Levensverhalen (pagina 1381)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

moe

Ooit was er een tijd dat ik gelukkig was....
Daarna was er het genegeerd worden als kleuter/tiener en nooit uitgenodigd worden op verjaardagen...
Daarna was er het pesten op de middelbare school....
Tijdens mijn studie kwamen de eerste symptonen...en begon ik me af te sluiten...
Vervolgens kwam de 'werkperiode'; en begon ik me nog meer af te sluiten (ik werk tot nu toe alleen maar op tijdelijke/uitzendbasis) en zocht ik helemaal geen contact meer met mensen...
Ik wil zo graag zijn, zoals de meesten...Helaas is me dat niet gegeven...
Ik heb nooit een vriendin gehad (alleen maar afwijzingen)....
Ik heb nog nooit met succes gesolliciteerd naar een vaste baan (keer of 60) ondanks aanpassing via diverse strategieen....(Anders/vreemd zijn, werkt niet goed in sollicitaties)...
Ik ben nu 32 jaar alleen en moe....moe van al die grote egotrippers die op deze aarde rondlopen...



Datum:
11-06-2007
Naam:
moe
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

Ik kan het niet meer aan.

Heej.
Ik ben Esmee en ben 12 jaar.
Ik snij mezelf en ik wil zelfmoord plegen wand wat heeft het leven nu nog voor zin ?
Ik word uit huis geplaats, omdat ik zo'n misbaksel ben.
Niemand houd van me.
Ik heb al vele vrienden verloten aan zelfmoord.
Ik zoek nu telkens troost bij drugs, m'n ouders geven niks om me.
Ik snij mezelf.
Ik wil hier gewoon weg.
Weg van deze aarde.
En dat duurt voor mij niet lang meer voordat ik hier weg ben.

Greetz Esmee.
Datum:
11-06-2007
Naam:
Esmee
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Het leven lijkt niets te bieden te hebben..

Politiek, macht, geweld, oorlog, drugs, alcohol, slavernij, racisme, aanranding, verkrachting..

Verdriet, haat, verliezen, samen zijn is wat ik mis als ik alleen sta.

Alles wat ik nu zeg zit al in mijn gedachtengang, ik heb een hoger doel in mijn leven.

Waarom blijven leven als er niets is om je leven voor te geven..?
Datum:
11-06-2007
Naam:
Geheim
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland

Het leven lijkt niets te bieden te hebben..

Politiek, macht, geweld, oorlog, drugs, alcohol, slavernij, racisme, aanranding, verkrachting..

Verdriet, haat, verliezen, samen zijn is wat ik mis als ik alleen sta.

Alles wat ik nu zeg zit al in mijn gedachtengang, ik heb een hoger doel in mijn leven.

Waarom blijven leven als er niets is om je leven voor te geven..?
Datum:
11-06-2007
Naam:
Geheim
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland

heeft het leven zin

ik ben bob 14 jaar , en ik loop aal 3 jaar met deze gedachte rond
eigelijk wil ik gewoon dood , en als ik niet goed gaat dan zeg ik het ok tegen me zelf, je bent negers goed in . Ik had een vriendin waarmee ik praaten en die zij altijd dat het goed kwam en dat ik er overheen kwam , alleen nu heeft zij eht ok opgegeve en heeft zij ok zelfmoord gepleegt ik wil dat ok maar als ik het wil doen dan denk ik aan iedereen die ik ga missen. ik ben duidelijk in de war en elke keer dat ik er aan denk ga ik verder , ik heb al 1 keer me polsen gesnede en dan naar de buren gaan om he tog te verbinden en dan zeggen dat je met de kaas schaaf ben uitgeschoten ik weet niet hoelang het nog goed gaat

groet bob
Datum:
10-06-2007
Naam:
bob
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

De gedachten

Hallo ik ben een meisje van net 12 jaar.
Ik sta helemaal alleen.
Geen vrienden meer, Me ouders geven niks om me en m'n familie ook niet.
Ik maak zo veel ellende mee.
M'n beste vriend heeft 4 maanden geleden zelfmoord gepleegt en ik was er egt helemaal kapot van.
Na dat hij dat had gedaan is m'n leven steeds zwaarder gaan worden.
En nu zie ik het helemaal niet meer zitten.
Ik snij mezelf nu al ongeveer 2 maanden.
Ik wil zelfmoord plegen.
Wand ja...
Wat heeft het leven nu eigenlijk nog voor zin ?
Het heeft gewoon geen zin meer.

