Levensverhalen (pagina 1475)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

meisjes/school/thuis,alles, waar nix opslaat

mijn leven steld nix voor ik weet niet hoe ik dit allemaal moet gaan schrijven nsow
t tis eiegnlijk begonnen met school ik kreeg een telefoontje van school de laatste dag van de groote vakantie dat ik in een anderen klas kwam te zitten en ik bij mijn lieveling docente weg ging dit vind ik supper erg toen kwam ik bij een docent ik vond hem in het begin leujk en weer minder leujk omdat ik dacht dat hij alles geregeld haden ik voelde me niet prettig bij hem in de klas we waren ook verhuisd naar anderen locatie`s ik vond dit maar allemaal nix er waren afspraken gemaakt dat ik sommigen lessen bij haar in de klas zouw moegen maken en dat ik lekker leuk vaak bij haar in de klas mogt komen om met mijn oude vriendjes een leujk spelletje te gaan spelen mr ja naa een tijdje bleekt het allemaal niet na te zijn gekomen ik vond dit heel erg toen na 2 maanden kreeg ik een vriendin heel leuk meisje veel plezier mee gehad maar na ene tijdje kwamen er roddels kinderen begonnen te steuken heel veel gestres veel gesprekken op school ik trekte het allemaal niet meer ik wist niet meer wat ik moest doen na al die ruzie`s ik heb toen bijna al mijn vrienden opgegeven alles bijna thuis zat ik nog aleen maar op msn voor haar te spreeken maar naar die ruzies op msn en alles op school in de pauzen weer ruzie ik trekte dat niet meer toen heb ik mij gesneden toen kwam er ene docente die stuurde mij naar binnen naar ene bhv`er ik voelde me bang ik durfde nix te zeggen toen dacht ik aan mijn ouders toen ze zijden dat die kwamen ik voelde me zoo geschrokken van binnen ik probeerden te vragen om niet te bellen maar dat was allang gebeurt ik was zo bang van binnen ik wist niet hoe zij zouden reageeren boos verdrietig teleru gesteld ik dacxht het meesten aan boosheid maar toen ik mijn moeder zag zij huilden het uit haar stem was zo anders ik hoorden een beetje boosheid maar veel verdriet we hebben verder gesprekken op school gehad enz..ik had me groot gehouden maar toen ik thuis was meteen weer mijn kamer op en ik huilden het uit ik kon het gewoon niet inhouden en na 2 weken later hadden mijn ouders gesprekken met die persoon wat gesteukt had daar kwam de waarheid uit het was helemaal niet zo dat dat meisje alles gesteukt had mijn vriendin speelden daarinmee ik schrok daar heel erg van meteen 3 dagen erna hadden mijn ouders een gesprek op de zondag om half toen smorgens mijn moder zij vantevooren ht is mischien verstandiger als je het uitmaakt ik heb daar nogveel oergedacht maar ik heb toen tg besloten om het uit temaken zij was heel verdrietig ik wist niet wat ik nou moest gelooven allemal ik vertrouden niemand meer,ik had nog een (gewonen)vriendin van mijn vriendin op msn ik vond haar na 3/4 weekjes heel aardig ik wben erzelfs op verlieft op maar ik heb mischien wat verkeerds gezegt tegen haar of andersom en we kreegen een beetje iritatie van elkaar ik weet niet waarvan dat allemaal komt ik vind dit zo erg jammer en nu nu heb ik bijna nix meer ik heb bijna al mijn vrienden opgegeven bijna alles ik heb ruzie met dat meisje en nu wat moet ik nu ik vertrouw niemand meer ik heb zo geen leuk leven meer ik weet allemaal niet meer wat ik moet doen ik heb nog wat vrienden op chool maar kan ik die nou vertrouwen na alles wat er gebeurt is als ik nou eens de toekomst zouw kunnen bekijken zouw dat fijn zijn heel fijn voor iedereen dan kon je zo alles ook wel veranderen dat alls goed komt geen ruzies een leuk leven maar helaas gaat dat niet ik voel me triest nu ik weet niet wat ik moet doen overnieuw beginnen maar kon dat maar ik zit nou tog nog bij een docent die ik niet leuk vind bij mijn vrienden weg ruzie met mijn exvriendin ruzie met mijn gewonen vriendin wat moet ik nu nix ik kan niet overnieuw beginnen net of nix gebeurt is dat vergeet je niet zo 1,2,3 !
Datum:
12-03-2007
Naam:
Jordy
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

