Levensverhalen (pagina 1469)

waarom zou ik zelfmoord nou ik zal je/u jullie allemaal uitleg

het gaat niet goed met mij vanaf de basischool ik werd vaak gepest maar ik had wel wat vrienden maar dan nog ik werd ook soms in elkaar geslagen en dat heb ik nooit aan me ouders verteld ik werd verliefd op een meisje uit me klas en via via hoorde ze dat en vanf dat moment hadden we een haatliefde relatie ik ging op een sport waar zij ook op zit ik kreeg meer vrienden erbij etc.
tot op een dag ik in team kwam met ruige jongens ik was amper 14 jaar en ze knokte met me na de trainingen gewoon om me harder te maken om meer lef te krijgen sommige mensen begrijpen dat wel maar het werd steeds erger ze gingen me achtervolgen een keer met de fiets ik was natuurlijk we l handig op de weg en onsnapte er aan maar de volgende dag gingen ze blokken met de fiets en ze sleurde me van me fiets af en bem ik viel op straat en ze lieten me alleen zonder fiets en ik was bewusteloos geraakt ze hadden me op het hoofd geslagen met een knuppel en de volgende dag lag ik in het ziekenhuis ik weet nog steeds niet hoe ik gad een hersenschudding en twee ribben gebroken me arm gebroken en van me hand me 4 vingers behalve me pink gebroken en me been lag ook aan diggelen gelukkig was ik voor me leven niet verlamd anders konden die jongens volgens mij de gevangenis in ik moest stoppen met me sport ik ben aan me arm en been meerdere keren geopereerd en nog steeds zijn die jongens er niet mee weg gekomen vanwege volgens de politie het andere daders zijn en als ik die jongens verraad dan vermoorden ze me dat meisje van die haatliefde kwam bij me thuis een keer en vertelde onder 4 ogen dat zij die jongens heeft gezegd dat ze dat met mij moesten doen en ze zei ook waarom ik ging op dezelfde sport als haar en volgens haar rukte (sorry voor me taalgebruik) ik op haar foto van de klassenfoto van school ( wat natuurlijk niet zo is ) ik wis niet toen wat ik moest doen naar de politie gaan en alles uitleggen of met me ouders praten maar ik had geen enkel bewijs war ik mee aankomen er waren geen getuige het was op het industrieterrein en bij de trainingen deden die jongens of ze mij vrienden waren dus de trainers hadden niks door en de vriendinnnen van dat meisje hadden niks door maar vonden het wel raar dat ik opeens met me sport moest kappen ohja of course gingen mijn cijfers op school wel omlaag alleen vanwege depressie en stress en angst ik ging van gymnasium naar vmbo me ouders konden me niet helpen want het heeft toch geen zin natuurlijk kwam ik ook zelfs in de klas met die jongens tijdens de lessen peste ze me wel maar na school pesten en ramde ze me nog steeds ik moet elke week naar een therapeut toe om me been en arm te behelpen vanwege ze zo kapot zijn laatst kwam ik ook thuis met een bloeduitstorting ze hebben me zo geramd met een knuppel in me maag dat ik veel bloed kotst en weer een operatie moest vanwege me maag niet in orde was en weer had de politie niet door wat er gaande was en op een dag volgde me