Levensverhalen (pagina 1502)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

pijn

Weer die pijn van binnen. Alles komt weer te veel naar de oppervlakte. Pijn, woede, verdriet.
Welke ouders doen dit dan ook? Uitschelden, afkraken, slaan, schoppen, stompen, spugen, van de trap af sleuren, met mijn hoofd tegen de muur aan bonken, uithongeren, boetes laten betalen voor als je iets vergeet. Een gevangenis...en een leven zonder ouders...helemaal alleen..
Datum:
14-02-2007
Naam:
Merel
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

weet het gewoon niet meer

Ik trouwde toen ik 19 was met een Egyptenaar, 1 dochter, geweldadig huwelijk, gescheiden in 1990, hertrouwd in 1994 liefde van mijn leven, hij overleed 1 maand na ons huwelijk.
Ben toen losgeslagen, veel schulden gemaakt.
Het is een lang verhaal maar ik heb 6 maanden gedetineerd gezeten, had nog 6 maanden voorwaardelijk. nu moet ik weer voor 1 jaar terug.
Ik heb geen huis meer niets meeren iederrn kijt op me neer,
Voor het eerst in mijn leven denk ik aan zelfmoord, stond pas op een perron en wou springen maar ik dacht aan die machinist en deed het niet,ik weet het niet meer
Datum:
14-02-2007
Naam:
Leny
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-holland

Ik haat me zelf

Ik haat me zelf, ik ben veel te ver gegaan en nu haat ik me zelf.

In het kort komt het er gewoon op neer dan ik verliefd ben geworden op een meisje van 16, ze is de dochter van mijn vriendin, toen ik het zwaar had na de scheiding zocht ik steun en die vond ik bij haar. Alleen ik had me zelf niet in de hand en ben verliefd geworden.

Ik heb er zoveel spijt van, na dat ze naar de politie is gegaan wat ik me goed kan begrijpen wil ze me nooit meer zien, terecht. Het wachten op mijn straf maakt me gek, ik sta op het punt om door te draaien. Ze willen me niet helpen om om te gaan met het schult gevoel.

Ik haat deze wereld, ik stap er uit.
Voor dat ik weg ga wil ik zeggen. SORRY DAT IK JE DIT HEB AAN GEDAAN, SORRY.

Zonder mij is iedereen beter af.

Ik haat me zelf zo dat...... ik wil niet meer.
Ik heb vaak gevraagt help me dan, laat me mijn straf uit zitten, dat is beter voor haar en zeker voor de wereld om haar heen dan kunnen ze verder. Nu niet zo nu en dan zie ik haar lopen, ze ziet me gelukkig niet maar het gevoel van wel laat me niet koud.

Ik haat me zelf.

Laat me gaan, ..............
Datum:
14-02-2007
Naam:
De grootste klootzak die ik ken
Leeftijd:
27
Provincie:
Groningen

vanalles

Ik wordt gewoon gek van mezelf. ik voel alleen nog maar pijn. Mn leven is totaal mislukt ik zie het echt allemaal totaal niet meer zitten. Soms wou ik echt dat ik nooit geboren was. Echt zelfmoord plegen zal ik waarschijnlijk niet doen want ik ben bang om naar de hel te gaan. Maar van mij hoef het allemaal niet meer. Ik wordt gek van alle zieke gedachten in mn hoofd.
Datum:
14-02-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
24
Provincie:
Overijssel

waarom heb ik zelfmoord gedachten

hallo ik wil graag mijn verhaal vertellen waarom ik zelfmoord gedachten heb.
Ik ben zo gaan denken sinds ongeveer een jaar terug toen heb ik een verhaal over mijn boven buurman verzonnen en ben daarmee in de knel geraakt toen heb ik het een half jaar later aan iedereen vertelt dat ik had gelogen toen gingen de gedachten weg en nu krijg ik die gedachten weer omdat mijn vader in de bak zit mijn moeder niet voor mij kan zorgen en ik er alleen voor sta voel me alleen en heb veel problemen met andere mensen ik probeer de problemen op te lossen maar ik zou niet weten hoe ik heb een gevoel dat dat niet meer kan in ieder geval ik kan het niet ik weet geen manier hoe ik dat moet doen heb aan vrienden gevraagt hoe hun dat zouden doen maar die zeggen ook daar moet je zelf achter komen kunnen wij je niet mee helpen dus sta er gewoon alleen voor en dat kan ik niet.

Datum:
14-02-2007
Naam:
melissa
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

dood/of niet

Waarom leef ik nog ? Eigenlijk wil ik dood.

Ik ben niet bang voor de dood, alleen hoe?
Pillen heb ik zat, vader,moeder,zusjes zijn allemal al dood. Ik leef om mijn betalingen te doen. maand na maand. Vrolijk wordt je er niet van. Ik laat maar 1 lief in de steek, maar zij krijgt dan ook alles wat ik bezit. Ik vraag mij alleen af, moet het met stroom, pillen, een trein (maar datwil ik niet). Ik woon maar 1 hoog dus dat heeft ook geen zin. Net zoals mijn leven.

Ik heb een droom, die ligt nu in mijn bed, maar ik?

Ik slaap nooit, 180 tot 240 slaapillen per maand, Kan je daar mee dood????

Wie heeft antwoord. Ik wil maximaal nog een week leven, de rest heb ik goed verzord. tot in de puntjes. Het liefst wil ik natuurlijk gewoon slapen en niet meer wakker worden.
Datum:
14-02-2007
Naam:
herman
Leeftijd:
54
Provincie:
Zuid-holland

Mn jeugd is een puinhoop, blijkt nu...

