Ik ben een meisje van 13 jaar, eerst ging 't op sgool en thuis heel goed, goede cijfers enzo.. Maar m'n ouders vonden/vinden 1 van m'n beste vriendinnen niet te vertrouwen. Omdat ik 1x erge ruzie had, maar dat is allang weer goed.
Nu gaat 't steeds slechter op sgool, voor vakken waar ik anders heel goed in ben, haal ik alleen maar onvoldoendes. Maar de laatste tijd had ik ook geen zin meer op te leren.. Door een erge ruzie op sgool. Allle populaire waren tegen me, en waarom? Omdat ik voor mijn beste vriendin opkwam. En op sgool dat wijf me een klap ik me gezicht gaf, en ik sgopte trug.. Ze hebben me gedreigt in elkaar te slaan.. M'n mentor heeft er soort van, voor gezorgd dat het stopte.. Maar op msn zei ze, dat ze zouden stoppen, maar als ik 't nog 1x tegen m'n mentor zou zegge, ze al die populaire op me af zou sturen.. Dat is nu gelukkig voorbij.
Maar ik had tegen mijn allebeste vriend (die ik niet eens in t egt ken) gezegt dat ik wou dat ze me in elkaar hadden geslagen, omdat iedereen me haatte en ik t niet meer zag zitten. Toen ik door de gangen liep riepen ze heel de tijd hoer, en kut wijf.. Ik voelde me zo klote..
Zo was het tussen ons 2 op een soort ruzie uit gelopen, hij zei dat ik moest stoppen zo te denken, en toen ging ik offline (het was op msn). Later had hij me geblokt en later niet meer.. En niks meer tegen elkaar gezegt, wat voor mij voelde als een eeuwigheid in de hel..
Later hoorde ik van een vriend dat hij met een ander meisje aan t flurte was.. Ik had toen dingen gezegt, waar ik nu zo'n spijt van heb.. Later zei hij "terwijl er niks meer tussen ons is" dat brak mijn hart.. Ik wou op dat moment dat ik nooit geboren was.
Later zei hij dat hij zelf ook veel problemen had, tranen rolden over m'n wangen.. Hij zei dat hij niet snel over zijn eigen problem praate, door iets van vroeger. Zijn beste vriend zei dat je je problemen voor je moest houden. Want zijn beste vriend was zich gaan snijden toen zijn beste vriendin 't ging doen.
Ik stond en sta altijd voor hem klaar, maar hij wilde het nooit vertellen. Wat je ook zei. Het laatste wat hij zei was "als je gewoon alles vergeet wat ik jeheb gezegdt...dan is er niks aan de hand...ik durf je gewoon niks te vertellen marieke....maak je geen zorgen..ik redt me wel.." Maar ik maak me hardstikke zorge om hem, zoveel.. Bang dat hij iets verkeerds gaat doen, door zijn problemen. En laatst zei een vriend, dat hij neit met me wou praten.. Omdat hij zo verdrietig was.. Maar de laatste paar dagen heb ik ook 's nachts liggen janken, om hem.. Omdat ik nog altijd zoveel om hem geef, en zo bezorgt ben.. Hij was er altijd voor me, ik kon alles bij hem kwijt. Echt alles. Ik heb zoveel met hem gelachen. Zo ben ik toen ook verliefd op hem geworden, maar het kon tog niks worden.. Ik was 13, hij 16. Ik woon in Zeeland, hij in Flevoland.
Ik wou dat ik niet bestond.. Ik heb mezelf al zo vaak gesneden (niet al te diep), en dat voelde zo goed.. Ik weet niet waarom.. Ik wil zelfmoord plegen, ik wou dat hij me nooit had gekent. En nu niet nog meer 'problemen' had door mij..
Misschien dat ik het doe, misschien niet.. De keuze is aan hem, als hij ooit nog een x met me wil praten..
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.