Levensverhalen (pagina 1320)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan het niet meer aan

halo ik ben suzan en ik ben altijd verdrietig vind me zelf lelijk en ik heb geen vriendinen ruzie met mijn ouders en me broer altijd thuis niks te doen maar ik probeer aan dingen te denken zoals vriendinen hebben enzo maar dan komen er tranen uit mijn ogen omdat het tog nooit gebeurd me vader slaat me ik heb geen vriendinen op school alleen een soort beest die soms aardig is en soms heel boos en ben heel altijd jaloers op de andere en ik ben smoorverliefd op jongen een zanger dus die ik tog nooit kan krijgen maar ja alle mensen hier ik zou niet zelfmoord plegen daar heb je niks aan denk aan alle leuke dingen die je heb meegemaakt en blijf altijd lachen en dan komt alles goed dit wilde ik effe kwijt
Datum:
16-08-2007
Naam:
suzan
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Door schulden

heey waarom krijg je net zulke gedachten als ik als je het nie meer aan kan omdat je al zoveel hebt mee gemaakt ik heb veel schulden gekregen en veel vroeger mee gemaakt en ik zit steeds dichter bij de punt om echt de stap te nemen
Datum:
16-08-2007
Naam:
Andreas
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

...

Mensen, dit is maar een periode in jullie leven. ookal lijkt dat voor jullie misschien niet zo en is het voor jullie altijd zo verschrikkelijk geweest, er KAN verandering in komen. Het leven kan zo mooi zijn maar je moet er wel wat voor DOEN!!
Er komen weer nieuwe fases in het leven en die kunnen zó anders zijn. Dit is 1 fase en geloof mij die gaat voorbij ooit!!
Ik leef zeker met jullie mee, maar aub doe dit jezelf en anderen niet aan!!
sterkte en liefs van mij
Datum:
16-08-2007
Naam:
Lady
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

CHOCOLADE

HMHMMH, chocolade.... meestal werkte het wel tegen mijn depressieve buien. Nu al enige tijd niet meer.Niks helpt meer, ik leef al een tijdje in de schaduw van het leven. Daar zit ik dan, een jonge vrouw met een prachtig en gezond lichaam, mezelf depressief te maken. Het is bijna lachwekkend, hoe ik dagelijks tijdens het slikken van mijn vitamines van die donkere dachtes heb. Ik maak er constant grapjes over, grapjes maken over de foute mannen die ik kies..., over het "perfecte gezin"waaruit ik kom..., over de gouden toekomst die voor mij is weg gelegd... Nee, eigenlijk weet niemand dat ik verdrietig ben. Ja, nu weet jij het.
Ik kan iedereen zo goed kan troosten, iedereen behalve mezelf. Als ik mij wil laten troosten dan eindig ik weer met een lul in mijn mond. Tja, sommige mannen vinden dat heel troostend, erger nog, ze denken dat ik het lekker vind. eN dan zeggen ze"ooh, jij moet ook niet zo verdrietig zijn met je mooie gezichtje" en duwen ze hun lul nog dieper mijn keel in. Bij vriendinnen is het meestal een wedstrijdje, wie om het meest onzinnige onderwerp, het langst kan praten... en het meest ontevreden kan zijn over de partner.
Het voordeel is als ze weg zijn, dat ik blij ben dat ik alleen ben. Heerlijk alleen, met de wind die door het gras waait. Heerlijk alleen met de vogels in de lucht. Heerlijk alleen met de regen op mijn huid. Want ik huil van binnen, ik ben niet meer verliefd op het leven. Ik wil gewoon een tijdje zweven in de ruimte, in een tijdloze dimensie. Ik wil gewoon worden hergeprogrammeerd. Mijn softweare is gewoon kut. Ik heb mijn eigen gedachtes niet onder controle. Ik word zo moe om te vechten tegen de grootste vijand op aarde: mezelf. 24 uur per dag, zeven dagen per week, vechten. Boeken lezen die goed zijn voor je zelfrespect, naar de psycholoog, muziek luisteren, jezelf verwennen zoals nooit te voren, creatief zijn, vrienden opzoekn, bij familie uit de buurt blijven.... ik zit gewoon vast als een vlinder tussen twee glazen platen. Niemand ziet het, niemand stoort zich eraan, iedereen is blij met jou en kijkt je lachend aan. Er is geen kant en klare oplossing, ik zou iedereeen willen volgen of geloven. Maar die is er niet. De oplossing ligt in mij, ik ben het alleen zoek. En ik ben te moe om te zoeken.
Ik wil niet meer bewegen, ik wil niet meer denken. ik wil dat iemand anders ff mijn processen overneemt, zodat ik even op vakantie kan. Ff weg uit de dagelijkse sleur van ellende die ik maak... misschien is een kleine vakantie wel te proberen, voordat ik het besluit neem voorgoed op vakantie te gaan.Een plek waar het leven rustig is, of misschien wel een plek waar de ellende zo verschrikkelijk is dat ik het mijne even vergeet... ik weet het niet. ik weet het niet meer.
Datum:
16-08-2007
Naam:
dewi
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

