Levensverhalen (pagina 1473)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vertrouwen geschonden, en toch moet ik het nut zien :S

hallo!

ik ben een jongen van 15 jaar
ik denk al ½ jaar aan zelfmoord
NU AL 2 jaar!
nou hier me verhaal:

vroeger had ik een goed leven.
totdat me moeder erg ziek werd en me pa ook.
me ma heeft niet meer lang te leven, en daar voel ik me best verdrietig om.
ik moet van school bij ALLES langs, van psyghiater tot bavo :(
Sommige van me "zogenaamde vrienden" hebben me vertrouwen geschonden.
Alles wat ik vertelde hebben ze door vertelt :(
Nu vertrouw ik niemand meer,
Ik snap het niet.
waarom, waarom moet een mens toch pijnlijden?

ik weet al hoe ik Z.M ga plegen,
ik ga naar het metro station..
en ik spring onder de metro

IK ZIE HET NIET MEER ZITTEN :(:( :(:(
Datum:
14-03-2007
Naam:
Tsja.. doet er even niet toe :(
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

hey ik ben steve en ik denk redelijk veel aan zelfmoord het is allemaal begonnen toen ik 7 jaar was dat ik in het 1ste leerjaar zat toen ging het al niet goed ik had geen vrienden en het 2de moest ik nog eens overdoen in het 4de had ik 3 "vrienden" nouja zogezegt ze deden niet aardig tegen me 4 moest ik ook opnieuw doen in het 5de waaren de leeraren ook al tegen mij en men ouders geloofde me niet 5de moest ik normaal ook opnieuw doen maar ik ging naar het 1ste middelbaar maar het einde van die school kwamen die 3 "vrienden" naar me toe en zijden gewoonda ik niets was en dat ze me haaten vanaf die dag wou ik geen contact meer met andere mensen 1ste en 2de middelbaar niets veel gebeurt nog steeds geen vrienden 3de middelbaar was weer iedereen mij aan het pesten van de klas dus deed ik het niet goed in school en sloot ik me nog meer binnen met zogezegt ziek te zijn 4 middelbaar bleef ik zitten had ik geen contact met anderen.
en dan ook nog ik heb mijn moeder al veel gekwetst wat niet de bedoeling was ik heb tegen mij vader gezegt dat ik zelfmoord ging doen terwijl ik een schaar vast had heb ik ook hem al pijn gedaan ik heb zeer veel stress en ik krijg het niet kwijt ik schreeuw elke dag ik wordt snel boos dat er iets niet lukt dus vewondt ik mij eige. nu heb ik dit wel geschreven en voel ik me zelf stom
ik hoop dat er snel een eind aan me komt :/
de rest ga ik niet vertellen omdat ik me er niet goe bij voel
Datum:
13-03-2007
Naam:
Steve
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

waar is de zon

ik ben een meisje van 22 jaar en ik ben heel verdrietig ik ben nu 2maanden ongewenst zwanger van een tweeling en weet gewoon echt niet wat ik moet doen ermee ik wil eingelijk geen abortus maar ik weet ook niet of ik 2 kinderen wel aankan want ik sta er alleen voor want de vader wik er niks mee te maken hebben en me moeder doet me ook steeds elke dag verdriet ik kan het gewoon niet meer aan ik huil elke dag omdat iedereen maar loop te mopperen op me dat ik geen geld heb en dat ik niks goed doe. Dus ik heb steeds meer de gedachte om zelfmoord te plegen maar ik heb het er met niemand over maar ik denk wel dat ik beter af dan want niemand heeft last van en ik hoef geen moeilijke keuze te maken want ik neem me 2 engeltjes dan gewoon mee want ik doe toch niks goed hier dus wat heeft het dan nog voor zin om hier te blijven.
Datum:
13-03-2007
Naam:
silla
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Kan het niet meer aan!

