Levensverhalen (pagina 1536)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom mag ik niet DOOD

Ik ben nu al ruim 15 jaar bezig om er een einde aan te maken.Het wil maar niet lukken.Ik heb me meerdere keren opgehangen en iederkeer heeft mijn vrouw de touw doorgesneden.Ik heb vijf kinderen en ben uitgehuwlijkt.Ik heb een vreselijke kut familie waar iedereen een stellentje kontelikkers zijn.Iedreen is bang voor mijn vader en hij krijgt altijd gelijk.Ook als hij geen gelijk heeft.Nog mijn moeder ,nog mijn zusjes durven hun mond open te doen om te zeggendat hij ook soms niet gelijk heeft.De angst om geslagen te worden is bij hun zo groot dat ze die lef niet hebben.

Ik vind dat een mens niet overzichheen moet laten lopen.Heb je gelijk dan heb je ook gelijk.PUNT.Jarenlang bemoeiet de hele familie met alles en nig wat in mijn gezin.
Een heel simpel voorbeeld:
Ik wou een bankstel kopen.Mijn vader en moeder bsloten welk bankstel ik moest kopen.Vreselijk.Het liefst wil ik vluchten naar een land waar niemand mij kan vinden.Ik krijg gewoonweg niet de kans om zelfmoord te plegen.Mijn ouders en mijn vrouw weet dat ik dood wil en toch laten ze me leiden.Het doet me zo'n pijn om elke dat mijn pijn in mijn hart te verbergen met een nep lagggend gezicht.

Maar een ding is zeker als ik de kans krijg dan ga ik mij zelf ophangen.Je pols doorsneiden heeft geen nut.Je moet zo veel bloed verliezen wil je echt dood.Terwijl als je je ophangt dan ben je in drie minuten dood.Geen pijn ,geen gekreun.Super gewoon.Ik heb mijn touw al klaar liggen in huis maar krijg stomweg geen kans om mij optehangen.Ik wil niet meer ik ben echt op.
Datum:
12-01-2007
Naam:
MURAT
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

waarom leef ik nog

ik heb zelf al veel geprobeert om me zlef van kant te maken ma dat wil nog steeds niet lukken en waar dat weet ik zelf echt niet ik wil zo graag want er is niemand die van em hou of die mij mogen ik was 14 toen ik het voor het eerst probeerde dat was op school toen ze me betrapten bij de super met mijn niet echte vrienden met alcohlische drank ik moest nablijven en me ouders werden gebelt ik had al zoveel problemen thuis en nu dit er bij ik had al plannen gemaakt hoe ik het zou doen en ik bedacht me geen moment eigelijk toen ik na aan het blijven was ik pakte een schaar en begon mijn polsen te besnijden
helaas werd ik op tijd gezien op weg na huis met de fiest probeerde ik weg te komen bij de mensen die me na huis brachten en probeerde me voor de auto's te gooien zelf dat lukte me niet nu 6 jaar later wil ik nog steeds dood en er is niemand die me wil helpen ze hebben in het begin geholpen en dachten dat alles goed ging ook al zei ik van niet ma zei vonden van wel ik ben zo bang wat de toekomst is van mij ik wil graag van de denk en doe problemen af ma ik weet niet hoe
help me
Datum:
12-01-2007
Naam:
rick
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

Ruzie

De laatste tijd gaat het steeds slechter, ik heb steeds ruzie's met mensen waar ik het niet mee wil. En meestal is er geen reden voor om het te hebben, en komt het gewoon vanzelf.
Ik weet ook niet hoe. Dat kan ook omdat ik soms erg opvliegend ben, vooral op school ook. Als een 1 van de oudere op school (ben 1e jaars), iets tegen me zegt vlieg ik er gelijk op af. En ik zou zo gaan vechten, dat heb ik al eerder gedaan.
Met de leraren heb ik ook problemen, ik maak haast nooit m'n huiswerk en kom niet bij t nablijven ofzo. Vertik het om strafwerk te schrijven of wat dan ook.
Thuis, als ik soms alleen ben sta ik met een mes in mun hand.. te wachten tot ik lef genoeg heb om mun polsen door te snijden.. Maar dat durf ik niet. Maar ik snijd mezelf wel met mun passer op school. Zodat de pijn uit mun hart naar ergens anders naar toe gaat..
Het enige lichtpuntje dat ik heb is een hele goede vriend van me, maar ik ken hem niet in het echt. We hebben elkaar ontmoet via internet. We bellen ook vaak, en dan ben ik echt blij. Hij is zo lief voor me. Zonder hem zou ik niet willen leven.
Vaak heb ik er over gedacht, om naar hem toe te gaan. Maar hij woont in Lelystad. Maar dat houd mij niet zo snel tegen..
S'avonds huil ik mezelf in slaap, over hoe stom ik doe. Hoe graag ik niet zou bestaan, maar dan weet ik dat er nog altijd iemand voor me is.. En dat is die jongen..
Datum:
11-01-2007
Naam:
Marieke
Leeftijd:
13
Provincie:
Zeeland

