Levensverhalen (pagina 1467)

Jaren ben ik gepest, eerst op school.. Dat was vreselijk. Nu thuis door iemand waarvan ik zielsviel hou. Mijn zusje. Ze weet dat ze me pijn doet, maar met haar gaat het ook niet goed. Ik haat alles, school, ik doe nu havo-vwo, ik moet en zou vwo doen.. maar ik haal te veel onvoldoendes. Wel leren, maar niet onthouden. Ik ben vaak en lang ziek, als ik ziek ben worden mijn ouders boos. Ik stel me dan aan.. Het boeit ze niet dat ik pijn heb doordat ze dat zeggen. Hoe vaak ze ook zeggen dat ze van me houden. Ik geloof het gewoon niet! Sinds kort hebben mijn ouders bijna elke dag ruzie, door mij.. Ik zal te lang achter de computer zitten (wat waar is, maar ik moet toch ergens heen vluchten!?:s)
Een van hun zou het niet eens zijn met dit/dat.. Ik en me zusje zitten er constant tussen. Mijn leven is niets meer waard. 'Vriendinnen die je alleen hoort als je ze moet helpen, vriendjes die niet eerlijk tegen je zijn.. (hij zegt niet eens waar die woont!) Het hoeft allemaal niet meer, ik kan niet meer.. ik ben op, doodmoe. Alleen op de wereld. Ik heb nog 3 repetitie's te leren, maar ze bekijken het maar! Ik ga niet leren als ik het toch vergeet! Pa en ma maken nu weer ruzie, ik ga douchen en verstop me dan weer in me eigen veilige (niet lang meer) wereldje...

K heb de laatste tijd egt et gevoel dt niemand meer om ge geeft mensen gebruiken me enzoo....vaak als k ruzie heb mt iedereen..denk ik zo van waarom leef k nog....k ben tog nix waart..... er is veel gebeurt de laaste tijd....ben nu 14 op me 9nde wouw me ma zelfmoord plegen toen ze droken was...sinds dien heb ik zelfmoord nijgingen Heb het wel eens bijna gedaan..... wouw overdosis pillen nemen...net optijd uitgekostst....

omdat ik het niet meer kan allemaal. alles op orde houden, alles op regel houden.. alle dingen die MOETEN... ik kan het niet meer.. ik wil het niet meer.. ik vind dit leven NIET leuk.. ik zou willen dat ik NOOIT geboren was.. mijn leven is nog nooit ECHT leuk geweest.. en zou ik hiermee door moeten gaan tot ik misschien wel tachtig wordt? Geen zin aan. Ik wil alles in orde maken voor mijn kinderen.. en ze laten weten dat niemand hier schuldig aan is, behalve ikzelf.. ik maak alles heus goed in orde... en als dat zover is.. dan ga ik.. en zal ik eindelijk mijn rust vinden.. de rust waar ik zo hard aan toe ben.

iick wil dood .. dat is het enige waar ik aan denk .. iick heb vaak aan zelfmoord gedacht .. Maar nu wil iick het egt..'
iickk Zorg alleen maar 4 problemen ..
op school .. iick haal slechte cijfers.. ( ben dom)
thuis doe iick ook van alles fout .. iick word gek van me vader en soms wens iick hem dood ..
in de klas word iick heel soms wel eens gepest( noujaa stomme dingen over me gezegt) en heb er nu ook voor gezorgt dat er knallende ruziie komt.. ook niet expres ..
maar doe gene iis dus ook heel boos op mij ... en iick zie het gewoon egt niet meer zitten ...
er is maar 1 ding dat iic k wil en dat is dood...
DoodDoodDood&dOOD
iick begrijp niet waarom iick leef,, het kost aalleen maar verdriet ,, iick zie nix leuks op deze wereld ... dus wroom zal iikc blijkven leven,, iick hoop dat dit op de siite komt ,, want iick wil graag hulp ,,

thnkkss:( Xxx

iik wordt helemaal gek hierzoo!!
mijn ouders doen zo raar
ze bemoeien zich met alles
en ik doe heel afstandelijk tegen ze en nu zitten ze steeds tegen elkaar van: wat iss er nou met der?
ze bemoeien zich zoveel; met me
en ik wil gwn alleen worden gelaten
soms wil ik echt zelfmoord plegen.
ik heb ook een tijd mezelf gekrabt
totdat er een grote korsdt opkwam!!
dat deed heel pijn
soms denk ik gwn dat niemand om mij geeft
en dat ik lelijk ben
en iedereen mag alles en ik niet!!
ik wordt gewoon gek
en soms heb ik opeens huibeuien de laatste tijd:(
iik wind het niet emer leuk zo horz:(
ik heb iemand in de kals en die heeft de zelfde problemen een beetje als ik en nou hadden we afgesproken om misschien weg te gaan lopen

