Levensverhalen (pagina 1500)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

:(

Ik heb net was verhalen gelezen, Ik zit zelf ook helemaal niet lekker in mijn vel. Al bijna 1,5 tot 2 jaar. Het gebeurde allemaal toen het niet meer lekker liep tussen mij en mijn vriend; Ik raakte echt al mijn vriendinnen kwijt omdat ik mijn relatie wou redden. nu is het al meer als een jaar uit. Ik ga nog heel erg veel met hem om. Maar ik hou nog steeds zoveel van 'm. Telkens maar weer pijn en verdriet. Verder voel ik me gewoon zo vaak down. En grijp regelmatig naar een mes. Vind het verschrikkelijk dat ik dit allemaal doe. Ik schaam me, maar ook weer niet. Ik wil ook niet dat mensen zien dat ik verdriet heb. Soms stap ik savonds op mijn fiets om er echt een einde aan te maken, maar als ik daar dan sta. dan komen alle mooie dingen naar boven. En als ik dan weer thuis ben heb ik spijt dat ik het niet gedaan heb. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik ga hier zo kapot aan! Wie heeft hetzelfde probleem, of wie kan me helpen. Zou dat erg fijn vinden.

Liefs, Faye
Datum:
17-02-2007
Naam:
Fayee
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

Borderline

Ik zit zo is al die verhalen te lezen van jonge meisjes die qua jaren nog een leven voor zich hebben maar qua emoties teveel te verdragen hebben. Ik ken het maar al te goed.

Toch ben ik enigzins jaloers op jullie meiden. Waarom? Omdat ik zoveel herken in jullie wat ik nu pas door heb. Ik ben bijna 30. Heb pas sinds een jaartje hulp. Als ik gerichte hulp had gehad op jongere leeftijd, was mij een hoop bespaard gebleven.
Ik wist niet eens wat borderline was.

Mensen met borderline hebben minstens 5 van de volgende verschijnselen.

* Ze proberen krampachtig te voorkomen dat iemand ze in de steek laat. En alleen maar denken dat ze in de steek gelaten worden, is al genoeg om krampachtig te proberen dat te voorkomen.

* Ze hebben intense relaties met anderen, maar die zijn ook heel instabiel.

* Ze denken heel zwart-wit over hun relaties: of iemand is geweldig of hij is waardeloos.

* Ze hebben steeds een ander beeld of gevoel van zichzelf. Dat wisselt sterk.

* Ze zijn impulsief. Dat heeft negatieve gevolgen voor henzelf op minstens twee gebieden: geldverspilling, veel wisselende seksuele contacten, misbruik van alcohol en drugs, roekeloos rijden, vreetbuien.

* Ze doen pogingen tot zelfdoding, dreigen daarmee, of verwonden zichzelf.

* Ze hebben sterk wisselende stemmingen als reactie op gebeurtenissen. Dit geeft periodes van grote somberheid, prikkelbaarheid of angst. Dit duurt meestal enkele uren, en bijna nooit langer dan een paar dagen.

* Ze hebben een blijvend gevoel van leegte.
Ze hebben last van intense woede, die niet past in de situatie en de situatie ook niet oplost. Of ze hebben moeite hun boosheid te beheersen. Ze hebben dan ook driftbuien, blijvende woede, of hebben geregeld vechtpartijen.

*Ze hebben paranoïde ideeën. Dit is het idee achtervolgd of bedreigd te worden. Die ideeën komen in stress-situaties. De ideeën gaan ook weer voorbij. Of ze dissociëren ernstig. Dan hebben ze het gevoel er niet meer bij te zijn en als het ware weg te raken. Soms weten ze dan niet meer precies wat er gebeurd is.

Als je dit herkenbaar vindt...kun je misschien gerichter hulp zoeken.