Al een tijd ben ik zwaar depressief.
Het is allemaal begonnen nadat mijn exvriend het na 5 jaar het uitmaakte.
We waren zo´n ideaal koppel samen en dan ineens was het over!
Ik kon het gewoon niet verdragen omdat ik nog steeds zielsveel van hem hield.
In het begin had ik het verdriet kunnen overwinnen om me sterk te houden, maar helaas ik weet zeker dat al dat gepieker over hem mij uiteindelijk toch depressief heeft gemaakt!
Ik heb gehoord dat je niet zomaar op een dag depressief kunt worden.
Depressief zijn is een proces dat je geleidelijk opbouwt en uiteindelijk wordt het dan bevestigd met emoties.
Ik had nooit gedacht dat ik maar ook ooit met depressiviteit te maken zou krijgen!!!!
Het is niet alleen de relatie die mijn leven somber en zwart heeft gemaakt, het is ook mijn zwakke gezondheid waar ik ook al jaren mee worstel.
Ik wordt maar gewoon niet beter!!
Dotoren zeggen dat ik niks heb en mijn ouders vinden me gek en gestoord.
Dit alles heeft mijn opleiding erg vertraagd.
Ben dit jaar aan het overdoen, maar mijn lichaam en geest kunnen het niet meer aan.
Ik voel me minder doordat anderen zoveel beter zijn, ik heb zoiets van ik hoor hier niet meer. ik ben toch niet gezond, geestelijk niet en lichamelijk niet.
Daarnaast is het thuis ook al niet meer prettig door vele familieproblemen.
Ik was altijd een positieve hardwerkende meid die alles mee had en nu zie ik het leven elke dag als een zware last voor me.
Niks motiveert me meer.
IK wou dat hier er een einde aan kwam!
Datum:
13-03-2007
Naam:
doet er niet toe
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

ik zie het niej mee zitte

hoi ik ben wesley en ben 14
ik wou ff zegguh dat ik het leve niej meer zie zitten
waarom wil ik liever niej zegguh
elke dag zit ik er aan te denken om er een einde aan te maken ma dat kan ik niej
ik heb nog een broertje van 9 en een nichtje van bijna 2 die bij ons woon............
Datum:
13-03-2007
Naam:
wesley
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

sja

Soms wil ik een paar weken lang dood, maar nu is dat gevoel weer weg, gelukkig. Iedereen die zelfmoord wilt plegen, bedenk dat er aan alles een einde komt dus ook aan vervelende periode's!!

Datum:
13-03-2007
Naam:
mrmx
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

ik wete het niet meer

hallo,
ik weet het allemaal niet meer..
Ik werk mezelf echt in de problemen!
3 jaar geleden had ik een 'relatie' met een achterneef.. Hij wou meer dan mij, dat is waar, maar we zijn nooit naar bed gegaan ofzo..
Op 1 of andere manier hadden we ruzie (als het uit was) en was mijn excuus dat hij me aangerand had..
Ik geloofde meer en meer in mijn eigen leugens..
Dan iets later verkeerde ik met iemand die me erdoor hielp, David..
We hebben langer dan 2 jaar serieus verkeerd.. Maar op een dag liep t mis. Hij bedroog me, hij vroeg een vriend me te verleiden zodat ik het voor die vriend uitmaakte.. Uiteindelijk maakte hij het zelf uit, maar god mag het weten, ik zie hem nog altijd doodgraag!
Ik ben een tijd de slechte kant op gegaan, ik verkeerde om de 2 weken met iemand anders, ik ben me beginnen snijden, ...

Ik heb werk gezocht omdat ik me wou herpakken en ik werk intussen nog altijd in de horeca.. Maar intussen is ook mijn tante gestorven aan kanker.. Die avond heb ik een hitlerteken in mijn bovenbeen gesneden.. Sinds die dag begon het té erg te worden..
Elke avond weende ik, elke avond dacht ik aan david, aan de leugens die nog steeds niemand weet en aan snijden..
Mijn bovenbenen stonden vol, soms ook mijn polsen, maar dit niet veel omdat ik iemand ben die gewoonlijk met korte mouwen loop..
Heb via het werk dan Tom leren kennen..
Hij maakt me gelukkig, maar ik begin op alle fouten te letten!
Ik zie hem 2 keer per week ongeveer, en soms gebeurd het dat we elkaar zien in het café en dat hij niet veel bij me is. Ik voel me egt zoooo kwetsbaar dan!!
Heb hem nu beloofd niet meer te snijden, en ik hou dit ook al een tijdje vol.. Maar ik wil het terug, ik wil de pijn terug voelen die ik verdien!
Misschien is hij gewoon bij me omdat ik niet zou snijden, uit medelijden, .. aangezien hij zo goed met mijn beste vriendin overeen komt maar niet met een schuldgevoel wil zitten..
Ja, heb ooit hulp willen zoeken.. Maar wat maakt dat uit?! Leven zou veel rustiger zijn zonder mij!
En nog, wie zou me missen?
Ik zou kunnen rusten zonder zorgen, ik zou me kunnen snijden zoveel ik wil!!!
Ik zal eindelijk anderen gelukkig zien zonder hun met mijn problemen lastig te vallen!
ik weet het allemaal niet meer:'( echt niet!
Datum:
13-03-2007
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

