Levensverhalen (pagina 1470)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik weet niet meer hoe??

Mijn leven is kapot ik weet niet meer waarom ik hier nog ben ik voel me niet geliefd al jaren niet meer voel me zeer eenzaam mijn ouders geven niks om mij en dat doet zeer pijn.
Vroeger toen ik 10 jaar was gaf ik het al op om verder te leven ik wilde aandacht van mijn ouders liefde en ik kreeg een pak slaag.Nu jaren erna het begint weer opnieuwe mijn opa overleden mijn oom op sterven alles wordt me teveel ik heb er geen kracht meer voor.
vrijheid heb ik ook niet want ik mag niet genieten van mij leven Ik wil niet meer leven ik kan het niet meer aan alleen en dat terwijl ik niemand heb die weet hoe ik me voel van buiten ben ik gelukkig niemand zou het van me denken dan ik er geen zin meer in heb.
en er zal een dag komen dat ik er niet meer zal zijn dat ook ik mijn eigen rust heb gevonden
Datum:
17-03-2007
Naam:
brina
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

...

Hey ik voel me al een hele tijd kut over van alles, zo zijn m'n ouders sinds 3 jaar uit elkaar en kunnen ondertussen niet eens meer normaal met elkaar praten en zeggen tegen mij de slechtste dingen over elkaar, ben ik al meer dan een jaar smoor verliefd op een jongen die ik zoo niet kan krijgen en dan is hij ook nog eens niet duidelijk in het afwijzen. En dan heb k ook nog eens lasdt van het niks kunnen, m'n school gaat slecht, ben slecht in sport kan geen andere creatieve dingen enzo.. Vriendinnen die me soms heel hard negeren en me zeg maar soms een beetje buitensluiten omdat ik me kutvoel en zij altijd vrolijk zijn en dan ook nog eens het zelfvertrouwen van niks. Klinkt misschien nioet heel bijzonder maar toch denk ik vaak aan zelfmoord, alleen weet ik zeker dat ik te schijterig ben om het ook echt te doen. Maar t kopmt er dus op neer dat omdat ik me best wel kuttig voel mensen me soms buitensluiten waardoor ik me nog kutter voel, ze hebben me wel geprobeerd blijer te krijgen maar het lukt gewoon echt niet...
Datum:
17-03-2007
Naam:
Daan
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

verdriet

nou de reden dat ik zelfmoord wil plegen is omadat ik heel ongelukkig ben ik hou heel veel van mijn vriend en hij heeft het nu gewoon al twee keer uit gemaakt in twee weken dus nu weer dus voel mij gewoon heel verdrietig ik weet dat er ook nog andere mensen zijn die van mij houden maar ben gewoon heel ongelukkig
Datum:
17-03-2007
Naam:
charlene
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

diep dal

ik kan het niet meer aan...ben getrouwd maar me man weet niet meer of hij nog wel van me houdt. ik ga naar de kerk en soms heb ik het gevoel dat ik er nog wel uit kom maar een paar uur later kom ik weer in dat diepe dal terecht... ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik voel me zo verloren en ben echt de weg even kwijt... misschien is het wel t beste als ik er gewoon niet meer ben...
Datum:
17-03-2007
Naam:
mc
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Mijn rotte leven is niks meer waard!

Ik wil hier iets over mijn rotte leven kwijt.

Ik zal iets over mijn leven vertellen.
Mijn moeder was alcohlist, en heeft zichzelf dood gereden toen ze dronken was met mijn zusje van 4 zat ook in de auto en is ook overleden, ik was toen 10 jaar. Mijn vader kijkt nooit naar mij om en mijn broertje van 9. Ik zorg sinds de dood van mijn moeder voor mijn broertje.
Nu nog vreselijk nieuws, mijn broertje heeft een hersentumor, dat is sinds 2 maanden bekend en hij heeft al uitzaaingen. Het is nog maar de vraag of mijn broertje blijft leven. Als mijn broertje zal overleiden zal ik ook zeker uit het leven stappen!
Datum:
17-03-2007
Naam:
Silvia
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