vader me naar school om te kijken of er iets aan de hand was op school en hij kwam erachter wie het waren en ging naar de politie toe met foto's van de jongens en ja de jongens hadden al een strafblad vanwege stelen en dat soort dingen en op een dag werd ik wakker van me moeders geschreeuw en ja ze hadden me kleine zusje vermoord dus we gingen naar de politie etc. en ze pakte de jongens op voor moord geweld etc en me ouders waren weer blij voor mij maar nog steeds niet van dat meisje gehoord of dat ze bekent heeft ik zag haar voor het laatst toen ze me alles over het plan vertelde daarna heb ik nooit meer iets van haar gehoord ze zou gevlucht zijn met haar ouders die volgens mij haar hebben geholpen alleen ik zou niet weten hoe alleen waarom zou ik verder leven ik ben helemaal verminkt ik werk in een fabriek in plaats van studeren en daarna een pracht van een baan hebben me kleine zusje is dood me ouders zitten nog steeds in rouw en nog steeds heb ik geen echte vrienden waarom leef ik dan nog van me geld dat ik verdien kom ik niet rond ik kan niet verder studeren ik heb geen goeie cijfers zelfs voor eeen hogere school en voor de middelbare school anders zou ik van de havo met me 21 afkomen en dat is raar van me geld wat ik verdien in een fabriek koop ik alleen drank om me zat te laten worden en ik woon nog steeds bij me ouders waarom zou ik leven als ik niks heb gehad met dat meisje en niet op die sport ben gegaan dan zou alles anders geweest zijn dus waarom leef ik nog ik heb vele malen geprobeerd om zelfmoord te plegen en ik ben heel vaak naar een psichiater geweest etc. maar ik kan niet zelfmoord plegen het komt door me ouders ik kan ze niet alleen laten ze hebben mij alleen nog en als ik er niet ben dan heeft het ook geen nut om te leven als je beide kinderen dood zijn ik heb een pistool gekocht van me vaders geld en een vergunning voor gevraagd bij de gemeente ik heb hem in me la zitten en ik heb steeds de neiging om de trekker over te halen maar ik kan het NIET ik wil graag de mening van andere mensen weten niet via een groepje in een kliniek want dat heb ik al geprobeerd maar ik wil een mening horen van andere mensen die de neiging hebben om zelfmoord te plegen een ding nog vergeten te vertellen van mijn verhaal is alles waar anders zou ik dit niet allemaal typen en zitten te verzinnen want zo iemand ben ik niet !
alleen het is niet op het nieuws of in de krant geweest want me ouders wouden dat niet en de ouders van die jongens wouden dat ook niet want ze hadden ook niks in de gaten !!!!!
wel is zo dat de politie probeerd om contact op te nemen van dat meisje en haar familie dat zou wel over een paar jaar wel op tv komen want ze zenden het niet gelijk uit vanwege ik en me ouders het niet willen publiceren in de media en voor hun egien prive leven
nou zit ik steeds te denken aan zelfm.
en ik doe het ik kan er niet meer tegen ik moet het gewooon hopelijk krijg ik later een nieuw beter leven ik kan het niet meer ikkkkkkk pak me pistttooolo ik kan het niet meer ...