Voor mij niet, ik was dit weekend bij een vriendin.. We hadden de week daarvoor al gezoend. Alles leek perfect voor mij althans.

Het zal um wel weer aan mij liggen. Nooit zul je ooit iets goed kunnen doen.

Dus ook voor deze Wereld niet.

Ik heb de hoop verloren ook in het verdere bestaan.

hallo
de laaste tijd denk ik steeds meer aan zelfmoord ,ik heb al helemaal bedacht hoe ik het ga doen .Ik ga met me hoofd op de treinrails liggen en ik wacht tot er een trein aan kom rijden .Maar het probleem is nou dat ik het ni durf ik wil wel maar ik durf niet .Ik ben gewoon een watje .En niks in mijn leven zit mee : ik moet naar een andere school omdat ik te dom ben voor me eigen school en allemaal andere dingen het zit gewoon niet mee . heb geen vrienden .IK WIL GEWOON DOOD

hooi,
mijn vriend is 17 jaar oud, en gaat nu voor 3 tot 5 jaar weg..
k kan het niet meer aan, heb om hem ruzie met mn beste vriendin, mn school gaat niet goed meer, ik heb ook al steeds meer ruzie met mn ouders.
ik weet t even niet meer. misschien zelfmoord?
t klinkt heel dom maar t voelt zo makkelijk, gewoon ervan af zijn. dan hoef k ook niet meer bang te zijn dat mijn vriend dood terugkomt, of dat ik hem toch nooit meer zal zien.
ik ben zo bang nu. k weet even niet meer wat ik nu moet.
straks komt ie namelijk wel terug, en dan heb k zelfmoord gepleegd. dat wil ik al helemaal niet.

veel mensen zullen nu gaan reageren als; je bent nog zo jong, waarom zou je? er zijn nog genoeg andere jongens. maar hij is speciaal voor mij. hij is gewoon perfect en hoort bij mij, en ik bij hem. we mogen elkaars vrienden en zij mogen elkaar. behalve sommige dan.. zoals mijn beste vriendin.
maar ik wil ook niet mijn relatie opgeven omdat zij er tussen staat. ik wil bij hem kunnen zijn, ik zou het niet aankunnen als hij doodgaat. dan wil ik zelf ook dood.
dus k wacht nog met gedag zeggen tegen mezelf, k wacht tot ie terug komt, als het levend is. dan blijf ik bij hem , als ie dood is, dan zal k naar hem toegaan.
ik kan echt niet zonder hem. die 3 tot 5 jaar zullen zo zwaar zijn voor mij.. maar k denk wel dat k dat zou kunnen.
alleen zijn dood zou ik niet aankunnen, dat mag gewoon niet gebeuren, noooit!!!

Mijn leven bestond uit mijn moeder, mijn zus en ik. Een vader had ik nooit. Mijn moeder heeft ongeveer 14 jaar voor ons gezorgd (vanuit de bijstand) mijn zus ging met een heleboel ruzie het huis uit Toen ze 14 jaar was. Dat was geen chille periode, de hele situatie was elke dag opnieuw opgefokt en stil. Het minimale gezinnetje dat we hadden, was uit elkaar aan het vallen. Uiteindelijk ging me zus het huis uit. Ze kwam via een heleboel woontrajecten uiteindelijk bij haar vriend terecht. Wat een geluk, ze had een vriend die en goede baan had. En ik zat met me moeder nog in 1 huis. Ik heb een goede band met mijn moeder, alleen als wij in 1 huis wonen, gaat het gigantische mis. Vlak nadat me zus het huis uit was, begon mijn pubertijd. En begon ik er achter te komen dat ik een totaal ander iemand was dan de rest van mij leeftijd genoten. Ik had rood haar en was altijd de pineut. Ik wist wel dat ik niet populair was en door iedereen op een of andere manier uitgekotst werd. Maar ik was nog maar klein en onzeker, ik kon er ook dus weinig aan doen voor mijn gevoel,

