Levensverhalen (pagina 1504)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

bang

hey ik ben aan zelf moord gaan denken vanaf me 12 toen werd ik aangerand door mijn oom .
het is toen al 5 keer gebeurd .
ik heb toen alleen nog maar aan zelfmoord gedacht op deze leeftijd heb ik het geprobeert maar het lukt niet.
ik snij mezelf nu in plaats van zelfmoord.
ik heb een gedicht er over geschreven

BANG

ik ben bang
ik ben bang wat mensen van me denken
ik ben bang om mezelf te zijn
toch moet ik leren leven met de pijn
ik ben bang dat het nog een keer gebeurd.
ik schaam me voor wat je hebt aangdaan
dit voel je als je bent misbruikt .
Datum:
12-02-2007
Naam:
stephie
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Het valt tegen

Scheiding op een nare manier.
Gebrek aan contact met onze zoon.
Afgelopen jaren goed contact.
Door allelei oorzaken tel ik niet meer mee, geen contact meer.
Ik zie de zin van verder leven niet meer in.
Datum:
12-02-2007
Naam:
Willem
Leeftijd:
54
Provincie:
Gelderland

zelfmoord zou ik het doen

ik ben dus een meisje en weet nergens met mijn gevoelens naar toe er zijn zoveel jongens die mij kwetsen
ik heb me nooit gesneden of geprobeerd zelfmoord te doen ma wel al veel aangedacht en hoe verder ik leef hoe meer pijn ik krijg en goeisting heb om een mes te nemen en mijn polsen over te snijden.mijn vriendinnen snijden zich ook wel eens maar als ze dan daar iets over vertellen krijg ik overal pijn en word ik bang daarmee doe ik het nie zelf ma eigelijk wil ik het nu wel eens doen want mijn vriendinnen zeggen dat ze dan alles vergeten en geen pijn nimeer hebben en als da zo is is da mss de enigste manier ik zeg ook altijd tegen hun zolang ge het nie in u polsen doet vind ik het goed ni da ik ze aanmoedig ik probeer alles om ze te doen stoppen maar jullie weten ook da dit niet zou gemakkelijk is en als de enigste manier is om de pijn en alles te vergeten u snijden is da wil ik het wel eens doen mss voel ik me beter iik heb ook een heel slechte indruk over mijzelf vind mij lelijk en zeg altijd als ik dood ben zal niemand mij missen en da is ook zo iedereen vind mij een stom mens en da ben ik ook .maar ik ben blij dat ik mijn verhaal is aan iemand kwijt kan want bij niemand ka ik terecht
danku voor te luisteren
dikke kus
Datum:
12-02-2007
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

anonieme zelfmoord

hum hum ik weet dat ik sommige problemen hbt met het leven ik kan dit gewoon niet en ik vraag me wel veel vragen zoals wat zitten we hier te doen en als ik daar aan denk als de aarde niet zou leven wat is er dan met al ons gedachten en leven ik denk dat leve eigenlijk nieks is tegenover alles we zitten gewoon de leven te verkroten en verpesten ik weet dat ik dood gaat en ik zit tegen me zelf te denken dat al wat ik nu doet voor nieks doet . als die dingen die ik forceert en ik denk dat het zelfmoord gewoon het rust is het hele rust is voor heel de tijd

dank u
Datum:
12-02-2007
Naam:
(anoniem a u b)
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Zie het niet meer zitten.

Hoi, ik hou het heel kort, mijn leven gaat kut.
woon samen, maar m'n (ex)vriendin wil weg. ben ongeschoold, over 1,5 maand werkloos, 'k heb schulden, hou eind van de maand niks over, (vaste lasten).
dus.... wat is nou de beste manier om er een eind aan te maken??
gewoon snel simpel er tussen uit stappen!!
Datum:
12-02-2007
Naam:
Robert
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

