Levensverhalen (pagina 1499)

Ik ben bij een Russische man weggehaald,
Hij verzekerde mij een beter leven.
Hij drinkt WEER, hij denkt dat hij er mee om kan gaan,(hij is alcoholist.)
Hij slikt al HEEL een tijd een middel tegen Alcohol zucht, nu refusal, dat is minder sterk.
Een maatschappelijk werker heeft hem er nu 1 per week voorgeschreven.(Petra ROON)
Ik Wil ABSOLUUT GEEL RUZIE MET MIJN VRIEND.
Hij Heeft mij net in Elkaar geslagen.
Ik heb al hulp bij de Huisarts gezocht, maar die neemt t niet serieus genoeg.
Gisteren ben ik er naar towe geweest, maar ik zei dat hij hem er niet mee lastig moet vallen, dus mijn eigen schuld.
Ik maakte vanochtend een briefje voor de boodschappen,maar hij haalde er maar 3.
De rest haalde hij ALCOHOL.
Hij ontkent t maar ik ken zijn blik en doen en laten van karakter, ik zie t aan hem.
Ik wist wat er voor bedrag in zijn portomonee zat,hij Neemt t mij kwalijk dat ik in zijn portomonee zat.
Wij hebben t moerlijk met t geld, door aanpassingen in de tuin(voor dat hij dronk).
Wij hebben nu schuld bij famillie, maar dat mag per maand.
Ik kwam van 7 uur werken thuis, t is zaterdag, ik heb een ERG FLINKE ONTSTOKEN MOND DOOR EEN OPERATIE, hij vind dat ik mij aanstel; en dat ik aandacht zoek, ik ben bij de huisarts geweest en heb t hem voorgelegd,hij vind dat ik moet kijken hoe t gaat lopen.
Ik kwam thuis.
Hij zou de coniferen bij snoeien.
Ik kreeg een sms op mijn mobil,ik wilde terrug smsen maar ik heb geen beltegoed meer,dus kon ik hem niet laten weten hoe ik hem miste en vragen hoe t bij hem was.
Toen ik thuis kwam vond ik m op bed en de coniferen waren er niet meer.
alleen nog de stamen, ik ging naar boven en zei WAT HEB JE NU GEDAAN,NU HEBBEN WE INKIJK,Hoe kun je dit nu doen.
Ik zag zijn ogen en ik zag dat hij flink gedronken had.
Hij kwam wat bij en deed net of hij alleen geslapen had en daar van bij moest komen.
Hij was BOOS./
BOOS op mij omdat ik had gezegt voor dat ik wegging dat hij na zijn werk op bed mocht uitrusten.
DAT IS OOK ZO.
MAAR we hadden ook afgesproken dat hij pas zou gaan drinken als hij klaar was met t werk.
HIJ WAS HEEEEEL BOOOS op MIJ.
We waren beneden,mijn kaak IS ontstoken en hij gaf er een RAM op alsof ik een vent ben die erom vroeg.
Hij is 187 cm en 103 kg zwaar.
Ik ben 158 cm en 60 kilo zwaar.
Hij heeft bij de marine geleerd hoe hij moet vechten, en zo vecht hij tegen MIJ.
Ik kan hem niet aan en ik durf niks terrug te doen omdat ik bang ben dat hij mij nog meer pijn doet.
Hij ligt nu op bed.
Ik heb borderline.
Ik ben er voor onder behandeling.
Toen alles goed was was er niks aan de hand.
Nu hij weer drinkt weer WEL.
Ik zie t niet meer zitten.
Hij wil Dat ik laat weten wat ik wil.
Ik weet t niet meer.
Het enigste wat ik nu nog kan doen is mijzelf voor een passerende vrachtwagen gooien,die merkt er toch niks van.
Zo ben ik eerder een famillielid verloren.
Hij heeft mij zo hard op mijn gezicht gestompt dat ik een bol gezicht heb en bloeduitstortingen.
ik wil annoniem blijven maar ik wil wel kunnen praten met iemand, MAAR HOE.
ALS HIJ erachter komt dat ik jullie schrijf is alles voorbij.
Mijn famillie.............ik wil ze niet eens op mijn trouwen.
we zouden 26-3-07 trouwen, maar hij wil niet meer.
IK ZOCHT ALLEEN NAAR
IEMAND DIE ECHT VAN MIJ KAN
HOUDEN .

