jaren heb ik psygische klachten.
mijn ouder zijn gescheiden,en mijn vader wil me niet meer kennen,heb hem 5jaar niet meer gezien.
ben verliefd op mijn hartsvriendin al 6jaar die hetroo is.
steed moet ik maar aanhoren hoe goed mijn zus wel niet is
Datum:
07-01-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
31
Provincie:
Limburg

het is mooi geweest

waarom wil ik er niet meer zijn?Omdat ik me , na een periode van hoop weer mislukt voel, ik ben weer ziek, ik ben weer te moe om de dingen die ik wil te doen, ik heb weer ruzie met mijn jongste (stief)dochter, met m'n middelste (stief)dochter heb ik amper contact, hoewel ze in huis woont, mijn oudste dochter gaat ook niet goed en ik weet dat ik als ik niet uitkijk ook weer ruzie krijg met mijn man.Ik voel me zo moe, zo alleen, ik wil naarhet licht, waar alles goed en rustig is, waar vrede heerst. Ik ben al zo vaak weer overeind gekrabbeld, zo vaak over nieuw begonne, gedacht dat ik mezelf, mijn leven ofwa t dan ook kon veranderen, maar het komt toch neer op vastzitten aan alle ellende, niet toe kunnen komen aan dat wat misschien nog in mij verborgen ligt en watik wilde proberen te ontdekken.
het hoeft niet mee, het voelt klaar. Ik weet alleen nog niet hoe, maar voor mij hoeft het niet meer.
Datum:
07-01-2007
Naam:
wichtje
Leeftijd:
53
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.