het leven

ik voel alsof het leven mij niets te bieden heeft, het is een klotewereld waarin ik niks voorstel, daarbovenop wil ik weten wat er hierna volgt. die drang is zeer groot. of iemand mij zal missen weet ik niet. Ik hoop van niet, maar ik denk van wel. Tijd zal raad brengen. voorlopig blijf ik nog hier ronddwalen, maar dood is niet tegen te houden. dus waarom er tegen stand houden? ik zie jullie allemaal ooit wel ergens.
Datum:
12-03-2007
Naam:
ruben
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

wat moet ik doen?

ik wil er uitstappen maar heb 2 kids waarvan er 1 pas 5 is.ben ik een egoist als ik er een einde aan wil maken want ik wil de kids niet meenemen want die hebben recht op hun eigen leven.Ze hebben nog zoveel om te leven maar ik niet meer naar mijn gevoel.mijn man is heel lief maar ik denk dat hij beter af is zonder mij.Wat moet ik doen????
Datum:
12-03-2007
Naam:
yvonne
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

Niks

Ik had een vriendin die zelfmoord wou plegen, ik heb haar over gehaald het niet te doen omdat het leven wel mooi kan zijn. Nu zie ik het zelf niet meer. Mijn ouders hebben me een paar keer uitgescholden en ik snap nu dat ze geleik hebben. Ik doe mijn best niet op school en blijf daardoor zitten, mijn ouders vertrouwen mij niet en een leraar noemde mij schat, hij is de enige, maar hij bedoelt waarschijnlijk iets anders. Ik kan dus kortom niks. Waarom zou ik er niet mee stoppen, het leven is maar een uitstelling van de dood.
Datum:
12-03-2007
Naam:
Marieke
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

mishandelling

ik word half mishandelt en half niet
ik doe niks en me vader slaat mij al
ik haat mijn leven hij geeft allleen aan mij tweedehans ding zelfs dat die nieuwe dingen kan kopen
ik vind het niet leuk
Datum:
12-03-2007
Naam:
rosemarie
Leeftijd:
10
Provincie:
Zeeland

zelfmoord

Een aantal maanden geleden voelde ik me heel erg alleen. Een paar van mijn beste vrienden hadden zelfmoord gepleegd. Ik voelde me in de steek gelaten, er was in mijn ogen geen andere uitweg dan zelfmoord. Ik durfde het niet aan mijn ouders te vertellen. Ik ben er met behulp van mijn beste vriend bovenop gekomen. Dat dacht ik tenminste. Vorige week kreeg ik op school te horen dat een jongen bij mij op school voor de trein was gesprongen. Ik kende de jongen nauwelijks, toch maakte dit bericht grote indruk op me. Ik zie het leven nu helemaal niet meer zitten. Ik spring nu het liefst van het dichtsbijzijne flatgebouw af. Ik hoop dat iemand van jullie tips heeft voor mij.
Alvast bedankt
Datum:
12-03-2007
Naam:
lieverniet(jongen)
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

aan zelfmoord denken!!

hallo ik ben een meisje van 19 bijna 20 en ik denk ook vaak aan zelfmoord ik ben vroeger misbruikt en ik ben geslagen en uitgescholden en ik heb proberen me polsen al een keer door te snijden maar ik heb het lef niet en ik weet geen andere pijnloze manier om er een einde aan te maken.
Datum:
12-03-2007
Naam:
jacintha
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

The fall.

I thought we could understand each other,
You knew as well I was sick of this life.
After that fall you thought we could be together,
You thought I didn't need that knife.

I've made all my mistakes,
I can't turn back time.
But I even can't run away,
Cause this life is still mine.