IS DAT ZO VERKEERD??

ik Ben al een keer getrouwd geweest, hij is nog steeds een knulletje.
Ik heb mijzelf opgewerkt en geef leiding.
ik ben een PROBLEEM drinker.
NU heb ik al wat op maar nog ECHT NIET VEEL.
Ik ga stoppen met eten.
Ik kijk wel hoe lang ik t uithou.
Mocht t te lang gaan duren en het word alleen maar erger, of snijd ik mijn arm in de lengte door of ga stoppen met het tot mij nemen van alles wat mij in leven houd.
ik heb een kindermishandeling achter de rug waar ik nooit mee geholpen ben, toen de politie aan de deur kwam zei ik dat er niks aan da hand was.
Tot mijn 15e ben ik thuis mishandeld.
Toen ben ik in pleeg gezinnen gekomen.
Toen kwam ik door omstandigheden weer thuis en vandaaruit ben ik op mijzelf gaan wonen.
Ik kan moerlijk alleen zijn.
Daar bedoel ik mee; ik kan t een hele dag uithouden, maar er moet iemand zijn die iop mij wacht.
Ik dacht t nu eindelijk gevonden te hebben.
Maar nu hij van die Petra Roon maar 1 tablet per week hoeft in te nemen bouwd hij geen spiegel meer op en neemt hij hem niet meer in en drinkt steeds MEER.
Hoe meer hij drinkt HOE MEER HIJ VLOEKT
/slaat/stompt vooral in mijn gezicht.
En als ze het zien LIEG IK NOG VOOR HEM OOK EN VERZIN IK IETS WAARDOOR ZE GELOVEN WAT ER (NIET) GEBEURT IS.
Ik heb net de huisarts een brief gestuurd.
Achter gelaten in hun bus.
(hij ligt op bed)weet dus van niks.
Mijn huisarts weet ervan.
Ik heb hem geschreven dat hij mij MOET oproepen voor een consult.
Dan kan Hij van niks zeggen.
Ik heb Heel wat kaakoperaties achter de rug (die hij steunde).
Hij weet maar al te goed waar hij moet slaan voor de meeste pijn.
EN DAT DOET HIJ DAN OOK.
MIJN leven was 100% beter, nu gaat t HARD achteruit nu ons huwlijk achter de deur staat.
Hoe dichterbij t komt HOE ERGER HIJ MIJ MISHANDELD.
Dr.R... zegt dat hij OOK alleen maar zenuwachtig is,maar ik ben bang van hem.
Als hij niet meer drinkt is t een engel,en doet hij ECHT ALLES voor MIJ.
Maar als hij drinkt is HIJ DE DUIVEL.
Hoe meer hij drinkt hoe erger het is.
Ik ben al meerdere malen weggelopen, nu is t zo erg dat hij mij zelfs ergens wil dumpen.
Zo erg als alles nu is, Ik kan t nietn meer aan.
Ik HOUD ZOVEEL VAN HEM, maar als hij mij niet meer WIL.WIE dan NOG WEL.????
Hij vrijd bijna nooit met mij, als hij dat doet ben ik hem HEEL Dankbaar, want voor mij is t Zeer Moerlijk.
Door wat ik in t verleden heb meegemaakt.
Met hem kan ik t wel, wat ik nog NOOIT met iemand eerder kon ZONDER MISBRUIKT te worden.
ik heb meerdere mogenlijkheden om er een eind aan te maken.
1 is de makkelijkste en weet ik zeker dat t lukt.
Maar aan de anderwe kant wil ik niet door de mooie tijden die we gehad hebben.
MAAR HIJ WIL MIJ NIET MEER EN DAT WAS ZEER DUIDELIJK TOEN HIJ HET MIJ LIET VOELLEN.
Zelfs mijn wang aan de binnenkant is blauw.t bloeden is net gestopt, maar vanmiddag dat ik net thuis was aan gebracht(16.00 ur.)
t is net alsof ik bij de kaakchirurg een verdoving gehad heb die verdomd zeer doet.
ik heb 38.5 verhoging door de spanning.
Ik MOET NAAR BED WAAR HIJ LIGT.
IK BEN BANG,bang dat hij mij WEER begint te rammen of zo.
ik heb al ZEER SLECHT geslapen toen hij gisteren begon.
Waarom????
WAAROM MOET IK NU DEGENE WAAR IK ZOVEEL VAN HOUD WEER KWIJTRAKEN????
WAT DOE IK DAT ZO FOUT IS????
Ik werk HARD,8 uur op t werk en thuis ook nio eens 2 uren terwijl hij op z,n reet zit, eet en vroeg naar bed gaat.
ik moest snel eten om mee te gaan,
daarna wachte tot ik moe werd en dan gingen we pas.
Nu licht hij er al op als hij thuiskomt.
Ze merken t wel als t niet meer gaat.
als t te ver gaat.