hey,kbn een meisje vn 13 en leid het perfecte leve(altans dat denke de meeste tog)maar dat is nie zo!!!:(
Ik bn gelukkig met wat ik heb enzo maar het probleem zit by myn ouders:bijna elke dag grommele ze op my voor het 1 of het ander...Ik word dn soms zoo boos dat ik tegenspreek ofzo en dn worde myn ouders nog kwader(vooral mun ma)
ik ga dn naar boven myn kamer op en haal het breekmes boven;inderdaad ik vermink myzelf dn:(
Ik weet egt nie wa te doen kheb vaak ged8 om weg te l ope of zelfmoord te plege...
Ik kan me niemand terecht om dit te vertelle dus kwam ik onlangs op deze site terecht!!
wel jah dit was myn verhaal en kweet egt nie wa te doen:(:(:(

Ik kan mij niet ontspannen. Nooit. En ik ben er letterlijk doodmoe van.

het begon al op jonge leeftijd. we waren met acht kinderen thuis. mijn vader was alcoholist en erg agressief.ik werd toen vaak de hele dag opgesloten in de kast of kreeg er flink van langs met de riem.ik ging op mijn vijfde jaar het kindertehuis in.toen pleeggezin in en pleeggezin uitop mijn14de weer naar huis .op mijn 15de werd ik verkracht en raakte meteen in verwachting .mijn moeder geloofde niet dat ik verkracht was zij dat het mijn eigen schuld was .ik moest bij die jongen blijven en heb de baby gekregen. ik heb een topzoon nu echt waar.! ik ben nog een aantal jaren bij die jongen gebleven. jaren van mishandeling en nog meer verkrachtingen ook door zijn vrienden.ik durfde niet weg want hij zou me vermoorden als ik dat deed. ik geloofde hem en was erg bang.totdat hij met zijn zatte kop boven aan de trap stond met mijn zoontje hij wou hem naar beneden gooien.hij moest geld hebben.ik heb da gegeven en ben daarna weg gegaan met mijn zoontje.ben ondergedoken geweest en toen via een van mijn pleegouders naar brabant verhuisd.na een paar relaties gehad te hebben knapte bij mij iets.deed toen mijn eerste zelmoordpoging.heb even in coma gelegen maar kwam weer bij helaas!!!.kwam in het psychische circuit terecht. ben een aantal jaren opgenomen geweest.nog verschillende pogingen ondernomen en veel threapien gehad. ennog ben ik er niet uit .ik zal hier heel mijn leven last van blijven houden dus, kort gevat wil ik nog blijven leven na deze ellende .nee echt niet.ik weet dat ik nog een poging ga doen .alleen weet ik zeker dat het deze keer wel zal lukken!!!!!!

wat kan het leven tog kut zijn. heb geen vriendinne ben alleen geen vriend. mijn moeder is nu 10 jaar dood mijn zus woont samen heb mijn halve leven in pleegezinne en kindertehuizen kunne doormaken. voel me zo alleen. soms zou k wille dat mijn moeder er nog was ookal sloeg ze me dan en deed me ze me ontzettend veel pijn nu hak gewild dat ze er was. mense hebbe me zo vaak pijn gedaan dat k de 'goeie'mense nu geen kans meer kan geven. zal nooit een relatie aan kunnen bang dat k me teveel hech aan die gbene en stel dat het fout gaat,, die pijn kan k nie meer aan heb dat te vaak mere moeten maken en elke x weer boven kunne kruipen ben nu op. ben 18 en heb ut idee dak voor 32 jaar heb geleeft. mijn zusjes hebbe allemaal relastie mijn zus woont al samen als k zie hoe gelukkig hun zijn wil k dat ook. ken vel jongens die ook goed en lief zijn maar een relatie durf k nie en kan het ook nie. mis mijn moeder elke dag woon nu op kamers. voel me gewoon kut iedereen bedonderd me en elke x als k denk nu heb ik iemands nie k egt kan vertrouwe doen ze tog weer eits wardoor k weer ga twijfelen is er nou eg niemand die me geen pijn kan doen????????????????
als k morge onder een trein ozu komen zal k het nioe eens erg vind e jammer dan liever dat dan nog x mijn leven leide heb daar de kracht nie voor hen heb daar ook nie eenz zin in.
t leven depot me pijn en de mense die om me heen leven. kan nie meer en als k wel nog kon zou k t niue meer willen. ben op mijn krachten zijn weg. en wat moet k nu?
is moeilijk:(

het slaat de laatste weken allemaal tegen ik maak ruzie met m'n beste vriendinnen omwille van dat een van m'n beste vriendin ze had gesneden in haar hand,arm. ze heeft gezegt waarom da ze het gedaan eeft en ik voelde echt mee met haar en kzat zelf me problemen en keb et ook gedaan. zij denken nu dak m'n beste vriendin achterdeed en ook nog zij nam bruistabletten en zij denken da ik da ook neem ma tzijn mentjes vo energie te hebben en concentratie en m'n meter is verpleegster en ze zij da et nie erg was eentje per dag. en ze geloven me nie meer en ze zeggen dak lieg. ik weet echt nie meer wa ik moet doen

Hallo Allemaal,

Ik schrijf dit omdat ik mij ei nog even kwijt wil voordat ik een treintje ga koppen. Waarschijnlijk zal het jullie niks interesseren want mensen luisteren nooit naar me. Ik ben een gezonde jongen van 22 maar ben alleen ontzettend verlegen. Ik had 1 vriend (eigenlijk alleen op msn) maar deze heeft me laten stikken omdat ik niet mijn spaargeld over wilde maken naar hem. Hij zei dat wanneer ik dat niet deed ik net zo goed dood kon vallen. Dit heeft me aan het denken gezet en hij heeft gewoon gelijk.

