Levensverhalen (pagina 1378)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn leven

Ik heb een leven die ik zelfs mijn vijand niet toewens. Mijn moeder werdt mishandeld door me vader. En als ik voor me moeder sprong kreeg ik ook klappen. Me vader die toen weer een ander vrouw had en trots die foto van dat mens liet zien en der bij ook nog zei van dochter 'dit is zij'. Me moeder daar zat ik mee ik zag der elke keer huilen en toen ik vroeg ma wat is er ontkende ze dat ze aan het huilen was. Maar diep van binnen wist ik gewoon waar aan het lag. Me broertje die is nu ook niet goed door al dat problemen hij gaat nu al 2 jaar niet naar buiten. Ik ben heel vaak in de steek gelaten door me vriendinnen en elke keer in plaats van tip geven. Zeiden Ze vaak van ja als ik jou was dan was ik allang al weg uit dat huis. Ik heb wel is aan zelfmoord gedacht, ik stond een keer op het punt om me pols door te snijden met een stuk van de spiegel waarop ik een vuist gaf en kapot ging. Was zo deprie geworden. Ik zag het niet meer. Me moeder kwam door me hoofd heen. Ookal heb ik het ook niet goed met haar kunnen hebben, maar toch dacht ik bij zelf stel als ik weg ben en dan?? Me moeder die dan volgens mijn gek zou worden want ben tenslotte de gene die haar helpt met van alles. Mijn familie daar hebben we ook geen contact. MAar als ik nu terug kijk dan zie ik dat alles wel een beetje goed is gekomen. Je moet geduld hebben ze zeggen het niet voor niets dat geduld een schoone zaak is. Ik heb nu nog steeds wel probleempjes daar niet van. Heel soms denk ik ook weer aan zelfmoord maar dan ZIE IK MIJN MOEDER VOOR ME.

Datum:
13-06-2007
Naam:
schorpioen
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Hoe fokt op het nu weer loopt

ik wil het gwn niet meer ik word het egt zo zat met deze wereld alles wat ik doe gaat fout wat moet ik dan nog indze tering wereld er is niks dat mij nog hier houd ja me vrienden en me ouders en me broer maar tog sgool is een hel ik word bijna geschorst alleen maar omdat ik niet na ga blijven,,een jonge die ik leuk ivnd heb ik dinge mee gedaan waar ik spijt van heb en ik heb het ze vriendin vertelt en die gelooft me gwn niet.
ook we logies het is haar vriend maar dan nog wrmzou ik liegen ik haat liegen en als hun denken dat ik zo hem als mijn vriend kan krijgen dan hebbe ze het goed mis wnat hij is kk boos op mij .
ik heb onlangs weer contact met me vader via me terapaute en ik ben het nu al zat om daar weer heen te gaan en me vader weer te zien.
het enige wat ik wil dat die fucking sgool me met rust laat en ik de dingen op me eigen manier kan doen.
majah blijkbaar kan dat niet in deze wereld ,, ik heb al een jaar ofzo in me pols gesneden ik heb twee keer op flat gestaan maar niet gesprongen omdat ik me vrienden niet kon achter laten
me handen trillen nu gwn om der egt een eind aan te maken maar ik weet dat me twee beste vrienden me achterna gaan en waarschinelijk me broer en me moeder ook en dat wil ik zeker niet!!!!.
maar ik wil dit gwn niet meer ikw ord het egt zo fucking zat dat alles maar fout moetgaan en ook altijd bij mij ,, tuurlijk zitten er wel positive kanten aan meleven maar meer negative kanten en er komen er steeds meerbij.
Datum:
13-06-2007
Naam:
franka
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

...

het niet zo dat ik niet dood wil... ik heb der al zo vaak aan gdagt... maar waarom ? je an altijd vriende maken...er is tog altijd wel een manier om eruit te komen..... je hebt gwoon iemand nodig om mee te praten ...... ik wil zon iemand zijn...gedeelde smart is halve smart... please doe t niet... je doeet alleen maa mensen pijn..en je untn iet voor je probelem wegrennen ook niet als je dood bent........ je maakt jehele leven gwoon overnieuw mee.... probeer t gwoon op te losse...en niet opdie manier......
Datum:
13-06-2007
Naam:
deborah
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Hoe heeft het zover kunnen komen?