Mensen met Borderline zijn niet gek maar hebben in de loop der jaren wel een 'overlevings' gedrag gevormd die maakt dat 1. anderen hun minder goed begrijpen, 2. zij andere niet goed begrijpen. Mensen met borderline (ik dus ook) zijn emotioneler en die emoties overheersen alles.

Wat kun je van hulp verwachten?
Goede handvatten en rollenspel. Je moet jezelf opnieuw opvoeden als het ware. Dingen die ontbraken bij je eigen opvoeding, of dingen die zijn afgenomen door nare ervaringen kun je nu weer in goede banen leiden. Ik hoop dat het jullie lukt.

Er is ook een forum en een chat.

www.borderlineforum.nl

Misschien heb je wat aan de verhalen en ervaringen van anderen.
Datum:
17-02-2007
Naam:
Borderline
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

kies een keer voor jezelf

18 bijna 19 was ik, eindelijk een vriendje die geen misbruik van me maakte omdat ik geld had of gewoon makkelijk te manipuleren was. wat had ik een leuke tijd. totdat hij zei dat het over was. hij moest huilen, ik moest nog harder huilen. voordat ik naar huis liep zei hij 1 ding. kies eens een keer voor jezelf. alles werd me duidelijk de pijn die in mijn hoofd zat ging er uit. ik werd rustig. ik had een plan. ik zou eindelijk een keer helemaal voor mezelf kiezen. dat recht had ik. niet alleen hij had er aan bijgedragen dat ik besloot mezelf te doden trouwens. op mijn 15 was ik zwaar depressief en deed ik aan zelfmutilatie. op mijn 17 verloor ik een kind. en op dat moment was dat de laatste druppel die ik nodig had. ik kwam thuis vertelde mijn ouders dat het uit was en ging naar mijn kamer. met de boodschatp dat ik even een vrolijk dvdtje op ging zetten en mijn vriendinnen ging bellen. ik nam een fles drank mee. vanaf mijn 15de had ik pillen gespaard. voor migraine. slapeloosheid en gewone aspirine. ik wist wat ik ging doen. ik schreef mijn brief en zette de film aan. ik schonk mijn glas in. en begon tijdens het kijken langzaam pil voor pil te slikken. als je het te snel doet moet je namenlijk kotsen heeft je lichaam geen tijd om te wenen. afentoe ging ik naar beneden mijn ouders gedag zeggen en een sigaretje roken. als ik dat niet deed was het opgevallen. toen mijn pillen opwaren voelde ik me licht in me hoofd. maar ik was niet zeker of het er genoeg waren geweest. dus maakte ik van een sjaaltje een soort van strop die zou aantrekken als ik me zou omdraaien in me slaap. ik heb niet gedraaid in mijn slaap en de pillen waren ook niet genoeg. het deed zoveel meer pijn toen ik wakker werd omdat ik wakker werd. ik heb hulp gezocht. maar nu op 22 jarige leeftijd, ik heb een relatie van bijna 2 jaar, ik was gelukkig, maar mijn realtie loopt slecht. nu ben ik opzoek naar makkelijke manieren om mezelf te doden. als het uitgaat dat overleef ik niet meer. ik was zo gelukkig en nu dit weer. ik kan gewoon niet meer. vanbinnen ben ik al langzaam aan het afsterven. waarom zou ik mijn lichaam daN IN GODSNAAM IN LEVEN HOUDEN?
Datum:
17-02-2007
Naam:
jen
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

mijn verhaal

het leven heeft voor mij geen zin meer. heb al zovaak geprobeert de draad weer op te pakken, viel steeds weer in dat diepe gat, opdeduur ben je gewoon op en wil je niet meer.
mensen die zich vrienden noemen en dan alles achterom je rug lopen lullen over je en gewoon niet te vertrouwen zijn.
op school word je geslagen door klasgenoten of andere kinderen van je school.
jongens die je gebruiken.
kan het niet meer...
Datum:
16-02-2007
Naam:
jacintha
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

waarom niet?

