Levensverhalen (pagina 1538)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

....

ik wil even zeggen tegen iedereen. dat je geen zelfmoord moet plegen. ik zelf heb bordeliner en soms voel k me erg ongelukkig n paar keer heb ik peuken op me armen uitgedruk de dag ernaar had ik spijt t gaf me n gevoel van opluchting. en zo denk k ook overzelf moord je denkt dat t oplucht maar dood is dood straks je kan niet meer terug :(
Datum:
09-01-2007
Naam:
tamara
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

Ik wil dood

Ik wil dood. maar ik doe der heel erg veel mensen Pijn mee dat wil ik ook niet.
maar ik wil met iemand praten. dat kan ik neit echt.
maar ik snij Mezelf heel vaak.
en het komt allemaal maar door me vader
Datum:
09-01-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zeeland

niks is wat het zijn moet.

Vandaag weer een neiuwe dag , weer vol met problemen.. ben vandaag officeel van school af getrapt.. ik zit/zat nu in de derde van het vmbo.. mn vader is depressief mn mOeder is een workaholic mn susje is de Jongste slettebak ter wereld.. en ik ben de grootste mislukking in totaal al van 4 scholen afgetrapt.. nog nooit ook maar IETS goeds gedaan. ik akn alleen maar mensen verwoeste.. ben ik toch nog erguhs gOed in.
ik HAd een paar leuke vriendinnen die heb ik ook weggejaagd.,,
mn vader en me meoder weten niet meer wat se met me aan moeten en willen me het liefst op straat setten.. Jaren lang gebruikt door de sO genOemde lOverboyce.. ik herkende ze gewoon nooit.. en steeds weer opnieuw in totaal 3 keer gelukkig nooit te ver gegaan..
er is vorig Jaar by mY bordeline geconsenteerd,, daar ben ik wel heel ergh van geschrokken.. maar het staat npg niet eens vast.. ik wil er nu gewoon egt een eind aanmaken alles is nu gewoon te veel.. geen vrienden en familie meer voor mY..
Datum:
09-01-2007
Naam:
__
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

Ik ben een meisje van 13 jaar en zit in de eerste van de midelbarre school.
Ik heb het erg moeilijk op school en zit behoorlijk me t me zelf in de knoop.
Ik heb vaak het gevoel dat ik alleen ben en heb weinig zelfvertrouwen. Ik heb dit al aan mijn mentor gezegd. Ook al aan mijn ouders en aan een paar vriendinnen.(ik vertrouw er op dat ze het nie door vertellen). Ik denk erg negatief over me zelf en ik hou me erg bezig wat anderen van me denke. Als ze een vlauwe opmerking maken over mijn kleding trek ik het dan ook bijna noot meer aan. Ik voel me steeds verdrietiger en weet nu niet meer wat ik er tegen moet doen. Het begon al vanaf dat ik in groep5 zat (gelukkig had ik het toen nog niet in de gaten). Op school heb ik al extra hulp.
En thuis ben ik ook vaak alleen doodat mijn ouders een winkel hebben en 5 dagen in de week werken. Als mijn vriendin zegt dta ik wel mooi en wel aardi ben cijfer ik me wteeds verder de ruimte in. Ik sta erg aan de buitenkant en als ik bij een groepje sta gaat er zo iemand voor me staan. Ik leef in een zwart gat en kom er nie meer uit. Ik krijg het steeds moeilijker. En nu weet ik het niet meer.
steeds vaker denk ik aan zelfmoord.(al weet ik dat dat geen oplossing is) Maar tog blijft het hangen ik weet nie meer wat ik moet doen. HELPPPP !!!!!!!!!!
Datum:
09-01-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Wat moet ik doen?!?!

Ik zie het dus echt niet meer zitten. Ik heb al anderhalf jaar aan 1 stuk door hoofdpijn. Ik kan er niet meer tegen. Ik ben gewoon op. Mijn onzekerheid, problemen thuis, mijn perfectionisme (wat slopend is) problemen van vrienden waarvan ik het gevoel heb dat ik dat allemaal moet oplossen en meer. Als je dit leest denk je vast van: ow die heeft ook niet veel problemen, wat stelt zij zich aan. Misschien stel ik me ook wel aan. Maar momenteel voel ik me echt niet goed. Ik heb er gewoon geen zin meer in. Ik snij mezelf in mijn polsen maar dat is niet om zelfmoord te plegen, maar om me van alle problemen even te verlossen even weg van alles. Ik weet niet wat ik verder moet doen. Zelfmoord kan ik niet plegen omdat mijn pa telkens tegen me zegt dat hij niet zonder mij kan leven (ik heb een goede band met mijn pa). Maar als ik dan zelfmoord pleeg, wil hij ook zelfmoord plegen. Dan pleeg ik eigenlijk én zelfmoord én moord (mijn pa). Als hij dat niet had gezegt was ik er allang niet meer. Maar nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Hopelijk kan iemand van jullie mij helpen? Misschien kan ik jou ook helpen.
Datum:
09-01-2007
Naam:
Claudia
Leeftijd:
16
Provincie:
Drenthe