Hallo,

Ik ben een meid van 25 en heel mijn leven gaat het al niet lekker. Vroeger ben ik altijd gepest omdat ik een litteken in mijn gezicht heb dit gebeurde op 7 jarige leeftijd toen ik ben gevallen.Toen is alles al stiekem veranderd. Ik heb hier altijd mijn mond over gehouden en niemand laten blijken dat is hiermee zat. Maar nu, nu komt er zoveel op mij af dat ik het niet meer aan kan. Huil ieder dag als ik alleen ben. Het valt me op dat ik het voor de buitenwereld doe alsof er niets aan de hand is ALLES PRIMA MET ME. Ik wil niet dat iemand het weet ik schaam me er ontzettend voor bang dat ze denken dat ik het voor de aandacht zou doen. Mijn ouders zouden er kapot aan gaan. Woon sinds 1,5 jaar op mezelf door een relatie die ik zelf heb beèindigd omdat ik iemand tegen kwam waar ik mijn verder leven mee wilde delen dit wist ik zo zeker. Maar na een half jaar was dit ook weer voorbij aan zijn kant. Nu na 1.5 jaar alleen red ik het financieel ook haast niet meer. Mijn werk bevalt me niet meer. En VRIENDEN nou ja vrienden? Echte vrienden heb je niet als het even moeilijk wordt laten ze je ook vallen als een baksteen en hebben hun eigen leven. Voel me zo eenzaam en gekwetst in heel mijn leven dat ik ook nergens geen zin in heb ook niet om nieuwe mensen te leren kennen. Ik heb een (vriendin) waarbij het ook niet helemaal lekker loopt dus steun en/of afleiding krijg ik niet daar is het ook èèn en al ellende. Ik weet het niet meer ik loop al een tijdje met de neiging om actie te ondernemen maar kan niets vinden over een snel pijnloos einde. Ik wil echt stoppen. Wat heb je hier nu nog waar kun je tegenwoordig nog eens na uit kijken of van genieten. En aan de andere kant durf ik de stap niet te nemen voor mijn ouders die kunnen het niet aan en denken dat ik het prima heb en lekker in mijn vel zit terwijl dit ECHT NIET het geval is. Ik wil wel maar durf niet soms denk ik schijterd kom op wat wil je nu!!! Zeik niet zo en doe normaal of maak er een einde aan. Ik wil wel maar kan het om de èèn of andere reden niet. Is dit omdat je er nog niet klaar voor bent moet je nog verder in de shit komen om er een echt PUNT achter te zetten of ???????? Ben in ieder geval blij dat ik het even van me af heb kunnen schrijven..

Kunt u/iemand mij vertellen waarom het zo moeilijk is om iets te doen waarvan je weet dat het het beste is en alle ellende en pijn voorbij zal zijn...

een eenzame meid van 25

Deborah
Datum:
13-06-2007
Naam:
Deborah
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

zinloos

alles is zinloos mijn leven alles wat ik doe is zinloos.ik haat mezelf ik word gehaat door anderen.alles wat ik doe is toch fout. er kan nooit een bedankje af maar als ik iets fout doe mogen ze je wel de grond in trappen. ik doe toch alles fout. er is geen uitweg meer voor mij in de wereld. ik hoop deze klote wereld snel te verlaten en ergens te komen waar het beter is dan hier. vaarwel klote wereld...
Datum:
13-06-2007
Naam:
Jan
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

mijn poging

ik heb een tijdje terug een erge depressie gehad ik zag het leven echt niet meer zitten, van wat ik hoorde van mijn ouder was een overdosis paraceta mol dodelijk dus ik nam een enorme lading in op een avond dat mijn ouders weg waren, helaas de volgende morgen werd ik gewoon wakker en in die tijd maakte ik opmerkingen dat ik zelfmoord wou doen, alleen mijn beste vriend zag op een manier dat ik alles meende en schakelde een leraar in, ik gaf mijn stief vader de schuld van mijn depressie wat hij voor een gedeelte was, en de school hielp mij mijn leven te verbeteren maar nu, heb ik het gevoel dat het niet veel uit heeft gehaald. er was maar 1 ding dat mij de reden gaf om door te gaan en dat was mijn passie omk verhalen te schrijven, maar zelfs dat heeft een omgekeerd effect op mij gegeven, ik begin te denken om het nog eens te proberen maar dan succesvol en het liefst zonder pin alleen zijn die dingen niet mogelijk, ik zeg tegen iedereen die dit leest mij niet na te doen, maar als je echt niet verder wilt zoals ik doe het, misschien zal ik bang worden en het niet doen, maar misschien ook weer wel dus hierbij zeg ik ajuus en behouden vaart
Datum:
13-06-2007
Naam:
drakenjager
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