I have to much pain,
When I cut, there's no tear.
It's just a time when nothing matters,
But after that time I feel a fear.

When I stand up top off that building,
I wanna make a free fall.
All my bad thoughts fly away,
Cause you don't know how it is, you don't know nothing at all.

No one's there to save you,
It's a release but still bad.
No one sees how you come to an end,
An end that's so sad.
Datum:
12-03-2007
Naam:
Stefanie
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

wat nu ..

Ik raad je alleen aan om dit te lezen als je eerst dik voorspel wil hebben& het niet erg vind om zoveel te lezen..

Het begon toen ik paar weken ziek was van school. Me beste vriendin ilona kwam niet meer opdagen omdat ze dacht dat mijn ouders op haar boos waren ..
Ze heeft een vriendje gekregen & toen ik ziek was, was ze daar elke dag.
Haar oude beste vriendin begon weer te slijmen bij haar en ilona trapte er ook nog in.
Toen zij dingen hoorden van anderen dat ik heb gezegd dat ik haar en haar vriendje uit elkaar wou halen waar niks van waar was, was ze woest..
ze vroeg het naar ik zij natuurlijk niet, maar ik wist dat ze daardoor boos zou blijven en mij niet zou gaan geloven..
en het gebeurde dus,, & op geven moment heb ik haar een bericht gestuurd waar ik me hart opende en alles heb gezegd wat ik maar kwijt kon want ik dr toen allemaal van vond. Ze was nooit meer bij mij.. Ik kon me verhalen aan niemand meer kwijt, ik dacht dat ik alleen aan haar wel genoeg had. Me ouders hadden me daar ook wel voor gewaarschuwd maar ik wou daar nooit naar luisteren..
Ik heb dr ook in gezet wat ook wel dom ik geweest dat ze maar mooi weg mag blijven & dat ik ze me niet meer hoeft op te bellen want het heeft geen zin meer..
waar ze nu mee omgaat haar oude beste vriendin zit bij mij in de klas:S.
en heel onschuldig doet ze nu, terwijl ze me vroeger uitschold..
Komende weken daarnaar gingen heel zwaar want ik stond alleen, ik had wel andere vrienden dat wel maar met haar deed ik echt bijna alles de hele zomervakantie was ik met haar..
we hebben ook samen keer proberen polsen door te snijen toen we alcohol op hadden.. zij deed het omdat ze een keer verkracht is en haar vader haar sloeg
ik deed het gewoon een klein beetje omdat ik dr echt niks van voelde & ik had er een lachkik om, Maar op geven moment schrok ik omdat zij veel te diep er in ging & ik dus aan iemand vragen als ze wc papier hadden etc.
nou ik dus bij haar om doen.. en toen kwam er iemand uit huis waar we naar binnen mochten en heeft er verband omgedaan en toen gingen we weer naar mijn huis waar me vader een groot feest gaf omdat hij jarig was. wij gelijk naar boven rennen & toen gingen we in de douche zitten met de deur op slot.
Ik zij dat ze nu echt te ver was gegaan en dat nooit weer moet doen.
Op geven moment kwamen allebij onze ouders er aan en zijden dat we de deur lost moesten doen. Toen we dat hadden gedaan kwamen ze gelijk op onze polsen af omdat iemand van buiten ons had gezien en het heeft gezegd..( het was wel snacht's) maargoed. Ik heb ook zoveel mooie tijden met haar meegemaakt met jongens weg en je weet wel ;)
maar waar ik was in het verhaal ik was haar dus kwijt, ik stond er alleen voor.
Ik ging naar een oude vriendin van mij toe we gingen savond's naar pool ( hangplek ) maar eerst naar de plusmarkt alcohol ophalen dat deden paar jongens voor ons hun deden met 1 grote fles samen.( 4en ) ik in me eentje
ik had het in 10 min. ong op ..
Ik dacht aan ilona die mij toch niet meer zou tegen houden & het meisje waar ik toen mee was zag het tog niet en vond niet erg en dacht dat er niks kon gebeuren.
daarnaar gingen we naar pool. Op het begin weet ik het nog maar daarnaar niet meer. Ik begon heel raar te doen en kotste zowat overal. Ze hebben me ouders opgebeld en kwamen me ophalen. Ik lag in een plas(water) buiten op de grond. Ze brachten me eerst naar huis daar heb ik nog 2uur zitten te kotsen.. me vriendin die mee was op het begin van de avond ging ook mee.
Maar het werd op geven moment veel te gek met mij en hebben ze naar het ziekenhuis gebeld wat ze moesten doen, ze hadden gezegd dat ze me wakker moesten houden anders kon ik in coma liggen heel lang en echt nergens meer wat van af weten. Daarnaar hebben ze mij naar het ziekenhuis gebracht en hebben ze het alcohol uit me gehaald met een buisje. Volgende dag toen ik wakker werd lag ik aan het infuus me ouders kwamen me ophalen ze waren niet heel erg boos maar verdrietig waarom ik dat nou had gedaan. want ik had ook nog is gelogen omdat ik zij dat ik naar een goeie vriend van mij ging want ik mag niet in pool komen. Ik moest naar dat ook praten met een meneer van jeugdzorg
2uur gesprek gehad:S. het helpt alleen niet voor mij, paar maand verder nu ong. weet ik echt niet meer wat ik moet
ander meisje bij mij in de klas ging ik laatst mee om en die wou met mij handel gaan beginnen van de drugs speed xtc noem maar op. Ik gebruik het nu en ik vreet space cake ik weet allemaal niet meer.. Me ouders zijn nu al 3 maanden uit elkaar me moeder is kats overspannen me vader ook :S. Ik denk nu ook aan zelfmoord alleen dan denk ik aan me ouders aan me lieve vriend die ik nu heb..
wie ik allemaal pijn zou gaan doen..
dus dat is de reden dat ik het niet ga doen, maar wie weet ben ik zo gek en ben stronken .. ik weet niet meer