Toen ik een jaar of 11, 12 was, had ik een sterk voorgevoel dat mijn vader ziek was en kanker had. Ik durfde het er met niemand over te hebben, want wie zou me geloven, dacht ik. De enige bij wie ik mijn gedachtes, angsten en verhalen kwijt kon, was God.
Het kwam in die tijd zo ver dat ik het liefst alleen maar bij God wilde zijn.
Mn moeder had weinig aandacht voor mij, onder andere omdat ze veel zorgen leek te hebben om mn broer, die een verstandelijke handicap heeft.
En mn vader durfde ik hier ook niet lastig mee te vallen.
2 jaar later begonnen voor mn vader de doktersbezoeken en hij bleek kanker te hebben. Hij is ondertussen 6 jaar geleden overleden.
In de jaren na zn dood ben ik er op een harde en pijnlijke manier achtergekomen wat voor moeder mijn moeder is. We mochten nooit meer over mn vaders ziekte, sterfbed of overlijden praten. Ik was 16!
Daarbij komt nog dat ik er vorige week eindelijk achter ben gekomen wat er met mn moeder aan de hand is. Ze heeft Munchhausen by proxy. Dat is een ernstige psychische stoornis waarbij je je kinderen ziek maakt, houdt of dingen verzint of erger maakt, zodat je aandacht krijgt van medisch personeel en andere mensen.
Ik weet het gewoon ff allemaal niet! Ik ben nu een half jaar depressief, tja of al langer maar dat weet ik niet. Ik heb gewoon heel erg veel meegemaakt en het maakt me nogal wanhopig...
Datum:
13-02-2007
Naam:
Marieke
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

dood!

omdat ik in de ogen van me moeder helemaal nix goed kan doen, en ik voel me thuis absoluut niet thuis, en me moeder spoort niet, en als me zussie es wat 'verkeerd' zegt of doet dan is het zo weer goed en met mijn is het altijd : Ja je moet maar gaan praten, je ken nix, leer nou eens wat, BEN ER GODVERDOMME HELEMAAL KLAAR MEE OP DIE KK WERELD!!!!!!!!!
Datum:
13-02-2007
Naam:
stevie wonder
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

alles bij elkaar

ik ben er bijna 2 jaar geleden achter gekomen dat mijn moeder vreemd gaat doordat ik haar gesprekgeschiedenis kan lezen
ik kan daar vinden dat ze van sm houdt en zelfs foto's van haar in die rol
ze heeft nu ook een vaste vriend buiten mijn vader om, maar ze is nog steeds de 'slaaf' van anderen...
ik ben een jaar geleden verkracht door iemand waar ik helemaal smoorverliefd op was
nu als ik een jongen leuk vind en het wordt intiem, wil ik het niet meer..
op school gaat het heel slecht, dramatisch zelfs en daarover zijn me ouders ook weer teleurgesteld
de enige plek waar ik het nu nog een beetje naar me zin heb, is buiten bij me vrienden maar dat is juist de plek die het slechtste voor me is, want doordat ik zo vaak daar ben zit ik nu aan de pillen en zo
ik weet dat het niet goed is, maar dan heb ik het naar me zin. thuis niet, op school niet, alleen dan
en ik wil wel me verhaal aan iemand kwijt, maar ik weet niet hoe ik erover moet beginnen
het lukt me niet om erover te beginnen, zelfs niet tegenover me beste vriendin. zij weet van alles af, maar ze heeft helemaal niet door dat het me zo dwars zit omdat ik dat haar om de een of andere reden niet kan vertellen
daarom denk ik na over zelfmoord, omdat het er niet uitkan
Datum:
13-02-2007
Naam:
carli
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

life is no prise

ik ben eigelijk altijd heel positief geweest over het leven ma da is da laatste jaren erg gedaald ik ben nu juist zeer negatief ik kan ook steeds minder positieve dingen vinden als wordt alleen ma moelijker zwaarder vervelender en elendiger. ik zat eerst nog op school ma daar ben i9k mee gestopt gewoon om het feit dat ik niet genoeg geld had nu heb ik een vaste baan bij mijn vader in het bedrijf en daar vervachten ze heel veel van mij en dat kan ik niet en al helemaal nu niet ik, mijn ouders zin gescheiden ik heb altijd er tussen in gestaan en nu krijg ik stank voor dank vsn beide kanten want mijn moeder is me volgens mij ook zat ik wil ook zo snel mogelijk het huis uit ma met dat zielige saliris van mij kan ik niet eens een klein huur woninkje vinden, daar naast heb ik in de liefde ook nie veel geuk da is wel mijn eigen schuld want ik durf er niet voor uit tekomen dat ik bisexueel ben en op het moment een jongen leuk vind. verder ivind ik dat het leven van een mens al bepaald is bij de geboorte je hebt een kleine eigen inbreng maar de grote lijnen zijn bepaald.
en zo komen er steeds meer negatieve dingen bij en de positieve dingen zakken steeds dieper de grond in.

ik heb al een paar keer bij het spoor gestaan maar ik durf niet te springen als de trein voorbij komt. ik heb ook al een paar keer het mas aan mijn piols gehad maar ook dat durfde ik niet door te zetten het bloede wel ma dood ging ik niet.

dit was mijn verhaal eigelijk wel ben blij dat deze site er is ik had iets anders verwacht een site met tips over hoe je beste pijnloos zelf moord kan plegen ma dit bevalt me ook wel
Datum:
13-02-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.