Toen ik van de basisschool afkwam en naar de middelbare school ging, besloot ik tegen mijn principe in toch maar een beetje mee te doen met de rest. Ik begon te zeuren om geld en kleding en dingen die iedereen had op dat moment. Maar toch liep ik altijd achter, ik hoorde er nog nooit bij. Ik zat ook altijd te pushen bij me moeder om duurdere kleding en spullen. Mijn moeder snapte niet waarom ik die dingen wou hebben terwijl de goedkopen dingen net zo mooi en net zo goed waren (had ze eigenlijk wel gelijk in) maar toch deed ik me best om te doen wat iedereen deed. Tevergeefs, het begon tegen me te werken ik was vaak het drukke ADHD jochie, en kreeg daar vaak straf of ruzie door van leraren en andere leerlingen,
Als er dan weer een gesprek was omdat ik iets stoms deed, kreeg ik ook te horen dat ik wel slim was en het allemaal wel kon, maar dat ik dat gekloot moest laten. DAT WAS BULLSHIT!!! Ik had een concentratie probleem en kon moeilijk mijn zaken op een rijtje houden. Ik kwam met een havo advies op school ben daar weer weg gegaan met vmbo-t diploma. Ik heb in de eerste iemand zo hard geslagen (om zijn pesterij acties, hij was ook de grootste pestkop in de klas) dat hij naar het ziekhuis moest. Ik schok daar enorm van en de klas ook. Dat heeft mij aan het denken gezet. Ik wou niet zou iemand worden die zijn hele leven moet verdedigen met knokpartijtjes.

Ik heb toen de keus gemaakt dat niks of niemand me meer interesseerde. Ik begon met blowen en roken. En begon me te gedragen als de alternatieveling van de klas. Ik kreeg overal schijt aan en het interesseerde niet meer wat er op school gebeurde. Er was een zogenaamde buiten groep. Het kleine groepje alto’s en skater’s. Ik kwam daar eigenlijk steeds meer aan in de pauzes. En merkte dat als ik meer ging roken en blowen dat ik meer met hun overweg kon. Dit was mijn groep, dacht ik. Ik voelde mij op me gemak. Ik ging meer spijbelen en meer met die gasten naar het park of in de buurt lopen en blowen. Ik kwam stoned de les in en ik volgde er echt geen flikker meer van. Ik begon me school te verkloten en me cijfers gingen naar beneden. En het interesseerde mij geen fuck.

Thuis begon ik me ook steeds meer tegenover mijn moeder te keren, regels die zei maakte wou ik gewoon expres overtreden omdat ik er genoeg van had, van alles. Ik neemde mee naar huis wat ik op school ook deed. Ik begon te blowen en te zuipen en te hangen op me kamer. Het werd en bleef een grote tering bende. Ik nodigde vrienden uit en hadden de lol van onze leven. Uiteindelijk moest het en het gebeurde, de hel brak los me moeder had er genoeg van en werd in een klap strengen en ik met de weken erger. De standaard ruzies begonnen te komen en hielden niet op. Het werd erger en erger, de eerste keer dat ik weg wou lopen was een ramp. Er werd geschreeuwd en met dingen gegooid en ons huis rijtje begonnen zich ook af te keren tegen ons. Toch kwam ik telkens weer terug bij me moeder omdat zei mij wist te overtuigen dat het uit huis echt niet te doen was en dat ik het o zo goed had bij haar. Uiteindelijk ging ik wel. Het was ook een ramp. Ik belande op straat en in kraakpanden en woonde overal. Ik begon me zwaar punk te kleden en had overal schijt aan. Toen greep me moeder in, ze schakelde jeugdzorg in. Ze begonnen me hele leven over te nemen en ik belande al gauw in opvang huizen enzo. Uit een paar jaar ervaring wist ik onbewust (misschien wist ik het wel maar ik gaf er geen zak om) mensen te manipuleren. Voor al mensen die zeiden dat ze me zouden helpen. En uiteindelijk na gesprek met me moeder helemaal om was.
Ik kwam niet op afspraken en het interesseerde me echt niet waar ze het over hadden.
Ik heb ongeveer van 16 tot halverwege 18 dit volgehouden. Ik had baantjes via uitzend bureau en blowde mijn salaris gelijk weer op. Ik heb dus eigenlijk 3 jaar geen fuck verder gekomen in mijn leven. Ik heb maar een paar goede vrienden over gehouden van de middelbare school waar onder mijn beste vriend. Met hem kan ik veel lol maken en goed praten. En we voelen elkaar echt met alles aan. We weten precies wat we bedoelen. Dat lijkt mij belangrijk in een vriendschap. En nog wat andere vrienden, maar dat was leuk om mee te klooien
Ik ben afgelopen september aan een opleiding begonnen. Evenementen organisatie! Klinkt leuk, leek me ook helemaal geweldig, dat was mijn ding. Maar nu ik al bijna een half jaar verder ben is dit ook niet mijn ding. Misschien is de opleiding wel goed en misschien zou ik het ook makkelijk kunnen halen. Maar het is mijn leefsituatie er omheen wat mijn leven aan het verpesten is. Ik blow nu nog steeds en zeg al een tijd dat ik ga stoppen. Ik heb wel een inkomen (studiebeurs). En binnenkort ook een kamertje voor me eigen, maar toch zal ik nu nog een maand thuis/ dak – loos zijn.