-xxx-
Datum:
10-06-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

* - *

Zelfmoord.. Ik heb er soo vaak aan gedacht.. Ik denk er nog steeds elke dag aan. Ik heb so veel verdriet gehad zonder dat ook maar 1 iemand het wist. Ik kon het gewoon niet meer. Bijna..
Het is soms nog steeds moeilijk, maar het gaat nu wel weer beter.

Elke morgen weer,
begin ik met een lach,
ben ik blij en heb ik zin..
Alle mensen om me heen zien dan weer die lach,
elke dag opnieuw.
De blijdschap die ik bij me draag,
word langzaam vaag,
wanneer ik weer eens zie dat niemand het merkt..
Er elke dag weer voor te gaan,
de ochtend het moielijkst is,
wanneer ik geen kracht heb op te staan.
Wetend dat ook vandaag niemand de pijn zal zien,
wat ik elke dag weer door moet maken.
Niemand weet dat ik niet wil bestaaan,
omdat ik elke dag opnieuw de pijn
weer door me heen voel gaan..
Datum:
10-06-2007
Naam:
Elisa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

ik weet het allemaal niet meer.

het begon allemaal 5 jaar geleden.
Ik bleef zitten in groep zes, en kwam dus in een andere klas.
Ik werd door die jongens in de klas heel vaak gepest vanwege me gewicht, want ik ben flink aan de maat.
en vooral tijdens zwemles in groep 6 was het erg.
Elke dag was het wel raak, naar leraren stappen hielp niet, uiteindelijk werd het gespest minder omdat we naar de school directeur waren gestapt.
na dat ging alles op de basisschool wel goed, ik was grote vrienden geworden met de pest kop!!! we konden goed met elkaar opschieten, tot de 1e kas van het VMBO.
Al vanaf de eerste dag was het alsof ik groep 6 opnieuw beleefde.
Maar dit maar was het wel erger dan groep 6.
Omdat ik aan de maat van zweet ik veel, en vooral door Gymles.
Het is voorgekomen dat na de gymles 3/4de van de klas om me heen stond en me helemaal onder spoten met deodorant.
Naar de mentor en coadinator gestapt en gepraat, maar dat hielp helemala niks.
Nu in de 2e van het vmbo heb ik nog last van die klas.
Het is zover gekomen dat ik niet op school kamp wou gaan door die hele klas.
Ik wou zelf van klas veranderen, door hoe klote ik me voel.
Ik heb hier thuis vaak zitten nadenken over zelfmoord.
Ik heb hier messen en luchtdruk buksen liggen.
Ik heb er vaak over nagedacht om die lucht buks tegen me hoofd aan te zetten, en de trekker over te halen.
Maar ik was te laf om het tedoen.
Maar school was niet het enige.
Hier thuis zit ik niet meer lekker in me vel, en dat komt vooral door me vader.
Als ik maar iets op de tafel laat liggen dan krijg ik al een grote bek van hem, en als ik vraag of zijn spullen dan op tafel mogen leggen, dan moet ik helemaal gaan oppassen.
Laatst gingen we kijken voor een nieuwe mountainbike voor mij, we hadden er een gevonden, maar die was teklein voor mij, en dus zei ik nee, want hij is teklein.
En dna gaat me vader me weer naampjes geven zoals kampioen moeilijkdoen.
Nog zoiets.
gister(09-06-07) gingen we gourmetten, en me vader zette muziek aan, en ik vond het geen mooie muziek, dus ik zei paar keer van wat een slechte muziek.
waarop me vader Radio Veronica aanzet(die we altijd in het weekend aan hebben staan.)
Me moeder en broer zeiden er niks op.
maar me vader zei ook niks, maar soms blikken die we uitwisselen zegt al genoeg.
Vandaag(10-06-07) gingen we barbequen, en maakte me vader de opmerking:"Ik zet veronica maar aan, anders hebben we toch de hele tijd gezeik of hem."
Leuk hoor als je eigen vader zoiets zegt.
ik word er onwijs verdrietig van, en wil soms wel eens een eind an me leven maken.
Het is zo erg geworden thuis dat ik niet meer met me vader ik een kamer wil zitten soms.
Ik heb aan verschillende dingen zitten denken.
Medicijnen, luchtbuks, mes en dat soort dingen.