Ik hoop alsnog op een huwlijk.
Misschien STOM maar hij is de enigste die toen in mij geloofde.
Die van mij was gaan houden.
Die besliste om met mij te trouwen.
Nu t dichterbij komt, VLUCHT HIJ IN DE DRANK.
We wonen al 3 jaar samen.
T GING ZO GOED.

tOCH NOG BEDANKT VOOR T LUISTEREN.
iK ZIE OF merk wel WAT HIJ MET MIJ GAAT DOEN.

GROETJES babizan.
SORRY.dat ik jullie lastig viel.
DAG.Sorry.

hallo
ik ben sivan
ik weet eigenlijk niet wat ik hier doe, maar ik moet alles ff kwijt
ik heb thuis, op school en overal het gevoel dat iedereen mij haat
als iemand iets doet met goede bedoelingen, dan neem ik het meestal verkeerd op, en dan denk ik 's avonds in bed; wat ben ik dom geweest, als ik dit of dat niet had gedaan, dan zou hij/zij nooit zo over mij denken
meestal huil ik dan
en dan heb ik nog ruzie met me broertje, die denkt dat alles kan en mag, omdat me ouders er toch niks van zeggen
dan zeg ik tegen hem dat hij dat niet mag doen, slaat hij mij, komen me ouders, zien ze dat ik boos word op hem, worden zij boos op mij, als het probeer uit te leggen, dan geloven ze me niet en word ik boos, dan zegt me vader dat ik brutaal ben, en soms als hij zijn geduld verliest, dan slaat hij me en zegt hij; waag het niet om te huilen, dit is geen slaan, dit is straf, vroeger werd ik veel harder en vaker geslagen.
nou dit is mijn verhaal

Het begon allemaal op een dag, ik zat op school, en zowat de hele klas was weer is aan het pesten. Op dat moment was het voor mij genoeg, toen ik 's middags thuis was heb ik een mes gepakt en ben ik in m'n polsen gaan snijden. Op het moment dat ik bijna bij m'n aders was, kreeg ik een inzinking dat het fout was wat ik deed. Later heb ik nog een aantal zelfmoord neigingen gehad, nu snij ik mezelf nog steeds, omdat ik er soort verslaafd aan ben, maar ik loop nu wel bij een psycholoog die mij heel goed helpt, en probeert me zover te krijgen dat ik stop met mezelf te snijden, en te denken aan zelfmoordneigingen. Ik wil tegen alle mensen en vooral ook kinderen zeggen.. zelfmoord is geen uitweg voor je problemen, er zijn altijd wel mensen die van je houden!!