Toen ik 18 werd, kwamen er een heleboel verantwoordelijkheden op me af. Ik moest zelf voor inkomen zorgen, zelf voor een onderdag zorgen. En ik moest met geld om kunnen gaan. Dat kon ik niet en ik wil het eigenlijk ook helemaal niet leren. Het kan toch zo zijn dat iemand gek op geld is en daar zijn werk van wil maken. Waarom ben je dat gelijk kansloos als je er helemaal niks mee te maken wil hebben. IK HAAT HET. Ik haat geld, ik haat formulieren en ik haat alle dingen waar je verplicht aan mee moet doen in je leven omdat je anders geen toekomst hebt. Tuurlijk snap ik dat je moet werken om te verdienen. Maar wat ik dan niet snap is dat het zo moeilijk is om iets te doen of te beginnen zonder dat er honderden weten en regeltjes zijn die mijn plannen in de soep laat lopen of verpest. Dat vind ik niet leuk. De wereld draait nu eenmaal op economieën en maatschappijen. En dat zal ook wel nodig zijn om van de wereld een goede plek maken en te houden. Maar ik denk dat die 2 dingen juist de reden zijn waarom de wereld naar de klote gaat. Mensen willen het te hard goed doen en die lijn volgen dat als mensen anders zijn ze dat niet kunnen hebben. Maar dat de wereld zo is en moet zijn en blijven. Neemt echt nog niet weg dat ik het liefst gewoon zonder die regels leef.
Ik denk dat ik nooit voor mijn probleem geholpen kan worden. Vaak lijkt het niet zo’n ramp of erg. Omdat ik het gewoon niet kan beschrijven. Het zal vast een naam hebben of iemand zal er best een theorie over geschreven kunnen hebben. Maar nog voelt het anders. Misschien wil ik iets wat niet kan of onredelijk is. Ik zeg niet ik wil een groot huis, of een goed betaalde baan, of de beste vrienden club. Zo denk ik niet eens. Ik wil een huis voor me zelf en puur omdat ik anders in de winter niet overleef buiten. Ik geef weinig om eten, ik doe het wel, Omdat mijn maag me het laat merken, maar het boeit me niet om er mee bezig te zijn. Ik weet wel wat ik kan. Maar ik heb geen motivatie. Altijd overal waar ik aan begin kan ik niet afmaken. Ik ben niet wie ik ben, ik ben agressief, ik ben emotioneel, ik ben creatief, ik weet wat ik ben maar niet wie???

Misschien heeft niemand hier wat aan, misschien wel
Ik hoop alleen dat iemand het leest die het misschien begrijpt en tot op de dag van vandaag ook echt niet weet wat z’n toekomst hem brengt.
Met dank, Djoeri……….19-03-07

ik ben peter K. ik word gepest in de klas ik word uitgescholden voor homo en ik zie het leven neit meer zitten. ik denk erover om zelfmoord te plegen wie kan mij helpen