@ Mara

Hallo Mara, Ik ben nu 20 jaar ouder dan jij maar ik herken jouw situatie precies en zat destijds ook dagelijks aan zelfmoord te denken. Dat ik er mijn familie zeer veel verdriet mee zal hebben gedaan is het enige wat me er van heeft weerhouden. Het klinkt hard maar doorbijten en de positieve dingen, al zijn het maar details, veel meer waarderen... dan zul je je al snel een stuk beter voelen en hopelijk weer wat plezier in het leven krijgen. Probeer je meer te uiten, qua gevoelens, naar je ouders en de leraar of leraren die je vertrouwt daar zij jou toch onschatbare hulp zouden kunnen bieden. Professionele hulp heb je echt niet nodig, je bent sterker dan je denkt als je je maar durft te uiten. Een 'minderwaardigheidscomplex' is niets minder dan negatief over jezelf denken terwijl het achteraf gezien echt wel meevalt. Geloof me, ik heb een ontzettende rotperiode gehad in mijn schooltijd maar door je wat meer gewoner te gedragen (lees: jezelf zijn), niet het idee te moeten hebben zonodig ergens bij te moeten horen qua kleding, gedrag, stijl etc., te laten merken dat je hen niet nodig hebt in je leven en, het belangrijkste nog, altijd met opgeheven hoofd te blijven lopen kom je er al snel achter dat de omgeving wat milder wordt naarmater jij meer duidelijk maakt dat je er niet zo mee zit wat ze over je denken. Laat ze zeggen dat je lelijk bent, dat je dik of dun bent, dat je rare kleding draagt... laat ze... het moet jou sterker maken en je moet dan durven zeggen wat hun probleem daarmee dan wel mag zijn?!?! Vooral rustig blijven, gewoon serieus vragen wat het hen interesseert waarom ze jou zg. lelijk vinden want denken dat je ook lelijk bent is het ergste dat je kan doen want mensen hebben de onbewuste eigenschap zulke mensen er direct uit te pikken en van die zwakte misbruik te gaan maken. Je zegt dat je verlegen en stil bent, erg introvert dus, vooral teruggetrokken en waarschijnlijk thuis ook meer op je kamer te vinden zal zijn dan gezellig bij vrienden thuis of in de woonkamer voor de televisie. Probeer alvast in je omgeving meisjes en/of jongens te vinden van je eigen leeftijd die bij jou de indruk geven dat ze zich normaal gedragen en jou niet voor schut zullen zetten. Het is moeilijk in het begin maar probeer ze aan te spreken, een gesprek aan te knopen over het weer, koetjes en kalfjes, waar ze die broek hebben gekocht of dat shirtje... je ziet dan binnen 10 seconden of diegene gediend is van jou of niet... belangrijk is dat je spontaan en aardig overkomt en vooral niet meteen laat merken dat je negatieve gevoelens/gedachten hebt want dat schrikt die potentiele vrienden weer af. Je wordt vanzelf praatgrager en komt uit je schulp en als je je weer wat beter gaat voelen ga je vanzelf het geheel positiever zien. Laat je niet te snel afschrikken door tegenslag, ga niet bij de eerste de beste afwijzing direct jezelf tot 'niets' verklaren want het kan echt de beste overkomen. Een vriend krijgen kan elk meisje/vrouw dus waarom jij niet?? Als jij wat meer met opgeheven hoofd rondloopt, wat meer (glim)lacht en wat meer praat dan zul je zien dat die ene jongen die jou waard is zichzelf wel zal voorstellen, is het nu niet dan is het morgen wel maar denk niet dat je eeuwig vrijgezel zal blijven, mensen die dit denken die willen dit onbewust ook en blijven het daardoor ook omdat ze totaal niet open staan voor de andere sexe. Als jij een vriend wilt moet je ervoor open staan en hem laten zien dat je het waard bent versierd te worden. Mensen die je stalken en alleen maar uit zijn op 'one-night stands' heb je helemaal niets aan en moet je onmiddellijk links laten liggen want daar zul je zeker spijt van krijgen. Ik hoop dat je nog vele jaren zult blijven leven, de wereld wordt er niet milder van, helaas alleen maar harder maar met een beetje meer zelfwaarde zul je zien dat je het lang nog niet slecht hebt. Ik hoop ook dat je zelfmoordgedachten een stuk minder zullen worden en het leven meer op waarde zal schatten, ga er meer op uit... alleen of met een vriendin... met de fiets of trein, maak plezier, zorg dat je wat socialer wordt... de deuren zullen dan makkelijker opengaan in de wereld waarin wij ons ons, eerlijk gezegd, ongevraagd leven moet slijten. Het beste en sterkte en laat nog eens wat van je horen..... Davy
Datum:
17-03-2007
Naam:
Davy
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

Ik haat mijn leven!

Het begon toen ik op de basisschool zat, ik werd heel erg gepest daar! Daarom ben ik zo onzeker en negatief over me eigen nou, als iemand mij nou uitscheld ofzo dan doet die gene mij zoveel pijn en verdriet!

Op mijn 11de kut te worden, ik kreeg op mijn 11de pas te horen dat ik eigelijk een broer heb die nou al 19 zou zijn! Maar die is toen in mijn moeder der buiken overleden,en dat hebben ze mij toen nooit verteld. Omdat ze wisten dat ik super graag een broer/zus wou.
Dat heeft my toen echt heel veel verdriet gedaan,huil er nou nog elke dag om!