en wat nu?

ik heb het gevoel dt niemand meer vn me houd dt iedereen oop is gehoude met mij te vertrouwe ik lieg tege mense waar ik zielsveel van hou ik heb al zoveel meegemaakt het is egt niet meer normaal laat mij maar gaan laat me maar
Datum:
16-08-2007
Naam:
poweion
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

...

Natalia, ik wil je wel helpen, ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt als jij met die jongen.. Ik was er echt kapot van, maar nu gaat het wel wat beter gelukkig.. Ik zou je graag helpen, mag ik je msn/emailadres?
Datum:
16-08-2007
Naam:
xx
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Mijn leven is k#t

Ik zie mijn leven totaal niet meer zitten. Ouders zijn gescheiden, me moeder is psychisch aan t doen. Me vader is nog ok.
dat terzijde ; Geld is mijn probleem, al die rekeningen die ik moet betalen. Vooral ziekenfonds, word er doodmoe van !
hele ziekenfonds zorgt ervoor dat ik altijd bankroet ben, zodat ik aanmerking kom met de deurwaarder.
Ben school/werkloos. Wel steeds op zoek, maar word steeds afgewezen.
Dan heb ik al geen zin meer. Zit nou vaker te denken om zelfmoord te plegen.
Heb gewoon helemaal geen zin meer in t leven.
Datum:
15-08-2007
Naam:
-
Leeftijd:
21
Provincie:
Anders

De dyslexie is mijn grootste vijand

Hierbij mijn leven in een notendop.
Actuele toestand: Nu ben ik al ongeveer twee maanden bezig om uit een dal te klimmen. Eigenlijk is mijn hele leven een groot dal, maar dit jaar is eigenlijk een extra dal in dit dal. Twee weken geleden ging ik voor het eerst naar een psycholoog, wat weer hoopgevend is. Buiten de psycholoog en mijn huisarts weten er inmiddels vijf mensen dat ik depressief ben. Geen van hen behoort tot de mensen die ik dagelijks zie, dus geen familie of collega’s. Met twee van hen kan ik over de mail erover praten, de andere drie helpen me niet. Ik ben 24 jaar en hoop in het komende half jaar af te studeren voor alweer mijn tweede studie.

