Levensverhalen (pagina 1504)

Hallo
Ik loop al een tijdje rond met zelfmoordgedachten. Ben bijna 20 jaar getrouwd, maar 2 maanden geleden ben ik er achter gekomen dat mijn man naar een andere vrouw ging om te praten en te lachen zegt hij. Nu komt het mooie, want hij zegt dat ik er zelf schuld aan heb omdat ik niets meer om mijn uiterlijk gaf. Ik ben nl vanaf dat ik kinderen heb gekregen zwaarder geworden, mede door eten. Mijn man heeft er altijd over gehamerd dat hij mij terug wil zoals ik 25 jaar geleden was. Hier door hebben wij heel vaak ruzies. Nu zijn we vorig jaar ook nog verhuisd naar het ouderlijk huis van manlief, een huis wat helemaal moet verbouwd worden. Toen ik erachter kwam dat hij naar een ander ging hebben we eens goed gepraat en het meest heb ik mijn fouten toegegeven maar hij niet. Moet zeggen mijn man is een hele moeilijke man die veel schreeuwd en vaak ongelijk heeft en ook helemaal niets van de kinderen kan hebben die momenteel in puberleeftijd zitten. Maar door onze problemen ben ik me sedert 2 maanden helemaal aan jhet verbeteren. Altijd vriendelijk, afslanken 18 kg in 2 maanden, altijd klaarstaan voor manlief, eten voorzetten, lust je nog een kopje koffie, knuffels geven, schouderklopjes, schatje zeggen de hele dag, dus echt heel overdreven om het hem naar de zin te maken. Maar van hem zijn kant komt niets. En als ik dan een keer met een lachend gezicht iets negatiefs zeg, dan schiet hij in een vlam en dan zie ik de haat in zijn ogen voor mij. Ik kan het zo niet meer aan, terwijl ik toch veel van hem hou, maar ik wil toch ook nog wat plezier beleven, maar zo leef ik elke dag instress om maar niets fout te zeggen. Ben verder heel emotioneel wat hij dan niet kan zien als ik huil als hij weer lelijk doet tegen mij. Onze kinderen lijden er ook heel erg van, en snappen niet waarom ik nog erbij blijf. Ben in weekenden vaak werken en dan gaat hij 2 dagen in de week op stap omdat hij niet alleen wil zijn. Maar als ik thuis ben is hij altijd savonds moe en als ik dan zeg van gisteren was je niet moe want toen kon je wel naar het cafe lachend dan beginnen de vlammen weer. Ik weet het niet meer, en kom er ook niet meer uit, heb ook al depressiefpillen en slaaptabletten en denk er nu vaak aan om de hele doos ineens in te nemen. Want hij vindt het erger dat ik dikker ben geworden dan dat hij naar een andere vrouw is gelopen en dit stiekem al 8 maanden doet. Als ik er nu niet meer ben dan kan ik hem zn vrijheid teruggeven wat hij misschien graag wil, en hoef ik geen ruzie meer te hebben en bang te zien dat ik misschien iets verkeerds zeg waar hij weer kwaad om wordt. Ik begin ook angst voor hem te krijgen als zn ogen zo vuur spuwen. Ik weet me echt geen raad meer.

De diepe pijn word steeds erger, ik denk eigelijk nergens anders meer aan. Al 4 jaar is mijn leven een grote puinhoop, school gaat slecht, sociaal contact gaat slecht en ik heb dus eigelijk geen vriendinnen meer. Mijn zus heeft al verschillende zelfmoordpogingen gedaan en lijd zwaar aan anorexia. Ik kan hier niet meer tegen, thuis is een hel altijd als ik thuis kom is er wel iets met mijn zus. En ik dan?! ik ben een egoistische trut die aandacht nodig heeft, het egoisme groeit de pan uit. Maar nu wil ik er een punt achter zetten, ik ben niemand op deze wereld dus wat doe ik hier? mezelf doe ik toch ook alleen maar pijn en het verdriet maakt me stuk hoewel ik niet kan huilen.
Ik wil niet meer en daarom ga ik mezelf verlossen.

Lieve mensen,

Ik heb een tijd gehad dat ik heel erg gepest werd. Ik zonderde me af en begon mezelf te snijden. Ik dacht vaak na over hoe het zal zijn als ik dood was. Ik begon in me gedachten brieven te schrijven aan mensen. Aan me fammilie dat ik veel van ze hield, maar helaas op een afstandje toe keken en me niet helpen.
Ik schreef naar de klas, hoe gemeen ze wel niet waren en dat ze is respect voor elkaar moesten hebben. En dat ze absoluut niet bang voor haar hoefde te zijn.