ik weet het niet meer

ik ben 22 en soms voel ik me zo leeg als een stuk lucht. de mensen die me kennen zien me als een gelukkig meisje wat alles heeft. maar niks is minder waar. dag in dag uit een glimlach die niet echt is. en niemand die ziet hoevel pijn ik heb. 10 jaar geleden ben ik in terapie geweest bij het riag omdat ik zelfmoord wilde plegen, na de dood van mijn moeder, toen ik 11 was. me pa leek/lijkt niks om me te geven het enige wat hem kan schelen is me jongere broertje.die het ook erg leuk lijkt te vinden om me de grond in te trappe. ik heb geen greintje liefde meer voor mezelf. mensen waarvan ik d8 dat het me vrienden waren laten me vallen. ik voel me altijd alleen. ik weet niet of ik sterk genoeg ben om met deze pijn om te gaan. ik wil niet meer ik heb geenkracht meer.ik ben moe en het liefst ga ik slapen en noooooit meer wakker worden. waarom kijkt er niemand door die neppe glimlach die 24/7 op me gezicht heb?? ze willen het niet zien is mijn gok..... en ondertussen is dit toneel al een paar jaar bezig, ik heb van alles geprobeert om van zelfmoord gedachten af te komen, maar zelfs dingen die me wel gelukkig zouden moeten makenhelpen niet. ik ben nu echt ten einde raad........
Datum:
13-03-2007
Naam:
sandy
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

dark alone, living body with a soul of frightenis...

ik hb besloten om elke dag hoger de top te komen, veel meegemaakt, te lang, maar 1 ding wat mijn leven verpest heeft is SCHOOL, ik werd gepest te lang, mijn halve leven gepest in de 1ste klas was het zo erg, ik moest thuis zo hard janken mijn ouders wisten zich geen raad mee en sloegen ze me maar.......nu in de 4de voor alles ben ik bang, bang om vrienden te maken, bang dat ze met me praten, dat ik iets verkeerds doe thuis, voel me soms zo verschrikkelijk lelijk. denk elke ochtend ik ga het maken, maar op school voel ik me opeens heel erg stom, voel me niks waard, niemand begrijpt me, ik zeg haast niks, helemaal niks, in de pauze alleen, overal zit ik alleen, alleen aan tafel, de enigste wat ze van mij vinden is dat ik zielig ben of ze vinden me briek, of wat dan ook. nooit is het goed, ik hb altijd lensen in, heb ik eens een keer een dag een bril op, zitten ze over mij te roddelen dat ik een stomme brillen ....... ben... klote. er is nog zoveel dat ik wil vertellen maar ik stop... moet nog huiswerk maken. mijn cijfers zijn klote 1 na klote..... in de 4de hielpen ze mij, maar hebben het opgegeven, ze verwachten natuurlijk veel van mij, maar dat kan ik niet er zijn thuis dingen die ik maar niet kan verwerken... terwijl ze mij wel hebben gepest, ik dee fucking mij best, maar ze gaven het op, nee als ik mijn sectorwerkstuk niet maak ben in een klote mens, maar als mij vanbinnen pijn doen zijn ze ALLES waard.
Datum:
13-03-2007
Naam:
zeg ik niet, misschien komen ze erachter dat ik
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

heeft het nog zin?

het voelt alsof de wereld mij niets meer te bieden heeft, geen grijntje hoop vult mijn ziel. Ik vind het een kutwereld om in te leven. proberen te overleven om daarna in alle respect te sterven. zo zie ik mijn leven niet. Ik hoop dat ze mij niet zullen gaan missen moest ik ooit die stap zetten. maar ik denk dat er helaas wel mensen zijn die niet willen dat ik weg ga. Wat het nog erger maakt is dat ik wil weten hoe het is in het hiernamaals. zal ik daar een beter leven kunnen leiden zonder alles hoe dat het nu gaat?
Datum:
13-03-2007
Naam:
ruben
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.