waarom

waarom heb ik die gedachten, ik wil ze helemaal niet, het is elke dag een gevecht, en probeer maar te ontkennen dat ik niet dood wil, maar zoals vandaag, lukt me dat niet, er liggen een hoop pillen in de kast, een perfect manier, er is nu niemand die me verwacht, ben alleen thuis, dus waarom niet, ik had ze al op tafel gezet vandaag met een glas water. maar uiteindelijk durfde ik het niet, wat een watje voelde ik me, dat is toch wat ik wil, dood. maar waarom doe ik het niet, waarom.......
Datum:
11-01-2007
Naam:
ja groetjes
Leeftijd:
24
Provincie:
Utrecht

Mijn verhaal

Ik heb vroeger nooit vrienden gehad en als ik ze had dan was het voor korte duur. Ik had altijd het gevoel dat er op me neer werd gekeken. Ik werd vaak genegeerd. Ik zit nu in VWO5, waar de situatie eigenlijk nog steeds hetzelfde is. Mensen negeren me en kijken me raar aan. Heb geen echte vrienden, mijn beste vriendin heeft een vriend op school die blijkbaar belangrijker voor haar is. Zij zit mij niet meer staan. Ik heb altijd ruzie met mijn ouders, ze willen dat ik bij me vriend ga wonen zodra hij een eigen huisje heeft. Maar mijn vriend is ook een groot probleem. Ik heb nu anderhalf jaar een relatie met hem, ik hou van hem, hij is de enige die naar me luistert. Maar we hebben veel ruzie (eigenlijk elke dag wel). Ik denk zelf dat ik beter af ben zonder hem, maar zodra ik dit tegen hem zeg dreigt hij met zelfmoord. Ik weet dat hij het meent, zo is hij. Hij heeft zelf ook een rot leven. Hij zegt dat ik het enige lichtpuntje ben. Ik heb hem een aantal maanden geleden zelfs van het station af moeten plukken omdat hij daar zat te wachten om voor de trein te springen. Ik heb hem geadviseerd om naar een pyscholoog te gaan, dit vindt hij echter geen goed idee. Maar intussen blijf ik ermee lopen. Mijn ouders zeggen dat het mijn probleem is, moet ik zelf maar oplossen.
En daarbij komt dat ik me zo eenzaam voel. Misschien lijkt het niet zo wanneer ik dit schrijf, maar geloof me... :-(

Roos
Datum:
11-01-2007
Naam:
roos
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Mijn verhaal

Eigenlijk weet ik zelf niet eens hoe het komt. Maar ik weet nu dat ik zelfmoord wil plegen, ook al weet ik dat ik een mooie toekomst kan hebben. Ik zie het nu niet meer zitten.

Het begon allemaal toen ik jaren geleden, op de basisschool werd gepest. De jongens moesten me altijd hebben. Nu nog steeds. Zelfs de jongens die 4 jaar jonger zijn.
Niemand heeft het toen ooit voor me opgenomen.
Op de middelbare school ging het niet veel beter. Ik was naar een school gegaan waar niemand van de basisschool was heengegaan. Ik vond het leuker, maar ik werd veel bekritiseerd door sommige klasgenoten. In de klas voelde ik me niet thuis, het waren allemaal vreemden voor me.

In ons gezin botert het ook niet echt. Mijn vader heeft mij wel eens geslagen en hij is ook wel een paar keer heel boos geworden. Geloof me, dat wil je niet meemaken. Nu ben ik bang om iets te zeggen tegen mijn ouders en ben ik bang om iets fout te doen.
Mijn broer en zus, de tweeling, kan ik niet uitstaan. Het loopt altijd uit op ruzie. Ook met mijn andere zus kan ik het niet super goed vinden.
Het voelt altijd of mij moeder en mijn oudste zus me allemaal dingen laten doen, ik moet altijd alles.

Door het gepest van vroeger door jongens kan ik nu heel slecht met mensen omgaan, vooral met jongens. Dat loopt echt niet.
Ik vertrouw helemaal niemand, of haast niemand.