Mijn probleem: Mijn probleem is zeer veelzijdig en nog moeilijk te definieren. Ik vermoed dat mijn dyslexie de kern van alles is, maar daar zal de psycholoog me bij moeten gaan helpen. Ik heb mij ondanks deze enorme handicap kunnen handhaven in een wereld waar taal belangrijk is. Vraag niet hoe, maar het is me in ieder geval gelukt om te overleven met een leessnelheid gelijk aan 70% van het gemiddelde. Ik heb nog nooit een boek uitgelezen, maar heb mezelf met zelfbedachte trucks toch veel kennis eigen gemaakt. Mijn sociale ontwikkeling heb ik hier echter voor opgeofferd. Ik heb geen vrienden en weet niet hoe ik met verliefdheid moet omgaan. Afgelopen half jaar heb ik voor het eerst in mijn leven een poging gewaagd, dat is volkomen geescaleerd. Niet in de zin dat ik haar iets heb aangedaan of zo, daar ben ik veel te zachtaardig voor. Mijn hoofd sloeg helemaal op hol. Na haar ‘nee’ hoopte ik eerst dat zij mij kon helpen bij mijn problemen. Veel van de gevoelens waar ik al sinds mijn zesde mee rondloop heb ik aan haar verteld, zij was daarmee de eerste in mijn leven die al die dingen te lezen kreeg via de mail. Ze wist niet wat ze met me aanmoest en schreef me dat ik vervelend was. Vervolgens werd de wil in mij om zelfmoord te plegen steeds groter, dit is vorige maand ook bijna gebeurd. Gelukkig kwam ik vlak voor het moment dat ik wilde springen een oud klasgenoot tegen, einde oefening dus. De laatste dagen komen nu ineens zeer basale gevoelens in mij op. De drang om zelfmoord te plegen maakt langzaam plaats om juist de mensen te vermoorden die mijn leven zo moeilijk maken. Ik ben in mijn gedachten al vele malen naar de gamma gegaan om een bijl te kopen. Ik weet dat dit een zieke gedachte is, toch blijft het maar terug komen. Gelukkig is er wel iets in mij dat hier mee wil stoppen, dus ik hoop dat de psycholoog me hiervan af kan krijgen. Dergelijke geweldadige gedachten had ik overigens ook al gedurende mijn middelbare schooltijd, toen is het ook nooit echt gebeurd, dus zeer waarschijnlijk blijft het nu ook slechts bij gedachten.
Overige wetenswaardigheden over mij:
Tijdens mijn middelbare schooltijd haatte ik het om op te trekken met de populaire scholieren omdat ze aan pesten deden. Hoewel ze mij accepteerde als groepsgenoot, ben ik toen vrijwillig iedere pauze gaan staan bij de gepeste scholieren. Ik had dus de kracht om me te distantieren van slechte mensen, maar beperkte mezelf daarmee ook omdat ik zo geen echte vrienden had, want bij de gepeste mensen had ik het eigenlijk ook niet naar mijn zin. De schooltrip naar ... (grote stad in Europa) was een dieptepunt. Het was een hel om met zoveel leeftijdsgenoten op reis te zijn. Ik (toen 16 jaar) heb tijdens die reis zelfs in mijn bed geplast. Gelukkig is niemand erachter gekomen.
Tot slot heb ik mezelf geleerd hoe ik snel uit een depressie kan komen, dit heb ik al vele malen gedaan. Simpele dingen als extreem veel tijd gaan steken in studie of hobby helpen me daarbij meestal. Ook oppervlakkig sociaal contact wil nog weleens helpen. Dit gemak om mijn eigen gemoedstoestand te veranderen irriteert me zeer, want het voorkomt dat ik echt door de mand ben gevallen. Ik kon zo naar de buitenwereld altijd masceren dat ik ziek ben. Ik doe de laatste tijd bewust geen moeite meer om uit de depressie te komen. Ik ben die depressies namelijk zo zat, dat ik er voor altijd mee wil afrekenen. Tijdelijke oplossingen laat ik daarom niet meer toe.
Groet,
Vincent
Datum:
15-08-2007
Naam:
Vincent
Leeftijd:
24
Provincie:
Limburg

DENK NA

bekijk jullie nu is allemaal.
Een vriend van mij heeft nog geen week geleden zelfmoord gepleeg en het enige wat hij daar mee berijkt heeft is om 'ons' zijn vrienden zichzelf fucked upp te laten voelen.
denk is eens deftig na voor dat je iets doms gaat doen als je eronder door drijgt te gaan ga dan eens gooed met je vrienden praten en als je denkt dat je geen vrienden hebt kijk dan eens goed om je heen. Er is alrijd wel iemand die voor je klaarstaat al dan niet je vrienden je ouders of een psychiater. denk tweemaal na voor je iets doms doet.
Datum:
15-08-2007
Naam:
Butstar
Leeftijd:
15
Provincie:
België

heeft dit wel zin

ik vind leuk da er z`n site is maar het help toch nie want het is hoe het is. er luister toch niemand naar je al doe je je hier je ding meschien ben ik wel naief majha zo is leve ook wa is er om vast te houde en is niks wa er is om te verliezen je doet elke dag het zelfde alles wa je doet doe je verkeert en al schief je hie heel je levens verhaald niemand regeerd du was het nu dank ik dan. iedereen heeft probleemen das gewoon leven en tuurlijk heb ik soms da ik er uit wil maar jha das weer iets voor de toekomst of nie 1 ding is zekker life sucks !!! en nee ik geef nie me mail dit help toch nie leuk da je hier je verhaal kan vertellen maar thats it het help nie
Datum:
15-08-2007
Naam:
dave
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.