Hee Daar,
Zelf heb ik ook veel problemen, maar daar wil ik het niet over hebben.. Het gaat over een heel erg goede vriendin van mij. Ze heeft erg veel problemen.. Haar moeder slaagt haar énorm, en heeft zelfs een keer met scharen en glazen naar haar gegooid. Ik heb gezegt dat ze absoluut naar de politie moet gaan, maar dat wil ze niet, ten eerste omdat ze vind dat het haar eigen schuld is, omdat ze naar het schijnt nogal kattig deed tegen haar vader. en ten tweede, ze denkt dat als ze nu voor de jeugdrechter moet gaan, dat ze dan problemen later zal krijgen! omdat het volgens haar op haar strafblad komt te staan.. Ik zei tegen haar, dat ze misschien inderdaad het zou hebben kunnen uitgedaagt, maar dat het geen reden is van haar moeder om haar te slagen!? dat is trouwens verboden.. Is het écht waar? kan het voor problemen zorgen voor haar later? Ze wil er niets aan doen.. Maar ik wil haar zo graag helpen.. Normaal zou ze naar een pleeggezin gaan, maar dat is niet doorgegaan ofzoiets, dus wil ik ervoor zorgen dat haar ouders zwaar boeten voor hun daden op haar. wat moet ik toch doen? :(

beste mensen ik ben een meisje van 14 die met hele erge problemen zit.. ik heb altijd ruzie met mijn moeder en als mijn vader er zich dan mee gaat mee bemoeien dan krijgen mijn ouders weer ruzie .. dit doet mij zoveel verdriet dat ik gewoon niet meer weet wat ik moet doen , dus ik snij mezelf het heeft geen zin maar dan ben ik gewoon even ergens anders mee bezig en hoef ik niet aan de dingen te denken van thuis...ik zoek dan agleiding op school maar een vriendin van mij wil het steeds zien enzo en ze laat me gewoon niet met rust daarom doe ik het alleen nog maar meer ik kan er gewoon niet meer tegen ik wil gewoon niet meer leven !!!! dat gekut ook altijd ik weet dat ik mijn beste vriendin dan achter laat want zij heeft er heel veel moeite mee en kan het gewoon niet meer aanzien ik wou dat iemand me kon helpen ...

xxxx love you (L)

Ik heb net was verhalen gelezen, Ik zit zelf ook helemaal niet lekker in mijn vel. Al bijna 1,5 tot 2 jaar. Het gebeurde allemaal toen het niet meer lekker liep tussen mij en mijn vriend; Ik raakte echt al mijn vriendinnen kwijt omdat ik mijn relatie wou redden. nu is het al meer als een jaar uit. Ik ga nog heel erg veel met hem om. Maar ik hou nog steeds zoveel van 'm. Telkens maar weer pijn en verdriet. Verder voel ik me gewoon zo vaak down. En grijp regelmatig naar een mes. Vind het verschrikkelijk dat ik dit allemaal doe. Ik schaam me, maar ook weer niet. Ik wil ook niet dat mensen zien dat ik verdriet heb. Soms stap ik savonds op mijn fiets om er echt een einde aan te maken, maar als ik daar dan sta. dan komen alle mooie dingen naar boven. En als ik dan weer thuis ben heb ik spijt dat ik het niet gedaan heb. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik ga hier zo kapot aan! Wie heeft hetzelfde probleem, of wie kan me helpen. Zou dat erg fijn vinden.

Liefs, Faye

Ik zit zo is al die verhalen te lezen van jonge meisjes die qua jaren nog een leven voor zich hebben maar qua emoties teveel te verdragen hebben. Ik ken het maar al te goed.

Toch ben ik enigzins jaloers op jullie meiden. Waarom? Omdat ik zoveel herken in jullie wat ik nu pas door heb. Ik ben bijna 30. Heb pas sinds een jaartje hulp. Als ik gerichte hulp had gehad op jongere leeftijd, was mij een hoop bespaard gebleven.
Ik wist niet eens wat borderline was.