foute gedachten

Hallo
Ik loop al een tijdje rond met zelfmoordgedachten. Ben bijna 20 jaar getrouwd, maar 2 maanden geleden ben ik er achter gekomen dat mijn man naar een andere vrouw ging om te praten en te lachen zegt hij. Nu komt het mooie, want hij zegt dat ik er zelf schuld aan heb omdat ik niets meer om mijn uiterlijk gaf. Ik ben nl vanaf dat ik kinderen heb gekregen zwaarder geworden, mede door eten. Mijn man heeft er altijd over gehamerd dat hij mij terug wil zoals ik 25 jaar geleden was. Hier door hebben wij heel vaak ruzies. Nu zijn we vorig jaar ook nog verhuisd naar het ouderlijk huis van manlief, een huis wat helemaal moet verbouwd worden. Toen ik erachter kwam dat hij naar een ander ging hebben we eens goed gepraat en het meest heb ik mijn fouten toegegeven maar hij niet. Moet zeggen mijn man is een hele moeilijke man die veel schreeuwd en vaak ongelijk heeft en ook helemaal niets van de kinderen kan hebben die momenteel in puberleeftijd zitten. Maar door onze problemen ben ik me sedert 2 maanden helemaal aan jhet verbeteren. Altijd vriendelijk, afslanken 18 kg in 2 maanden, altijd klaarstaan voor manlief, eten voorzetten, lust je nog een kopje koffie, knuffels geven, schouderklopjes, schatje zeggen de hele dag, dus echt heel overdreven om het hem naar de zin te maken. Maar van hem zijn kant komt niets. En als ik dan een keer met een lachend gezicht iets negatiefs zeg, dan schiet hij in een vlam en dan zie ik de haat in zijn ogen voor mij. Ik kan het zo niet meer aan, terwijl ik toch veel van hem hou, maar ik wil toch ook nog wat plezier beleven, maar zo leef ik elke dag instress om maar niets fout te zeggen. Ben verder heel emotioneel wat hij dan niet kan zien als ik huil als hij weer lelijk doet tegen mij. Onze kinderen lijden er ook heel erg van, en snappen niet waarom ik nog erbij blijf. Ben in weekenden vaak werken en dan gaat hij 2 dagen in de week op stap omdat hij niet alleen wil zijn. Maar als ik thuis ben is hij altijd savonds moe en als ik dan zeg van gisteren was je niet moe want toen kon je wel naar het cafe lachend dan beginnen de vlammen weer. Ik weet het niet meer, en kom er ook niet meer uit, heb ook al depressiefpillen en slaaptabletten en denk er nu vaak aan om de hele doos ineens in te nemen. Want hij vindt het erger dat ik dikker ben geworden dan dat hij naar een andere vrouw is gelopen en dit stiekem al 8 maanden doet. Als ik er nu niet meer ben dan kan ik hem zn vrijheid teruggeven wat hij misschien graag wil, en hoef ik geen ruzie meer te hebben en bang te zien dat ik misschien iets verkeerds zeg waar hij weer kwaad om wordt. Ik begin ook angst voor hem te krijgen als zn ogen zo vuur spuwen. Ik weet me echt geen raad meer.
Datum:
12-02-2007
Naam:
angela
Leeftijd:
43
Provincie:
Limburg

Wat ben ik nog?

De diepe pijn word steeds erger, ik denk eigelijk nergens anders meer aan. Al 4 jaar is mijn leven een grote puinhoop, school gaat slecht, sociaal contact gaat slecht en ik heb dus eigelijk geen vriendinnen meer. Mijn zus heeft al verschillende zelfmoordpogingen gedaan en lijd zwaar aan anorexia. Ik kan hier niet meer tegen, thuis is een hel altijd als ik thuis kom is er wel iets met mijn zus. En ik dan?! ik ben een egoistische trut die aandacht nodig heeft, het egoisme groeit de pan uit. Maar nu wil ik er een punt achter zetten, ik ben niemand op deze wereld dus wat doe ik hier? mezelf doe ik toch ook alleen maar pijn en het verdriet maakt me stuk hoewel ik niet kan huilen.
Ik wil niet meer en daarom ga ik mezelf verlossen.
Datum:
11-02-2007
Naam:
Roos
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

Waarom zou je het doen?

