Levensverhalen (pagina 1466)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vervolg

vervolg op mijn eerdere verhaal:
het is ook, ik mag mijn vriende echt graag hoor, maar ik kan er met niemand écht over praten. ze begrijpen me niet. alleen mensen die ik ontmoet via internet snappen mijn ''problemen'', ik mis het zo om hier een vriend(in) te hebben waar ik altijd naar toe zou kunnen ''rennen''als ik diegene nodig heb. ik heb ook nog nooit een vriendje gehad..je gaat jezelf zó lelijk voele (deed ik al maargoed) ik heb echt iemand hard nodig nu, ik hou het niet meer vol. ik wil weg van hier..moet eigelijk..als ik het zou doen zou ik mijn familie wel pijn doen,,maar wat moet ik dan met mijn eige pijn? ik kan er niks mee..behalve me snijden maar dat helpt maar voor even..ik weet het niet meer..op school en doe ik gewoon vrolijk mee en de meeste zullen vast ook wel denken dat het weer beter gaat enz..maar het gaat eigelijk slechter dan ooit..ik heb het gevoel dat ik alles verkloot..school, mn leven..alles..ik krop alles op, kan het aan niemand kwijt..sluit het als ware op..ik huil daardoor om de kleinste dingetjes..ik kreeg laatst ook nog een gedicht van iemand..ik kon me er zo goed in vinde =O dit is het:
Always a smile on my face
Even when my heart is crying I will smile…
I don’t want to cry for you
Left in the pieces that you broke me into
You don’t even see my tears
You don’t see my pain
I’m scared, a part of me knows why it’s over and accept it
I don’t feel the pain anymore
I could cry for every single thing you do, but I won’t
I keep myself together, and I will be strong enough to go on with my life
I don’t move, I’m just standing and thinking about so many questions…
Our journey is over, we will go on but not together
I felt so many and it isn’t gone, but I hide it
Don’t break me further than you already did
I can’t change it, I feel powerless…
Pain, without love
I just feel pain and nothing else
When I’m alone with my thoughts, it’s like I fall deeper and deeper
And no one grabs my hand and saves me from the dark
The only one who can save me doesn’t even see it…
I try to save myself but sometimes it is so hard
I want to give up, it’s hard enough without this feeling
At one day I will fall in the dark and no one can bring me back than…
When I fall it’s over, I did save it the first time but now it’s enough
My heart doesn’t give me the chance to give up
Does someone see who this girl is who stands before you?..
Do you see the pain behind these eyes?
A girl who runs away from the pain
There is a voice inside my head who tells me what to do
But it’s not what I want
I’m just running away from you!
I just want to leave this place
Run away…
Disappear in the dark when no one is there to save me…
ik vind het echt zó mooi =O
Datum:
20-03-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

tsja..

hoi, hier mijn verhaal;
het nu bijna 3/4 jaar aan de gang..in het begin sneed ik me een beetje, stopte en begon weer..ik leerde een jongen kennen op een chat die zich ongeveer net zo als mij voelde en kon (en nog steeds)het heel goed met hem vinden. hij was (en is) de vriend die ik hier niet echt heb om altijd tegen te kunnen praten. ondanks dat ik hem nog nooit had gezien werd ik verliefd op hem. hij sleepte me mee zijn diepe put in. doordat hij zich kut voelde, ging ik me ook steeds slechter voelen. als er iets met hem was, maakte ik me kei veel zorgen..zoals toen hij een keer weg liep, en aan mij vertelde op msn dat hij er een einde aan wilde maken, moest ik werkelijk waar huilen..het was echt niet goed voor me..ik dacht alleen nog maar aan hem en ging steeds meer op de computer waardoor mijn schoolresultaten verder achteruit gingen. het klinkt misschien niet zo erg nu ik het zo zeg, maar ik werd er echt heel verdrietig van. ik begon me weer te snijden, maar omdat ik gewoon gym op school heb ( in t-shirt's) stopte ik omdat iedereen het kon zien..omdat ik het niet tege me ouders durfde te zeggen ben ik naar een leraar (mijn mentor) op school gegaan en het verteld, ik moest met een vertrouwenspersoon gaan praten..hielp werkelijk waar niks..ik vergat die jongen en pakte me leven weer een klein beetje op, het ging weer wat beter..maar nu heb ik het gevoel dat ik me slechter voel dan ooit..ik heb weer de neiging om te gaan snijden maar de enige reden dat ik het niet doe is voor gym (ja ik weet is stom, maar ik wil niet dat de hele school het weet) en als ik langs het medicijn kastje loop het ik ook de neiging om zo'n grote overdosis te nemen zodat ik het niet zou halen..ik weet ik ben nog maar 14, maar ik zie het nu al niet meer zitten..ben vroeger ook vaak gepest,,ik weet het is het verleden maar dat vergeet ik niet zomaar..dit was het weer voor even..
Datum:
20-03-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