Mensen met borderline hebben minstens 5 van de volgende verschijnselen.

* Ze proberen krampachtig te voorkomen dat iemand ze in de steek laat. En alleen maar denken dat ze in de steek gelaten worden, is al genoeg om krampachtig te proberen dat te voorkomen.

* Ze hebben intense relaties met anderen, maar die zijn ook heel instabiel.

* Ze denken heel zwart-wit over hun relaties: of iemand is geweldig of hij is waardeloos.

* Ze hebben steeds een ander beeld of gevoel van zichzelf. Dat wisselt sterk.

* Ze zijn impulsief. Dat heeft negatieve gevolgen voor henzelf op minstens twee gebieden: geldverspilling, veel wisselende seksuele contacten, misbruik van alcohol en drugs, roekeloos rijden, vreetbuien.

* Ze doen pogingen tot zelfdoding, dreigen daarmee, of verwonden zichzelf.

* Ze hebben sterk wisselende stemmingen als reactie op gebeurtenissen. Dit geeft periodes van grote somberheid, prikkelbaarheid of angst. Dit duurt meestal enkele uren, en bijna nooit langer dan een paar dagen.

* Ze hebben een blijvend gevoel van leegte.
Ze hebben last van intense woede, die niet past in de situatie en de situatie ook niet oplost. Of ze hebben moeite hun boosheid te beheersen. Ze hebben dan ook driftbuien, blijvende woede, of hebben geregeld vechtpartijen.

*Ze hebben paranoïde ideeën. Dit is het idee achtervolgd of bedreigd te worden. Die ideeën komen in stress-situaties. De ideeën gaan ook weer voorbij. Of ze dissociëren ernstig. Dan hebben ze het gevoel er niet meer bij te zijn en als het ware weg te raken. Soms weten ze dan niet meer precies wat er gebeurd is.

Als je dit herkenbaar vindt...kun je misschien gerichter hulp zoeken.

Mensen met Borderline zijn niet gek maar hebben in de loop der jaren wel een 'overlevings' gedrag gevormd die maakt dat 1. anderen hun minder goed begrijpen, 2. zij andere niet goed begrijpen. Mensen met borderline (ik dus ook) zijn emotioneler en die emoties overheersen alles.

Wat kun je van hulp verwachten?
Goede handvatten en rollenspel. Je moet jezelf opnieuw opvoeden als het ware. Dingen die ontbraken bij je eigen opvoeding, of dingen die zijn afgenomen door nare ervaringen kun je nu weer in goede banen leiden. Ik hoop dat het jullie lukt.

Er is ook een forum en een chat.

www.borderlineforum.nl

Misschien heb je wat aan de verhalen en ervaringen van anderen.