Me ouders kwamen erachter dat ik me snee en ik moest er mee kappen. Anders moest ik gaan praten met een profecional iemand. Sinds die dag heb ik me op andere plaatsen gesneden of zo open gekrast. Nooit hebben me ouders er verder wat van gemerkt.

Nu, een paar jaar later denk ik overal heel anders over!
Ik ben ouder en wijzer. Ik ben gegroeit zowel op denk vermogen als lichamelijk. Ik ben me gaan verdiepen in het spirituele en dat heeft me veel geholpen.
Zo kwam ik er achter dat zelfmoord helemaal geen nut heeft.
Misschien kunnen jullie het woord Karma wel?
Iedereen heeft meerder levens gehad, hier door heeft men dingen gedaan. Door die dingen te doen bouw je een karma op. Die karma kan goed en slecht zijn. In die karma moet je dingen aflossen.
In elk leven los je dus dingen af. Als jij zelfmoord pleegt dan mis je bepaalde dingen die je niet hebt afgelost. Daardoor moet je je hele leven overnieuw doen. Net zolang totdat je dat geen hebt ingeleverd!
Dit heeft dus ook weer houden.

Wat me ook heeft weer houden is dat je nooit weet wat er aan de gene zijde is? Zou daar echt rust zijn? Of zullen ze daar zeggen \"ga jij maar weer terug naar aard! Doe je leven maar over, want hij was nog niet af!\".

Daarom zal ik altijd zeggen dat je de dingen zelf in de hand hebt. ik bepaald of er iets gebeurd of niet. Ik leef zoals ik leven moet.

Owja...als ik dat meisje dat mij gepest heeft nog tegen kom, dan heb ik een big smile op me mond. Ik studeer ondanks voor dierenarts assistente, terwijl zij alleen een middelbare school diploma heeft. Nee...daar kom je ver mee!

Mensen....ik hoop dat jullie wat aan me verhaal hebben.

Love and light,
Your karma

Ik worstel met het idee om overal vanaf te zijn. Sinds mijn relatie van 15 jaar waaruit ik twee kinderen heb, heb ik alleen te maken met (voor mijn gevoel) ellende. Ik voel me ook ontzettend schuldig ten opzichte van de kinderen. IIk moet wel 40 uur in de week werken met rijstijd wordt dit soms 55 uur. In mij geval gaat het op dit moment alleen maar over geld en schulden uit het verleden die je blijven achtervolgen. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed en ik word per dag alleen maar banger.

heb wel een lieve vriend
maar loop toch vaak tegen teleur stellingen aan
niet zo zeer in de relatie
maar je wilt vaak dingen
die je niet kunt berijken
je droomt van dingen die gebeurt zijn in je leven die je wel af wilt sluiten maar
door dat ik er van droom
toch niet kan vergeten
kon iemand mij maar helpen
maar ja hoe dat is de vraag
heb wel vaak leuke dingen
maar van binnen kan je toch niet lekker voelen
maar mensen die je dat vertelt
begrijpen het toch vaak niet
ik heb de stap nooit durven te nemen
maar als het dan mischien zo ver is
dan zou ik het denk ik wel durven
ik stel me de dood ook erg mooi voor
heerlijk de rust
en geen zorgen meer of teleurstellingen
gewoon lekker de eeuwige rust

Het is vandaag weetr zo ver dat ik het niet meer zie zitten door het commentaar van andere om mij heen.
Zo horen ze een stukje op de radio en lopen ze om het verhaal watze gehoord hebben naar mijn man en ze zeggen het niet letterlijk maar je kunt het er heel goed uithalen dat ze mij er mee bedoelen omdat ik niet altijd durf te zeggen als ik iets gekocht heb omdat ik daar vroeger mijn vader heel boos mee kreeg en dan smokkelde je het maar mee naar binnen dit is begonnen na dat mijn moeder op mijn 7 is overleden en ik ben een na komeling.
Je staat voor mensen klaar en ze doe leuk dingen voor en iedere keer krijg je een trap na tot dat je er niet meer tegen kan en het lieft had gehad dat je nooit geboren was en dat is een vraag die ik me regelmatig stel.
dan hoef je dat gekleineer achter je rug ook niet mee temaken.
en dan is het voor namelijk mijn schoonfamilie waar je uitjes voor plent zoals en dagje huishoudbeurs.
ze zien zo dat ik niets anders doe dan alleen maar geld opmaken.
Ze zijn er ook nooit eens geweest dat wij voor elkaar hebben gekozen ik uit brabant en mijn uit een klein plaatsje uit gelderland bij de duitse grens ze hadden liever gehad iemand uit de buurt met hun gewoontes en gooi wel eens de kont tegen de krip.
Altijd al dat verplichte nooit iets wat je zelf wil.
Dat geldt hetzelfde dat ik graag kinderen wil maar mijn man moet er niet aan denken al dat geschreew en gehuil.
Kinderen van een ander zijn leuk.
ik wouw dat ik me ten al;le tijden kon uiten en dat gaat niet tot de ruzie zeer zo hoog is opgelopen en dan lukt het wel eens maar nog niet altijd.
je leeft in een wereld alleen wat andere willen en niet wat ik wil.
Ik ben er al voor in therapie gewwest om voor me op tekomen en ik heb het ook een keer gadaan en dat is me niet van harte aangenomen.
Ik zou op dit moment niet weten wat ik er aan zou doen.
Het liefste zou ik er helemaal van af willen zijn.
Vooal op zo'n momenten als nu.