Op mijn 12de gingen mijn ouders scheiden, kijk het is zo gegaan: ik bleef bij een vriendin slapen en belde mijn moeder op ik vroeg of ze mijn slaapkleding wou brengen,zij zij zo tegen mij nee dat doet je vader wel. Ik zo oke is ook goed, dus mijn vader kwam de slaapklere brengenn enzoo, en bleef nog 1 bakje koffie drinken! Daarna ging die weer na huis en kwam die meteen weer terug, ik schrok super erg!
Kijkt die mij met tranen in zijn ogen aan, je moeder is weggelopen zij die!
Ik helemaal flippen, en heb der 3jaar niet meer gezien. :'(

Op mijn 11de ben ik misbruikt door een jongen, moest ik dingen bij hem gaan doen en als ik dat niet deed kreeg ik altijd klappen, en dat ging weken door!
en heb het nooit tegen iemand durfen te vertellen.:'(
want mijn ouders waren goed bevriend met hun..

En nou heb ik heel veel problemen thuis enzoo, want mijn vader heeft nou een andere vriendin en dat is echt zo een kwal! De ene keer komt ze bij je slijmen de andere keer scheld ze je helemaal uit.
Ik kan daar echt niet mee leven:'(
Dat doet mij zoveel pijn echt niet leuk!

En de jongen van mijn dromen ben ik verloren:'(
door me eigen was het wel..
Maar ik doe alles om hem terug te winnen.

en nog wel veel meer.
groetjes een heel ongelukkig verdrietig meisje!
Datum:
17-03-2007
Naam:
michellee
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Van mij hoeft het allemaal niet meer

De laatste heb ik steeds vaker het gevoel dat ik dood wil, het niet meer zie zitten en ik genog van het leven heb.

het is allemaal begonnen in mijn jeugd, werd vaak gepest kwam niet voor mezelf op en belande uiteindelijk met het omgaan met verkeerde mensen.
Ik kreeg schulden, problemen, kon nme niet meer concentreren op werk/school raakte baan kwijt en bijna ook mijn familie.
Uiteindelijk ben ik wel terecht gekomen bij zelfstandig begeleid wonen instelling, en mijn leven is dusdanig wel veranderd dat ik die problemen niet meer heb, maar nu ik inmiddels op mij zelf woon, kom ik vaak mijzelf tegen. Ik vind mijn werk een klerebaan, altijd hard werken stress, verdiend zodanig dat je moeite hebt om elkae maand rond te komen, en naar school gaan kan ik niet meer omdat ik huur/etc.. moet betalen. studiefinanciering niet meer krijg en heb door mijn verleden nooit een diploma kunnen halen! Ik bewn nu al 26 en ik heb me gek gesoliciteerd maar voor iemand die 26 jaar is en geen diplomas heeft ben je tegenwoordig werkelijk waar niks waard! (te duur)
en als ze vragen waaorm je geen diploma hebt ken je vertellen dat je vroeger problemen had, en vervolgens willen ze je daarom niet aannemen.
er zijn vast mensen die het slechter hebben, maar als het allemaal op deze manier moet hoeft het van mij echt niet meer!!
Datum:
17-03-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Utrecht

Ik Weet Het Niet Meer

Sinds Kort Krijg Ik om de Kleinste Dinge De Grootste Probleme.
Altijd Heb ik Seg Maar Ongeluk Ik ben Psychisch Gestoord Aan het Worde.
Vorige Week Stond ik Voor Spiegel Met Een Mes Op Me Pols Maar Me Moeder Kwam Naar Bove Dus Het Is Niet Geluk
Ook Sit ik Op Sites te Kijke Hoe Je Een Strop Moet Maken :S Klink Mesgien Beetje Raar Maar tis Waar Mijn Ouders Sijn Heel Lief Voor Me En Kope Alles Maar Tog Word Ik Weer Ongelukkig (Niet Door me Ouders)
Mijn Lichaam geef het al Langsaam op Van Alles
Ook heb Ik Ooit Met Een Scheermesje Me Vel Eraf Gesnede En ik Sat Gwn Te Laggen
Ik Weet Het Niet Meer Moet ik Rustig Aan Doen? Of Wattan ook?
Datum:
16-03-2007
Naam:
Utreg Ondiep!
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

shadow

Years by years
A lot of tears
Surge for that one day, to put here pain away

Looking at the mirror
See a girl with all shadow through here
I can see here scream
Want to get out
She want to get the top
Get climbing everyday
But she can’t
She got not the change
They through here key away

People give here a lot of pain
she makes it even harder
To hit herself
Don’t have any self respect

She trying to get
years are going
She things it’s going better
But it is all a lie
She says to herself: I go father, I will be strong
But the days getting worser
It Looks like somebody is holding here down
She always lives how other it wants
she is still moving on
And now she don’t believe in all the good things that will come

The say: time heals everything
not to here
And now people see, that the make a big mistake to here
it’s to late
Here soul is over
The trying to help here
But it can’t anymore
Here brain and here beautiful soul
Is gone forever…..
Datum:
16-03-2007
Naam:
irish johnson
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.