Op school gaat het goed. Ik haal goede cijfers en ik kan goed met de leraren en mede-leerlingen opschieten. Maar school begint me steeds minder te intreseren. Van mij hoeft het niet meer. Het heeft toch geen zin...
Datum:
11-01-2007
Naam:
Estelle
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

kan niet meer!

Hallo,

toen ik net geboren was hebben mijn ouders mij op mijn hoofd boven het balkon gehange. Ze vonden dat ik een lelijke baby was. Ik geloofde dit verhaal zelf niet toen ik het vorig jaar te horen kreeg. maar het is echt waar. Mijn vader steelt fietsen en als hij een dag geen geluk heeft slaat hij mij op mijn gezicht. Soms spuugt hij op mijn ogen. en als hij depresief is wilt hij mij trekken. Ik heb een aantal jaar in een internaat gewoond. Toen was ik blij dat ik van mijn rotvader af was. Hij kan zijn handen niet thuis houden. TOen ik vorige maand er achter kwam dat mijn moeder crackverslaafd is en neukt om zichzelf te kunne onderhouden, was voor mij de maat vol. Ik kan het niet meer ... geef me alsjeblieft advies...
Datum:
11-01-2007
Naam:
dennis c
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

genoeg!!!

Ik ben het echt beu... al een tijdje.
Nuttig ben ik niet, voor niemand.
Ik wil voor iedereen goed doen, maar uiteindelijk krijg ik alles op mijn kop.
Mijn ex bezorgt me zeker kopzorgen...
Ik ben terug met hem beginnen verkeren sinds een breuk van 3 maanden. Hierbij hebben we veel ruzie gehad en er zijn veel dingen gebeurt.

Nu is het weer uit sinds 2 dagen. Hij ziet me nog graag maar dan doet hij dingen waarbij hij juist het tegendeel bewijst.
Hij kwetst me telkens zooo diep dat ik er elke keer aan onderdoor ga. Het ergste is dat ik hem nog graag zie.

Altijd krijg ik commentaar op alles, op de duur zwijg ik gewoon tegen iedereen. Nooit is iets goed. Wat doe ik hier nog, alleen maar verwijten op mijn dak, me uitschelden, afkeuren.... Nooit voldoe ik!

Ik heb al 3x geprobeerd om er een einde aan te maken met pillen, maar dit lukt steeds niet. Het enigste dat ik er van voel is dat ik een paar dagen slecht ben.

Het gaat steeds verder! Nu ligt er voor de eerste maal een mes voor me....

Ik weet het niet meer.
Datum:
11-01-2007
Naam:
Natasja (uit België, Antwerpen)
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Je bent het waard om te leven.

Als je zelfmoord wilt plegen heb je daar natuurlijk alle redenen voor vind je zelf. maar het leven is zo slecht nog niet denk om de mensen die om je geven. ZOEK HULP. Ga naar je dokter en vraag of je met iemand kan praten, het moet goed met degene klikken anders is het natuurlijk heel moeilijk ik kreeg een tip van mijn maatschappelijk werk, als je jezelf snijd dan blijven er littekens achter en dat is niet mooi, denk eens aan later je moet het blijven verbergen een tip van haar was als je weer de nijging hebt om te snijden schiet dan een elastiekje naar je pols dan heb je dezelfde pijn prikkel en er blijft geen litteken achter. Mensen pleeg geen zelfmoord het is niet de oplossing. Bid tot God dat lucht op. God wil je helpen als je leven echt waardeloos is ga je vanzelf dood je moet niet met het lot spelen alles komt vanzelf. Je bent mooi zoals je bent je hebt het leven gekregen en je bent het waard.
Datum:
11-01-2007
Naam:
Tips
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

waarom?

waarom als je het zo moeilijk hebt en je vertelt het mensen,kijken ze je aan alsof je gek bent?
Ik heb zoveel moeten opgeven dat ik alleen mijn werk nog heb,maar heeft die enig begrip? nee!
Waarom steunen die mensen me niet als ze weten dat ik het moelijk heb,waarom wordt ik weer gekwetst? Willen ze dan zo graag van me af? Ik snap het werkelijk niet. Ze kijken me aan alsof ik gek ben en doen verder alsof er niks aan de hand is. Maar intussen heb je mij er weer mee....zo jammer,sommige mensen.
we zouden elkaar moeten steunen in moeilijke tijden,daar heeft iedereen wat aan!

Datum:
11-01-2007
Naam:
Suus
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.