Ik zie het gewoon echt niet meer zitten.
Ik op school dacht ik een goede vriend te hebben.
Ik was er een dag niet, wat ik moest naar het ziekenhuis voor een paar onderzoekjes.
Gaat hij lopen rond roepen dat ik naar het ziekenhuis was voor een liposuctie.

Dan vertrouw je iemand, en dan heb je dat opeens.

Doordat gedoe ben ik flink aan mezelf gaan twijfelen.
Is het wel goed dat ik ben geboren.
Was me familie niet beter af zonder mij?
en dat soort dingen.

Ik weet het echt niet meer.
Datum:
10-06-2007
Naam:
j.e.o.
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet het niet meer!

Hallo,
ik ben een meisje van 13 nu ik een paar verhaaltjes heb gelezen. denk ik dat jullie problemen nog erger zijn dan die van mij.
ik ben misschien wel jong maar ben wijs.
ik ben nog nooit gepest om eerlijk te zijn ik ben de populaire type geweest. maar doordat er veel mensen jaloers waren ontstonden roddels die totaal niet waar zijn en doordat kreeg ik steeds meer vijanden ik ben iemand die vel uit de hoek kan komen. op school lijk ik de stoere type. maar bij mij thuis gaat het heel anders. soms denk ik zo van dat ik niks krijg dat me ouders niet van me houden etc. maar ik weet het eigenlijk niet. vandaag ik wou uit het raam springen maar op het moment dat ik wou springen trok me zus en me moeder me naar achter. ik begrijp het leven niet. ik heb letterlijk niemand tege wie ik me problemen kan vertelle ZO VAAK HEB IK HET GEPROBEERD MAAR NIEMAND KAN ZICH IN MIJN SCHOENEN PLAATSEN. ik ben gewoon TE moe. ik kan gewoon niet leven ik heb 2x in me arm gesneden. niemand die het ziet. kbegrijp het niet ze denken alleen maar aan lol leuke dinge en lachen. maar ze vrage niet eens ''anissa hoe gaat het'' al die shit enz? ik ben geen schijterd. maar toch word ik steeds tegen gehouden. ik ben bang. ik weet gewoon niet wie echt van me houdt. ik wil ze pijn doen ik wil dat ze gaan huilen wanneer ik dood ben! kheb goeie tijden met me vrienden&familie en slechte tijden. maar het enigste waar ik echt naar verlang. zijn de woorden ''ik hou van jou'' verder niks meer. ik hou zoveel van me kleine zusje en zij is ook 1 van de redenen dat ik steeds maar van ged8e verander
Datum:
10-06-2007
Naam:
A.
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Waarom Leef ik

Ik Wil niet leven,,
ik heb geen hoop meer dat het ooit goed komt , alles in me leve is verpest , ikheb geen ouders en ik woon bij me neef en me broer
Ik Word gediscrimineert en dat is zwaar pijnlijk als je iedere dag word bedreigt of uitgescholde omdat je licht getint bent , Omdat je marokkaans bent , ik was ook liever bij familie in marokko gebleve maar dat kon niet helaas.
Ik Wil dood voor Alles weggaan
dan is iedereen blij tog
me neef en me broer niet dan maar die kunnen zonder mij ook wel
ik denk dat ik alleen maar lastig ben en dat niemand me mag
ook de mensen niet die seggen dat se me vriende sijn
als ik probleme heb zoals nu zijn ze weg , se hebbe altijd zo een dom smoesje
ik kan er niet mer tegen
soms kan ik thuis niet eens binne , dan moet ik op straat slapen...
gellukkig kan ik dan soms nog wel bij een iemand terecht die wel een echte vriend is hij helpt me altijd , maar een iemand is niet genoeg om te leven
Ik wil zelfmoord plege om die redenen en nog meer dingen die me lefe stuk maake

Yassin,,
Datum:
10-06-2007
Naam:
Yassin
Leeftijd:
9
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.