Levensverhalen (pagina 1376)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Stampertje

Alles in het leven heeft mij benauwd.Dit heeft er voor gezorgd dat ik nooit heb kunnen kiezen voor mijn ex-vriendin waar ik elf jaar een "relatie" mee had.
Zij is diabeet en daarbij ook nog eens nierpatient.
Zij is zo een lieve en geduldige vrouw die het elf jaar met mij uitgehouden heeft. Maar ik zat zo rot inmekaar dat zij uiteindelijk voor haarzelf gekozen heeft.
Toen zij dit besluit nam viel bij mij het kwartje.
Ik realiseerde mij wat ze al die jaren toch voor mij betekent heeft.
Toen pas ben ik van haar gaan houden en wist ik dat ik veel voor haar had kunnen betekenen.
Uiteraard heeft zij me toen niet geloofd.
Ik kon haar niks meer weigeren en daardoor heb ik haar geholpen met haar flat.
Nu een jaar later heb ik haar echt verloren omdat ik nog altijd dom inmekaar zit.Zij is de enigste die echt van mij gehouden heeft.
had ik maar 10% van haar positvfiteit.
Nu krijg ik het niet gebolwerkt dat ik haar kwijt ben maar ook de manier hoe ik met haar ben omgegaan.
Mijn hersens weigeren om dit te laten rusten.
Ik heb nooit goed gespoort maar nu ben ik ontspoort
26 juni mondriaan en dan hoop ik dat ik ooit echt voor iemand kan kiezen en dat die benauwdheid dan een heel stuk minder is.
Hoe lang dit gaat duren geen idee
Ik moet geduldig zijn en dat is moeilijk!!!!
Door al die verhalen te lezen relativeer je de dingen weer maar daarna gaan je hersens je weer rot laten voelen.
Omdat je zo met je negatieve gedachte`s bezig bent kan ik niks op het moment weer leuk vinden .
Als je bij mensen bent wil je alleen maar dat rotgevoel van je af praten.
Daar hebben zij ook op een gegeven moment geen zin meer in.
Tot mijn 25ste altijd het gevoel dat er nooit iemand voor mij zal zijn.
Nu Stampertje bij mij weg is is die benauwdheid zo erg dat mij dat belemmert om mij goed te gaan voelen
`T komt goed is wat mensen standaard zeggen maar ik geloof daar niks van
Wij zullen zien wat de toekomst met mij doet
Over precies een jaar schrijjf ik weer op deze site en dan hoop ik een posieve instelling te hebben.
Stampertje ik mis jou en ik hoop dat gevoel dat ik uiteindelijk bij jou had ooit weer te krijgen.
Ik wens jou en de nieuwe woezel een fijn en een zo gezond mogelijk leven toe.
Robijntje

Datum:
16-06-2007
Naam:
robijntje
Leeftijd:
36
Provincie:
Limburg

tjsaa.

okee. dus ikwas aan het surfen naar zelfmoord.(whah, nee dat klinkt lekker) en toen vond ik deze site. nou eens zien of het werkt:
okee, mijn oh zo lieve bruder heeft ADHD en hij maakt altidj ruzie met iedereen, vroeger sloeg hij me wel eens, nu wel minder maar af entoe nog wel, laatst gaf hij me een trap en draaide hij mn arm om toen me ouders er niet waren...
mijn ouders doen er niets aan(ik zie je denken: wat een rotouders) maar dat valt nog best wel mee, want ze kúnnen er gewoon nix aan doen, ze zíjn niet zo. mijn mama is een boerendochter, die had een vredeliefende familie, allemaal vroljik en lief en perfect en shit. mijn paa heeft een spierziekte en is heeeel slechthorend dus hij krijgt vaak niet veel mee dus hij kan ook nix erover zeggen.(ik vind het een nog al lame excuus maarja, dat zegt hij zelf altijd) en mijn maa verwacht ook dat als ze gewoon tegen mijnbroer/mij/ons zegt dat het niet mag wat we doen dat we het dan niet meer doen. ik weet niet waarom ze dat denkt want dat doet ze al dr hele leven en nogsteds zijn we zoo mislukt. eehm, ik snij mezelf ook.. zegmaar.. nu een half jaar, maar ik ben er mee opgehouden ong. drie weken geleden ofzo omdat mijn vreind zich heel erg zorgen maakte en het gaat al niet goed met hem dus ik moest hem helpen en ermee ophouden en dat heb ik dus gedaan. het was eignelijk alleen maar aanstellerij. dat is het allemaal eignljik. ik bedoel, mijn broer is ook wel eens wél aardig, en alles wawt ik doe is zeuren over waneer hij níet aardig is. en mama en papa doen ook hun best... ik moet het ze gewoon niet zoo kwalijk nemen. njaa, dat is dus zegmaarmijn verhaal. korte samenvatting: ik ben nogal mislukt. met all dit samen dus zie ik het nut van het leven niet echt meer... ik loop van school naar huis en van huis naar school, enn dna moet ik een viaduct over, soms staa ik daar wel eens.. gewoon naar beneden te kijken, te denken: wat zou er gebeuren als ik spring?. nou is het niet zo superhoog dus de kans dat ik het overleef is te groot. als ik het ga doen, dan ga ik het goed doen. voor een trein ofzo... ik zag ooit bij oprah een meisje die onder de trein was gesprongen en ze leefde nog alleen haar benen waren eraf. dat vond/vind ik best stom. als ik eronder zou gaan, zou ik met mn hoofd óp de rails gaan liggen. zodat de 'wielen'(noemje dat zo bij een trein?) over mn hersenen zou rijden en ik meteen dood zou gaan. maar weejt, ik ben ook gelofig, en in de bijbel staat dat je leven je afnemen het ergste is wat je kan doen en dat je dan naar de hel gaat. daar heb ik ook niet zoon behoefte aan.. dus eignlijk aga ik gewoon door met het leven. sinds kort lijkt het alsof ik geen emoties meer heb... als ik iets verneuk(tspijtme ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden) dan lag ik me kapot. laatst op school had ik een millioen proefwekren op een dag en ik had voor neit geneen geleerd... en ik kwam niet meer bij. ook als er thuis ruzie is(lees: ook thuis altijd) dan moet ik lagen. ik las ooit ergens: als je lven om te janken is , kun je er mara beter om lachen. nou dat doe ik goed dus.