Lieve mensen,

Ik heb een tijd gehad dat ik heel erg gepest werd. Ik zonderde me af en begon mezelf te snijden. Ik dacht vaak na over hoe het zal zijn als ik dood was. Ik begon in me gedachten brieven te schrijven aan mensen. Aan me fammilie dat ik veel van ze hield, maar helaas op een afstandje toe keken en me niet helpen.
Ik schreef naar de klas, hoe gemeen ze wel niet waren en dat ze is respect voor elkaar moesten hebben. En dat ze absoluut niet bang voor haar hoefde te zijn.

Me ouders kwamen erachter dat ik me snee en ik moest er mee kappen. Anders moest ik gaan praten met een profecional iemand. Sinds die dag heb ik me op andere plaatsen gesneden of zo open gekrast. Nooit hebben me ouders er verder wat van gemerkt.

Nu, een paar jaar later denk ik overal heel anders over!
Ik ben ouder en wijzer. Ik ben gegroeit zowel op denk vermogen als lichamelijk. Ik ben me gaan verdiepen in het spirituele en dat heeft me veel geholpen.
Zo kwam ik er achter dat zelfmoord helemaal geen nut heeft.
Misschien kunnen jullie het woord Karma wel?
Iedereen heeft meerder levens gehad, hier door heeft men dingen gedaan. Door die dingen te doen bouw je een karma op. Die karma kan goed en slecht zijn. In die karma moet je dingen aflossen.
In elk leven los je dus dingen af. Als jij zelfmoord pleegt dan mis je bepaalde dingen die je niet hebt afgelost. Daardoor moet je je hele leven overnieuw doen. Net zolang totdat je dat geen hebt ingeleverd!
Dit heeft dus ook weer houden.

Wat me ook heeft weer houden is dat je nooit weet wat er aan de gene zijde is? Zou daar echt rust zijn? Of zullen ze daar zeggen \"ga jij maar weer terug naar aard! Doe je leven maar over, want hij was nog niet af!\".

Daarom zal ik altijd zeggen dat je de dingen zelf in de hand hebt. ik bepaald of er iets gebeurd of niet. Ik leef zoals ik leven moet.

Owja...als ik dat meisje dat mij gepest heeft nog tegen kom, dan heb ik een big smile op me mond. Ik studeer ondanks voor dierenarts assistente, terwijl zij alleen een middelbare school diploma heeft. Nee...daar kom je ver mee!

Mensen....ik hoop dat jullie wat aan me verhaal hebben.

Love and light,
Your karma
Datum:
11-02-2007
Naam:
Annoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

Af en toe wel en af en toe helemaal niet meer

Ik worstel met het idee om overal vanaf te zijn. Sinds mijn relatie van 15 jaar waaruit ik twee kinderen heb, heb ik alleen te maken met (voor mijn gevoel) ellende. Ik voel me ook ontzettend schuldig ten opzichte van de kinderen. IIk moet wel 40 uur in de week werken met rijstijd wordt dit soms 55 uur. In mij geval gaat het op dit moment alleen maar over geld en schulden uit het verleden die je blijven achtervolgen. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed en ik word per dag alleen maar banger.
Datum:
11-02-2007
Naam:
Neeltje
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

waneer nou eens de rust

heb wel een lieve vriend
maar loop toch vaak tegen teleur stellingen aan
niet zo zeer in de relatie
maar je wilt vaak dingen
die je niet kunt berijken
je droomt van dingen die gebeurt zijn in je leven die je wel af wilt sluiten maar
door dat ik er van droom
toch niet kan vergeten
kon iemand mij maar helpen
maar ja hoe dat is de vraag
heb wel vaak leuke dingen
maar van binnen kan je toch niet lekker voelen
maar mensen die je dat vertelt
begrijpen het toch vaak niet
ik heb de stap nooit durven te nemen
maar als het dan mischien zo ver is
dan zou ik het denk ik wel durven
ik stel me de dood ook erg mooi voor
heerlijk de rust
en geen zorgen meer of teleurstellingen
gewoon lekker de eeuwige rust

Datum:
11-02-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.