Ik wil iets tegen julie allen zeggen. Jullie moeten je niet schamen om wat je bet je moet echt hulp gaan zoeken ik begrijp van elk vn jullie wat julie hebben meegemaakt maar je moet iet naar het verleden kijken maar naar de toekomst probeer iemand te vinden waar je tegen kan praten ik vind jullie allen zo sterk in jullie schoenen staan omdat jullie een verhaal vertellen dat je al jaen verzwegen hebt maar dat nu vertelt tegen heel nederland die deze site bezoeken Ik vind het echt top en wil julliegraag helpen zodat je niet alleen hoet te voelen en dat je je leven weer leven krijgt en niet meer zo somber zijn julie moeten het geluk kunnen zien en daar wil ik jullie graag mee helpen als je wilt dat ik je help met wat dan ook dan help ik daar heel graag mee dus als je wil dat ik je help dan schrijf je je reactie met als onderwerp geluk zodat ik weet dat ik jou moet helpen

veel liefs
Geluk

Hallo mensen,,

ik wil hier mijn verhaal even kwijt want dan voel ik me weer op gelucht.
net als bij de kindertelefoon.nl klinkt mischien gek maar het helpt wel tenminste bij mij dan
daar vertelde ik over mijn gevoelens
dat ik geen toekomst meer voor me zie
raar maar waar
mijn vader die me slaat,,
sexueel misbruikt,,
eenzaam,,
pesterijen,,
ruzie,,,
geen kut in 1 woord
morgen wordt ik 14
heb er niet zin in echt niet
wie komt er nou op mijn verjaardag daar is toch nix te doen daar is toch geen bal te beleven denken de mensen hun verspillen hun tijd meer aan pesterijen..

op de bassis school voelde ik me zo eenzaam ik heb daar wel vrienden iedereen wou met mij bevriend raken maar er kwamen steeds weer ruzie`s en wordt ik daar erbij getrokken om nix en zo ging het maar door met mn hele leven
ik was best wel verlegen in groep 8 maar thuis niet, thuis was ik zo ongelukkig en agresief mn vader die me slaat mn moeder die een meeloper is mn familie en vrienden die nix om me geven
op de middelbare school in drachten had ik achterstand en moest een klasje terug maar nog wel op die school daar wou ik niet verlegen zijn want als ik dat wel was dan weet ik wat de gevolgen zijn
dus had een enorme grote mond
mijn ouders die op school moesten komen mijn mentor die mij opsloot in de klas ik die tegen mijn leerkrachten schopte
dit maakt me kapot ik reageer alles op hun af dat heb ik nu wel door
ik heb hun veel pijn gedaan van binnen en buiten maar dat ruzie en ongelukkig zijn dat gevoel werd alleen maar erger tijdje daarna werd ik bevriend met verkeerde vrienden dat heb ik nu wel door ik ging roken en hun dwongen me om een joint te roke maar ik wou het niet en toen voor het eerst was ik zo sterk om het niet te doen en mijn mening te geven daar werden vie vrienden best wel een tijdje boos op mij nou liever dat dan een joint toch..?