menseeeeeeeeeeeeee

halow beste mensen diej selfmoord (willen) plegen ik snap het precies wat jullie situatie is en jullie moeilijke tijden maar denk der wel aan dat hier niks mee opgelost word!! ik heb me self al een keer opgehange en dat was niet leuk want me vader sag t een tijdje latr en heeft me losgemaakt maar denk eraan je doet CKRS andere mensen heel veel pijn en seg niej dat t niej sow is want egt je hebt er niks aan ( ja je hebt geen problemen ) meer MAAR JIJ:S sorgt dus WEL voor nieuwe problemen dus denk egt heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel goed maar dan ook heel goed na voor je SOIETS in je hoofd haalt owke genoeg gelult mzzl k hoop dat er mensen sijn diej hier wat aan hebben
Datum:
20-03-2007
Naam:
ikke
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

kom op zeg

mensen zal ik jullie s ff wat zegge. zelfmoord is het lafste wa je ken doen je sgeept mense op met je eige probleme en nog een extra probleem da jij dood ben. kom op zeg doe normaal. sommige verhale hier vind ik ronduit zielig en belachelijk aandacht zoekend. keb zelf ook wel problems gehad maar life goes on. zoek een ding wa je leuk vin en ga lekker leve in plaats van op dit dooie forum nog depressiever worre ok. ciao perdedores
Datum:
20-03-2007
Naam:
odio suicidio
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

kwee niet meer

ik ben 13 heb al 2x geprobeer ZM teplegen 2xmislukt:'( k weet niet meer wat ik moet doen 3 vrienden wilde ZM doen maar zijn der overheen ik zit misgien wel in puberteit maar dood of levent wat ik wil weet ik niet ik wort best veel gepest want ik ben Gothic halfe sataniits
Datum:
20-03-2007
Naam:
Dorien
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

niemand neemt me serieus

heey allemaal

ik zie het even niet meer zitten dat is pas sinds kort maar ik heb het al eerder gehad mijn zelfmoordgedachten komen door verschillende dingen... ik heb bijvoorbeeld een 'vriendin' waar ik altijd veel lol mee heb maar die me tegelijkertijd beledigd en me uitlacht vb: ik heb nu een gekneusde teen en ik moest krukken van de dokter dus vertel ik het gaat ze me keihard uitlachen samen met haar moeder. dit ligt erg gevoelig want ik ben vroeger gepest. verder gaat het op school helemaal mis (cijfers) en heb ik niet echt vrije tijd vanwege teveel huiswerk en me ouders doen niet veel anders dan de hele dag zeuren 'heb je geen huiswerk' ik heb het gevoel dat ik nooit iets goed kan doen en dat ik lelijk ben en dik (nooit een vriend gehad en ben bijna 16!) jongens zien mij over het algemeen namelijk niet staan. ik haat mijn leven en soms wil ik er echt een eind aan maken maar diep in mijn hart ook weer niet maar mijn leven is zo saai er gebeurd echt niks ik zie het echt even niet meer zitten en ik voel me een blok aan ieders been ik vind mezelf verwend en iemand die nooit iets goed kan doen ik vind mezelf ook ondankbaar naar me ouders toe en ik vind dat ze een liever kind verdienen. ik hou wel van ze maar ik denk soms wel dat het beter is als ik uit hun leven verdwijn...
Datum:
20-03-2007
Naam:
doet er niet toe
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Teveel....