ikdenk dat jullie nu wel genoeg hebbne van mijn verhaal.. dusse.
dat was het .

xxx. Misluktheid
Datum:
16-06-2007
Naam:
Mevr. Mislukt
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

lieve mensen

Lieve mensen,Wat naar om te horen dat julie zo moe zijn,moe van het leven vooral de jonge kinderen wat is dat nou ,ik kan het wel heel goed begrijpen wat er in jullie omgaat ik heb ook zon periode gehad toen ik op school zat maar alles wordt anders als je van school af bent ,en je moet je vooral geen zorgen maken voor je ouders je ouders zijn er om te helpen daar heb je kinderen voor gekregen het zal zeker geen teleurstelling zijn om te zeggen dat je je zo rot voelt ,ze zullen je zeker willen begrijpen en helpen,en voor degene die ouder zijn dan 18,waarom niet 1 x een ommekeer in je leven maak een plan en vertrek rek naar iets waar je altijd al naar toe heb willen gaan ,pak je biezen en verhuis maak voor jezelf 1 x de stap om een nieuw leven op te bouwen dat heb ik ook gedaan en ik ben nu tevreden,ik wou dat ik jullie allemaal kon helpen
Datum:
16-06-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

Zucht

The dreams in wich i'm dying are the best i've ever had... Goed liedje, Wat zou het geweldig zijn om een knopje naast mijn bed te hebben die ik vanavond indruk en ik ben weg.. Moet dat nou perse met een touw of een sprong of wat anders engs? En ik kan het mijn familie niet aandoen denk ik dan steeds. Zelfmoord dat durf ik niet.. Ben altijd teleurgesteld.. keer op keer op keer op keer, en dat terwijl ik steeds maar positiever word en blijf!!! Nu niet meer..., een positieve houding zou moeten helpen volgens de psycholoog, nou dan zou ik nu stinkend gelukkig moeten zijn, "ja maar je moet er ook echt in geloven". Hoe dan? Als iedereen het je leven zuur maakt constant? Volgens mij is de halve wereld depressief, dat kan bijna niet anders.. Het leven is het niet waard ik begrijp veel mensen op deze site. Absoluut. Ik ben te moe om alles op te schrijven.. Misschien dat ik ooit het licht zie. Ik wil geen boodschap meer hebben aan bepaalde mensen, maar dat zeggen alleen mijn hersenen, mijn gevoel lijkt onbestuurbaar.
Datum:
15-06-2007
Naam:
Ik
Leeftijd:
22
Provincie:
Groningen

over mij en m'n vriend.

het was 11 mei toen ik met hem ging, het ging goed tussen ons, behalve elekekeer als hij van s0own domme grappen deed maken, ik zei ook tegen hem dat ik het niet leuk vond enzo. maar hij ging er gewoon mee door. en toen un 1x was ik met mijn vriendin zo. vraag hij is je vriendin vrijgezel. en ik zij neej zij heeft een vriend hoesow, hij zij daarna nee gewoon als zij geen vriend had kon ik haar nemen, en toen werd ik boos begon ik te schreeuwen aan de telefoon en drna zij hij is maar een grapje dit dat, ik ben naar huisgegaan ik heb in m;n pols gesnedén, ik heb in totaal nu 10 strepen, ik heb 2 maanden in het ziekenhuis gelegen, ennu is het sinds 14 junii uit, ik vind het so erg. als het aan mij ligt snij ik weer in mijn pols of ik hang mezelf op. maar het probleem is, dat ik nu 24/7 in de gaten gehouden word doorr bepaalde mensen ofsow, die ik zelf ook niet eens ken, het maakt niet uit waar ik ben, zijn hun ook, ik haat gewoon m;n hele leve, mijn leven is niksz zonder mijn (ex) vriend =( =(
Datum:
15-06-2007
Naam:
anoniem,
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Net meer sien sitten