in de 1e klas van vmbo was ik weer heel erg verlegen en kreeg ruzie met een goede vriendin van mij daar wilde ik van winnen maar niet dus er werd gevochten en ik had bloed hier en daar iedereen die me uitlachte maar ik kon niet terug slaan omdat ik thuis ook die dingen heb mn vader die me slaat elke week wel weer loopt er een straaltje bloed langs mijn hoofd vol met blauwe plekken vol van angst en daar een maandje vanaf was ik weer met verkeerde vrienden omgegaan
ik zou met een meisje samen fietsen uit school maar wist niet er nog een andere jongen zou mee fietsen een jongen die ik met mij verkering wou maar ik niet met hem never nooit later stopten onder een viaduct want we moesten even roken het meisje moest zogenaamd even plassen dus die ging de bosjes in en ik stond daar stilletjes met die jongen opeens vroeg hij als ik je nou vroeg of je met me wilt gaan wat zeg je dan daar antwoorde ik je doet maar dus daar zoenden we wel 1 keer in 2 minuten maar ik vond het geen lolletje want ik had het gevoel dat er iets ergs zou gebeuren en dat was ook zo
we zaten weer op de fiets en stopten opeens een op een zandpadje ik dacht hij wou me iets laten zien maar hij trok me mee door de bosjes achten een heuvel gingen we staan tegen elkaar en lieten het meisje achter opeens liet hij mij een condoom zien ik schrok me rot en zei geschrokken NEE tegen hem maar helpte dat? niet dus hij trok aan mijn haren en trok mijn broek uit en mijn shirt naar beneden hij trok zijn broek ook snel los en ik zag dat hij al een stijve had
niet normaal meer en hij begon alles te doen wat hij wou mijn gevoel had dus gelijk hij wou me niets laten zien maar iets doen hij trok zo hard aan mn haren knijpte in mijn bil en drukte mijn keel dicht
maar toen hij een dik 20 minuten bezig was was er een geluk er kwam gelukkig een boer aan die zijn koeien uit het land wou halen snel dacht ik nu kan ik weg gelukkig ik pakte mijn kleren en stond stil achter een dikke boom hij zag me gelukkig niet maar die jongen wel die zat zichzelf nog af te rukken en dat zag de boer de boer werd zo boos en wou over het slootje springen om die kerel te pakken maar toen ben ik snel mijn kleren acherste voren aan getrokken en ben snel weg gegaan ik hoop zo dat hij mij niet heeft gezien dat denk ik ook ik ben toen snel weg gescrost en fietste zo snel als ik kon zo hard als een weet ik veel
maar toen ik thuis kwam had ik krassen in mijn gezicht en rode ogen maar zei nix tegen iemand helemaal nix niemand weet het nog behalve een vriendin ..die vertrouw ik heel goed en kan goed met haar praten

dat gebeurtenis heeft een hele diepe en harde breuk gemaakt in mijn hart ik weet niet wat er nu is ikzie geen toekomst meer en wat ik wil worden lukt waarschijnllijk ook niet ik wil namelijk rapster worden maar dat past natuurlijk niet hier bij het past niett bijm mij dat is hett hem juist
ik heb vanaf die tijd ook van huis weggelopen 3 nachten maar heeft waarschijnlijk nix geholpen
TJA HET LEVEN IS MAAR EEN SPEL!!
een spel met verschillende gebeurtenissen
op school werd ik ook zo gepest werden er zware tassen op mijn hoofd gegooit zo pijnlijk ik heb uren zitten huilen op de wc opgesloten ik wil nix meer ik wil niet meer geholpen worden door iemand ik wil niemand meer zien en horen nix meer ik wil hier weg weg van alles weg van hier en weg van daar wat beteken ik nou nog voor iemand nix toch allemaal bullshit zeker allemaal verrekte kut
ik ben ook opgehouden met mijn modellen werk ik weet ik vind mezelf ook niet lelijk en hun vonden me geschikt voor model en het ik ook gelukt maar door die gebeurtenissen ben ik ermee gestopt en kan niet meer terug komen alles is weg
ik heb laats ook een jongen ontmoet via internet hij msnde met me hij belde me hij schreef me echt een jongen van mijn dromen echt zo lief hij haalde mij uit de gedachten van die nare shit maar
het bleek een loverboy te zijn
is er nog een jongen die net zo is als hem behalve geen loverboy ik denk het zelf niet ik zie zelf geen loverboy voor me
het is bijna valentijn en erger me err aan dat ik mensen zie zoenen en lol hebben ik wil die tijd ook terug ik weet ik wordt morgen 14 jaar maar is voor de meesten ook nog te jong maar voor mij niet ik miss de love van die lieve jongens..
dus morgen wordt ik 14 en ik HOOP dat het een leuke dag wordt denk het niet want je weet wel ik zie wel
en ik weet nu verder niet zo veel te vertellen als er nog iets of heleboel gebeurt kan je het hier vanaf lezen

veel liefs

een leven lang vol problemen, hoe kan een kind van 14 dat verdragen? Punt 1:Eergister kreeg ik te horen dat mijn vader al 3 jaar lang naar een hoer gaat, terwijl hij zei dat hij met 'vrienden' uitging. Ik was er kapot van en rook sindsdien anderhalf pakje om stress af te dwingen, wat zelfs niet eens lukt. Punt 2: Ik heb ruzie met een stel molukkers die me al 3 keer in elkaar geslagen hebben en 2 keer hebben bedreigt.

In de zaken overstresst door multifuncties ,leeg gevoel ,burn out.Prive gedomineert en gestalkt door een 13 jaar oudere heks die het laatste graantje plezier door financieel belang terroriseert, kortom ik azie geen uitkomst meer tenzij verdwijen op aarde