Ik heb er geen zin meer in, na 22 jaar stopt het voor mij hier.

gvd!, ik ben nu al één maand bezig met een schoolopdracht ( informatiefolder) en ik koos het onderwerp 'zelfmoord'voor die folder, hij is bijna af, alleen het probleem is dat sinds die maand dat ik er aan werk 3 mensen uit mijn vriendenkring zelfmoord hebben gepleegd, ze kenden elkaar niet, maar het waren er 3 in één focking maand, precies die maand dat ik er iets over moetmaken... voel me echt kut! :S jah 't leven gaat door, op een leuke of nietleuke manier...

gr

Hee hee allemaal..
Ik wou even wat kwijt..
Ik vind mezelf echt heel erg lelijk enzo en ben echt heel erg onzeker over mijn uiterlijk enzo en ja ik zag het allemaal niet meer zitten.. Ik had gelezen op internet dat je met 20 paracetamols al zelfmoord kon plegen.. Ik ging naar de winkel en heb daar meer dan 100 ofzo gekocht.. Diezelfde dag nog heb ik er 50 á 60 geslikt.. Ik moest heel veel overgeven en werd heel misselijk toen heb ik het de volgnde dag tegen me pa gezegt want ik had echt heel veel pijn.. Wij dus heel snel naar het ziekenhuis en daar hoorde ik dat ik het niet zoiu overleven misschien of dat ik een nieuwe lever moest krijgen enzo.. Ik heb heel veel nagedacht ik het ziekenhuis want ik heb daar meer dan een week gelegen.. Ik mocht gisterenavond naar huis.. En dan zul je wel denken van als je echt zo in het ziekenhuis ligt vanne dat je blij bent dat je het hebt overleeft maar nee alles is gewoon nog precies hetzelfde .. En mijn ouders willen dat ik opgenomen word enzo hun doen net alsof ik helemaal gestoord ben terwijl ik mezelf gewoon echt echt echt hééél lelijk en nutteloos vind ik moet ook elke dag huilen omdat ik er gewoon geen zin meer in heb zo.. Waarom moet je perse dun zijn om knap ofzo te zijn of mooi zijn en een gladde huid enzo.. Waar slaat het op dat mensen iemadn pesten weet je niet hoeveel verdriet je iemand doet sommige mensen gaan daardoor ook zelfmoord plegen en snijden ik haat mensen echt die pesten alsof ze zelf perfect zijn ze hebben dan soms hun uiterlijk mee maar hun innerlijk is niks die mensen hebben gewoon geen hart! Maja ik wou alleen even dit kwijt niet dat ik er veel aan heb gehad maja..
Xxx een lelijkerd.

Ik ben gehandicapt... Dat is zo moeilijk voor mij te accepteren. Mensen zien me als psychisch in de war, als een meisje dat niks snapt..
Ik heb geen vrienden; iedereen kotst me uit. Zelfs de mensen bij mijn hobby, roddelen over me alsof ik een lelijk aanhangsel ben. Ik heb het gevoel dat ik opgeruimd moet worden, dat ik de wereld vervuil.
Vroeger ben ik zo erg gepest, dat ik onzeker ben. Ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis wegens een eetstoornis, en tot 2 keer aan toe in een psychiatrische instelling voor aggressieve en depressieve kinderen. Daar werd ik ook depressief, en ben er nooit meer uitgekomen. Ik werd er gepest, en als ik mijn bek opentrok, werd ik zonder pardon de separeercel ingegooid. Ze haatten me daar allemaal. Op school pestten ze ook weer gewoon, ik was weer het zwarte schaap. Thuis lachen ze me ook uit, vanwege mijn handicap. Zo kan ik het toch nooit accepteren... En dan zegt mijn zus ook nog van: je hebt geluk dat we niet zo zijn als die familie van die autist... Nou, wel dus, als je dat al van jezelf zegt.

Ik haat mijn leven, want mensen haten mij.. Anders zou ik wel vriendinnen hebben.

Ik wil het liefste dood, en misschien gaat het gebeuren ook... Ik word gek van al die drammende mensen.. Sorry hoor, maar wie vind mij nu aardig? Ikzelf niet eens!

Geer