Ik sie het neit meer sitten het leve.
me ouders wetuh niet wat se met me moeten (Se willen me kwijt) En Ik haat meself en de manier waarop ik leef.
Heb al meer pogingen tot selfmoord gedaan maar dat lukte niet.
Soms heb ik wel het idee pak een mes en het is ten einde. Klaar. Afgelopen.
Sown idee heb ik nu oowk. :'[
Datum:
15-06-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

ik ben het zo zat...

Al heel lang volgt het ene probleem het andere op of sterker nog ik heb al een zeer geruime tijd veel problemen te verweken..en zo'n 2 jaar geleden belande ik uiteindelijk in de ziektewet...omdat ik al die problemen ook niet meer aankon..ik was op ...ik ben op..Maar de problemen zijn helaas echt nog niet op !ik heb inmiddels al de ene avond 9 oxacepan ingenomen ...ik viel in slaap en wed ook weer wakker en de andere avond nam ik er 10 in...wetend dat het niet gezond is ..maar ik ben gewoon op!in mijn huwelijk ben ik ook zeer ongelukkig.
Ik heb helaas een man die regelmatig stiekem bier drinkt...en er ook nog eens mee achter het stuur stapt !Dus dat is ook geen steun voor mij.maar een probleem erbij....
gisteren heb ik een scheermes hard op mijn pols gezet met de nodige risicoos...maar de schade viel mee...tenminste voor het oog.
En de buitenwereld kent mij vooral als die gezellige moeder....maar van binnen voel ik me erg eenzaam en alleen...en er lijkt geen eind aan te komen.
De hele tijd gonst het door mijn hoofd dat ik blijkbaar pas weer rust krijg als ik dood ben.....ik ben op....ik zou iemand om me heen willen hebben die ik kan vertrouwen.....Heb echt wel vriendinnen hoor dat is het niet....maar ik verberg eigenlijk hoe ik me echt voel...kwam nu bij toeval..nou ja toeval...op de site...en ja ik schrijf nu gewoon eens eerlijk hoe ik mij voel.....sorry maar ik ik ben op!
Datum:
15-06-2007
Naam:
vlinder
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

Mijn vader, Mijn vriendin en ik

hallo,

sinds kort heeft mijn vader kanker. ik word daarmee gepest en raak daardoor depressief. k behandel daardoor de mensen waarvan k hou slecht en kan ze ieder moment kwijtraken. omdat mijn vader zo depressief is en aan de medicijnen zit slaat en trapt hij mij en zegt dat hij geen respect voor me heeft. Mijn vriendin weet alles van me en kwam erachter dat k al een keer een zelfmoordpoging had gedaan. voor mijn huis staat namelijk een flatgebouw. 2 dagen geleden had k weer een poging. ik denk dat de volgende fataal kan zijn. ik praat met mensen, ook met gespecialiseerde mensen. maar daar moet k niks van hebben. ik zoek naar een andere uitweg want leven voor mij is nu een hel.
Datum:
15-06-2007
Naam:
iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord he

het leven is soms zo kut he
als je weet dat mn vader in den bak kon zitten als iedereen met u voeten speelt en omdat je liegt omda je nie anders kunt wat moet je dan doen eh tegen mijn ouders moet ik constant uitvluchten bedenken en dat is zkr nie leuk u lief die tegen u liegt iedereen zegt dak een hoer en een bitch ze zitten mij de hele tijd de pesten oke kben nie lelijk kheb zogezegt bijna anorixa da denken ze toch this ook een beetje zo mo de laaste is het vree verandert de enigste die ik nog kan vertrouwen is mn ma :s kwete echt niet meer wat ik kan doen kging uit mn raam springen ma twas te laag :s:s:s
Datum:
15-06-2007
Naam:
zielig
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Ana.

Ik eet niet; spuug alles uit; ik snij. Ik haat mijn moeder, zij mij. Ik snap het niet. Soms opeens komt ze en doet ze me pijn.
Ze laat me geloven dat ik dik ben. Dat is dom ben. Dat ik geen toekomst heb, ik heb mezelf proberen te doden in bad.
Het lukte niet. Ik leefde nog. Ik wil niet langer zo door gaan, ik snap het ook niet want wat ben ik waart?
Vmbo-t, dik, lelijk.
Het leven doet me pijn. Laat me maar rusten. Dood. Alleen.
Ik kan de pijn niet meer aan. En ach. Ik honger mezelf uit, ik ga toch wel dood.
Datum:
15-06-2007
Naam:
Libelle
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.