een klok die niet meer tikt

hey allemaal
mijn naam is penta eigenlijk chloe
ik heb net zoals de meeste een zwaar en bewogen leven achter de rug.
een jeugd zonder liefde met als gevolg een klote ziekte genaamd borderline.
ik heb veel home's afgelopen en pleeggezinnen,uiteindelijk had ik het geluk in mijn leven gevonden en dat was mijn zwangerschap,de vader van het kind liet me in de steek en ik leerde een andere man kennen.een pracht van een dochter werd geboren met de naam maité.ze was mijn alles en nu nog.na een tweede zwangerschap begon mijn man te slagen en werden de kinderen na verloop van tijd geplaatst.ik ging kapot,ik was op,wou niet meer leven,maar moest voor mijn kinderen.uiteindelijk ben ik naar een vluchthuis gegaan,ben ik van mijn man weggegaan en leerde ik mijn nieuwe vriend kennen.een hele lieve trouwens,maar de wonden zijn gebleven,ik heb nog steeds mijn kinderen niet terug,worstel nog altijd met doe borderline en ja zelfs zelfmoord steekt nog steeds de kop op.geen zin in dingen,down zijn,zelfverminling,,mijn leven is een hel.maar ja dat zal voor ieder van jullie wel zo zijn,ik ben geen uitzondering.een klok die niet meer tikt,daar vervang je de batterijen niet van,die gooi je gewoon weg!
Datum:
09-01-2007
Naam:
penta
Leeftijd:
21
Provincie:
Zeeland

mijn verdriet is ik ben door iedereen in de steek gelaten en bed

ik ben door mijn baas uit mijn werk gezet en heb voor de 29 jaar die ik daar heb versleten nog niet eens een gouden hand druk gekregen.iedere keer moest de maneger van de afdeling mijn heb egaal wat er okk gebeurde de mensen waar ik mee samen noet werkken die hielpen me niet eens .als de machine niet draaide zo als het moest werd ik iedere keer uit gescholden .ik zit er nu nog mee .als ik ze tegen kom kon ik ze wel vermoorden en vooral de maneger daar ben ik zeer boos op .ik heb me al eens gedreigt me te verzuppen als ik niet snel werd geholpen met mijn problemen nu loopt het ook nog niet hoe het moet ik kan geen werk vinden .dat zal wel door mijn leeftijd komen ik wil zo graag werken want dat leid me af van de problemen die ik nu heb.ik heb hulp gehad van maatschappelijk werk .ik kan nu nog niet goed slapen door de problemen die ik heb.ik loop iedere dag te piekeren hoe ik hier uit kom.ik word ook bedonderd door de postorder bedrieven en de incasso bedreiven iedere keer als ze betaald worden dan tellen ze er nog eens 30% bij zo kan ik nooit uit de problemen komen .ik heb niet eens geld voor een paar nieuwe broeken .ik loop in de trainings broeken rond . ik wil graag snel hulp bij het oplossen van mijn problemen ik wil wel de dingen die ik gekoopt heb betalen maar dat gaat niet zo in voudig ik heb nu budget beheer maar dat loopt ook nog niet hoe het moet steeds krijg ik nog brief van de incasso bedrijven .ik word hier gek van.
Datum:
09-01-2007
Naam:
selder .c
Leeftijd:
58
Provincie:
Limburg

Dat ik niet vergeten word..

Wat is de reden dat ik leef?

Denk ik kijkend op mij verleden..

Die ik zo hard mogelijk probeerde te vergeten..
Ik dacht dat mijn leven normaal was..

Maar elke keer kom ik er keihard achter.
Dat ik een kut leven heb gehad..

Ik huil stiekum.. denkend aan de pijn
En denk dat ik nu positief moet denken..

Maar wat niet lukt..

Maar die pijn kan ik niet vergeten..
Ik stop het liever diep weg..

Die beelden die gevoelens die pijn..

Waarom?

Niemand kan mij het antwoord geven..

Mijn verleden was niet leuk..

Toen ik 1.5 jaar was gingen mijn ouders uit elkaar...
Mijn moeder heeft mijn altijd verboden
contact te hebben met mijn pa..
Ze vertelde mij leugens..
Ze fuckte met mijn leven..
Schold mij uit, maar gaf mij nooit liefde..
Gebruikte mij..
Mijn broer kwam op de eerste plaats..
altijd..
Hij was alles voor haar en ik..
Tja ik was er ook maar..
Ze zei dat ik als baby niet lachte..
"vind je het gek dat niemand je mag"
Als ik mijn bord niet leeg was
mocht ik naar buiten... in de regen
Als ik niet goed luisterde mocht ik onder
de koude douche en bij een open raam
wachten..
Ik mocht geen vriendjes mee naar huis
nemen.. moest van school gelijk thuis zijn..
Mocht nooit naar buiten in de avond..
mocht nooit uit..
Toen ik 17 was heb ik stiekum contact
gezocht met mijn vader..

Ik had op een gegeven moment geen zin
om de regels van thuis na te leven..

ik ging onder schooltijd met mensen om..
Die verkeerd waren..
ik ging dealen..
ik wist dat ik fout zat maar ik zag dit als
een wraak naar mijn moeder..
Waarvan ik totaal niks mocht..