vriend had diezelfmoord pleegde

onlangs heeft een hele goeie vriend van me zelfmoord gepleegt ijwas et zonnetj van school en toch doet hij zoiets nie mand had het verw8 .het was dan ook en chok voor iedereen .hij had super veel vrienden en bij de mis was de kerk bijna te klein !!!kun je da nu wel geloven ik nog altijd niet dus mensen :als je van plan bent om et ook te doen ,blaas het af want ik weet hoeveel mensen er verdrietig gaan zijn als je er nie meer bent en hoe ze zich zullen voelen !!denk ook eens aan hen !!praat er over als je kan !!!!xx
Datum:
13-06-2007
Naam:
ine
Leeftijd:
16
Provincie:
Zeeland

meisje 15 jaar

heey ik ben vijftien jaar en ben nu al meer dan drie jaar zwaar depressief ben al een keer opgenomen in een psychiatrische kliniek ik heb niet het gevoel dat dat heeft geholpen ik bleef thuis weglopen ik voelde me niet goed ik werd gepest op school had thuis enkel en alleeen maar ruzie ik kon er niet meer tegen en probeerde zelfmoord te plegen dat mislukte en ik belande terug in het ziekenhuis daar zeiden ze dat ze me niet konden helpen nu zit ik al 5 maand te wachten op een plaats in een andere kliniek en dat duurt heel erg lan ondertussen ga ik naar school waar ik elke dag word gepest en alleen zit aan zelfmoord denk ik elke dag meer en meer ik heb al vaak op het punt gestaan zelfmoord te plegen maar ondernam niks ik heb lange tijden aan automutilatie gedaan maar probeer nu zo weinig mogelijk aan alles te denken en hoop dat ik rap naar de kliniek kan en dat ze me daar kunnen
Datum:
13-06-2007
Naam:
farah
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

mijn gedachte

niemand weet wat ik voel ze denken dat ik alles doe om aandacht mee te trekken maar daar gaat het mij niet om!!als ze dat zo denken dan heb ik meer neiging om het te doen, ze vragen niet eens wat zit je dwars??ik automutilier al een paar jaar maar zelfmoord dat is het enige waar ik nu nog aan denk.....niemand zal mij begrijpen en weten hoe ik me voel, het enige wat ik nog wil is rust!
Ze zeggen wel het komt door je leeftijd je bent 15 maar als ze het wisten zouden ze dat niet denken.Maar soms vraag ik mezelf ook af waarom denk ik er toch zoveel aan ik weet het echt niet....maar ik heb een gevoel dat ik niet lang zal leven dat het binnenkort kan ophouden....dat lijkt mij het beste oplossing.
Datum:
13-06-2007
Naam:
meisje van 15
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Waarom

Hallo iedereen,

Waarom ik hier schrijf, weet ik zelf ook niet.
wil denk mijn verhaal kwijt, hoop dat deze of gene er iets aan heeft.
Ben geboren, direct tot mijn 22 ste jaar mishandeld in de ergste zin des woord.
ben 24 jaar getrouwd met een hele lieve zoon, komt mijn vrouw thuis met scheidingspapieren.
wist nergens van en mijn zoon ook niet.
woon nu samen met mijn zoon, ben afgekeurd ( wat zwaar balen is ) en nu laat mijn zoon mij ook in de steek zoals mijn familie ( was het zwarte schaap ) heeft gedaan en ook mijn ex schoonfamilie.
heb nu met niemand contact, De reguliere hulpverlening is in mijn geval erg tekort geschoten.
slik al 30 jaar prozac en andere medicijnen om aan de harde maatschappij mee te kunnen doen.
en dan hoor je om je heen alles komt goed, of er is altijd wel iets positief.
nou bij mij niet hoor, MAAR ik blijf doorvechten, en weet je waarom! Als die ene kans komt wil ik hem niet missen.

Fred
Datum:
13-06-2007
Naam:
Fred
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.