Datum:
12-03-2007
Naam:
Chantal
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Het Einde

Mijn wereld stort in. Mijn grote liefde heeft mij verlaten. 7 jaar samenwonen. Vol passie, vol vuur. Ze is mijn alles, de reden dat adem. Ik houd zo zielsveel van haar.
Passionele momenten blijven malen in mijn hoofd. Knallende ruzies. Hoge pieken, diepe dalen.
Ik kan niet zonder haar verder.
Het vreemde aan alle is dat ik het helemaal niet zag aankomen. Ja we hebben weer een knallende ruzie gehad, maar de maanden daarvoor waar vol vuur, sex en liefde. Ze wilde mij nooit meer kwijt.
Nu zegt ze dat het gevoel weg is, dat ze niet meer van mijn houdt. Dat kan toch niet zo plots?
Al vijf dagen tril en beef ik als een rietje. Alcohol dempt maar teveel maakt me lierend in mijn hoofd. Ik kan niet eten en niet slapen. Mijn maag draait om als ik aan haar in gedachten voor me zie. Al dagen proef ik de ijzerhoudende smaak van adrenaline in mijn mond. De spanning zorgt dat ik niet kan stilzitten en iedere morgen om 6:30 opsta terwijl ik dan net even in slaap was gesukkeld.
De pijn. De pijn die ik voel is niet te beschrijven.
Ze is weg heeft al haar kleren al opgehaald. Het huis moet verkocht worden. 8maanden verbouwing hebben we erin gestoken.
Mijn hele leven glipt zo tussen mijn vingers door. Ik kan er niets meer aan doen.
Ik bemerk nu pas dat ik weinig vrienden over heb, weinig sociale contacten heb onderhouden de afgelopen 7 jaren hebben veelal in het teken gestaan van mijn grote vlam.
Ik zit alleen niemand die komt vragen hoe het met me gaat. Ik ga kapot.
Van mij hoeft het niet meer. Ik heb al bij de spoorbaan gestaan, maar moet een andere manier zoeken die minder ingrijpt in het leven van mensen die er niets mee te maken hebben.
tot zover
S&F
Datum:
12-03-2007
Naam:
SportEnFitness
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.