Thuis ging het steeds slechter..
had ruzies over dat ik uit wilde..
mocht niet en kreeg klappen van mijn
broer..
Ik durfde niks terug te doen..
Dat had ik al eerder gedaan er werd de
politie erbij gehaald..

Een paar maanden later voelde ik op
een zondag dat er wat mis was.. mijn
moeder was aardig..

En zei dat ik thuis moest blijven..

Een paar uur later kwam de politie..
Met pillen.. waar ik toen in dealde
die mijn moeder op mijn kamer had
gevonden..
en de politie had gebeld..

ik moest mee..
Toen ik uit de deur liep zei mijn moeder
dat ik nooit meer hoefde te komen..
mijn broer lachend ernaast..

Die nacht zat ik vast.. voelde mij klote

kreeg 2 jaar voorwaardelijk paar maanden
later..

Die volgende dag mocht ik gelukkig weg uit die cel..

En kon zolang slapen bij een van die
verkeerde vrienden..

Vanuit daar heb ik contact gezocht met
mijn pa..

Die nam mij in zijn huis in en samen
hebben wij elkaar leren kenne...

Kwam ik erachter dat mijn moeder alles gelogen heeft..

Mijn pa zorgde dat ik op kamers kwam..
waar ik nu zit..

Heb schulden..
Werk keihard om ze af te kunnen betalen..

Alleen zit ik hier met mijn pijn en verdriet..

En elke dag..

komen steeds meer nare gedachte bij mij op..

Ik kan mijzelf steeds meer voorbeelden
geven die mij pijn doen..

Die mij boos maken..

Die mij verdrietig maken..

Maar dan denk ik, waarom moest mijn leven zo kut..

Waarom dacht ik als kind om uit mijn raam te springen..

Ik heb die gedachte's..

Steeds meer...

Is er dan echt niks voor mijn toekomst?

Ik denk.. aan zelfmoord..

En moet zachtjes huilen..

Ik denk aan mensen die dan komen op
m'n begrafenis..
Wat moet mij vader denken?

Zullen mensen voelen wat ze
hebben betekend in mijn leven?

Ik heb geen zin meer in dit leven..
Mijn opleiding is gestopt...
Omdat ik geen baan kon vinden voor
die opleiding..

Ik zit hier alleen.. met schulden
Met die shit van vroeger..

Vrienden heb ik wel..
Maar niemand kent mijn verleden..

Die zit diep en mij..

Hopelijk dat mijn ziel de vrijheid vind..
Dat ik in het hiernamaals een mooier leven
heb..

Dat ik niet vergeten word..

Hoe klote het ook is..
Het is beter zo..
Datum:
09-01-2007
Naam:
CKK
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord

Ik woon momenteel in de provintie Oost- Vlaanderen. Ik heb soms de gedachten hoe ik zelfmoord zou moeten plegen.
Of ik nu een geweer zou nemen en tegen mn slaap plaatsen, of gwn mezelf ophangen.
Ik heb nu ook redelijk veel problemen op school, wat dan ook minder leuk is. En soms kan mn moeder wel eens serieus uitvliegen. Nu 1 vn mn beste vriedinnen is kwaad op me omdat ik zogezegd over haar aan het rodellen was. Het enige wat ik had gezegd was dat ze soms gek kon doen, meer niet! Het is echt niet leuk om met iemand zonder enige rede ruzie te hebben, zeker niet met iemand waar je echt van houd! Zo door gewoon nog maar op mn leven te kijken weet ik al zo dat het later niet veel zal voorstellen. Iedereen zegt wel tegen me dat ik de slimste van de klas zou moeten zijn, maar ik kan niet meer dan alleen mn best doen! Mn leven heeft tot nu toe nog niks goed opgeleverd en niet bepaald veel goeds voorgesteld. Ik heb dus nog nooit een lief gehad, ook al wil ik echt met iemand zijn. Ik heb momenteel wel iemand op oog, mr het is mn beste vriendin, ik hou echt vn haar en ik wil haar echt nooit meer kwijt!
Datum:
09-01-2007
Naam:
Jordan
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

help

ik ben nu al 3 weken op straat ,,mijn gezinsvoogd wou me in een jeugdgevangenis zetten voor de 2e keer,
maar ik ben gevlucht en nu ben ik van school afgegooid ,,
me drugs gebruik is alleen maar erger geworden,, vroeger heb ik wel eens in me zelf gesneden en die dingen doe ik nu weer ik heb geen school toekomst en ik sta op de telex dus de politie zoekt me terwijl ik niks heb gedaan ik moest naar die jeugdgevangenis omdat ik voor me zelf beschermt ,moest worden terwijl ik de 1e keer in de gevangenis al 9 zelfmoord pogingen heb gedaan dus ik ben buiten veiliger dan in de cel enige wat ik wil is gewoon een school en een kammer en nieuwe kansen ,,want anders ja dan moet er maar een einde aan komen want ik zie nergens meer iets leuks in
Datum:
09-01-2007
Naam:
...
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.