Ik heb teveel meegemaakt in mijn leven. Vaak aan zelfmoord gedacht en nu weer, ook wel geprobeerd of .i.i.g. gepland.
Ben vanaf mijn derde al misbruikt. Ben aan het eind van mijn tienerjaren meerdere malen aangerand en verkracht. Ik heb 5 1/2 jaar een redelijke relatie gehad. Hij heeft me verlaten voor een ander. Dat is nu een jaar geleden. In dat jaar is echt alles alleen maar slechter geworden. En het afgelopen weekend was de druppel. De jongen waar ik een nieuwe relatie mee had opgebouwd deed dat puur als haantjesgedrag tegenover een ex van mij. Die ex heeft weer met me aangepapt en is de volgende de dag weer naar zijn ex gegaan. Dit terwijl hij zei dat wij weer bij elkaar waren. Dit is gewoon de emotionele druppel. Ik ben al mijn hele leven eenzaam. Heb nooit wat aan mijn ouders gehad. En als ik mijn vriendinnen echt nodig heb zijn ze er niet. Heb nu 3 dagen niet gegeten. Ben nu wel weer uit bed gekomen, maar puur voor mijn werk. Ik ben op!!!
Datum:
20-03-2007
Naam:
Anna
Leeftijd:
28
Provincie:
Friesland

Ik leef wel maar van binnen ben ik dood..

Mijn verhaal is zo lang dat ik het niet kan beschrijven het is zo erg dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen en hoe ik het moet vertellen ik weet alleen dat ik dood wil ik wordt echt gek..
Datum:
19-03-2007
Naam:
Aisha
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

Ik schei er mee uit

Ik heb er genoeg van. Ben nu 46, vanaf m'n 18de alle karren getrokken, en ik hou er niets aan over. Alleen en vergeten.
Iedereen kan doodvallen wat mij betreft. Ik ook. Het maakt toch niet uit.
Datum:
19-03-2007
Naam:
Toon
Leeftijd:
46
Provincie:
Utrecht

Altijd pech, geboren voor het ongeluk

Hallo,

Ik ben een 24 jarige jongen en zit weer met zelfmoord in mijn hoofd. Vorig jaar ook en toen heb ik een mislukte zelfmoordpoging gedaan.

Het lijkt wel of ik voor pech ben geboren, waarom heb ik dat elke keer? Weinig leuke momenten en altijd maar geld betalen.

Geld is voor mij een reden om er een eind aan te knopen. Diverse instanties willen je helpen maar blijken het achteraf weer niet te kunnen omdat ik te weinig inkomen heb.

Alsof ik er om vraag om een uitkering te ontvangen? Ik wilde graag werken maar dat werk is mij afgenomen doordat ik ziek ben geraakt en een psychose heb gehad. Mensen lopen gewoon weg voor je en tonen weinig begrip.

Er is 1 iemand waar ik voor leef en dat is mijn vrouw. Maar zelfs zij overkomt het ongeluk, is het besmettelijk? Ik vind dit niet leuk en heb altijd pech.

Vorig jaar wilde ik een eigen bedrijf starten om zo vanuit huis te gaan werken, zonder mensen zonder wie dan ook, gewoon alleen. In het begin was ik zeer positief ingesteld maar nu blijkt weer dat alles tegenzit.

Momenteel slik ik antidepressiva maar ook dat helpt mij weinig met mijn problemen, het wordt alleen maar erger en de artsen nemen me niet serieus. Ze vinden het een vorm van aandacht. Ja tuurlijk...ik ga voor de aandacht even zeggen dat ik zelfmoord wil plegen, nee écht niet, het is serieus maar niemand gelooft me en ze lachen je vierkant in je gezicht uit. Zeggen ze: "Jij en zelfmoord plegen, hahahaha".

Mensen onderschatten het, en als er dan weer iemand voor de trein is gesprongen zeggen ze: "Dat hadden we NOOOOIT van hem verwacht".

Bij deze...ik ben 24 jaar geworden, een mijlpijl en ik heb geen zin om nog langer te leven want wat is het nut van het leven?

Het nut van het leven is je scheel betalen aan de vaste lasten en vervolgens 10 euro of minder per maand overhouden.

Zoek het maar uit...

Wees niet bang als ik mijn telefoon niet meer opneem of niet meer reageer op email. Op een dag ben ik er vandoor...die dag zal spoedig komen.
Datum:
19-03-2007
Naam:
D.
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.