ik wil jullie iets vragen.
waarom zou ik geen zelfmoord plegen?
ik loop er al 3 jaar mee rondt, telkens maar weer wou ik het doen maar kon ik het niet.
ik heb zoveel pijn, verdriet, verwondingen en alles ik kan het niet meer aan.
ik wil gewoon een eind aan alles, en denk dat dit de beste oplossing is.
zo heeft niemand meer last van mij, en hoef ik mij geen zorgen meer te maken naar de volgende dag.
ik doe alles fout, ben zelf een fout.
als mensen vinden dat zelfmoord een fout is vindt ik dat hun ongelijk hebben.
maar eigenlijk ook weer gelijk, mensen die het fout vinden moedigen mij aan.
ik denk dan: 'zelfmoord is fout, ik ben fout'.
wat is het verschil dan?
helemaal niks, dus waarom zou ik het niet doen.
er was ook iemand die zegt, je bent nog zo jong je bent nog maar 15.
en dan leeftijd maakt niks uit, mijn oom was ook maar 50 toen hij stierf door kanker.
dus waarom zou ik het niet kunnen, misschien bestaat de hemel wel.
dan zie ik hem nog eens, kan ik hem omhelzen en echt als de hemel bestond.
of als ik hem kon zien als ik dood was, echt dan was ik het vrolijkste meisje op aarde echt waar!
mensen zullen wel denken, je bent harstikke gestoord - en inderdaad, het klopt maar wat dan nog?
het maakt toch allemaal niks uit?
wie maakt het eigenlijk uit?
zelfs mij maakt het niets uit?
dus waarom voor een ander wel.
zonder mij is het leven gewoon veel beter, de mensen willen nu al van mij af.
dus als ik zelfmoord pleeg, zijn ze van mij af - hebben de mensen hun zin.
en nee ik wordt geen kluizenaar nog meer jaren zitten met zoveel pijn.
waarom denk ik daaraan?
tja een kluizenaar woont opzich zelf, en leeft dus nog - maar nee, dat wil ik niet.
het is gewoon, ik heb zoveel moeten lijden dat ik het nu echt op geef.
het leven is voorbij, dit is het einde.
Datum:
16-02-2007
Naam:
kim
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

kut kut kut leven !!!!

ik haat mij leven zo erg .Ik wou dat iemand mij dood schoot of gewoon vermoorden .Ik wil dood en dat allemaal vanwege al mij problemen :
ik lieg om te verbergen dat ik :
steel
rook
spijbel
mezelf snij

en al die stress om alles te verbergen en dan ook nog leraren die me haten ,klas genoten die me negeren of pesten ,vriendinnen die me ineens laten vallen en me dan haten .
ik ken het gewoon niet meer aan .
ik wil dat ik dood mag gaan !!!
dat iemand me aan rijd of zo
ik heb gewoon nix meer om voor te leven

bedankt om naar me verhaal te lezen

p.s ik heb hier over een gedicht geschreven:
mijn leven
hier sta ik dus midden in de nacht
met een mes op me polsen
waar ben ik mee bezig
en toen wist ik het weer
ik was bezig me zelf van het leven te beroven
maar het is voor iedereen het beste
voor mij omdat dan al mij zorgen en problemen voor bij zijn
en die andere mensen
kunnen een ander slachtoffer voor hun kwade plannen zoeken
mij leven ik ben geboren wanneer ik wou
ik ga dood wanneer ik wil
en dat is nu ......


en nog een gedicht :
How can I pretend that I don't see?
What you are realy
I saw her bleed; you heart me breathe.
And I froze inside myself and turned away.
what sull I do
must I tell somebody what I have see
this is a horrorstory were I fielts in
help !!!
what should i do
I say nothing
this is never happend
okeej good plan
I say nothing
en nobody know about this
only me .....