18 bijna 19 was ik, eindelijk een vriendje die geen misbruik van me maakte omdat ik geld had of gewoon makkelijk te manipuleren was. wat had ik een leuke tijd. totdat hij zei dat het over was. hij moest huilen, ik moest nog harder huilen. voordat ik naar huis liep zei hij 1 ding. kies eens een keer voor jezelf. alles werd me duidelijk de pijn die in mijn hoofd zat ging er uit. ik werd rustig. ik had een plan. ik zou eindelijk een keer helemaal voor mezelf kiezen. dat recht had ik. niet alleen hij had er aan bijgedragen dat ik besloot mezelf te doden trouwens. op mijn 15 was ik zwaar depressief en deed ik aan zelfmutilatie. op mijn 17 verloor ik een kind. en op dat moment was dat de laatste druppel die ik nodig had. ik kwam thuis vertelde mijn ouders dat het uit was en ging naar mijn kamer. met de boodschatp dat ik even een vrolijk dvdtje op ging zetten en mijn vriendinnen ging bellen. ik nam een fles drank mee. vanaf mijn 15de had ik pillen gespaard. voor migraine. slapeloosheid en gewone aspirine. ik wist wat ik ging doen. ik schreef mijn brief en zette de film aan. ik schonk mijn glas in. en begon tijdens het kijken langzaam pil voor pil te slikken. als je het te snel doet moet je namenlijk kotsen heeft je lichaam geen tijd om te wenen. afentoe ging ik naar beneden mijn ouders gedag zeggen en een sigaretje roken. als ik dat niet deed was het opgevallen. toen mijn pillen opwaren voelde ik me licht in me hoofd. maar ik was niet zeker of het er genoeg waren geweest. dus maakte ik van een sjaaltje een soort van strop die zou aantrekken als ik me zou omdraaien in me slaap. ik heb niet gedraaid in mijn slaap en de pillen waren ook niet genoeg. het deed zoveel meer pijn toen ik wakker werd omdat ik wakker werd. ik heb hulp gezocht. maar nu op 22 jarige leeftijd, ik heb een relatie van bijna 2 jaar, ik was gelukkig, maar mijn realtie loopt slecht. nu ben ik opzoek naar makkelijke manieren om mezelf te doden. als het uitgaat dat overleef ik niet meer. ik was zo gelukkig en nu dit weer. ik kan gewoon niet meer. vanbinnen ben ik al langzaam aan het afsterven. waarom zou ik mijn lichaam daN IN GODSNAAM IN LEVEN HOUDEN?

het leven heeft voor mij geen zin meer. heb al zovaak geprobeert de draad weer op te pakken, viel steeds weer in dat diepe gat, opdeduur ben je gewoon op en wil je niet meer.
mensen die zich vrienden noemen en dan alles achterom je rug lopen lullen over je en gewoon niet te vertrouwen zijn.
op school word je geslagen door klasgenoten of andere kinderen van je school.
jongens die je gebruiken.
kan het niet meer...

ik wil jullie iets vragen.
waarom zou ik geen zelfmoord plegen?
ik loop er al 3 jaar mee rondt, telkens maar weer wou ik het doen maar kon ik het niet.
ik heb zoveel pijn, verdriet, verwondingen en alles ik kan het niet meer aan.
ik wil gewoon een eind aan alles, en denk dat dit de beste oplossing is.
zo heeft niemand meer last van mij, en hoef ik mij geen zorgen meer te maken naar de volgende dag.
ik doe alles fout, ben zelf een fout.
als mensen vinden dat zelfmoord een fout is vindt ik dat hun ongelijk hebben.
maar eigenlijk ook weer gelijk, mensen die het fout vinden moedigen mij aan.
ik denk dan: 'zelfmoord is fout, ik ben fout'.
wat is het verschil dan?
helemaal niks, dus waarom zou ik het niet doen.
er was ook iemand die zegt, je bent nog zo jong je bent nog maar 15.
en dan leeftijd maakt niks uit, mijn oom was ook maar 50 toen hij stierf door kanker.
dus waarom zou ik het niet kunnen, misschien bestaat de hemel wel.
dan zie ik hem nog eens, kan ik hem omhelzen en echt als de hemel bestond.
of als ik hem kon zien als ik dood was, echt dan was ik het vrolijkste meisje op aarde echt waar!
mensen zullen wel denken, je bent harstikke gestoord - en inderdaad, het klopt maar wat dan nog?
het maakt toch allemaal niks uit?
wie maakt het eigenlijk uit?
zelfs mij maakt het niets uit?
dus waarom voor een ander wel.
zonder mij is het leven gewoon veel beter, de mensen willen nu al van mij af.
dus als ik zelfmoord pleeg, zijn ze van mij af - hebben de mensen hun zin.
en nee ik wordt geen kluizenaar nog meer jaren zitten met zoveel pijn.
waarom denk ik daaraan?
tja een kluizenaar woont opzich zelf, en leeft dus nog - maar nee, dat wil ik niet.
het is gewoon, ik heb zoveel moeten lijden dat ik het nu echt op geef.
het leven is voorbij, dit is het einde.