Datum:
16-02-2007
Naam:
carr...
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

mij pijn

elke dag vraag ik me af waarom ik nog steeds opstaan waarom ik nog steeds naar school ga . Mij pijn komt van me leven ,want mijn leven is al van het begin een grote ramp geweest .Altijd ben ik al een buitenbeentje geweest op welke school ik ook zat .Nu ik ouder word ,wordt mij leven steeds vreselijker elke dag zet ik me mes op me polsen en vraag ik me af of ik me polsen nou wel of niet zo moeten door snijden meestal doe ik het net niet .Maar ik snij wel in me zelf maar ik ben zo onzichbaar dat niemand dat ziet .En als ik niet onzichbaar ben dan word ik gepest of uitgelachen omdat ik anders ben .Vroeger had ik nog wel een vriendin om et te praten maar dat is ook niet meer zo want, ze heeft onze vriendschap geeindigt omdat ik anders was en toen was ik helemaal vriendloos .Ik HAAT mij leven zo erg dat ik het wil beeinigen .Maar dan denk ik aan me ouders ook al heb ik elke dag meer dan 5 keer ruzie met me ouders toch vind ik het zielig om me van het leven te beroven .Maar toch zo alles beter zijn al ik er niet was .Iedereen zou een stuk gelukkiger zijn .Maar eigelijk snij ik me polsen niet door omdat ik gewoon niet durf .Ook al is alles beter toch durf ik het niet .En dat vind ik erg want al durf ik het niet moet ik dit vreselijke leven blijven leven .
Datum:
16-02-2007
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Life Goes On

Ik weet precies wat jullie doormaken en daarom moet je niks aantrekken van anderen en wat die te zeggen hebben, ik vind het goed dat jullie hier je verhaal typen, zelf heb ik dat ook al een aantal keren gedaan. Ikzelf merkte namelijk op dat als ik mij rot voelde het fijn was om deze verhalen te lezen, gewoon alleen al om te merken dat je niet de enige bent die zich zo voelt op de wereld. Vroeger toen ik gepest werd schreef ik stiekem briefjes over hoe rot ik mij voelde en die vertopt ik zo goed dat niemand ze kon vinden, ik wist niet waarom ik het deed, maar ik voelde me er fijner door, omdat dat de enige manier was waar k mijn gevoel echt op kwijt kon. Vaak als ik alleen thuis was pakte ik een mes of een schaar en wilde gaan snijden, maar telkens deed ik het niet, ik kon het niet, of was het soms God die mij tegen hield, om geen verkeerde keuze te maken? Nu ben ik blij dat ik toch leef, maar toch blijven er tegenslagen komen en momenten waarop ik mij rot voel of mensen die mij kwetsen. Maar ik denk dat ik harder ben geworden door al die momenten en de dingen die ik heb meegemaakt ik weet met het verdriet te leven. Als ik zou kunnen dan zou ik er voor jullie allemaal willen zijn en als ik jullie verhalen lees dan wil ik wel meteen je helpen, maar ik weet dat dat niet gaat, iedereen beslist wat hij met zijn/haar leven wilt doen en ik vind dat iedereen zijn hart moet volgen, ik hou van jullie groetjes een meisje die volgens sommigen mooi is, maar van binnen voel ik nog steeds de pijn xxxxxxx
Datum:
16-02-2007
Naam:
Lil'Dizzley
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

angst

ik ben een vrouw die op jonge leeftijd is getrouwd met de gedachte dat er niemand meer op de aarde zou zijn om van mij te kunnen houden.

toen mijn vader stierf toen was ik nog pas 17..
op mijn 19de ben ik dus getrouwd..
ik had geen idee dat ik met een man ging trouwen die mijn hele leven geestelijk en lichaamlijk zou kapot maken..maar niet alleen hij ,zijn moeder heeft een hele grote rol gespeeld en zal dat altijd doen,omdat hij niet zelfstandig kan leven.hij kan niks zelf beslissen.alles wordt door zijn ouders gedaan...en ze hebben mij dus zodaning geestelijk gek zitten maken door mij van alles te beschuldigen..dat ik geen uitweg meer zie..ik heb in mijn leven heel veel meegemaakt..en ik ben moe om nog steeds maar te denken dat ik gelukkig ga worden ..ik heb geen vrijheid,geen zeggenschap,geen mening die ik mag uitten,en ik heb niemand die achter mij staat..ik moet dus alles in mijn eentje oplossen..wat ik ook iedere keer weer probeer..

ik ben moe..

het enige waar ik nu op zit te wachten is de dood..en ik zie helemaal geen nut meer om nog verder te leven op zo'n manier..

ik heb tevens geprobeerd om verscheidene keren een punt te zetten achter deze relatie..maar het lukt niet omdat ik me onzeker voel,ik ben bang..
en die angstgevoel hebben zij mij gegeven.ik kan niet voor mezelf opkomen..

ik weethet niet meer..
Datum:
16-02-2007
Naam:
anshu
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Verward.

Ik ben een pleegkind van 17 jaar,
En ik woon vanaf 5 weken in een voormalige pleeggezin,
Ik heb het heel zwaar op scholen gehad werd veel gepest door mijn uiterlijk en vaak in elkaar geslagen,
Ook werd ik door leerkrachten veel gestraft,
Op de middelbare school begon dit allemaal opnieuw 6 jaar lang ben ik al een pestslachtoffer,
Hierbij ben ik erg bang geworden voor iedereen en had ik er allemaal geen zin meer in,
Ik had geen vriendinnen meer en niemand moest me nog hebben,
Ik had een meisje leren kennen die bordeline had en die wilde ik graag helpen,
Ze zei altijd als je je goed wilt voelen kan je je krassen dit heb ik dus gedaan en voelde me stuk beter,
Ik kreeg ruzie thuis omdat het niet goed ging en soms kwam er geweld aan te pas,
Ik heb op 17 februari 2005 mijn spullen gepakt en ben weggelopen,
Op school wisten ze wat er met me aan de hand was,
Maar niet hoe het werkelijk in elkaar zat,
Had met maatschappelijkwerk gepraat maar daar was ik zo in de war,
Dus was een pleegzorgwerker naar school gekomen toen zat ik in de 3e klas,
We hebben gepraat en ik wilde niet meer terug naar huis,
Ik zat verstrikt in leugens en waarheid,
Ik wilde helemaal niet weg in dit pleeggezin maar ik kon het allemaal niet meer aan had geen zin meer het leven,
Ik werd in een crisispleeggezin geplaatst en ben daar 5 weken lang zwaar aangerand door een 13 jarige antiliaanse jongen,
Mijn pleegvader daar was een homo en was nooit thuis,
7 weken later ben ik daar weggelopen en ben ik door goede vrienden (de vader van mijn tweelingzus ex-vriend)opgehaald en zijn we aangifte gaan doen bij het politie bureau,
Ik heb daar 2 maanden gewoont bij die familie en wilde graag weer terug naar mijn voormalige pleeggezin,
Ik miste ze enorm,
Ook ben ik getest bij het ggz en kwam depressie ook uit,
Ik ben sinds juli 2005 weer terug in het voormalige pleeggezin,
Maar het voelt allemaal wel goed maar vind het erg wat ik ze heb aangedaan,
Ik ben veel in de war,
Heb een hele lieve vriend maar die kan me niet helpen met het verleden,
Ben zo bang hem kwijt te raken door mijn depressie.
Ik ben een alcolistisch kind(Fas Syndroom),
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik mij beter blijf voelen en ervoor zorgen dat mensen niet mij verlaten door al de problemen?
Ik weet mij niet meer goed te gedragen op school en heb ook veel ruzie door mijn gedrag.
Omdat ik al zovaak in de steek ben gelaten.
Hulp zeiden ze dat ik het niet nodig had want mij kunnen ze niet helpen(i.v.m het fas syndroom).
Datum:
16-02-2007
Naam:
Kelly
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.